Bloggang.com : zoi : หัวใจเดียวกัน

หัวใจเดียวกัน

‘ฉันและเธอมีหัวใจดวงเดียวกันตั้งแต่ก่อนที่จะลืมตาขึ้นมาดูโลกสีหม่นมัวใบนี้เสียอีก
จังหวะการเต้นของมันคือเสียงดนตรีแห่งชีวิตของเราทั้งสอง
เราหัวเราะ เราร้องไห้ เราหวาดกลัว เราเป็นสุข ด้วยท่วงทำนองเดียวกัน
ใจฉันสื่อถึงเธอ และใจเธอก็สื่อถึงฉัน เราจะเป็นหนึ่งเดียวกันตลอดไป’

“หมอเสียใจด้วยนะครับ...แต่เราเลี่ยงไม่ได้จริงๆ”

“ไม่มีทางอื่นเลยหรือค่ะคุณหมอ”

หมอได้แต่ส่ายหน้า ไม่มีคำตอบอื่นใดหลุดออกมาจากปากของเขา จึงมีเพียงน้ำตาของผู้ที่พึ่งเคยได้สัมผัสถึงความเป็นแม่ ที่ไหลออกมาอย่างไม่อาจหักห้ามใจ ไม่มีคำปลอบโยนใดๆ ที่จะช่วยเยียวยาความโศกเศร้านี้ของเธอได้

‘ความง่วงงุนอันน่าหวาดหวั่นย่องเข้ามาอย่างช้าๆ
ความเย็นเยียบค่อยๆ คืบคลานเข้ามาอย่างมุ่งร้าย
จิตวิญญาณของเราสองกำลังจะถูกพราก
สองเราต่างกอดกระซิบสั่งลาก่อนที่จะสาย’

“เป็นอย่างไรบ้างคะคุณหมอ”

เสียงสั่นเครือของผู้เป็นแม่สอบถามทั้งน้ำตาด้วยความห่วงใย

“...น้องแก้วตาจากไปแล้วครับ ส่วนอาการของน้องดวงใจ...ก็ยังน่าเป็นห่วง ผมพยายามอย่างสุดความสามารถแล้ว แต่คุณแม่ต้อง...ต้องเผื่อใจเอาไว้บ้างนะครับ”

พอสิ้นคำของหมอสติของผู้เป็นแม่ก็ขาดผึง เธอล้มลงไปในอ้อมกอดของสามีที่ยืนอยู่ข้างๆ เธอล้มลงเพราะไม่อยากเผชิญหน้ากับความเป็นจริงอันแสนโหดร้าย เธอล้มลงไปแล้วก็ไม่อยากจะตื่นขึ้นมาอีกเลย

‘เธอจากฉันไปแล้วสินะ อีกครึ่งหนึ่งของชีวิตฉัน
ต่อไปนี้จะไม่มีอ้อมกอดที่แสนอบอุ่นจากเธอ
แล้วฉันจะเต้นรำกับใครในท่วงทำนองของดนตรีแห่งชีวิต
เราสองเกิดมาด้วยกัน ฉันจึงจะขอติดตามเธอไปทุกแห่ง’

“หัวใจของน้องดวงใจเต้นช้าลงเรื่อยๆ แล้วคะ”

พยาบาลสาวรายงานกับคุณหมอด้วยดวงตาที่พยายามจะเก็บกักน้ำตาเอาไว้ไม่ให้ไหลล้นออกมา หมอถึงกับถอนหายใจ เขาเองก็พึ่งเคยพบกับกรณีเด็กแฝดแบบนี้เป็นครั้งแรก แก้วตา ดวงใจ เป็นฝาแฝดที่มีหน้าอกติดกันแต่กลับมีหัวใจอยู่เพียงดวงเดียว หัวใจที่ไม่เพียงพอจะประคองชีวิตของทั้งสองให้อยู่รอดต่อไป

สิ่งที่หมอทำได้คือต้องเลือกให้หัวใจดวงนี้กับใครคนใดคนหนึ่งเท่านั้น แล้วปล่อยให้อีกคนหนึ่งต้องจากไป มันเป็นทางเลือกที่ยากสำหรับหมอ และยากยิ่งกว่าสำหรับผู้ที่พึ่งจะกลายเป็นแม่ ทั้งสองฝ่ายตัดสินใจว่าจะเลือกจากข้อมูลทางการแพทย์ว่าเด็กคนไหนแข็งแรงกว่า เด็กคนไหนมีโอกาสรอดชีวิตสูงกว่า

สิ่งที่หมอกลัวที่สุดก็เกิดขึ้นจริงๆ เด็กที่ถูกเลือกกลับดูเหมือนจะไม่ยอมรับโอกาสนั้น เขายกมือขึ้นกุมขมับ และตัดสินใจทำในสิ่งที่ต้องทำ

“ช่วยไปตามแม่น้องเข้ามาที”

“...คะ...”

พยาบาลสาวยังยืนงงกับคำสั่งของหมอ

“ผมอยากให้เธอได้อยู่กับน้องดวงใจนานที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้...ช่วยไปตามเธอกับสามีเข้ามาที”

‘เมื่อไม่มีเธอแล้ว โลกนี้ช่างอ้างว้างเหลือเกิน
เมื่อไม่มีเธอแล้ว โลกนี้ก็ไม่มีความหมาย
จังหวะทำนองหัวใจที่ไร้ซึ่งความไพเราะนี้
จงหยุดมันเสียทีเถอะ หยุดมันไปตลอดกาล’

เธอทำทุกอย่างเท่าที่จะทำได้ไปหมดแล้ว ไม่มีอะไรที่เธอจะทำได้อีกต่อไปแล้ว เธอเฝ้าบอกตัวเองซ้ำไปซ้ำมาแบบนั้น 'แต่ฉันยังทำสิ่งหนึ่งได้' เธอค่อยๆ โอบกอดดวงใจน้อยๆ ของเธอด้วยความรัก ดวงใจน้อยๆ ดวงนี้จะยังคงเป็นที่รักของเธอตราบจนวันตาย เธอจะจดจำดวงหน้าน้อยๆ มือน้อยๆ เท้าน้อยๆ จดจำทุกรายละเอียดเอาไว้ไม่ลืมเลือน 'ดวงใจดวงน้อยของแม่'

‘ความอบอุ่นนี้คืออะไรกัน จังหวะของหัวใจนี้เป็นของผู้ใด
ทำไมมันช่างอบอุ่น ทำไมมันช่างไพเราะเสียเหลือเกิน
แม้แต่หัวใจของฉันก็ยังอยากจะเต้นไปกับท่วงทำนองของมัน
ที่รักของฉันหรือนั่นคืออีกร่างหนึ่งของเธอใช่ไหม’

“คุณหมอคะ”

เสียงพยาบาลสาวร้องออกมาด้วยความตื่นเต้น พร้อมกับชี้มือไปที่เส้นสีเขียวบนหน้าจอ ที่กำลังค่อยๆ เต้นรำด้วยความเบิกบาน จังหวะการเต้นของมันถูกเร่งเร้าขึ้นเรื่อยๆ อย่างคึกคัก น้ำตาพากันหลั่งไหลอีกครั้ง แต่คราวนี้เป็นน้ำตาแห่งความปิติ เป็นน้ำตาที่อาบเปื้อนอยู่บนรอยยิ้ม

Create Date : 21 กรกฎาคม 2554

Last Update : 21 กรกฎาคม 2554 11:59:33 น.

0 comments

Counter : 555 Pageviews.