คนช่างคิด

ตอนฉันอยู่ม.ปลาย เคยอยากเข้าเรียนคณะนิเทศฯ สาขาโฆษณามาก ทั้งที่มีคณะอันดับหนึ่งอยู่แล้วในใจ สังเกตตัวเองเวลาดูทีวี รีโมตทีวีคือขุนพลที่พาฉันไปหาช่องที่ฉายโฆษณา ขณะที่คนทั่วไปใช้เปลี่ยนช่องหนี

หรือเวลาอ่านนิตยสาร ก็จะละเลียดกับหน้าโฆษณาที่มีไอเดียล้ำเลิศได้นานๆ ยิ่งกว่าใช้เวลากับบทความบางเรื่องเสียอีก

วิเคราะห์แล้วประเมินได้ว่า เป็นคนความจำสั้น ความฝันยาว ชอบอะไรจบตอน สั้นแต่ได้ใจ และโฆษณาเป็นคำตอบสุดท้าย

แต่ความอยากกับความจริง บ่อยครั้งมักเป็นเส้นขนาน ก็เลยไม่ได้ร่ำเรียนสาขานี้ในที่สุด แต่ถึงอย่างนั้น ก็ยังอุตส่าห์ไปยืมหนังสือของคณะนี้ สาขานี้มาอ่านแทน

ยิ่งอ่านยิ่งใช่ เลยตัดสินใจไปขอเรียนแบบ Sit-in หมายถึงขอเข้าไปเรียนเฉยๆแต่ไม่เอาหน่วยกิต ซึ่งถึงแม้จะเป็นนักเรียน sit-in แต่ฉันก็ไปเรียนตรงเวลาและไม่เคยขาดเรียน แถมนั่งคุยกับอาจารย์ที่สอนได้นานๆ และยังมีความสุขกับโฆษณาหรือกับไอเดียเจ๋งๆที่คนโฆษณาเขาคิดออกมาให้เราได้ดูทุกครั้ง

พอก้าวเข้าสู่โลกของการทำงาน ได้พูดคุยกับคนรู้็จักหลายคนที่ทำงานด้านโฆษณา หรือคนที่ครั้งหนึ่งเคยอยู๋ในแวดวงนี้ ก็ได้ทราบว่าแวดวงนี้ดูน่าสนุก

แต่พอทำๆไปจะพบว่ามันซับซ้อนกว่าที่คิดจนบางครั้งน่าเหนื่อยหน่าย เพราะคนเป็นนาย ไม่ใช่หัวหน้างานอย่างเดียว แต่คือลูกค้าที่มาจ้างเราทำโฆษณาด้วย ซึ่งอย่างหลังนี่นับเป็นนาย ออฟ เดอะ นาย ที่ทำเอานักโฆษณาถอดใจกันมานักต่อนัก

แหล่งข้อมูลบอกเล่าว่า ลูกค้าของนักโฆษณามีหลายประเภท ถ้าเจอลูกค้าที่มีหัวคิดนอกกรอบ เปิดรับอะไรแปลกใหม่ เราก็นำเสนออะไรได้เต็มที่

แต่ถ้าเจอลูกค้าจุกจิก หรือรสนิยมไม่ตรงกับคนออกแบบ เจอแบบนี้เรื่อยๆก็เป็นแรงยุให้ไฟอุดมการณ์ของเราอ่อนแรงลงไปได้ บางคนถึงขนาดเกลียดโฆษณาและปลีกไปทำงานอื่นไปเลยก็มี ทั้งที่เคยรักแวดวงนี้ยิ่งกว่าอะไร

สัจธรรมแบบ คนในอยากออก คนนอกอยากเข้า ทำให้ฉันเก็บเอามาคิดต่อจนได้ข้อสรุปกับตัวเองว่า

คนชอบโฆษณา ก็คงเหมือนคนชอบดื่มกาแฟ

คนคนหนึ่งอาจชอบดื่มกาแฟ แต่เราไม่จำเป็นต้องมีร้านกาแฟก็ได้ เพราะบางที พอเรามีเครื่องทำกาแฟของตัวเองที่จะกดดื่มเมื่อไหร่ก็ได้ หรือต้องอยู่กับการชงกาแฟเสิรฺ์ฟลูกค้าในชั่วโมงเร่งด่วนทุกวี่วัน เราอาจเบื่อกาแฟไปเสียอย่างนั้น

เพราะกาแฟกลายเป็นพันธะที่ทำให้เราไม่สุนทรีย์กับมันอย่างเคย

และเราอาจพบว่าการเดินไปนั่งเงียบๆในร้าน และดื่มด่ำเฝ้ามองมืออาชีพเขาทำกาแฟหอมๆมาให้เราดื่ม จะมีอะไรสุขไปกว่านี้อีก

ทำนองเดียวกันกับคนชอบโฆษณาอย่างฉัน ที่ชะตาชีวิตนำพาให้ฉันแวะเวียน ชะเง้อชะแง้ได้แค่วงนอก แต่ฉันก็ไม่เบื่อที่จะเฝ้าชมโฆษณาเก๋ๆ เจ๋งๆชิ้นแล้วชิ้นเล่า แล้วก็สนุกกับมันต่อไป

ภาพและเรื่องด้านล่าง หลายอันดูแล้วสะเทือนใจว่า...

ทำไมไม่ใช่ฉันนะ.....ที่คิด



The Tea Lounge โฆษณากาแฟจากเอเจนซีอินเดีย - ถ้วยเดียว แต่เหมือนเอารสชาติจากกาแฟทุกมุมโลกมาไว้ในถ้วยนี้



โฆษณาฮอลล์ จากอิตาลี อมแล้วเสียงจะมีพลังมากกกก



สถานฟิตเนส bodycoach จากเบลเยี่ยม เล่นกับเส้นโค้งเว้า และ before and after



ชิ้นนี้ถูกใจคนรักแมว โฆษณาวิสกัสจากดูไบ แมวอิ่มแล้วตัวโตขึ้นชั่วพริบเคี้ยว สังเกตได้จากขนาดของอุ้งเท้า

Create Date : 04 สิงหาคม 2552 Last Update : 4 สิงหาคม 2552 16:43:45 น. Counter : 2165 Pageviews.		9 comments
Share Tweet

	the apple falls far from the tree - ลูกไม้หล่นไกลต้น-(DNA mutation ? ) ปรศุราม (21 มิ.ย. 2568 16:39:37 น.)		가고파 (Hope to go) by KIM Dong-jin (김동진) ปรศุราม (20 มิ.ย. 2568 10:45:44 น.)
	Out Of The Voids (Cosmic Horror A.I.Generated Concept art) สมาชิกหมายเลข 854948 (15 มิ.ย. 2568 08:04:33 น.)		Di Provenza il mar, il suol from La traviata by Giuseppe Verdi ปรศุราม (9 มิ.ย. 2568 10:59:43 น.)