“ดอกไม้ในราตรี”
๐ ตะวันลับ ดับแสง แอบแฝงฟ้า
กลิ่นโชยมา เย้ายวน ชวนหลงใหล
หอมเยือกเย็น อบอวน ป่วนหัวใจ
ใครต่อใคร ใคร่หลงเพลิน เกินข่มตา
๐ สีขาวขาว ราวดวงเดือน เลือนลอยลง
มาสู่ดง พงไพร ด้วยใฝ่หา
บรรจงทำ ให้ค่ำคืน ชื่นอุรา
จากนภา มาเป็นไม้ ในราตรี
๐ กลิ่นหอมหวน ชวนหอม ลอยหายไป
ถึงแห่งใด แสนไกล ใยหน่ายหนี
ส่งสายใจ ถึงใคร ไม่รอรี
ทิ้งราตรี ตรอมตรม เหลือข่มใจ
๐ โอ้ดึกดื่น คืนนี้ มีแต่เศร้า
จะให้เฝ้า รอฝัน จวบวันไหน
กลิ่นราตรี เลือนราง นางจากไป
ทิ้งหัวใจ คนเจ็บช้ำ เฝ้าร่ำรอ
๐ ขอฝากคำ รำพัน สวรรค์ฟ้า
โปรดเผยว่า ราตรีไพร อยู่ไหนหนอ
วอนลมหวน กลับลำเนา คนเฝ้ารอ
เพียงแค่ขอ กลิ่นอาย ไม้ราตรี
๐ อีกกี่คืน กี่ค่ำ ให้ร่ำหา
อย่าเลือนลา ลืมเรื่องราว รักเรานี้
แม้ดอกไม้ ร่วงลับ ดับชีวี
กลิ่นราตรี ยังฝังใจ ไม่ร้างลา
เบิร์ด วีระพล
January 20, 2021
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ชอบคะ..ดอกราตรี กลิ่นหอม
ที่บ้านก็ปลูกทั้งทิวาและราตรี หอมกันคนละแบบคะ
แต่ชอบกลิ่นของดอกราตรีมากกว่าคะ