ตำนานรักวังปารุสก์  เมื่อวานพี่ชายคนโตแวะมาเยี่ยมบ้าน และเอาหนังสือเล่มหนึ่งมาให้ยืมอ่าน หน้าปกเป็นหนุ่มลูกครึ่งหน้าตาหล่อเหลาคมสัน ชื่อเรื่องเขียนว่า 100 ปี จุลจักรพงษ์ 1908 2008 จำได้ว่าเมื่อต้้นปี พี่ชายเล่าให้ฟังว่าไปเที่ยวชมบ้านจักรพงษ์ ค่าเข้าชมรวมกับค่าหนังสือเล่มนี้ที่ได้รับแจกเป็นที่ระลึกด้วย หนังสือเล่มนี้ทำให้ฉันนึกต่อไปถึงหนังสือเก่าแก่ชุด เกิดวังปารุสก์ ที่อยู่บนชั้นหนังสือพ่อมาเนิ่นนานตั้งแต่ฉันจำความได้ ด้วยเพราะชื่อผู้็้แต่งเป็นบุคคลเดียวกับบุรุษบนหน้าปกหนังสือเล่มนี้  พ่อเป็นนักสะสมหนังสือ โดยเฉพาะที่พ่อสนใจเป็นพิเศษคือเรื่องเกี่ยวกับประวัติศาสตร์และเรื่องเจ้าเรื่องนาย พ่อเล่าว่าพ่อสั่งซื้อหนังสือชุด เกิดวังปารุสก์ ทั้งที่พ่อยังช่วยปู่ทำนาและใช้ชีวีิตเป็นชาวนาชาวสวน เมื่อหนังสือชุดนี้ส่งมาถึง พ่อกำลังบวชจำพรรษาอยู่ หนังสือชุดนี้บนชั้นหนังสือของพ่อจึงมีประวิัติศาสตร์ยาวนานไม่แพ้เรื่องราวในนั้น นับว่าพ่อเป็นชาวนาที่ทันสมัยพอสมควรทีเดียว  ฉันเคยอ่านเกิดวังปารุสก์ตามคำแนะนำของพ่อ ตั้งแต่ยังอยู่ชั้นประถมปลาย ตอนที่อ่านยังไม่รู้็้เรื่องรู้็ราวหรือเข้าใจอะไรลึกซึ้้งนัก เรียกได้ว่าอ่านเอาสนุก และตื่นเต้นไปกับชีวิตชาววังที่ออกจะมีขนบประเพณีประณีต แตกต่างจากวิถีชีวิตกระโหลกกะลาของผู้อ่านรุ่นเยาว์เช่นฉัน เมื่อเวลาผ่านไป จนหนังสือ 100 ปีจุลจักรพงษ์มาถึงมือฉัน ประสบการณ์ชีวิตและวัยทำให้ฉันทำความรู้จักกับประวัติของสกุลจักรพงษ์อย่างตั้งอกตั้งใจ รู้็สึกเหมือนนั่งดูละครชีวิตของครอบครัวหนึ่งที่มีทั้งสุข ทุกข์ การพบเจอ การพลัดพราก และความไม่เที่ยงของชีวิตไม่ต่างจากปุถุชนทั่วไป   พลตรี พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าจุลจักรพงษ์ หรือ พระองค์จุล เป็นพระโอรสพระองค์เดียวในจอมพล สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอ เจ้าฟ้าจักรพงษ์ภูวนาถ กรมหลวงพิษณุโลกประชานาถ กับ หม่อมคัทริน (Cathrine Desniksky) ชาวรัสเซีย  เรื่องราวความรักต้องห้ามของเจ้าฟ้าเมืองไทย กับสตรีต่างชาติชาวรัสเซียซึ่งเป็นทูลหม่อมพ่อ และหม่อมแม่ของพระองค์ นำพาให้ผู้อ่านเรียนรู้ข้อจำกัดของการดำรงชีวิตแบบเจ้า ขณะเดียวกันก็เห็น ความมุ่งมั่นตั้งใจและัการเสียสละเพื่อความรัก หรือภาพสะท้อนจากแต่ละัช่วงชีวิตของพระองค์จุล จะำได้เห็นทั้งภาพแสนสุขของพระองค์ในวัยเยาว์ จนถึงช่วงเวลาของความทุกข์จากการพลัดพรากที่บทจะมาก็มาพร้อมๆกัน   ไม่ใช่เพราะฉันคลั่งไคล้ฮิวโก้ หรือสนใจใคร่รู้แวดวงหนุ่มลูกครึ่ง แต่เพราะเรื่องราวชีวิตจริงของครอบครัวหนึ่งต่างหากที่ทำให้ฉันวางหนังสือไม่ลง  ฉันอ่านหนังสือเล่มนี้จบในคืนเดียวอย่างตั้งใจ และเป็นแรงบันดาลใจเล็กๆให้ฉันนึกอยากหยิบเอาหนังสือ เกิดวังปารุสก์มาอ่านอีกครั้ง ซึ่งครั้งนี้ ทัศนคติหรือมุมมองที่ได้จากการอ่านจะไม่เหมือนสมัยอ่านครั้งแรกอย่างแน่นอน  ฉันนำภาพนี้มาประกอบเพราะรู้สึกว่าชีวิตคนเราเหมือนเรือในแม่น้ำ ชีวิตเรียบง่ายของฉันอาจไม่มีตำนานรักคลาสสิก ระบือนามแบบในหนังสือเล่มที่เพิ่งอ่านจบ แต่มันก็ไม่สลักสำคัญเท่ากับการที่ตำนานชีวิตของสกุลจักรพงษ์สอนให้ฉันรู้็ว่าความไม่แน่นอนของชีวิตเป็นความจริงแท้ ที่วนเวียนอยู่รอบตัวเราทุกคนเหมือนออกซิเจนที่เข้าออกผ่านลมหายใจเราทุกเมื่อเชื่อวัน ไว้จะขออนุญาตพี่ชายและส่งหนังสือไปให้ยืมอ่านบ้างนะคะ แต่ขอเวลานิดหนึ่งเนื่องจากคุณพ่อกำลังอ่านเล่มนี้อยู่
แหม ถ้าบ้านคุณภูอยู่ซอยเดียวกับเรา เราจะขนหนังสือไปแบ่งกันอ่านทุกสัปดาห์เลย คงอบอุ่นดีเนอะ ... ครอบครัวเราเวลาคุยกัน ชอบอุปมาอุปไมยจนเป็นเรื่องปกติ แต่เวลาคนอื่นได้ยินได้ฟัง มักบอกว่าคนบ้านนี้ พูดจาสำนวนแปลกๆ อย่างพ่อเรา ชอบเปรียบเทียบเรื่องอะไรต่างๆกับ ต้นไม้ ส่วนเรา สงสัยชอบแม่น้ำและทะเล เลยมักนึกเปรียบเทียบกับเรือ ทั้งที่เราพายเรือไม่เก่งเท่ายิงเรือก็เถอะ...ไม่อย่างนั้นก็มักเปรียบกับการทำอาหาร เวลาอธิบายอะไรยากๆให้ใครฟัง ถ้าเราใช้วิธีเปรียบเทียบกับร้านขายบะหมี่ หรือการปรุงกับข้าว มักประสบความสำเร็จ คนฟังจะร้องอ๋อ ตบเข่าฉาด เออๆ เห็นภาพเลยวุ้ย...และมีเสียงหัวเราะตามมาด้วย ลองทำดูสิคะ ถือเสียว่า เราอาบน้ำซุปกระดูกหมูมาก่อน : ) โดย: Love At First Click
 วันที่: 12 ตุลาคม 2552 เวลา:11:32:43 น.พูดจริง ขอยืมจริงค่ะ หากเป็นไปได้ ไม่รีบเลยนะคะ หลังเดือนตุลาฯ ได้ยิ่งดี เราจะไม่อยู่บ้านหลายวัน ไม่ทราบคุณอ่าน--ชีวิตเหมือนฝัน คุณหญิงมณี สิริวรสาร-- หรือยัง ชีวิตจริงยิ่งกว่านิยาย ชีวิตเหมือนฝันด้วย ข้อคิดการดำเนินชีวิตมากมายหลากหลาย แต่ก็นะ..อ่านหนังสือท่วมหัวเอาตัวไม่รอดอย่างเราน่ะ มีไม่มากหรอก 55 เวลาอ่านหนังสือดี ๆ ก็นึกถึงคนนั้นคนนี้อยากให้อ่านด้วยกัน จริงสิ..ถ้าบ้านใกล้กันก็ดี เราคงได้แลกหนังสือกันอ่าน คุยกันเหมือนที่เราคุยกับน้องคนหนึ่ง แต่ขานี้รอเราสกรีนหนังสือให้ก่อนอย่างเดียว ไม่ยอมอ่านก่อนแล้วมาแนะนำน่ะค่ะ บ้านเราคงมีแต่แม่ล่ะ ที่ชอบเล่าเรื่องวรรณคดี ฮิตสุดสมัยหนึ่งคือแม่เล่าเรื่องจานบิน ตุตันคาเมนจนอยากไปอียิปต์ ความฝังใจนี้มาอ่าน การ์ตูนอย่างคำสาปฟาโรห์ได้อย่างไม่รู้เบื่อเช่นกันค่ะ เราไม่แปลกใจหรอกที่คุณอุปมาฯเก่ง ซึมซับมาอย่างต่อเนื่องจากสายใยในครอบครัวและเรียนเกี่ยวกับภาษานี่ ยิ่งต่อยอดไปได้อีก อ้อ..เมื่อวานเราอ่านประวัติคุณประภัสสร เสวิกุลตอนท่านเรียนเมืองนอก (ไม่ทราบว่ามหา'ลัยเดียวกับคุณหรือเปล่านะ) ยังอดนึกถึงคุณไม่ได้ นึกถึงหนังสือที่คุณเคยอ่านน่ะ เด็กชายมะลิวัลย์ เราก็ยังหลงเข้าใจผิดมาจนเดี๋ยวนี้นะ หากคุณไม่เฉลย ฮ่า ฮ่า ฮ่า เราอุปมาฯไม่เป็นหรอก แต่ชอบฟังชอบอ่าน แล้วก็เออนะ..คิดได้ไงก่อนออกอาการอื่น ๆ ป๋อหล๋อ..อุอุ..ทำกับข้าวบ่จ้างเจ้า  โดย: ภูเพยีย
วันที่: 12 ตุลาคม 2552 เวลา:11:59:26 น.ดีใจแทนจังที่มีพ่อเป็นนักอ่าน มีหนังสือดีๆไว้ในบ้านมากมาย เพราะฉะนั้นไม่แปลกใจหรอกที่ลูกๆชอบอ่านชอบเขียน พ่อพเยียอุตส่าห์เข้า youtube เพื่อเอาใจเจ้าของบล็อก หาเพลงของฮิวโก้ มาแจมเอ็นทรี่นี้ แต่คลิกไปหน้าไหนก็เห็นแต่เพลงนี้เพลงเดียว เลยเอามาฝากให้ฟังเพลินๆ โดย: พ่อพเยีย
วันที่: 13 ตุลาคม 2552 เวลา:10:20:50 น.ขอบคุณพ่อเยียสำหรับเพลงของฮิวโก้ค่ะ
เราไม่เคยดูละครที่เขาเคยแสดง เพลงของเขา เราก็ฟังผ่านหูไปบ้างตามหน้าปัดวิทยุ หรือสื่อทางทีวีสมัยที่เขายังอยู่ในวงการ แต่ที่เราประทับใจที่สุดเห็นจะเป็นตอนอ่านบทสัมภาษณ์ของเขาในนิตยสาร สารคดี สัมภาษณ์โดยคุณวันชัย ตัน บก.สารคดี หลายความคิดของฮิวโก้ ตรงไปตรงมาและคงตรงกับความคิดหลายคน เพียงแต่ไม่กล้าพูดกันเท่านั้น ที่จำได้ดีคือเขาเปรียบพฤติกรรมวัยรุ่นไทย กับ กระต่าย ... สนใจอยากอ่าน รบกวนคลิกไปที่เวปนี้ ขออภัยนะคะ เราทำ hyperlink ในบลอกแกงไม่เป็น ใครทราบกรุณาแนะนำด้วย ขอบคุณค่ะ //board.dserver.org/p/pjhouse/00001507.html โดย: รักแรกคลิก IP: 204.136.218.8 วันที่: 13 ตุลาคม 2552 เวลา:11:23:17 น.
100 ปี เราอ่านแล้วชอบมากค่ะ กำลังหาเล่มอื่นมาอ่านเพิ่มอยู่
โดย: สาวไกด์ใจซื่อ
 วันที่: 13 ตุลาคม 2552 เวลา:12:36:04 น.เคยเห็นหนังสือ 100 ปีที่บีทูเอส คิดอยากซื้อมาอ่านอยู่เหมือนกัน คงต้องไปหาทั้งเกิดวังปารุสก์และ 100 ปีมาอ่านบ้างแล้วล่ะจ้ะ
โดย: จอย IP: 58.9.33.102 วันที่: 20 ตุลาคม 2552 เวลา:22:19:02 น.
แหม ... อ่านรีวิน แล้วอยากหามาอ่านบ้างจังคะ
ท่าเจ้าของบล็อค ทำให้ดิฉันนึกเสียดายขึ้นมาติดหมัด ด้วยเหตุที่ไม่ได้หยิบหนังสือ 100 ปี จุลจักรพงษ์ 1908 2008 มา ทั้งๆที่เห็นวางขายแล้วแท้ๆ ทั้งยังเกิดอยากจะอ่านหนังสือ เกิดวังปารุสก์ ขึ้นมาแล้วล่ะซิ แต่ท่าทางจะเป็นหนังสือที่หายากพอดูเลยใช่ไหมคะ  โดย: litter
วันที่: 25 ตุลาคม 2552 เวลา:18:21:35 น. |
บทความทั้งหมด
|
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 20 คน [
น่าสนใจมากค่ะ
อยากขอยืมอ่านบ้างจัง
ปกหนังสือเก่า คลาสสิกมาก
เอ๊ะไง ..พูดแบบนี้มาสองครั้งแล้ว
แต่คนละที่แน่นอน เพราะอีกบล้อกหนึ่งก็นำเสนอหนังสือเก่าน่าสนใจมากเช่นกัน
--ชีวิตคนเราเหมือนเรือในแม่น้ำ--
อืมนะ..
เรือชีวิตโต้คลื่นฝ่าขืนคว่ำ-- อะไรทำนองนี้หรือเปล่าหนอ
ไม่ค่อยลึกซึ้งเท่าไหร่ แต่เหมือนเคยอ่านงานคุณที่อุปมาฯชีวิตกับเรืออยู่นะ ไม่นานมานี้เอง ลึกซึ้งมาก ๆ ค่ะ
"ความไม่แน่นอนของชีวิตเป็นความจริงแท้ ที่วนเวียนอยู่รอบตัวเราทุกคน
เหมือนออกซิเจนที่เข้าออกผ่านลมหายใจเราทุกเมื่อเชื่อวัน"
ขอบคุณมากค่ะที่นำข้อความดี ๆ เหล่านี้มาแบ่งปัน
นึกถึงประโยคนี้เหมือนกันค่ะ
หากเรารู้ซึ้งถึงความไม่แน่นอน
เราจะรู้สึกถึงความมั่นคง..ของคุณสุวรรณา (ขอภัยที่จำนามสกุลไม่ได้
เดี๋ยวเรากลับไปดูที่บ้านอีกที)
:)