" ตะวันไม่เคยลับ "
~กลอนแปดสุภาพ~
๐ดวงตะวัน ไม่เคยลับ ดับจากฟ้า
แค่เมฆา มาบัง ตะวันส่อง
ตะวันพัก ให้จันทรา เข้ามาครอง
ให้จันทร์ส่อง พื้นนภา ยามราตรีฯ
๐ตะวันคอย กลับมา เพลาเช้า
ส่องสกาว พราวนภา อุษาศรี
เห็นบุหรง แล่นถลา หาวารี
มัจฉามี โผผุด มุดธาราฯ
๐ทิพากร ร้อนแรง แดงระเรื่อ
ส่องนาเกลือ วาบวับ จับพฤกษา
เห็นเมฆคล้อย ลอยลม ชมนภา
หมู่นกกา ถลาลู่ สู้ลมบนฯ
๐ยามตะวัน ไม่ส่องฟ้า ใช่ลาจาก
ใช่จะพราก จากลา ลืมฟ้าฝน
ตะวันส่อง ทั่วฟ้า นภาดล
ให้คนยล แสงสว่าง ระหว่างวันฯ
ต๋อย.(คนพเนจร)
๒๖ กันยายน ๒๕๖๓
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [