ถนนสายนี้.....มีตะพาบ : เพราะรักจึงยอมเปลี่ยนแปลง โจทย์ตะพาบ กม.33:โดยคุณพู่ . . ถ้าคุณสามารถเปลี่ยนอะไรได้หนึ่งสิ่ง ... . . จะเขียนออกมาเป็นการ์ตูน ความเรียง กลอน หรืออะไรก็แล้วแต่ที่ถนัด ได้หมดค่ะขอแค่ให้คงกับธีมไม่หลุดเท่านั้นเอง ก็ถือว่าร่วมสนุกกันได้แล้วล่ะค่ะ มีน กุสุมา เขียนคำ รติสลัดผ้าห่มออกจากตัว ทั้งๆที่เมื่อคืนอากาศเย็นสบาย แต่เธอไม่อาจข่มตาให้หลับลงได้ ในสมองของเธอมีแต่เรื่องราวของเขา เขาช่างอ่อนโยนแต่ในขณะเดียวกันก็ดูยุ่งยากซับซ้อน ยากที่จะวิเคราะห์ได้ ไร้ข้อจำกัดและช่างฝัน เขาน่ารักและรักธรรมชาติเขาโปรดปรานน้ำ สายลม แสงแดด หัวใจของเขาเปี่ยมด้วยความรัก สวมแว่นตาสีชมพูไว้มองโลกและสรรพสิ่ง เขาเปราะบางนัก มักหลบอยู่มุมเงียบๆเสมอ แต่ก็มีผู้คนกลัวเพราะเขารูปร่างสูงใหญ่ เสียงทุ้มต่ำๆทำให้ดูมีอำนาจน่าเกรงขาม เธอรู้ว่าที่จริงแล้ว เขาแสดงไปอย่างนั้นเอง สร้างเกราะไว้ป้องกันตัวเอง เขาอ่อนโยนและสุภาพ เขามักจมอยู่กับจินตนาการ เพื่อหลีกหนีออกจากโลกของความเป็นจริงเป็นระยะๆเพื่อเยียวยา หัวใจที่อ่อนไหวของเขา แต่เมื่อถึงคราวที่ต้องลุกขึ้นสู้ เขาจะสู้ด้วยสันติ เพราะเขาไม่ชอบความขัดแย้ง คนที่ใกล้ชิด มักงุนงงสงสัยกับพฤติกรรมบางอย่าง จนไม่สามารถเข้าถึงโลกภายในของเขา แต่ไม่นานนักเขาจะกลับออกมา และอยู่บนโลกของความเป็นจริงอีกครั้ง เขาร่าเริงสดใสนัก เมื่อได้อาบน้ำ เขาจะว่ายไปมาร่าเริงราวเด็กๆ เขาชอบนอนใกล้ๆคนที่เขารัก เอาคางมาเกยไว้บนตัก เธอมักนวดที่ต้นคอให้ เขาจะหลับตาพริ้ม และหลับอย่างมีความสุข ใครเคยพูดว่า นิสัยสัตว์เลี้ยง มักสะท้อนเจ้าของ รติแอบเห็นด้วย ครั้งแรกที่พบกัน เธอรู้สึกคล้ายกับตกลงไปในหลุมรัก ไม่อาจหักห้ามใจ ที่เห็นแววตาตื่นตระหนกระวังภัยคู่นั้น รติกอดเขาไว้แนบอก อาการสั่นเทาเพราะความหวาดกลัวสงบลงได้ เธอเอามือลูบเขาเบาๆ และฉันก็ตัดสินใจนำเขากลับมาบ้าน แอบพาทางหลังบ้าน พาขึ้นไปซ่อนไว้ในห้องนอน เขานอนเงียบตลอดคืน มาร้องเบาๆในตอนเช้าอยากเข้าห้องน้ำ จำได้ว่าคืนนั้นฝนตกทั้งคืนจนรุ่งสาง สมาชิกทุกคนมาเจอเขา นอนเงียบอยู่หลังบ้าน ใต้เตาถ่านเก่าๆตรงช่องที่ไว้เก็บถ่าน ทุกคนสงสารจึงพาเข้ามาในบ้าน ไม่มีใครคัดค้านที่จะรับเขาเข้ามาเป็นสมาชิกในบ้านอีกคน . เฮ้อ นี่เวลาผ่านล่วงเลยไปนานเท่าไหร่แล้วนะ ความทรงจำเกี่ยวกับเขายังจะมาวนเวียนไปมาไม่รู้จบ รติปล่อยให้เจ้าความคิดนี้วิ่งวนอยู่ในหัว ภาพบางภาพ ความทรงจำบางตอนยังแวะเวียนมาทักทายบ้าง เธอปล่อยให้มันผ่านมาแล้วก็ผ่านไป ภาพใครอีกคนซ้อนเข้ามาในความรู้สึก เขาพาเจ้าโคล่าขึ้นเตียงเอ็กเรย์ และภาพใครอีกคน ช่วยกันขุดดิน เพื่อฝังร่างเจ้าโคล่าในวันนั้น หากถามว่า อยากเปลี่ยนแปลงอะไรบ้างในชีวิต รติคงอยากเปลี่ยนวิธีคิดและวิธีมองสรรพสิ่งที่ผ่านล่วงเลยไปแล้ว บางสิ่งเธอก็สามารถมองอย่างเข้าใจ แต่บางสิ่งนี่สิ ทั้งๆที่เธอมักบอกกับหัวใจอย่างแข็งขันว่าเข้าใจ ว่าทุกสรรพสิ่งต้องเปลี่ยนแปลงไป แต่บางเสี้ยวของหัวใจกลับยังรู้สึกอาลัยอาวรณ์ อดีตมักตามมาหลอกหลอน ถึงเวลาแล้วใช่ไหมที่ต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองเสียที รติยิ้มน้อยๆอย่างเข้าใจและมุ่งมั่นที่จะเปลี่ยนแปลง เพราะรักจึงยอมเปลี่ยนแปลง แอมอร ท้ายเรื่อง หลังจากห่างหายไปจากถนนสายตะพาบหลายเอนทรี่ วันนี้กลับมาเดินต้วมเตี้ยมด้วยกันอีกครั้ง เพราะเมื่อคืนเจ้าของโปรเจ็ค คือคุณเป็ดสวรรค์มากระซิบ เข้านอนตั้งแต่สามทุ่ม สะดุ้งตื่นมาอีกที รีบปั่นงานอย่างไว ฝากไว้ก่อนนะคะ มีงานด่วนแต่เช้าเลยค่ะ ทางไปบ้านคุณเป็ดสวรรค์ค่ะ
เข้ามาดู
รู้สึกว่าเอนทรี่นี้มีแต่คนเขียนเรื่องเครียด ๆ อะ โดย: rommunee
 วันที่: 1 มิถุนายน 2554 เวลา:11:34:47 น.กำลังจะพูดว่า อยากเป็นเขาคนนั้น
แต่ทาทาง จะไม่ใช่พันธุ์เดียวกันแฮะ ฮ่าๆ ทำลิ้งก์ให้แล้วครับ  โดย: ชายผู้หล่อเหลา...กว่าแย้นิดนึง. (เป็ดสวรรค์
 ) วันที่: 1 มิถุนายน 2554 เวลา:14:17:36 น.เข้าใจแต่งเรื่องเป็นนิยายรักโรมานติกด้วย
แต่ก็ดีนะครับสำหรับคู่รักไหนที่ รักแล้วยอมเปลี่ยนแปลง ตัวเองได้ เคยเจอแต่ฉันเป็นอย่างไรอย่ามาเปลี่ยนฉัน  โดย: ลุงแอ๊ด
วันที่: 1 มิถุนายน 2554 เวลา:20:57:53 น.ความคิดเปลี่ยนชีวิตก็เปลี่ยนค่ะ
คุณแอมอรเป็นไงบ้างค่ะ สบายตัวมากขึ้นรึเปล่า ยังต้องไปหาหมอเปล่าคะ โดย: ซองขาวเบอร์ 9
วันที่: 1 มิถุนายน 2554 เวลา:21:34:51 น...........โห....ครูแอมครับ ผมงงกับคำๆว่า ถนนสายนี้มีตะพาบ....จริงๆเลยครับ ยอมรับว่าโง่และงงมากๆที่สุดเลยครับ ตะพาบอะไร?.....
...ไม่กล้าถามใคร..... จึงมาถามครูนี่แหละครับ ช่วยให้หายโง่หน่อยเถอะครับ...อิ...อิ .....หลังไมค์ก็ดีครับ...ขอบคุณ ครูแอม ครับ... โดย: พายุสุริยะ
วันที่: 1 มิถุนายน 2554 เวลา:22:02:37 น.ได้ยินแว่ว ๆใครว่าเราผลุบโผล่  แล้วแต่ช่วงไหนงานโหดหรือเปล่าน่ะค่ะพี่แอม แล้วยังจะแล้วแต่ดินฟ้าอากาศ หรือตัวขี้เกียจตัวขยัน เดือนมืดหรือเดือนสว่าง หุหุ สารพัดจัดมา !?! ก้อว่าปาย ..  พี่แอมแข็งแรงขึ้นเยอะแล้วจิ ปั่นตะพาบได้น่ารักเงี๊ยะค่ะ เปลี่ยนแปลงตัวเองเหรอคะ.. ก็นะ ง่ า ย กว่าเปลี่ยนคนอื่น จริงเหรอ.. โดย: ที่เห็นและเป็นมา
วันที่: 1 มิถุนายน 2554 เวลา:23:09:42 น.ไม่ได้ต้วมเตี้ยมหลายเพลา
แอบคิดถึงเหมือนกัน วันนี้แวะเข้ามาได้ อัพเสร็จ อ้าววว .. เค้าตะพาบกัน ฉันเลยเฮ้อ ... แย่จัง 555 คิดถึงจ๊ะ สบายดีแล้วใช่ไหม .. เป็นห่วงเป็นใยเสมอ น้องเอง โดย: SongPee
วันที่: 1 มิถุนายน 2554 เวลา:23:30:51 น.อ่านเรื่องนี้แล้วชอบอย่างแรงค่ะ
กลิ่นไอ .. แบบว่าอบอุ่นแห่งความรักนะค่ะ แบบว่าช่วงนี้่อ่านอะไรแนวรักๆ หวานๆ โรแมนติกนิดๆ โห มันเข้าถึงง่ายเลยค่ะ โดย: JewNid
 วันที่: 1 มิถุนายน 2554 เวลา:23:43:02 น.โอ้ว ไปบ้านไหนก็มีตะพาบเดินเต็มไปหมด
โจทย์มาจากพู่นี่เอง วันนี้ (คืนนี้) เอมแวะมาทักทายคะ ยังไม่ได้อ่านงานตะพาบนะคะ ติดไว้ก่อน มาเร็วเคลมเร็ว คะ 55 โดย: lazymetal
วันที่: 2 มิถุนายน 2554 เวลา:4:07:49 น.อรุณสวัสดิ์ครับพี่แอม
มาอ่านงานตะพาบของพี่แอมครับ     โดย: กะว่าก๋า
 วันที่: 2 มิถุนายน 2554 เวลา:6:11:50 น.สวัสดีครับ
แว่ะมาอ่านงานตะพาบฯครับ :D อ่านแล้วบรรยายได้เยี่ยมไปเลยนะครับ เพราะรักจึงยอมเปลี่ยนแปลง แต่ (ความ)รักไม่ยอมเปลี่ยนแปลงใช่ไหมครับ  โดย: เงามืดในประวัติศาสตร์
วันที่: 2 มิถุนายน 2554 เวลา:16:28:24 น.มาอ่านครับ คุณแอมหายไป ผมงวดนี้ขอหายบ้าง 555
โดย: ปลายแป้นพิมพ์
 วันที่: 2 มิถุนายน 2554 เวลา:16:50:18 น.ผมไม่ทานผัก จนคุณแม่ถอดใจไปหลายทีแล้วครับ
ฮ่าๆ โดย: เป็ดสวรรค์
วันที่: 2 มิถุนายน 2554 เวลา:18:09:04 น.ไม่อยากบอก เมื่อวานมาพิมพ์ตั้งยาว
คุยเรื่องตะพาบนี่แหล่ะ แล้วก็คุยเรื่องของเรา จำคำไม่ได้แล้วสิ ... จากนั้นกดโพส ม่างก็หายไปเฉยเลย แล้วเราก็รีบด้วยอ่ะ เลยช่างม่างเหอะเงี้ยะ .. เหลาไปตั้งแยะ เซ็ง ๆๆ หายดีแล้วซิ .. คิดถึงจ๊ะ สู้ ๆๆ ..... .. .......... ... ชั้นดูของชั้นก็ปกตินะ โอ ๆๆ ดูได้อ่านได้อ่ะ bg รูปหันหลังเจ้าตัวเล็ก ตัวหนังสือก็ใช้เป็นสีขาวหมดอ่ะ ดูไม่ได้เหรอ ... โดย: SongPee
วันที่: 2 มิถุนายน 2554 เวลา:22:08:16 น.คุณแอมเม้นท์ส่งท้ายบล็อกลูกมุด แล้วไม่มาเบิกฤกษ์บล็อกดอกไม้บ้างหรือครับ
โดย: ปลายแป้นพิมพ์
วันที่: 2 มิถุนายน 2554 เวลา:22:40:39 น.สวัสดีคัรบ พี่แอม
งานตะพาบ เนี่ยะ ผม ห่างหายไปนานเลยครับบ โจทย์ แบบนี้ ไม่น่า จะรอดมือไปได้เล้ยยยยย แล้วจะกลับมาอ่านนะคร้าบ พี่แอมมมม มาแวะชวนชมผีเสื้อคร้าบบบบ ผี......หลอก ที่ ปางสีดา  โดย: Sleeping_prince
วันที่: 3 มิถุนายน 2554 เวลา:0:13:02 น. มาทันมื้อเช้าไหมเนี่ยคุณแอม ส่งแกงกะทิหมูกับต้นดาหลาช้าไปหน่อย แต่คิดว่าทันมื้อเที่ยงละกันนะ ขอให้กินข้าวกับไข่เจียวอย่างอร่อย เอ้า..ไหงเป็นงั้นละ 555 โดย: ปลายแป้นพิมพ์
วันที่: 3 มิถุนายน 2554 เวลา:8:52:22 น.สวัสดีค่ะ พี่แอมอร ดีขึ้นมากๆ แล้วใช่มั้ยคะ  ดอกขาวสลับนั้น................เขียวใบ ซ้อนกลีบใช่ซ้อนใจ............แทรกซ้ำ งามรูปร่าง, งามใจ..............พุดจีบ ใจไม่ทำใครช้ำ..................จิตนี้รักเดียว โดย: พธู
วันที่: 3 มิถุนายน 2554 เวลา:13:52:52 น.แวะมาอ่านงานตะพาบครับ แค่เปลี่ยนความคิดชีวิตก็เปลี่ยนครับ
โดย: คุณต่อ (toor36
 ) วันที่: 3 มิถุนายน 2554 เวลา:17:22:23 น......โอ้โฮ...หายโง่แล้วครับครู...ตะพาบ คือคำมาจากมิตรภาพ....เป็นการเขียนระบายความในใจสู่กันฟัง เข้าใจแล้วครับ ขอขอบพระคูร ครู แอมมากๆเลยนะครับ.....ขอคารวะ ครู ด้วยดอกไม่นี้นะครับ
 โดย: พายุสุริยะ
วันที่: 3 มิถุนายน 2554 เวลา:22:33:12 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 61 คน [
และต้องดีขึ้นกว่าเดิม