เมื่อประมาณปี 1996 - ปี 2000 ผมได้มีโอกาสทำรายการวิทยุภาคภาษาไทยให้กับสถานีวิทยุมวลชน (Fairchild Radio AM1430 Toronto FM97.3 Calgery) ที่เมืองโตรอนโต ช่วงที่ผมเป็นดีเจเปิดเพลงให้ฟัง ผมได้ขอให้ผู้ฟังทางบ้านเข้ามามีส่วนร่วมโดยการเขียนบทกลอนลำนำเพลงมาอ่านออกอากาศ สำหรับผมได้แต่งลำนำไว้หลายบท แต่ที่ชอบมากที่สุดคือลำนำเพลง “ปาหนัน” ตอนนั้นเขียนไว้สองบทว่า "เจ้าปาหนัน ชูช่อ ล้อลมหนาว
เสน่ห์พราว กลิ่นพรม เมื่อลมหวน
มีหนามคม สนมเนื้อ เหมือนเชื้อชวน
ให้เชยนวล ชวนเคล้า เจ้านงคราญ
แสนสงสาร เจ้าปาหนัน พลันกลีบร่วง
ถูกลมลวง พล่าใจ ดังไฟผลาญ
ขยี้รัก อันใสซื่อ ด้วยมือมาร
สุดร้าวราน โหยไห้ ไม่เว้นวัน"
ผมห่างเหินการเขียบบทกลอนไปนานมาก จนมาวันหนึ่งเมื่อสองปีที่แล้วเพื่อนรักผมที่เมืองไทยมาชวนผมให้เข้าร่วมเป็นสมาชิกไลน์กรุ๊ปชื่อ "คนชอบกลอน" ผมเลยได้รู้จักกับพี่ต๋อย เป็นศิษย์รุ่นพี่โรงเรียนเดียวกัน พี่ต๋อยเป็นนักกลอนชั้นครูคนหนึ่งเขียนบทกลอนได้ประทับใจมาก ผมเลยขอฝากตัวเป็นลูกศิษย์และเริ่มทำการบ้านโดยจับเอาบทกลอน “ปาหนัน” มาเขียนแทรกเข้าไปอีกสองบท ถือเป็นปฐมบทของการกลับมาเขียนกลอนใหม่ของผมในปี 2018 เลย
“ปาหนัน”
"เจ้าปาหนัน ชูช่อ ล้อลมหนาว
เสน่ห์พราว กลิ่นพรม เมื่อลมหวน
มีหนามคม สนมเนื้อ เหมือนเชื้อชวน
ให้เชยนวล ชวนเคล้า เจ้านงคราญ
หมู่ภมร ใกล้ไกล ไฝ่หาเจ้า
หวังเคลียเคล้า เฝ้าชิม ลิ้มรสหวาน
อันหนุ่มสาว ใกล้กัน นั้นไม่นาน
ก็แหลกราน ด้วยฤทธา สุขารมย์
เมื่อแรกรัก แรกรส ก็สดชื่น
เพียงชั่วคืน ผ่านลับ กลับขื่นขม
สัญญารัก ปลิวไสว ไปกับลม
ได้ชื่นชม แล้วบินไป ไม่ต้องการ
แสนสงสาร เจ้าปาหนัน พลันกลีบร่วง
ถูกลมลวง หลอกพล่าใจ ดังไฟผลาญ
ขยี้รัก อันใสซื่อ ด้วยมือมาร
สุดร้าวราน โหยไห้ ไม่เว้นวัน"
วีระพล สุขเจริญ
21 กรกฎาคม 2018
เขียนเสร็จโพสไป พี่ด๋อยก็เขียนตอบให้กำลังใจมาเลยครับ "พยายาม ต่อไป เพราะใจรัก
ได้สลัก อักขรา ภาษาศิลป์
มีความสุข กับสิ่ง ที่ยลยิน
ดุจนกบิน เล่นนภา ถลาจร
ไม่มีใคร เก่งดอก จะบอกให้
อยู่ที่ใจ ของเรา ไม่ทอดถอน
อีกไม่นาน ก็จะเลิศ ประเสริฐพร
มีคำกลอน สถิตใน หัวใจตนฯ"
พี่ขอเอาใจช่วยนะ....
ต๋อย คนพเนจร (Traveling Man)
22 July 2018
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [