ทำไมสุนัขที่เป็นแม่ลูกกัน พ่อลูกกัน หรือ เป็นพี่น้องท้องเดียวกัน ถึงกัดกัน ทะเลาะกัน ?

แนวคิดตามสไตล์ซีซาร์ มิลลาน

สุนัขจะมีสัมพันธุ์แบบแม่-ลูกกัน เมื่อลูกสุนัขอายุ0-2 เดือนเท่านั้น ลูกสุนัขจะขึ้นกับแม่สุนัขแต่เพียงผู้เดียว 100% สุนัขตัวอื่นในฝูงห้ามยุ่ง แม่สุนัขจะสอนกฎเบื้องต้นแห่งความเป็นสุนัขให้ลูกๆ ส่วนพี่น้องท้องเดียวกันก็จะเรียนรู้กฎ ลิมิต ลำดับขั้น เรียนรู้การข่ม การยอม ทดสอบวรรณะของตน ผ่านการเล่นกัน ระยะ 0-2 เดือนนี้ เป็นช่วงที่สำคัญที่สุดสำหรับลูกสุนัข เขาจะเรียนรู้ความเป็นสุนัข รู้กฎแห่งสุนัข รู้พฤติกรรมที่สำคัญในการเป็นสุนัข รู้จักการเข้าสังคม และ พัฒนาอารมณ์ เตรียมตัวในการเป็นสุนัขโต (ไม่ควรอย่างยิ่งที่จะพรากลูกสุนัขออกมาจากแม่สุนัข ก่อนลูกสุนัขจะอายุ 2 เดือน จะทำให้ลูกสุนัขมีปัญหาพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมในภายหลัง)

หลังจากสองเดือนไปแล้ว ลูกสุนัขจะเริ่มเข้าสู่ฝูงปกติ จะไม่ขึ้นกับแม่สุนัขแต่เพียงผู้เดียวอีกต่อไป สุนัขตัวอื่นๆในฝูงจะมีส่วนในการสอนกฎของฝูง และ ช่วยเลี้ยงลูกสุนัข ลูกสุนัขจะมีลำดับขั้นของตนในฝูง และแม่สุนัขก็จะเป็นแค่หนึ่งในสมาชิกฝูง และลูกสุนัขก็คือหนึ่งในสมาชิกของฝูง ไม่มีตัวไหนเป็นแม่ เป็นลูก เป็นพี่เป็นน้อง อีกต่อไป ตัวไหนทำผิดกฎก็ต้องถูกตักเตือน ถูกกัด ถูกข่ม ไม่ว่าสุนัขตัวนั้นจะเป็นแม่สุนัข ลูกสุนัข หรือ เป็นพี่น้องคลานตามกันมาก็ตาม

เราถึงเห็นว่า สุนัขที่เป็นแม่ลูกกัน พ่อลูกกัน พี่น้องกัน ก็สามารถกัดกัน ข่มกัน ทะเลาะกัน ไม่มีการเคารพอีกต่อไป นั้นเป็นธรรมชาติสุนัข แต่ไม่ใช่ธรรมชาติของมนุษย์ เราถึงเกิดความแปลกใจที่เห็นเช่นนั้น เพราะเราลืมไปว่าสุนัขก็คือสุนัข ไม่ใช่มนุษย์

เราชอบคิดว่า ลูกสุนัขต้องเคารพแม่สุนัขตลอดไป เหมือนมนุษย์ที่ลูกต้องเคารพแม่ ต้องกตัญญูรู้คุณ แต่อย่าลืมว่า สุนัขไม่ใช่มนุษย์ ไม่คิดเหมือนมนุษย์ เพราะเหตุนี้ ไม่ว่าเราจะเป็นแม่พระมาโปรดขนาดไหน ให้อาหารกินทุกมื้อ ปลอบโยน ลูบไล้ ดูแลยามเจ็บป่วย ช่วยมาจากข้างถนน แต่ถ้าสุนัขมีปัญหาพฤติกรรม และเราเป็นลูกฝูงของเขา เราก็อาจถูกกัดได้เช่นกัน ไม่มีคำว่ากตัญญูรู้คุณอีกต่อไป เพราะสุนัขก็คือสุนัข ไม่มีคุณธรรมประจำใจเหมือนมนุษย์ มีแค่ จ่าฝูง - ลูกฝูง เท่านั้น

ถ้าบ้านไหน คิดว่าสุนัขจะคิดเหมือนมนุษย์ คิดแก้ปัญหาพฤติกรรมสุนัขโดยนำจิตวิทยาของมนุษย์มาใช้ เช่น เราดุสุนัขเหมือนเราดุ ทำโทษลูกของคนที่ดื้อ ที่ซน สุนัขมักมีปัญหาพฤติกรรมที่ไม่พึงประสงค์ไม่มากก็น้อยตามมาเสมอ การกระทำดังกล่าว ถือเป็นการแก้ปัญหาที่ไม่ตรงจุด เหมือนกับเอาช่างประปา มาซ่อมวิทยุที่เสีย เครื่องมือในการซ่อมก็ใช้คนละอย่าง คอนเซปการซ่อมก็ต่างกัน วัสดุก็ต่างกัน วิทยุไม่มีทางกลับมาใช้ได้ปกติ เป็นต้น

สุนัขที่มีปัญหา หรือ เลี้ยงสุนัขให้ได้ดี ต้องเข้าใจจิตวิทยาสุนัข และต้องแก้โดยใช้จิตวิยาสุนัข ไม่ใช่แก้โดยใช้จิตวิทยามนุษย์

Create Date : 04 มกราคม 2553		3 comments
Last Update : 9 สิงหาคม 2553 11:10:26 น.
Counter : 10325 Pageviews.
Share Tweet