Bloggang.com : zoi : เมืองฟ้า

เมืองฟ้า

ในหัวใจข้าเหน็บหนาว เต็มไปด้วยความป่วยไข้ แต่ร่างกายนี้ยังคงมีเรี่ยวแรง ข้าจึงคิดออกเดินทางค้นหา เมืองฟ้า ที่เคยฝันใฝ่อีกครั้ง

โอ ข้าแต่องค์เอกะ โปรดจงอำนวยพรในการเดินทางค้นหาแห่งข้าด้วยเถิด

ข้าออกเดินไปในท้องถนน หนทางตรงยาวไกลไปจนสุดสายตา รอบกายข้ามีเพียงความว่างเปล่า ข้าก้มหน้าเดินไม่หยุด เด็กน้อยคนหนึ่งเดินสวนมา ข้าถามออกไปว่า เมืองที่เจ้าจากมานั้นเป็นเช่นไร

“เมืองนั้นมีแต่ความสนุกสนาน ของเล่นมากมาย ช่วงเวลาแห่งอาทิตย์ขึ้น จวบจนสิ้นแสงตะวันนั้น สั้นเกินไป ไม่เคยเพียงพอสำหรับการละเล่นเลยแม้แต่วันเดียว”

ข้าก้มหน้าเดินต่อไป ชายซึ่งเปลือยร่างท่อนบน เผยให้เห็นเรี่ยวแรงแห่งวัยหนุ่มคนหนึ่งเดินสวนมา ข้าถามออกไปว่า เมืองที่เจ้าจากมานั้นเป็นเช่นไร

“เมืองนั้นมีแต่การทำงาน การใช้เรี่ยวแรง ช่วงเวลาแห่งอาทิตย์ขึ้น จวบจนสิ้นแสงตะวันนั้น ยาวเกินไป ไม่เคยเหลือเวลาพักผ่อนที่มากเพียงพอเลยแม้แต่วันเดียว”

ข้าก้มหน้าเดินต่อไป หญิงซึ่งแต่งกายงดงามเยื้องย่างสวนมา ข้าถามออกไปว่า เมืองที่เจ้าจากมานั้นเป็นเช่นไร

“เมืองนั้นช่างเต็มไปด้วยความรัก มีความรักอยู่ทุกแห่งหนที่สายตาทอดผ่าน ไม่ว่ายามทิวา หรือราตรี ความรักนั้นมีให้ตักตวงอยู่เสมอ”

ข้าก้มหน้าเดินต่อไป ชายที่แต่งกายอย่างพ่อค้าเดินสวนมา ข้าถามออกไปว่า เมืองที่เจ้าจากมานั้นเป็นเช่นไร

“เมืองนั้นช่างเต็มไปด้วยโอกาส มีเงินทองซ่อนอยู่ในทุกซอกมุม ขอเพียงตั้งใจมองหา ย่อมอาจไขว่คว้ามาครอบครองได้ เวลาที่จะใช้สำรวจตรวจตราความร่ำรวยเหล่านั้นไม่เคยเพียงพอเลยแม้แต่วันเดียว”

ข้าก้มหน้าเดินต่อไป ชายที่แต่งกายด้วยเสื้อผ้าเก่าขาดอันเป็นเครื่องหมายแห่งขอทานเดินผ่านมา ข้าถามออกไปว่า เมืองที่เจ้าจากมานั้นเป็นเช่นไร

“เมืองนั้นช่างเต็มไปด้วยความลำบาก ยากจนข้นแค้น การที่จะได้เงินมาแต่ละเหรียญนั้น แขนของข้าต้องยกไหว้ ปากของข้าต้องพร่ำบ่นคำให้พร จนแทบหมดสิ้นเรี่ยวแรง”

ข้าให้เศษเหรียญที่มีอยู่กับขอทานผู้นั้น เขายกมือไหว้ ให้พรกับข้าเป็นการใหญ่ ข้าก้มหน้าเดินต่อไป ชายกำยำสองคนแบกร่างของคนป่วยในเปลเดินสวนมา ข้าถามออกไปว่า เมืองที่เจ้าจากมานั้นเป็นเช่นไร

“...เมืองนั้น...มีแต่ความเจ็บปวด...ทรมาน...ไร้ความหวัง...สิ้นหนทาง...”

คนป่วยสิ้นลมต่อหน้าข้า ชายกำยำทั้งสองแบกร่างที่ไร้วิญญาณเดินจากไป ข้าก้มหน้าเดินต่อไป ชายในชุดขาวคนหนึ่งเดินสวนมา ข้าถามออกไปว่า เมืองที่เจ้าจากมานั้นเป็นเช่นไร

“เพื่อนเอ๋ย คงไม่ต่างจากเมืองที่เจ้าไม่เคยจากไปแห่งนี้สักเท่าไรนักหรอก”

ข้าเงยหน้า ตื่นขึ้นจากความฝัน

Create Date : 06 มีนาคม 2555

Last Update : 6 มีนาคม 2555 8:11:32 น.

0 comments

Counter : 665 Pageviews.