Pity Bear - ตราหมี เพื่อใครที่คุณลัก ตอนเด็กๆ พ่อเคยแนะนำ หนังสือ ชีวิตของฉัน ลูกกระทิง เขียนโดยนายแพทย์บุญส่ง เลขะกุล ให้อ่าน ความที่เป็นหนังสือเก่า เล่มจึงทั้งหนาและหนัก ฉันนอนอ่านไม่ได้ แถมเรื่องราวข้างในก็ไม่สนุกโสภา มีแต่ชีวิตรันทดของสัตว์ป่าน่าสงสารอย่างลูกกระทิง ฉันจึงไม่ติดอกติดใจอะไรมากนัก เวลาผ่านไป ฉันหยิบหนังสือหลายเล่มที่เคยชอบอ่าน และไม่ชอบอ่านสมัยเด็กๆมาทบทวนความทรงจำอีกครั้ง ฉันพบว่าหลายเล่มที่เคยอ่านได้ซ้ำๆ บัดนี้ฉันไม่สนุกตื่นเต้นกับมันอีกแล้ว ขณะที่หลายเล่ม เช่น ชีวิตของฉัน ลูกกระทิง ฉันกลับค้นพบแง่มุมบางอย่างที่วัยเด็กของฉันกวาดสายตาผ่านความนัยระหว่างบรรทัดไปอย่างไม่สนใจ ไม่กี่สัปดาห์ก่อน เพื่อนคนหนึ่งของฉันเปรยว่าอยากไปเยี่ยม'เพื่อนๆ'ของเธอแถวบางละมุงสักหน่อย เพื่อนว่าเคยแต่ส่งเงินมาให้แต่ไม่เคยเห็นหน้าค่าตากันเลย ฉันอยากรู้จัก'เพื่อนๆ'ของเพื่อนบ้าง จึงอาสาเป็นสารถีพาไปให้ ช่วงแรกของการเดินทาง พวกเราลันลากันไปตามเรื่อง ผ่านถนนมอเตอร์เวย์ เส้นบายพาสชลบุรี - ระยอง แล้ววกเข้าเส้นทางที่จะไปอำเภอสัตหีบ พอเห็นป้ายเข้าสู่วัดญาณฯ ก็เลี้ยวขวาเข้าไป  เลี้ยวขวา ไม่เจอซาสี่ แต่เจอป้ายเยอะแยะ  จากนั้นเลี้ยวซ้ายตามลูกศร จุดหมายคือป้ายล่าง  ถึงแล้วบ้านพักของ'เพื่อนๆ' ประตูทางเข้าของแท้ต้องมีพี่หมีควายสวมเสื้อสีดำ คอวี เพื่อนบอกว่า ที่แห่งนี้เป็นสถานที่เพาะพันธุ์และฟื้นฟูสัตว์ป่า เหตุที่ต้องนำพี่หมี และน้องหมีเหล่านี้มาดูแล เพราะในป่า มีคนล่าหมีเพื่อเอาอุ้งตีนหมีไปขายมากมาย  ฉันได้เรียนรู้ศัพท์ใหม่สองคำ Sun bear แปลว่า หมีหมา ไม่ใช หมีพระอาทิตย์Black bear แปลว่า หมีควาย ไม่ใช่ Buffalo Bear อย่างที่ฉันเคยเดา (ถ้าไม่มีภาษาไทยกำกับ ฉันคงแปลตามพจนานุกรมรักแรกคลิกว่า ...หมีเฉาก๊วย ...ไปแล้ว) จากที่เคยลันลา สดชื่นรื่นเริงเหมือนแมวเมาวิสกัสกันมาตลอดทาง พอเข้าสู่สถานดูแลบรรดาหมีที่สภาพคล้ายคุกขังเดี่ยว ผสมห้องซาวน่ากลางแจ้ง ฉันและเพื่อนกลับกลายเป็นแมวโดนยาเบื่อไปในทันที ระหว่างที่ฉันและเพื่อนเดินสวนสนามชมแสนยานุภาพของบรรดาหมี และภูมิทัศน์อันอบอุ่น ( เกินเหตุ) ของที่แห่งนี้ ฉันก็นึกถึงเพลงประกอบละครยอดฮิตเมื่อหลายสิบปีก่อนขึ้นมา ใครยังพอจำละคร ตุ๊กตา และเพลงประกอบสุดหลอน ที่ขึ้นต้นว่าหนูอยากกลับบ้าน นนนนน ได้ เราไปร้องเพลงนี้ด้วยกันเลยค่ะ ฉันทำเนื้อเพลง คาราโอเกะไว้ให้แล้ว...     ฉันจำได้ว่า ตอนเด็กๆเคยอยากได้ตุ๊กตาหมีเอามากๆ อ้อนพ่อจนแล้วจนรอด พ่อก็ซื้อให้แต่หนังสือ B สำหรับพ่อคงเป็น B is for Book ไม่ใข่ B is for Teddy Bear ในความฝันของลูกสาวละมัง วันวาน ฉันเคยอยากได้ Teddy Bear ไว้กอดเล่น แต่วันที่ฉันได้มาเห็น Pity Bear ในวันนี้ ฉันอยากได้ป่ากว้างๆสักผืน กับความปลอดภัยบรรจุกระป๋อง และกุญแจไขกรงให้พวกเขาออกไปแทะเล็มอิสรภาพในป่าผืนนั้น สนใจรายละเอียดเพิ่มเติมของชีวิตหมีๆ เช็คที่ //www.dnp.go.th หรือบริจาคเงินเพื่ออุปถัมภ์พวกเขาได้ที่ ชื่อบัญชี โครงการพ่อแม่อุปถัมภ์สัตว์ป่าในสถานีเพาะเลี้ยงสัตว์ป่า ธ. ไทยพาณิชย์ จำกัด มหาชน สาขาบางบัว บัญชีออมทรัพย์ เลขที่ 053 424 505 9 เชื่อว่าช่วยเพิ่มพูน หมื่นแสนกำหนัด หมื่นแสนกำหนัด แลกไปเพื่อบรรลุความสุขชั่วขณะเดียว สุขชั่วขณะเดียว แลกด้วย หมื่นแสนหยดน้ำตา หมื่นแสนหยดน้ำตา แลกมาเพื่ออะไร อนุโมทนากับบุญที่เพื่อนจขบ.ทำด้วยค่ะ
โดย: am^^ IP: 58.8.129.95 วันที่: 31 พฤษภาคม 2553 เวลา:18:06:21 น.
ดูรูปพี่หมีแล้วน้ำตาคลอ
รู้สึกดีมาก ๆ กับเอนทรี่นี้ ขอบคุณจริงๆ โดย: สวนโมกข์ IP: 183.89.142.131 วันที่: 31 พฤษภาคม 2553 เวลา:18:45:16 น.
สวัสดีครับรักแรกคลิก
เห็นป้ายแถวย่านบ้านนี้ มีชีเยอะ ใช่ไหม ? เห็นเชาชีจรรย์ และเขาชีโอนด้วย สงสัยมีแต่คนใจบุญแน่เลย  โดย: พ่อพเยีย
 วันที่: 31 พฤษภาคม 2553 เวลา:21:37:48 น.วันนั้นฉันและเพื่อนก็ร่วมทำบุญสมทบค่าอาหารและค่าใช้จ่ายเพื่อเหล่าหมี แก่เจ้าหน้าที่ดูแลสถานเพาะเลี้ยงฯ ถึงจะไม่ได้มากมาย แต่ก็เป็นกำลังทรัพย์เพื่อกำลังใจแก่เจ้าหน้าที่และพี่หมี
ค่าใช้จ่ายต่อวัน / หมีหนึ่งตัว ได้งบน้อยมากจนน่าตกใจ อันที่จริงภาษีที่พวกเราจ่ายให้แก่รัฐน่าจะบริหารจัดการกระจายให้ทั่วถึงนะคะ โดย: Love At First Click
วันที่: 1 มิถุนายน 2553 เวลา:8:58:10 น.อ่านไล่ลงมาเรื่อย ๆ เห็นคำว่าหมีควาย นึกถึงเพื่อนกระเทยสมัยเรียนคนนึง 555(แบว่ามีหลายคน) ตัวดำ ๆ และหุ่นแมนมาก ๆ แต่เธอใส่กระโปรงสั้น ถุงน่องดำมาเรียน ยกไว้ให้คนนึง เพราะน่าตาน่าหวาดมากกว่าน่ารัก ตัดกับนิสัยใจคอที่แสนจะอ่อนโยน ไม่รู้หมีควายจริง ๆ นิสัยยังไงนะ เรื่องหมี เรื่องช้างนี่ เห็นแบบนี้ทีไร ก็บอกไม่ถูกนะ ภาษีเราไม่รู้ไปไหนหมด แต่หากอยากช่วยก็เห็นด้วยกับโครงการที่คุณให้ไว้ :) .. ขอนอกเรื่องนิดค่ะ ไม่รู้ว่าคุณเคยไปสวนเสือศรีราชาหรือเปล่า เคยพาลูก ๆ ไปนะคะ แบบว่าเพื่อนที่กทม.ออกความคิดว่า เด็ก ๆ ควรไปดูการแสดงสัตว์ ดูหมูลอดบ่วงไฟ หมูนับเลข หู..สุดยอด มันวิ่งนับเลข ผสมเลขได้อีก ดูการแสดงไม้เรียวขู่เสือให้นั่งเหมือนแมว ไม้เรียวขู่ให้เสือนั่งแท่น ไม้เรียววิเศษจริง ๆ สงสารเจ้าป่าที่นั่งจ๋องหงองจริง ๆ (ทำไมเรามองโลกแง่ร้ายจังนะ) แล้วกระจกแรกที่เราเดินผ่าน มีเสือ หมา แมว กระต่ายภายใต้คอนเส็ปว่าเราอยู่รวมกันได้ เห็นแล้วหงอย ลูก ๆ ก็มองหน้าแม่ หน้าตามีคำถามก่อนที่เขาจะบอกตามประสาเด็กว่า อยากอุ้มลูกเสือ อยากป้อนนมเสือ เอาก็เอา เพราะจู่ ๆ จะไปขอถ่ายรูปกับเสือ เขาคงไม่ให้ถ่ายหรอก ก็ได้ภาพมาเป็นที่ระลึกครั้งนั้น เราก็ยังพาเด็ก ๆ ไปดูแสดงจระเข้อีกนะ น่ากลัวมาก มีไม้เรียววิเศษอีก เตาะ ๆ ฟันจระเข้ให้ไม่งับที่หัว เรากลัวจระเข้กระโดดชนกระจกออกจากบ่อมาก ๆ แล้วออกจากนี้ก็มีเนื้อจระเข้ขาย เสียบไม้ย่างน่ะ ไม่รู้ตอนนี้ยังมีอยู่หรือเปล่านะ เจ้าเพื่อนที่พาไปดูแสดงสัตว์ก็หน้าเสีย สงสัยพาคนบ้านนี้มาผิดที่ซะแหล่ว มันสงสารไง กรงขังสัตว์บางอันใหญ่กว่าเล้าไก่นิดนึง มีแต่รายการทรมานสัตว์ ยอมรับค่ะว่าไม่ถูกจริตจริง ๆ หน้าเรางี้เป็นปลาทูแม่กลองเลยหละ หน้างอคอหักซะงั้น.. เราสบายดีค่ะ ขอบคุณมากค่ะ :) โดย: ภูเพยีย
วันที่: 1 มิถุนายน 2553 เวลา:11:16:35 น.เกือบทุกครั้งที่จะเข้า blog เืพื่อนๆ blog นี้เป้นหนึ่งในหลายๆ blog ที่ จะต้องเป็นคิวท้ายๆ คะ เหตุผลเหรอคะ คือเข้ามาแล้วติดอยู่ในนี้นานคะ ออกไม่ค่อยได้ เข้าปุ๊บ ติดปัีบก้บข้อมูลที่นำมาแบ่งปันกันเลย แล้ววิธีเขียนก็น่าติดตามเห็นภาพด้วยคะ อ่านแรกๆ ก็ลันลา ตามไปด้วย พอมาเจอน้องหมีทุกครั้งเดี่ยว ก็รู้สึกถูกขังไปด้วยเลย เฮอ เฮอ เฮอ
เอาของแถมมาให้ด้วยคะ พญานาค อยู่ในน้ำจืด หรือน้ำเค็มคะ เพราะอะไร 555 เข็กหัวยังพอทน แต่อย่าเอาระเบิดไปขว้างนะคะ โดย: cengorn
วันที่: 1 มิถุนายน 2553 เวลา:17:24:34 น.พอพูดถึงหมีแล้วก็ย้อนคิดถึงความทรงจำในวัยเด้กเหมือนกัน ที่ชอบตุ๊กตาหมี แต่แม่ไม่ได้ซื้อให้ค่ะ มีแต่ตุ๊กตาเด็กผู้หญิง
ตอนช่วงวัยรุ่น เวลาเดินห้างชอบไปเดินแผนกกิ๊ฟท์ช็อป และดูตุ๊กตาหมีเหมือนกัน แต่แล้วก็ไม่ซื้อ ที่ซื้อมาก็มักเป็นพวกที่เอามาเป็นหมอนได้ เช่นพวกคิตตี้ มีครั้งหนึ่งเดินห้างกับแม่ ขำดี แม่บอกว่าเอาตุ๊กตาหมีมั้ย แม่ไม่เคยซื้อให้ตอนเด็ก แต่ว่าความต้องการของคนเราก็เปลี่ยนไปเนาะ สิ่งที่เคยอยากได้ในวัยหนึ่ง มันไม่ใช่ความต้องการของเราอีกต่อไปในอีกวัย เอ ไป ๆ มา ๆ หมีในสวนสัตว์กลับกลายเป็นตุ๊กตาหมีไปได้ โดย: รัชชึ่ (รัชชี่
) วันที่: 1 มิถุนายน 2553 เวลา:18:45:40 น.สวัสดียามเช้าค่ะ
ขอบคุณคุณภูเพยียที่แวะมาเล่าเรื่องอีกแง่มุมเกี่ยวกับการแสดงสัตว์ เราเองชอบดูเหมือนกัน แต่ทุกครั้งก็กังขาว่า สัตว์มันจะเบื่อไหมที่ต้องทำอะไรซ้ำๆ ขอบคุณคุณ cengorn ที่แวะมาฝากมุขพญานาค ดีใจที่คุณเข้ามาอ่านบล็อกนี้เป็นบล็อกท้ายๆค่ะ : ) คุณรัชชี่ ความทรงจำเก่าๆสวยงามเสมอ ทุกวันนี้ เรามองหลานกอดรัดตุ๊กตาหมีด้วยความรักก็นึกถึงตัวเองในวัยเด็ก วันหนึ่งข้างหน้า ตุ๊กตาเหล่านี้คงเป็นปู่ย่าในความทรงจำ โดย: Love At First Click
วันที่: 2 มิถุนายน 2553 เวลา:8:10:52 น.เพลงน้องตุ๊กตาประกอบภาพน้องหมีนี่ทำเอาขนลุกเชียว
โดย: จอย IP: 117.121.211.102 วันที่: 2 มิถุนายน 2553 เวลา:16:35:22 น.
เห็นแล้วเศร้าใจเน๊าะ
ได้ศัพท์ใหม่ด้วยค่ะ ถ้าไม่ได้คุณรักแรกคลิก เราคงแปลแบบซื่อๆตรงๆเหมือนกันค่ะ อิอิ โดย: ฺBeachBum IP: 122.104.122.27 วันที่: 5 มิถุนายน 2553 เวลา:15:58:26 น.
|
บทความทั้งหมด
|
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 20 คน [
//www.winbookclub.com/basket_detail.php?id=294
//www.winbookclub.com/basket_detail.php?id=295