Bloggang.com : zoi : รักแรกพบ

รักแรกพบ

รักแรกพบ

ผมก้าวเข้าไปในร้านอาหาร เธอนั่งอยู่คนเดียว และผมก็มาคนเดียวเหมือนกัน เธอมองมา เราสองคนสบตากัน แล้วผมก็ทำสิ่งที่ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะทำได้ ผมเดินไปนั่งที่โต๊ะของเธอ กับผู้หญิงแปลกหน้าที่พึ่งพบกันเป็นครั้งแรก

พนักงานที่ยืนอยู่แถวนั้นทำหน้างง

“เอ่อ...นั่งโต๊ะทางด้านนี้ดีไหมคะ”

ผมส่ายหน้า เธอไม่รู้หรือไงว่าผมต้องรวมรวบความกล้าขนาดไหน ถึงจะหย่อนก้นลงนั่งได้ ที่โต๊ะข้างๆ หลายคนเริ่มมองมา ผมแกล้งทำเป็นไม่สนใจ พนังงานคนเดิมยังคงยืนเก้ๆ กังๆ

“ขอเมนูด้วยครับ”

“คะ...ค่ะ รอสักครู่นะคะ”

เธอยังมีท่าทางลังเล แต่สุดท้ายแล้วก็ยอมจากไปแต่โดยดี ผมแอบเหลียวซ้ายมองขวา ดูเหมือนผมจะยังไม่เป็นจุดสนใจมากอย่างที่กลัว ซึ่งก็นับว่าดีแล้ว

“ส...สวัสดีครับ”

ผมกล่าวทักทายเธอเบาๆ พร้อมกับแอบมองผิวเนื้อขาวนวลเนียนของเธอ ยังไม่นับดวงตาโตคู่นั้นที่จ้องมองมา อา เธอช่างสวยเหลือเกิน เหมือนกับว่า เธอหลุดออกมาจากความฝันของผมเลยทีเดียว

“สวัสดีค่ะ”

เสียงของเธอก็เพราะเสียด้วย ผมไม่อ้อมค้อม รีบจู่โจมไม่ให้เธอตั้งตัวติด

“เป็นของผมได้ไหมครับ”

“หา...แต่ฉันมีเจ้าของแล้วนะคะ”

ผมหน้ามืด ในเมื่อด้านหน้ามาขนาดนี้แล้ว ก็จะไม่ยอมแพ้ง่ายๆ

“ไม่ว่าคุณจะเคยเป็นของใคร หรือเป็นของใครอยู่ ตั้งแต่นี้ไป คุณจะต้องเป็นของผม ของผมคนเดียวเท่านั้น”

ผมคิดว่าตัวเองคงดูเท่ห์สุดๆ ไปเลยทีเดียว เมื่อพูดประโยคนี้ออกไป เธออ้าปากค้าง อา ริมฝีปากบางของเธอนั้นก็สวยเหลือเกิน ผมจ้องดูมันราวต้องมนต์ ก่อนเคลื่อนกายเข้าไปใกล้ แล้วจูบเธออย่างดูดดื่ม ผมรู้ว่าแบบนี้มันรวดเร็วเกินไป แต่ก็ไม่ทันแล้ว ผมไม่อาจยับยั้งใจตนเองเอาไว้ได้แล้ว

“คุณ คุณทำอะไรคะ คุณ”

พนักงานคนเดิมกลับมาพร้อม เมนู แต่ผมหยุดไม่ได้แล้ว อารมณ์ของผมกำลังพลุ่งพล่าน มันต้องได้รับการปลดปล่อยเดี๋ยวนี้

“ขอข้าวจานเดียวก็พอแล้ว”

“แต่นั่นมันปลากระพงทอดน้ำปลาของลูกค้าคนก่อนนะคะ คุณต้องสั่งใหม่ จะมาทานต่อแบบนี้ไม่ได้ และให้หนูเก็บโต๊ะให้เรียบร้อยก่อนด้วย”

จาน ชาม ช้อน ส้อม สำรับกับข้าวของลูกค้าก่อนหน้ายังวางเรียงรายอยู่เต็มโต๊ะ มีของที่ยังกินได้เหลืออยู่มากมาย ทำไมพวกเขาถึงทำแบบนี้ ย่ำยีสรรพชีวิตที่ยอมพลีเพื่อให้พวกเราได้มีชีวิตยืนยาวต่อไปอย่างไม่ให้เกียรติ ไม่เสียดาย

โดยเฉพาะปลาสาวตัวนี้ ที่ยังมีเนื้อขาวนวลเนียนเหลือเกือบเต็มตัว เธอนอนอ้าปากน้อยๆ แสนเซ็กซี่ ตาโตจ้องมาอย่างน่าหวั่นไหว อา ใช่ ผมจะกินเธอให้หมดทั้งตัวเลยทีเดียว

เบื้องหลังพนักงานสาวคนเมื่อครู่ มีเพื่อนพนักงานหนุ่มหลายคนมารวมตัวกันโดยไม่ได้นัดหมาย ผมรู้สึกได้ถึงสิ่งไม่ดีที่กำลังจะเกิดขึ้นอีกครั้ง เสียงไซเรนดังแว่วมาให้ได้ยินจากที่ไกลๆ

ผมได้แต่ร้องตะโกนในขณะที่พวกเขาพยายามยัดผมเข้าไปในรถสีขาว ที่ส่องแสงสีแดง น้ำเงิน วนเวียน กลิ่นที่คุ้นเคยคละคลุ้งอยู่ภายในรถ กลิ่นของสถานที่ที่ผมพึ่งหนีออกมา

Create Date : 27 กุมภาพันธ์ 2555

Last Update : 27 กุมภาพันธ์ 2555 8:03:54 น.

0 comments

Counter : 620 Pageviews.