ขอบคุณค่ะได้ความรู้เกี่ยวกับการเลี้ยงสุนัขจริงๆจะเอาฝึกดูค่ะเพิ่งรับลูกสุนัขตัวเมียพันธ์ลาบราดอร์มาเลี้ยงซนมากพอๆกับความฉลาดทำใหเครียดเลยค่ะอยากให้เค้าเป็นลูกหมาเชื่องๆนะค่ะ

สวัสดีค่ะ ติดตามเว็บนี้มาได้สักพักแล้วค่ะ และได้ลองนำไปใช้ ปรากฏว่าได้ประโยชน์อย่างมากค่ะ แต่ยังติดปัญหาอยู่นิดนึงน่ะค่ะ คือว่าผึ้งมีหมาอยู่สองตัว ตัวแรกเป็นพันธุ์พิทบูลผสมกับโดโก้ อาร์เจนติโน ชื่อปิ๊ดเป็นเพศผู้ค่ะ ส่วนอีกตัวหนึ่งเป็นหมาพันธุ์โกลเด้นชื่อไลก้า เป็นเพศเมียค่ะเพิ่งจะรับเค้าเข้ามาในบ้านตอนที่เค้าอายุได้สามเดือนค่ะ ส่วนปิ๊ดอยู่ที่บ้านตั้งแต่เค้าเกิด (คือว่าพอปิ๊ดคลอดได้สองเดือนก็เอาแม่เค้ากลับไปคืนเจ้าของค่ะ) แรกๆ ปิ๊ดจะกัดและทำท่าเหมือนจะดุค่ะ แต่แฟนก็ตีบ้าง ดุบ้างค่ะ จนตอนนี้เค้ายอมทำตาม แต่ว่าเค้ายังไม่ไว้ใจเราพอสมควร ก็พยายามทำตามที่พี่หญิงบอกไว้อยู่ค่ะ จนตอนนี้เค้าดีขึ้นมาก ทั้งสองตัวเข้ากันได้ดี แต่ว่ามีช่วงแรกๆ ไลก้าเค้าจะไม่ยอมเชื่อฟัง คือจะคอยเล่นหรือคอยสังเกตแต่ปิ๊ดอย่างเดียว ไม่ว่าปิ๊ดจะทำอะไรเค้าก็จะคอยทำตาม สั่งอะไรก็จะไม่ค่อยเชื่อค่ะ แต่พอได้ลองใช้เชือกกระตุกพาเค้าออกไปเดินข้างนอกทั้งสองตัว ถ้าเค้าไม่ฟังก็จะใช้เชือกกระตุกบ้าง ฉกบ้าง คือว่าผึ้งจะจูงไลก้า ส่วนแฟนก็จะจูงปิ๊ดน่ะคะ ก็ดีขึ้น แต่ปัญหามีอยู่ว่า เวลาแฟนพาปิ๊ดไปออกกำลังกายโดยการขี่จักรยาน ปิ๊ดก็จะเป็นคนวิ่งจูงจักรยานโดยที่แฟนนั่งอย่างเดียวโดยไม่ต้องขี่เลยค่ะ ซึ่งแฟนผึ้งก็สามารถสั่งให้เค้าวิ่งเร็วหรือว่าช้าได้แต่ปิ๊ดวิ่งนำหน้าอย่างนี้เค้าจะเป็นจ่าฝูงเราหรือเปล่าคะ แล้วพอพาเค้าทั้งสองตัวออกไปเที่ยวข้างนอกรั้วครั้งแรก พอปิ๊ดไปเจอกับไก่ แพะและแกะ เค้าก็ทำท่าจะจู่โจมน่ะค่ะ แฟนกระตุกเชือกก็แล้ว ฉกก็แล้ว เค้าก็ทำท่าสะดุ้งเล็กน้อย ซึ่งถ้าอยู่ในบริเวณบ้านเค้าจะนั่งทันที อย่างนี้เป็นเพราะว่าเค้าตื่นเต้นที่เป็นครั้งแรกหรือเปล่าคะ ส่วนไลก้าจะกลัวอย่างเดียวเลยค่ะ ผึ้งพยายามจะนิ่งก็แล้ว ฉกก็แล้ว เค้าก็ยังตื่นกลัวอยู่ค่ะ อย่างนี้ต้องทำยังไงบ้างคะ

อีกเรื่องนึงค่ะ คือว่าทั้งสองตัวเหมือนจะยอมรับเราเป็นจ่าฝูงแล้วล่ะค่ะ แต่ว่าเวลาที่ผึ้งน่ังอยู่กับแฟน ทั้งสองตัวจะชอบยื่นหน้ามาซบบ้าง หรือว่ามาอ้อนบ้าง เหมือนอยากให้เราเกาให้เค้าน่ะค่ะ โดยที่เค้าไม่ได้เห่า อย่างนี้ เป็นการสั่งให้เราทำหรือเปล่าคะ

ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ

ลืมบอกไปค่ะ ปิ๊ดอายุหนึ่งปีครึ่ง ส่วนไลก้าตอนนี้สี่เดือนกว่าค่ะ

อ้อ..อยากรบกวนอีกข้อเดียวค่ะ คือตอนนี้ฝึกให้ไลก้าเก็บของอยู่น่ะค่ะ ซึ่งเค้าก็ยอมให้แต่ว่าไม่ถึงที่หมายเค้าก็จะรีบปล่อยเพื่อเอาคำชมหรือของรางวัลทันทีค่ะ บางทีไปได้แค่ครึ่งทางมายังไม่ทันถึงที่่ เค้าก็ปล่อยเลยค่ะ อย่างนี้ต้องทำยังไงดีคะ เค้าถึงจะวางของไว้ใกล้ๆ หรือตรงหน้าเรา

ปล ขอบคุณมากอีกครั้งจริงๆ ค่ะ

ตอบคุณผึ้ง

"แต่แฟนก็ตีบ้าง ดุบ้างค่ะ จนตอนนี้เค้ายอมทำตาม แต่ว่าเค้ายังไม่ไว้ใจเราพอสมควร"

-ไม่ควรตีสุนัขนะคะ จะทำให้สุนัขไม่ไว้ใจ และไม่เคารพเราค่ะ สุนัขจะไม่ให้ใจเราเต็ม 100%

การตีสุนัข ดีหรือไม่ดี?
https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=yojajiji&month=22-03-2010&group=7&gblog=38
------------------------
"แต่ว่ามีช่วงแรกๆ ไลก้าเค้าจะไม่ยอมเชื่อฟัง คือจะคอยเล่นหรือคอยสังเกตแต่ปิ๊ดอย่างเดียว ไม่ว่าปิ๊ดจะทำอะไรเค้าก็จะคอยทำตาม สั่งอะไรก็จะไม่ค่อยเชื่อค่ะ"

-ตอนนี้เราต้องโฟกัสที่ปิ๊ด เราคุมปิ๊ดให้ได้ ถ้าปิ๊ดอยู่ในระเบียบก็จะทำให้ไลก้าอยู่ในระเบียบตามปิ๊ด ซึ่งจะทำให้เราไม่เหนื่อยมาก
ปิ๊ดค่อนข้างจะมีแนวโน้มวางอำนาจเหนือ ซึงไลก้าเป็นตัวเมียก็จะมีแนวโน้มทำตามปิ๊ดอยู่แล้ว แต่ถ้าเราไม่สามารถ take over ความเป็นจ่าฝูงจากปิ๊ดได้ตลอด 24 ชั่วโมง ปล่อยให้ปิ๊ดนำ้บ้าง คนนำบ้าง ก็จะทำให้ปิ๊ดลักปิดลักเปิด นิสัยไม่คงที่ เจ้าไลก้าก็จะเชื่อปิ๊ดบ้าง เชื่อเราบ้าง จะทำให้ไลก้าสับสนและกลายเป็นหมาขี้กลัวได้ แล้วเราจะพบว่าเีดี๋ยวเขาดื้อ เดี๋ยวเชื่อฟังเรา
การที่กฎไม่เป็นกฎ เราไม่ยอมทำตัวเป็นจ่าฝูงให้ได้ 100% จะทำให้หมาสับสน หมาจะลักปิดลักเปิด หมาที่มีแนวโน้มจะเ๋ป็นจ่าฝูงอย่างปิ๊ดก็จะหัวแข็ง ดีบางเวลาดื้อบางเวลา เราจะคุมเขาไม่ได้ทุกอย่าง จะทำให้เรารู้สึกว่าเราไว้ใจเขายังไม่ได้ร้อยเปอร์เซนต์ ส่วนหมาที่มีพื้นฐานไม่ค่อยมั่นใจอย่างไลก้า การที่เขาสับสนกับกฎ กับสับสนว่าใครจะเป็นผู้นำกันแน่ ประกอบกับคุณผึ้งมีพื้นฐานขี้กลัว ไม่มั่นใจ ขี้กังวล ก็จะทำให้ไลก้ากลายเป็นหมาขี้กลัวไปได้ทันที

ยิ่งเราเลี้ยงหมาที่ทรงพลังอย่างปิ๊ด เรายิ่งต้องซีเรียสและระมัดระัวังเรื่องการเป็นจ่าฝูงอย่างมาก เราต้องละเอียดกว่าคนอื่นหลายพันเท่า เราต้องระวังไม่ให้เขานำเราแม้แต่วินาทีเดียว เพราะพิตบูลผสมโดโก้เป็นส่วนผสมที่ลงตัวในการที่จะมีภาวะวางอำนาจเหนือ เขาจะหาจุดอ่อนของเราเพื่อที่เขาจะนำเรา เพราะฉะนั้นเราต้องนับทุกการกระทำของเขาเลยทีเดียว เพราะเมือ่ไหร่ที่ปิ๊ดมีปัญหาพฤติกรรม พฤติกรรมนั้นจะรุนแรงกว่าหมาทั่วๆไปคูณพันเท่า เพราะฉะนั้นเราก็ต้องระมันระวังเรื่องการเป็นจ่าฝูงกว่าคนอื่นเป็นพันเท่าเช่นกัน
-----------------------------
"แล้วพอพาเค้าทั้งสองตัวออกไปเที่ยวข้างนอกรั้วครั้งแรก พอปิ๊ดไปเจอกับไก่ แพะและแกะ เค้าก็ทำท่าจะจู่โจมน่ะค่ะ แฟนกระตุกเชือกก็แล้ว ฉกก็แล้ว เค้าก็ทำท่าสะดุ้งเล็กน้อย"

-เขามีสัญชาติญาณการไล่ล่าสูง เมื่อนั้นอารมณ์อยากฆ่าจะตามมา แล้วจะอันตราย เราต้องฝึกฉกหรือกระตุกสายจูงตั้งแต่เนิ่นๆ ก่อนที่เขาจะพุ่ง แค่เขามอง หูตั้งก็ฉกได้เลย แล้วเขาต้องหันมามองเรา ห้ามหันไปมองสัตว์อื่นๆอีก จนเขาสงบ
ถ้่าเราเตือนช้าไปแล้วหมาเข้าสู่โหมดอยากฆ่าแล้ว สมองพิตบูลจะไม่รับรู้ความเจ็บปวดอีก ยิ่งทำให้เราตักเตือนหมาล้มเหลวทันที เพราะหมาจะไม่รู้สึก เพราะฉะนั้นจะเตือนพิตบูล ต้องเตือนวินาทีแรกที่หมาเริ่มมองเป้าหมาย ถึงจะเตือนสำเร็จ

เราต้องเช็คว่าการเตือนของเราได้ผลหรือไม่ โดยการพาเขาไปเห็นไก่อีก แล้วเราก็ฝึกตักเตือน ฝึกจนกว่าเขาเห็นไก่ก็ทำเฉยๆ ไม่พุ่ง ไม่จ้อง เหมือนเขาเห็นถังขยะ เห็นต้นไม้ต้นหนึ่ง
--------------------
"เวลาแฟนพาปิ๊ดไปออกกำลังกายโดยการขี่จักรยาน ปิ๊ดก็จะเป็นคนวิ่งจูงจักรยานโดยที่แฟนนั่งอย่างเดียวโดยไม่ต้องขี่เลยค่ะ ซึ่งแฟนผึ้งก็สามารถสั่งให้เค้าวิ่งเร็วหรือว่าช้าได้แต่ปิ๊ดวิ่งนำหน้า อย่างนี้เค้าจะเป็นจ่าฝูงเราหรือเปล่าคะ "
-เป็นสิ่งที่ไม่ควรทำอย่างยิ่ง มีแต่้ข้อเสีย

เพราะหมามีปัญหาไล่ล่า ถ้าเขาเห็นไก่ เห็นแมว แล้วเขาวิ่งไปเลย แฟนคุณจะได้รับอันตรายขณะขี่จักรยานได้

และการที่ยอมให้หมาำนำ นั้นคือคุณต้องทำใจรับว่า คุณได้ยอมให้วินาทีนั้นหมานำคุณ หมาก็จะเคารพคุณน้อยลง ถ้าทำเรื่อยๆ หมาก็จะเคารพคุณน้อยลงเรื่อยๆ แล้วการปรับพฤติกรรมอย่างอื่นก็จะยากขึ้นเรื่อยๆ เพราะในใจเขาเคารพคุณน้อยลงเรื่อยๆ อย่าลืมว่า เลี้ยงพิตบูลต้องซีเรียสเรื่องการเป็นผู้นำอย่างมาก

จะปั่นจักรยานแบบที่เราคุมเขาได้อย่างแท้่จริงคือ เราต้องให้หมาวิ่งเคียงข้างเราไปพร้อมๆกับจักรยาน เราปั่นช้า หมาวิ่งช้า เราปั่นเร็วหมาก้าวเร็วขึ้น โดยไม่แซงเรา ไม่นำเรา นี่แหละคือการแสดงว่าคุณคุมหมาได้ แต่การปล่อยให้หมานำเราตลอดการปั่น ถือว่าล้มเหลวในการควบคุมหมา แม้จะสามารถสั่งให้ช้าให้เร็วก็ตามที (เขาไม่มีจิตใจแบบไซบีเรียน เพราะฉะนั้นเราเสี่ยงต่อการเสียตำแหน่งจ่าฝูงอย่างมาก) แต่จะให้ดีให้เจ๋ง ต้องสั่งให้เขาวิ่งข้างๆจักรยานให้ได้ และห้ามนำ อันนี้คือสิ่งที่ยากกว่า เพราะใครๆก็ให้หมาวิ่งนำจักรยานได้ ไม่ต้องฝึกอะไรก็ทำได้ เพราะฉะนั้นไม่ได้เป็นตัววัดว่าจะทำให้คุณเป็นจ่าฝูงหมาได้โดยการให้หมานำหน้าจักรยาน

-------------------

"ส่วนไลก้าจะกลัวอย่างเดียวเลยค่ะ ผึ้งพยายามจะนิ่งก็แล้ว ฉกก็แล้ว เค้าก็ยังตื่นกลัวอยู่ค่ะ อย่างนี้ต้องทำยังไงบ้างคะ"

-หมากลัว ไม่ควรตักเตือนโดยการฉกนะคะ

เขากลัวสิ่งไหนก็ต้องกระตุ้นให้เขาเข้าไปดมค่ะ หรือ ให้เขาเดินผ่านสิ่งที่เขากลัวโดยการใช้สายจูงพาเขาเดินผ่านหลายๆรอบ จนเขาเดินผ่านแล้วไม่มีอาการกลัวสิ่งนั้นๆ

วิธีแก้พฤติกรรมสุนัขขี้กลัว
https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=yojajiji&month=27-05-2009&group=7&gblog=7

สุนัขไม่กล้าเดินผ่านทางมืดๆ ทำไงดี ? และทำไม Mastering the walk ถึงเป็นกิจกรรมที่ขาดไม่ได้?
https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=yojajiji&month=29-01-2010&group=7&gblog=28
----------------------

"ทั้งสองตัวจะชอบยื่นหน้ามาซบบ้าง หรือว่ามาอ้อนบ้าง เหมือนอยากให้เราเกาให้เค้าน่ะค่ะ โดยที่เค้าไม่ได้เห่า อย่างนี้ เป็นการสั่งให้เราทำหรือเปล่าคะ "

-หมาไม่ควรเข้ามาใน personal space ของเราซึ่งเป็นจ่าฝูง โดยที่เราไม่อนุญาต

ลองนึกกลับกัน ในกรณีหมาที่มีความเป็นจ่าฝูงสูงตัวหนึ่งแล้ว
หมาจ่าฝูงตัวนั้นกำลังหลับ แล้วเจ้าของซึ่งเป็นนางฟ้าใจดีไปอุ้มไปลูบตัวขณะหมาจ่าฝูงสุดที่รักกำลังหลับ เขาก็แว้งกัดเจ้าของทันที เพราะถือว่า ลูกฝูงไม่ควรเข้าใกล้personal space ของจ่าฝูงโดยที่ไม่ได้รับอนุญาต หมามองโลกต่างกับเราอย่างสิ้นเชิง เขาไม่สนว่า ห้ามกัดนะ เพราะเขาเป็นมามี้ที่แสนดี ห้ามกัด เขาไม่คิดอย่างนั้น เพราะกฎก็คือกฎค่ะ

เราก็ต้องคิดเช่นกัน เมื่อไหร่เราเรียกให้เขามาใกล้เรา แปลว่าเราอนุญาตให้เขาเข้ามาใน personal space ได้ เราก็ลูบหัวได้ แต่ถ้าเราไม่สั่งก็ต้องผลักเขาออกค่ะ กฎคือกฎ ไม่ต้องกลัวหมาเสียความรู้สึก เพราะหมาไม่มัวนั่งคิดเสียความรู้สึกใดๆทั้งสิ้น เมือ่เราผลักออก เขาก็รับรู้ได้ว่า "หมาอย่างเราข่มเขาไม่ได้ เจ้านายเราเขาเป็นจ่าฝูงที่ดีจริงๆ หมาอย่างเราก็ควรเคารพเขาต่อไป"

อย่าลืมว่า เราเลี้่ยงพิตบูลโดโก้นะคะ เพราะฉะันั้ินทุกวินาทีนับหมด เพราะเขาไม่ใช่ชิวาวา
------------

สู้ๆค่ะ คุณทั้งสองเยี่ยมมาก ถือเป็นผู้เลี้ยงที่มีความรับผิดชอบสูง น้อยคนนักที่เลี้ยงพิตบูลแล้วจะสนใจหมาขนาดนี้ ถือว่าเจ้าสองตัวโชคดีนะคะที่มีเจ้าของอย่างคุณผึ้งและคุณแฟน

มีปัญหาสงสัยถามต่อๆไปที่หน้านี้เลยนะคะ หญิงจะได้สะดวกในการย้อนกลับมาอ่านทวน

ต่อนะคะคุณผึ้ง

ลืมตอบเรื่องสอนคาบของค่ะ

ลองอ่าน


Daily dog trick "fetch" 2 ; " สอนเก็บบอลแนวใหม่ "ย้อนศร"
https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=yojajiji&month=15-04-2010&group=6&gblog=55

ขอบคุณพี่หญิงมากเลยค่ะ พอได้อ่านแล้วรู้สึกเป็นอย่างที่พี่หญิงบอกหมดทุกอย่างเลยค่ะ จะนำไปปฏิบัติอย่างจริงจังล่ะค่ะ เพราะปล่อยให้เค้าลักปิดลักเปิดแบบนี้มานานแล้ว คือเมื่อก่อนก็สงสัยอยู่ แต่ก็ไม่รู้ว่าจะไปถามใคร เดี๋ยวพรุ่งนี้ว่าจะพาทั้งสองตัวไปออกกำลังกายค่ะ แล้วก็พาออกไปเดินข้างนอก ให้ไปเจอกับไก่อีกค่ะ แล้วถ้าสงสัยอะไรอาจจะรบกวนพี่หญิงอีกครั้งค่ะ

อ้อ....ลืมบอกค่ะ เรื่องเวลาอาจไม่ตรงกับพี่หญิงค่ะ เพราะตอนนี้ผึ้งทำงานอยู่ที่ต่างประเทศค่ะ

ตอบน้องผึ้ง

พี่ก็คิดว่าน้องต้องอยู่ ตปท แน่ๆ เพราะมีแกะมีแพะ

น้องถือว่าโชคดีมากๆเลย มีที่พาหมาเดินออกกำลังกายนอกบ้านแบบไม่มีหมาจร พาหมาไปไหนก็ได้ตามสาธารณะโดยไม่มีใครรังเกียจหมา พี่อยากให้เมืองไทยสนใจเืรื่องสิทธิสัตว์เหมือนดั่ง ตปท บ้าง

สู้ๆค่ะ มีอะไรก็ถามได้เลย ถามที่หน้านี้เลยนะจ๊ะ

เรื่องเวลาไม่ตรงกับพี่ น้องไม่ต้องห่วง ถามมาได้ตลอดเวลา เพราะพี่เข้าบล็อกทุกวัน(ยกเว้นตอนไป ตจว หรือ ตปท ) และพี่ก็จะตามตอบปัญหาไปเรื่อยๆเมื่อว่าง และตอบทุกคนที่ถาม มีน้องบางคนที่เข้ามาถามอยู่สเปน อยู่ออสเตรเลีย อยู่อเมริกาก็มี

สวัสดีค่ะ พี่หญิง เมื่อวานผึ้งพาไลก้ากับปิ๊ดออกไปเดินข้างนอกอีกค่ะแต่ว่ายังไม่ได้พาเดินไปตรงไก่ แพะกับแกะเลยค่ะพอดีติดงานด่วนน่ะค่ะก็เลยพาออกไปได้เท่าที่สะดวกก่อน ตอนเดินออกไปก็ทำตามที่พี่หญิงบอกทุกอย่าง คือไลก้าผึ้งจะไม่ฉกเค้าเลยเพราะกลัวว่าเค้าจะยิ่งกลัว มีอยู่ตอนนึงไปเจอกับฝรั่งผู้หญิงสองคนค่ะ ปกติเค้าจะกลัวคนแปลกหน้ามาก แต่ว่าผึ้งก็ยืนเฉยๆ ไม่มอง ไม่ปลอบเค้า ทำใจนิ่งๆ อย่างที่พี่หญิงบอกค่ะ ปรากฏว่า เค้าดีขึ้นค่ะ มีกลัวอยู่บ้างเล็กน้อย แต่สักพัก เค้าก็นั่งลงได้ พอเค้าสงบผึ้งก็พาเค้าเดินต่อ แต่ว่าเหมือนกับว่าทุกครั้งที่เริ่มเดินออกข้างนอก เค้าจะเดินนำหน้าเราตลอดค่ะ ผึ้งต้องเดินๆ หยุดๆ ตลอด เพื่อตั้งสติทั้งกับตัวเราเอง และให้เค้าได้สงบ
ส่วนปิ๊ดแฟนผึ้งก็พาเดินไปพร้อมกันกลับดีขึ้นกว่าไลก้าค่ะ ก็มีตืนเต้นบ้าง แต่ไม่มากเท่าไลก้าค่ะ ปิ๊ดเค้าค่อนข้างจะคุ้นกับคนน่ะค่ะ ไม่ค่อยดุกับคนยกเว้นคนแปลกหน้าจริงๆ แต่จะดุกับสัตว์น่ะค่ะ คือเค้าจ้องจะล่าอย่างเดียวเลยค่ะ ตอนนี้ทั้งผึ้งและแฟนก็กำลังพยายามทำตามกฏอย่างเคร่งครัดค่ะจนแฟนต้องหันมาถามผึ้งตลอดเลยว่า ถูกหรือเปล่า เหตุการณ์นี้เอาไงดี เพราะผึ้งจะเป็นคนอ่านบล็อคของพี่หญิงตลอดส่วนแฟนก็จะคอยถาม ตอนนี้ผึ้งอ่านเกือบทุกหน้าของพี่หญิงแล้วล่ะค่ะ แต่บางทีต้องย้อนกลับมาอ่านอีกเพราะกลัวจะลืมหรือข้ามอะไรบางอย่างไป

ปล. ประเทศที่ผึ้งอยู่ไม่ค่อยโชคดีเท่าไหร่ค่ะ คือประเทศโมร็อคโก เป็นประเทศที่ไม่ชอบหมาเอาซะมากๆ เลยค่ะ เดินออกไปข้างนอก ไม่สามารถละสายตาจากน้องหมาของเราได้เลยค่ะ เพราะจะมีคนมาวางอาหารใส่ยาพิษเยอะมาก แต่ว่าโชคดี ที่ไม่มีหมาจรจัด และบวกกับผึ้งทำงานใกล้กับโรงแรมของเจ้านายซึ่งจะเจอแต่คนฝรั่งเศส เค้าจะชื่นชอบหมามากค่ะ ไม่ว่าใครเจอก็ต้องเข้ามาทักเข้ามาถามค่ะ

ท้ายนี้ ขอบคุณพี่หญิงค่ะ ที่สร้างบล็อคดีๆ อย่างนี้ ซึ่งไม่ใช่แค่เป็นประโยชน์แต่กับหมานะคะ แต่เป็นประโยชน์
กับคนเลี้ยงด้วยค่ะ ขอบคุณจริงๆ ค่ะ

สู้ๆนะคะน้องผึ้ง

อย่าลืมว่า เปลี่ยนหมาหนะเปลี่ยนง่าย เมื่อไหร่เราเปลี่ยนตัวเองเป็นจ่าฝูงได้ เมื่อนั้นหมาจะเปลี่ยนทันที เราต้องเปลี่ยนตัวเอง(ให้เป็นจ่าฝูง)ก่อนค่ะ หมาถึงเปลี่ยนตามเรา

น้องกะคุณแฟนทำได้แน่นอน

สวัสดีค่ะพี่หญิง

พอดีเข้าไปอ่านในบล็อคของพี่หญิงเพิ่มเติม ก็เลยไปเจอคลิปตอนที่ Jiji แข่ง Dog Agility ชนะเลิศน่ะค่ะ
น่ารักมากๆๆๆๆๆ (ทั้งคนทั้งน้องหมาเลยค่ะ เพิ่งเห็นภาพพี่หญิงครั้งแรกค่ะ) ดูไปก็ลุ้นตามไปด้วยน่ะค่ะ น้อง jiji เก่งจังเลยค่ะ (ทำได้ไงคะเนี่ย ขั้นเทพค่ะ)

และก็อ่านไปเจอของพี่หญิงอีกหน้านึง ก็เลยมีข้อสงสัยนิดหน่อยอยากถามพี่หญิงค่ะ

หัวข้อว่า ทำไมสุนัขหวงเจ้าของอ่ะค่ะ
คือทั้งไลก้าและปิ๊ดเค้าไม่ได้แสดงอาการหวงเจ้าของซักเท่าไหร่ (อาจเพราะเค้าเป็นตัวผู้และตัวเมียหรือเปล่าคะ) แต่เวลาผี้งเรียกปิ๊ดหรือว่าใครเรียกปิ๊ด ทำไมไลก้าเค้าชอบมาหาตลอดคะ ประมาณว่า อยากให้เรียกเค้าบ้างอ่ะค่ะ บางทีมาก็ชอบมาซุก เอาหน้ามาเกย ทำตาพริ้มๆ อ่ะค่ะ อย่างนี้เป็นอาการสั่งเราหรือว่าอ้อนกันแน่คะ เพราะเท่าที่ศึกษามา พันธุ์โกลเด้นเค้าจะขี้อ้อน ตอนนี้ก็เลยไม่แน่ใจระหว่างขี้อ้อนหรือเค้ายังไม่เห็นเราเป็นจ่าฝูงเต็มขั้นกันแน่
ตอนนี้ทุกวัน ผึ้งกับแฟน จะพาทั้งปิ๊ดและไลก้า ไปเดินข้างนอก ซึ่งไลก้ากับปิ๊ดดีขึ่นมากค่ะ ผึ้งปล่อยให้ไลก้าเค้าเข้าไปดมอย่างที่พี่หญิงแนะนำ ตอนนี้เค้าเจอแพะกับแกะ เค้านั่งเฉยเลยค่ะ แต่สำหรับปิ๊ดเค้าไม่กระโดดโลดเต้นเหมือนแต่ก่อนค่ะ ยังมีอยู่บ้างที่เค้าทำท่าคอตั้ง ตาหรี่ๆ แฟนก็จะฉกทันที (ไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะว่าเจ้าแพะดุด้วยหรือเปล่า เพราะก็จ้องปิ๊ดตาไม่กระพริบเหมือนกันค่ะ ประมาณว่า สัตว์ต่างชนิดกันเลยเข้ากันยาก)

และเวลาผึ้่งกับแฟนนั่งอยู่อ่ะค่ะ ปิ๊ดและไลก้าเค้าจะชอบเดินมาหา แต่ลักษณะอาการไม่ได้คึกคักหรือว่าวุ่นวายประมาณว่าอยากอ้อนหรือเปล่า ผึ้่งกับแฟนก็เลยผลักเค้าออก เพราะยังไม่ได้เรียกให้มา ทำอย่างนี้ถูกต้องหรือเปล่าคะ

อีกข้อสุดท้ายค่ะ
ผึ้งจะเลี้ยงทั้งสองตัวไม่เหมือนกันค่ะ คือ ปิ๊ดผึ่้งจะให้เค้านอนตรงห้องดูทีวี ล่ามเค้าไว้ (บ้านชั้นเดียวค่ะ) ซึ่งอยากให้เค้าเฝ้าบ้านด้วย อีกอย่างตัวเค้าก็ใหญ่เกินกว่าจะเอาเข้ามานอนด้วยค่ะ ส่วนไลก้า ผึ้งจะเอาเค้านอนในห้องนอน ซึ่งเมื่อก่อน ปิ๊ดก็นอนได้ไม่มีปัญหาอะไร แต่ตั้งแต่มีไลก้ามานอนในห้อง ปิ๊ดเค้าก็ทำท่าเหมือนอยากจะมานอนกับเราด้วยซะงั้น แต่ไม่ได้ขึ้นเตียงค่ะ เค้าจะเข้ามานอนอย่างสงบ และจะกลัวเราเอาเค้าออกไปนอนข้างนอก อย่างนี้เป็นเพราะเค้าอิจฉาไลก้าหรือเปล่าคะ

เล่าซะยาวเลยค่ะ อิๆ กลัวไม่เห็นภาพ ก็เลยเล่าซะละเอียดค่ะ ขอบคุณพี่หญิงล่วงหน้าค่ะ

สวัสดีค่ะน้องผึ้ง

"น้อง jiji เก่งจังเลยค่ะ (ทำได้ไงคะเนี่ย ขั้นเทพค่ะ) "

-ขอบคุณค่ะที่ชื่นชอบน้องจีจี้ของพี่

----------------
"และเวลาผึ้่งกับแฟนนั่งอยู่อ่ะค่ะ ปิ๊ดและไลก้าเค้าจะชอบเดินมาหา ผึ้่งกับแฟนก็เลยผลักเค้าออก เพราะยังไม่ได้เรียกให้มา ทำอย่างนี้ถูกต้องหรือเปล่าคะ"

-ถูกต้องแล้วค่ะ

-----------------

"แต่เวลาผี้งเรียกปิ๊ดหรือว่าใครเรียกปิ๊ด ทำไมไลก้าเค้าชอบมาหาตลอดคะ บางทีมาก็ชอบมาซุก เอาหน้ามาเกย ตอนนี้ก็เลยไม่แน่ใจระหว่างขี้อ้อนหรือเค้ายังไม่เห็นเราเป็นจ่าฝูงเต็มขั้นกันแน่"

"แต่ตั้งแต่มีไลก้ามานอนในห้อง ปิ๊ดเค้าก็ทำท่าเหมือนอยากจะมานอนกับเราด้วยซะงั้น แต่ไม่ได้ขึ้นเตียงค่ะ เค้าจะเข้ามานอนอย่างสงบ และจะกลัวเราเอาเค้าออกไปนอนข้างนอก อย่างนี้เป็นเพราะเค้าอิจฉาไลก้าหรือเปล่าคะ"

-การที่หมาเข้ามาในpersonal space ของเราโดยที่เราไม่ได้สั่ง และเขาก็เข้ามาแบบสุภาพไม่ได้กระโดดโลดเต้น เท้าไม่โดนเรา บางคนก็งงว่า ทำไมเราต้องห้าม เขาก็ดูสุภาพ ไม่ได้ข่มเรา แล้วจำเป็นไหมที่ต้องห้าม หรือ หมาเข้ามานอนในห้องนอนกับเรา นอนร่วมเตียงกับเรา ไม่ได้แสดงการข่มหรือหวงเตียงแต่อย่างใด เขาก็ดูสงบเสงี่ยมเจียมตัวอยู่แล้วอย่างนี้เราต้องห้ามเขาขึ้นเตียงหรือเปล่า เราจะเสียความเป็นจ่าฝูงไหม?

น้องอาจจะงงกับจุดนี้ เหมือนกับหลายๆคนที่มักจะถามพี่เสมอ

ที่จริงแล้วการเลี้ยงสุนัขนั้น ขึ้นอยู่กับแต่ละครอบครัวว่า ต้องการความเพอร์เฟคขนาดไหน ต้องการสุนัขที่เคารพเรา เคารพบ้าน การเชื่อฟังระดับดีกรีเท่าไหร่ ต้องการการเคารพจากสุนัขสูงสุด หรือ แค่ระดับกลางๆก็พอ อันนี้แล้วแต่บุคคล

บางบ้านต้องการให้หมาเรียบร้อย สั่งเป็นสั่ง เขาก็ต้องซีเรียสกับเรื่องpersonal spaceและกฎของบ้าน มากกว่าบ้านอื่นๆ/
บางบ้านยอมให้หมาคึก ยอมให้หมาปีนเกลี่ยวเพราะถือว่าไม่ได้เป็นปัญหาสำหรับเขาเพื่อแลกกับให้หมานอนในห้องนอน แม้ในชีวิตประจำวันหมาจะเคารพตนลดลงบ้างก็ไม่เป็นไร ยอมแลก เป็นต้น

พี่จะเปรียบเทียบให้เข้าใจง่ายๆ

ระดับการเคารพที่หมาจะมีให้เรา มีปัจจัยต่างๆที่เราต้องคำนึงถึง เช่น

1ระดับความเคารพ ที่เราอยากได้จากหมา

เหมือนเ้จ้านายกับลูกน้อง เราก็ควรมีระยะห่างpersonal space พอประมาณเพื่อให้เขาเคารพ เพื่อให้เขาเกรงใจ ถ้าทำตัวเสมอกันในทุกๆเรื่อง ยอมให้ลูกน้องโอบไหล่เล่นหัว อันนี้ก็ไม่เหมาะสม มันจะดูเป็นเพื่อนกันมากกว่าเป็นนาย เจ้านายบางคนอาจไม่ถือสา แต่เจ้านายบางคนอาจซีเรียสเรื่องนี้มาก เป็นต้น

ไม่ต่างอะไรกับแม่และลูก รักกันมาก แต่ก็ควรมีที่ต่ำที่สูง เช่น ลูกไม่ควรเล่นหัวแม่ แม้จริงๆแล้วแม่ก็ไม่ว่าอะไรที่ลูกจะเล่นหัวเพราะแม่รักลูกมาก แต่ลูกก็ควรมีความเคารพอยู่แก่ใจว่า อะไรควรทำไม่ควรทำ เป็นต้น

2 หมาที่มีความเสี่ยงในการจะแย่งอำนาจจ่าฝูงไปจากเรา การที่ให้เขาล้ำ personal space ของเรามากเกินไปก็จะทำให้เขาเคารพเรา้น้อยลง และมีแนวโน้มจะแอบเลื่อยขาเก้าอี้ของเรา และจะเป็นอันตรายกับเราในอนาคต

ในกรณีของปิ๊ด ซึ่งสายพันธุ์ของเขามีความเป็นจ่าฝูงสูงอยู่แล้ว เราก็ต้องระวังเรื่อง personal spaceให้มาก

ยกตัวอย่าง เราเป็นเจ้าของบ้าน แล้วจ้างคนมาทำสวน เราก็ต้องแยกพื้นที่ในบ้านให้ชัดเจน เช่น คนสวนห้ามเดินเข้ามาในบ้านเด็ดขาด ต้องทำอยู่แต่ในสวนเท่านั้น คนสวนก็จะไม่กล้าเข้าบ้านโดยไม่ได้รับอนุญาต แต่ถ้าเรายอมให้คนสวนเดินเข้าเดินออกในบ้านได้อย่างอิสระ ลุกล้ำpersonal spaceขอบเราได้ตามใจอยาก ถ้าอยากจะเปิดตู้เย็นกินน้ำก็ได้ จะเข้าห้องน้ำก็ได้ จะเปิดแอร์ก็ได้ ทำอย่างนี้คนสวนก็จะไม่เคารพเรา และจะได้ใจ เมื่อเราเผลอ เขาอาจแอบขึ้นไปชั้นสองเพื่อไปขโมยทรัพย์สินมีค่าของเราได้ เป็นต้น

ถ้าเราอยู่กับคนที่ีเสี่ยง หรือ อยู่ในสถานการณ์ที่เสี่ยง การเข้มงวดกับกฎระเบียบ ซีเรียสเรื่องpersonal space ก็ถือว่ามีผลดีที่เราควรจะเลือกทำ จริงไหม

3 เพื่อความสะดวกสบายในชีวิตประจำวัน

ถ้าเราไม่ฝึกเขาเสียแต่เนิ่นๆ คือ ถ้าไม่เรียก ก็ห้ามมาเข้าใกล้เรา ให้เขาอยู่ห่างจากเราพอประมาณ รักนะแต่ไม่ต้องมาคลอเคลียตลอด 24 ชม ก็จะมีประโยชน์เมื่อเราจะออกไปงาน ใส่ชุดสวยๆ ขนเขาจะได้ไม่ติดชุดเรา น้ำลายไม่เปื้อนชุด
แต่ในทางกลับกัน ทุกวันเราไม่เคยคิดจะห้ามเลยเวลาเขาเข้ามาคลอเคลีย เขาเข้ามาเองโดยเราไม่ได้สั่ง และ เขาไม่เคยถูกฝึกเลย แล้วอยู่มาวันหนึ่งเราจะใส่ชุดสวยไปงาน แล้วเราจะห้ามให้เขาไม่ให้เข้ามา ณ เดี๋ยวนั้น ก็คงเป็นเรื่องที่ยากมาก เพราะในทุกวันเขาเข้ามาหาเราได้ แล้วมาวินาทีนี้เราจะไปห้ามเขา ซึ่งแน่นอนว่า ยากที่จะห้ามในเสี้ยววินาทีที่เราต้องการ

ยกตัวอย่างชีวิตพี่หญิง

สามีของพี่เป็นคุณหมอ ทุกเช้าเขาจะไม่จับหมา ไม่เล่นกับหมาเลย เพราะเขาไม่ต้องการให้ขนหมาติดกางเกง เพราะ้ถ้าเขาไปตรวจคนไข้ก็จะดูไม่ดีถ้ากางเกงมีขนหมาติด เพราะคนไข้บางคนอาจไม่ชอบหมา แล้วถ้าเขาจะเข้าห้องผ่าตัด ก็แน่นอนว่าต้องสะอาด ไม่ควรมีขนหมาเล็ดลอดเข้าไป เป็นต้น นี้คือข้อดีที่พี่ฝึกหมาตั้งแต่เนิ่นๆ คือ ห้ามเข้ามาคลอเคลียถ้าไม่ได้เรียก หมาทั้งสามตัวของพี่ก็จะไม่เข้ามาโดยไม่ได้สั่ง เขาก็จะมองด้วยสายตาอ้อนวอนและคิดถึงร่วมกับกระดิกหางอยู่ห่างๆ โดยที่กางเกงของสามีก็ไม่มีขนหมาติด

4 "คลอเคลียได้เมื่ออนุญาต"
ข้อดีคือ เรียกเมื่อไหร่หมาก็จะมาหาทันทีที่เรียก จะไม่หูทวนลม

เพราะการที่เข้ามาหาเรา ได้ให้เราลูบหัว ลูบตัว ได้เอาคางมาอิงบนตักเราถือเป็นรางวัลที่ไม่ได้มาง่ายๆ จะมีช่วยนาทีทองที่หมาจะต้องลุ้นเองว่าเมื่อไหร่เราจะเรียก เพราะฉะนั้นหมาจะตั้งใจคอยนาทีทองนั้นๆ เพราะฉะนั้นเมื่อไหร่ที่เราเรียกหมาให้มา เมื่อนั้นหมาจะมาหาทันทีไม่มีหูทวนลม

เราต้องเล่นตัวเข้าไว้ แล้วเขา(หมา)จะยิ่งต้องการ 55555

นี่คือเคล็ดลับของพี่หญิง ที่เมื่อไหร่พี่เรียกหมา หมาจะมาหาทันที ไม่เคยที่จะหูทวนลม

สู้ๆนะคะ

พี่หญิง

ขอบคุณพี่หญิงค่ะ
พี่หญิงตอบได้เร็วและกระจ่างเห็นภาพเลยค่ะ
ขอบคุณจริงๆ ค่ะ

อ้อ....ลืมบอกไปค่ะ ได้ดูน้องจีจี้ เต้นอะโกโก้ด้วยค่ะ นั่งยิ้มอยู่คนเดียวค่ะ ทำไมน่ารักขนาดนี้ๆๆๆๆๆๆ

พี่หญิงคะ มีปัญหานิดหน่อยอยากถามพี่หญิงค่ะ
คือตอนนี้ไลก้าอายุน่าจะราวๆ 6 เดือนกว่าๆ ถึงเจ็ดเดือนอ่ะค่ะ(ไม่แน่ใจเพราะว่าคนที่เอาไลก้ามาเค้าไม่ได้บอกอายุที่แน่นอนค่ะ) รู้สึกว่าเค้าจะกินอาหารน้อยลง เบื่อๆ อาหารไงไม่รู้ แล้วก้อไม่ค่อยร่าเริงเหมือนเดิมค่ะ แล้วก้อมีอาการปัสสาวะบ่อยด้วย บ่อยมากๆ ไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะว่าเค้าจะเริ่มเป็นสาว และเริ่มจะเป็นประจำเดือนหรือเปล่าคะ ตอนนี้กลุ้มใจจังค่ะ เพราะเค้าจะไม่ค่อยอยากออกไปเดินที่ไหน คือเหมือนเรียบร้อยผิดปกติ อาการน่าจะเหมือนคนหรือเปล่าคะ คือเวลามีประจำเดือน อาจจะหงุดหงิดๆ หรือเปล่า ถ้ายังไงรบกวนพี่หญิงอีกครั้งนะคะ

ขอบคุณพี่หญิงล่วงหน้าค่ะ

ตอบน้องผึ้ง

ก็มีส่วนเป็นไปได้นะคะ เริ่มจะมีเมนส์

แต่เพื่อความสบายใจ พาสุนัขไปให้คุณหมอตรวจหน่อยก็ดี เพราะเขาเบื่ออาหาร ไม่ค่อยร่าเริง ซึ่งอาจเกิดจากไม่สบายจากสาเหตุอื่นๆก็ได้ ที่ทำให้เื่บื่ออาหาร
แต่ถ้าพาไปแล้ว เขาปกติ แข็งแรงดี เราจะได้สบายใจในเรื่องสุขภาพ

ขอบคุณพี่หญิงค่ะ

เดี๋ยววันนี้จะพาไปหาหมอเลยค่ะ เพราะเห็นเค้าแล้วสงสารจัง

พี่หญิงคะ สรุปว่าพาไปหาหมอแล้วเค้ากำลังจะเป็นสาวค่ะ ตอนนี้ก้อคงต้องระวังกลัวว่าปิ๊ดเค้าจะมาทับไลก้าค่ะ เพราะไม่อยากให้เค้าผสมพันธุ์กันอ่ะค่ะ และก้อต้องจับเค้าอยู่แยกกันด้วยค่ะเพราะกลัวว่าปิ๊ดจะเครียดเกินไป ตอนนี้ก้อเลยมีคำถามถามพี่หญิงนิดหน่อยค่ะ คือ

ตอนนี้ผึ้งก้อยังพาไลก้าไปเดินทุกวันอยู่ค่ะ พาเค้าออกไปเดินข้างนอกที่มีคนและรถเยอะๆ จะสังเกตว่าเค้าจะกลัวจนตัวสั่นเลยค่ะ ผึ้งก้อไม่ได้ปลอบนะคะ ทำตามที่พี่หญิงบอกเลยค่ะ คือ ไม่พูด ไม่มอง ไม่สบตา และตอนเช้าและเย็นผึ้งก้อพาเค้าไปนั่งตรงข้างถนนให้เค้ามองรถ ทำอย่างนี้ได้หรือเปล่าคะ คืออยากให้เค้าชินกับความพลุกพล่านน่ะคะ
สองคือ ช่วงนี้อารมณ์เค้าค่อนข้างจะไม่คงที่ค่ะ คือจากที่ไม่เคยปลุกผึ้งเลยก้อปลุกตอนเช้า พาเค้าออกไปเดิน เค้าก้ออยากเรียกร้องความสนใจ ร้องหงิงๆ บ้างล่ะ เอาขามาสกิดบ้าง แต่ผึ้งก้อไม่พูด ไม่มอง ไม่สบตา เค้าก้อจะเงียบไปสักพัก ก้อเอาใหม่อีก ช่วงนี้ผึ้งพาเค้าออกไปเดินไม่แน่ใจว่าถูกต้องหรือเปล่า เพราะคิดว่ายิ่งเค้าจะเป็นสัตว์ เค้าควรได้ออกกำลังกาย ระบายความเครียดน่ะค่ะ

ตอบน้องผึ้ง

"เย็นผึ้งก้อพาเค้าไปนั่งตรงข้างถนนให้เค้ามองรถ ทำอย่างนี้ได้หรือเปล่าคะ คืออยากให้เค้าชินกับความพลุกพล่านน่ะคะ "

-ทำได้ค่ะ

-----------

สุนัขที่เป็นสัด มักจะมีพฤติกรรมเปลี่ยนไปเนื่องมาจากฮอร์โมน ซึ่งทำให้เขาพยายามจะแหกกฎที่เราได้ตั้ง ทำให้เราต้องสั่งหลายรอบ หรือ ต้องคอยเตือนอยู่เรื่อยๆ ซึ่งแน่นอนว่าเราต้องเหนื่อยกว่าเดิมเพื่อให้เขาอยู่ในกฎที่เราได้ตั้งไว้

ยังไงก็ตามแต่ กฎก็คือกฎ ไม่มีอนุโลมว่าเขาติดสัดเรายกเว้นให้ ให้เขาดื้อได้ ตามใจเขาเพราะเป็นกรณีพิเศษ ห้ามทำอย่างนี้นะคะ หมาเขาไม่รู้หรอกว่าเขาติดสัดเขาจึุงได้สิทธิพิเศษ เขาก็แค่มองว่า เราอ่อนแอ ไม่เหมาะสมเป็นผู้นำเลย ยอมทำตามเขาสั่ง นั้นเองจะทำให้คุณเสียความเป็นจ่าฝูงไปได้อย่างง่ายๆ

พี่ว่า่ควรทำหมันสุนัข เป็นทางออกดีที่สุด ทั้งทางด้านสุขภาพและด้านพฤติกรรม


ถ้าช่วงนี้เขาปลุกตอนเช้า เราก็ต้องตื่นให้เช้ากว่าเดิมเพื่อพาเขาออกไปขับถ่าย ก่อนที่เขาจะปลุกเรา อย่าให้เขาติดนิสัยปลุกเรา

หมาที่เป็นสัด อาจฉี่บ่อย เราก็ต้องตื่นเช้ากว่าเดิม

ขอบคุณค่ะพี่หญิง ผึ้งก้อเผลอใจดีกับเค้าไปหน่อยในช่วงนี้ เพราะเข้าใจผิด คิดว่าเค้าจะเหมือนคนน่ะ อิๆ
ส่วนเรื่องทำหมัน พอดีคนที่ซื้อมาให้ (เจ้านายน่ะค่ะ)เค้าอยากได้ลูกน่ะค่ะ เค้าบอกว่ารออีกสักปี เค้าจะเอาไปทับกับพันธุ์โกลเด้นด้วยกัน ซึ่งใจจริงๆ ผึ้งก้ออยากให้ทำหมัน เพราะสงสารปิ๊ด เดินดมตลอด เฮ้อ.....แต่ไม่รู้ทำไง ก้อเลยพยายามทำให้ดีที่สุดน่ะค่ะ คือเจ้านายผึ้งเค้าเห่ออะไรเป็นพักๆ แล้วท้ายที่สุดก้อไม่เอาซะงั้น แล้วก้อส่งมาให้ผึ้งเลี้ยง เพราะเจ้าไลก้ามันดันติดผึ้งซะแล้ว เรียกไปหาเค้าไลก้าก้อไม่ไป เค้าก้อเลยบอกว่า เค้าไม่เอาแล้ว เค้าจะรอลูก ตอนนี้ ที่บ้านกลายเป็นสถานที่รับเลี้ยงสุนัขไปแล้วค่ะ ฮ่าๆๆ แบบว่าใครไม่ว่าง ก้อต้องมาฝากไว้ที่บ้านคนไทย เพราะเห็นว่าคนไทยชอบสุนัข แต่ผึ้งดันไม่ได้ใจดีเหมือนเจ้าของเค้าสินะคะ ตอนนี้ เค้าก็เอามาฝากไว้อีกตัวนึงค่ะ พันธุ์อะไรก้อไม่รู้ตัวเล็กคล้ายเทอเรียเห็นบอกว่าซื้อมาแพงมากๆๆๆๆ เจ้าของก้อนิสัยดีมากนะคะ แบบว่าขี้เกรงใจมาก แต่เจ้าหมานี่สิคะ โอ้โห วางมาดสุดๆ เป็นจ่าฝูงเต็มขั้นมาเลยค่ะ ก้อเลยโดนทั้งผึ้ง แฟน และทุกคนในบ้าน ดัดกันซะหน่อย จากที่เคยร้องตอนทานข้าว ตอนนี้ได้แต่นั่งมองตาปริบๆ อิๆ (ไม่ได้โหดนะคะ แต่กฏก้อคือกฏใช่ไหมคะ อิๆ) เพราะกลัวว่าจะทำให้เจ้าสองตัวนี้เสียไปด้วย ผึ้งพาเดินไปด้วยกันหมดเลยในตอนเย็น คือผึ้งจะจูงไลก้าตัวเดียว ส่วนแฟนจูงปิ๊ดกับแบมบู (ชื่อเค้าล่ะค่ะ) เพราะช่วงแรกๆ เค้าทำตัวกร่างกับปิ๊ดน่ะค่ะ แต่ตอนนี้ไม่กล้าเลยค่ะ อาจเป็นเพราะเจ้าของไม่อยู่ด้วยก้อได้ โชคดีนะคะ ที่ปิ๊ดมองแบบเฉยๆ คือลืมบอกพี่หญิงไปว่า ตอนนี้ปิ๊ดน่ารักขึ้นมากค่ะ เชื่อฟัง จนทุกคนและเจ้านายต่างก้อชม คือเค้าเป็นขวัญใจของทุกคนไปเรียบร้อยแล้ว ต้องขอบคุณเว็บพี่หญิงจริงๆ ค่ะ เดี๋ยวผึ้งต้องไปนั่งข้างถนนต่อแล้วค่ะ ฮ่าๆ คือตอนนี้เป็นคนเดินถนนไปเรียบร้อยแล้ว สู้ค่ะ

น้องผึ้งสู้ๆ น้องผึ้งสู้ๆ คนไทยสู้ๆ

พี่หญิง

พี่หญิงคะ วันนี้งานเข้านิดหน่อยค่ะ
คือว่า ผึ้งพาไลก้าออกไปเดินตามปกติ แต่พอดีที่โรงแรม (ทางผ่านน่ะค่ะ) เค้ามีทีมปั่นจักรยานประมาณ สิบกว่าคันน่ะค่ะ และประกอบกับทัวร์เพิ่งจะมาลง ไปไม่เป็นท่าเลยค่ะ ตอนแรกไลก้าก็เดินดีอยู่ พอเจอคนก็เริ่มตื่น สักพักหันไปเจอรถทัวร์ เค้าดึงสายจูงแรงมาก จนผึ้งทานแรงไม่ไหวอ่ะค่ะ เค้าเลยหลุดไป ผึ้งคิดว่าถ้าวิ่งตามเค้าเค้าคงจะวิ่งหนีแน่ ก็เลยเดินออกไปอีกทางของโรงแรม ปรากฏว่า เค้าเดินตามผึ้งได้ดีกว่าอยู่ในสายจูงอีกค่ะ ผึ้งก็เลยลองยังไม่จูงเค้าดู เค้าก็เดินได้ดี อยากถามพี่หญิงว่าเป็นเพราะอะไรอ่ะคะ บางทีอยู่ในสายจูงเค้าก็ไม่ค่อยยอมเดิน จะนั่งท่าเดียว ถ้าเป็นอย่างนี้ เวลาผึ้งพาเค้าออกไปข้างนอกช่วงแรกๆ จะลองยังไม่ใส่สายจูงได้ไหมคะ คือให้เค้าชินกับสถานที่ก่อนน่ะค่ะ อ้อ...แล้วพอไปถึงใกล้ๆ กับถนนผึ้งก็ให้เค้านอนอยู่ข้างๆ ก็รู้สึกว่าเค้าผ่อนคลายขึ้นมาก คืออ้าปาก ตาดูผ่อนคลาย บางทีก็นอนตะแคงไปเลย ทำท่าจะนอน งงกับเค้าเหมือนกันค่ะ บางทีเหมือนเค้าแกล้งเราเลย จริงๆนะคะ รู้สึกอย่างนั้นจริงๆ เหมือนเค้ากำลังเล่นละครอยู่ หรือว่าเค้ากำลังจะทดสอบเราก็ไม่รู้ เพราะช่วงแรกที่เค้าจะมีประจำเดือน ผึ้งเผลอเอาใจเค้าไปนิดหน่อย เฮ้อ.....ถ้ายังไงต้องรบกวนพี่หญิงอีกแล้วล่ะค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ

ตอบน้องผึ้ง

"ปรากฏว่า เค้าเดินตามผึ้งได้ดีกว่าอยู่ในสายจูงอีกค่ะ ผึ้งก็เลยลองยังไม่จูงเค้าดู เค้าก็เดินได้ดี อยากถามพี่หญิงว่าเป็นเพราะอะไรอ่ะคะ บางทีอยู่ในสายจูงเค้าก็ไม่ค่อยยอมเดิน จะนั่งท่าเดียว"

-หมาอยู่ในสายจูงแล้วดื้อ พอเราไม่จับสายจูงหมากลับเดินดี
อย่างนี้เหตุเป็นเพราะน้องผึ้งล้วนๆค่ะ เพราะสายจูงเป็นเหมือนสายไฟที่ส่งต่อพลังงานจากคนถือสายจูงไปสู่หมา แปลว่า ตัวน้องผึ้งไม่นิ่ง 100% หมาก็เลยไม่นิ่งเหมือนกับเรา เพราะเขารับรู้ว่าเราไม่นิ่งผ่านสายจูง งงไหมเอ่ย อย่างนี้่น้องผึ้งต้องจำกัดจุดอ่อนในตัวน้องผึ้งค่ะ น้องต้องดูว่า น้องหลุดตรงไหน อารมณ์แกว่งตอนไหน ถึงทำหมาแกว่งเมื่อเราถือสายจูง

ลองวิธีนี้่ดู

-น้องเอาสายจูงร้อยไปกับเข็มขัดที่เอวน้อง แล้วน้องก็พาเดินแบบน้องไม่ต้องจับสายจูง แต่หมาก็ไปไหนไม่ได้เพราะสายจูงก็ยังยึดอยู่กับเอวเรา แล้วก็เดินไปแบบนี้ ให้เขาเดินตามเราเหมือนกับเราถือสายจูงอยู่แต่จริงๆเราไม่ได้จับ หมาก็จะรับพลังความไม่นิ่งของเราลดลง น้องก็จะได้มีช่วงเวลาในการปรับอารมณ์ตัวเองขณะพาเดิน แล้วถ้าทำอย่่างนี้แล้วหมาเดินดีขึ้นมาก พี่เชื่อว่าน้องก็ยิ่งพอใจกับผลที่ได้ แล้วน้องก็มีความสุขขณะเดิน หมาก็จะเดินกับเจ้าของที่นิ่งที่มีความสุข วิธีนี้ก็จะำทำให้ทั้งหมาและคนผ่อนคลาย พลังงานดีทั้งคู่ การเดินก็ยิ่งสมบูรณ์แบบ เมื่อเดินดีหมาอยู่ในโหมดสงบ น้องก็ค่อยจับๆปล่อยๆสายจูงก็ได้

ลองดูค่ะ

ขอบคุณพี่หญิงสำหรับคำแนะนำค่ะ
จริงด้วยค่ะ ช่วงที่มีรสบัสเข้ามา ผึ้งรู้สึกไม่มั่นใจนิดหน่อย
ก็เลยทำให้ไลก้าเขวไป เดี๋ยววันนี้จะทำตามที่พี่หญิงแนะนำค่ะ ผึ้งไม่ถอดใจง่ายๆ หรอกค่ะ สู้มาตั้งเยอะแล้ว

อ้อ...ลืมรายงานผลเรื่องปิ๊ดอีกอย่างค่ะ ตอนนี้ ปิ๊ดสามารถวิ่งไปพร้อมๆ กับจักรยานได้แล้วค่ะ เวลาเดินก็ไม่ได้ดึงสายจูงเหมือนเมื่อก่อนแล้วค่ะ มีบ้างเวลาที่เค้าเจอแมวหรือว่าคนแปลกหน้าเดินตรงเข้ามาหาเค้า เค้าจะตื่นเต้นค่ะ แต่ถ้าปิ๊ดเป็นฝ่ายเดินเข้าหาคนแปลกหน้าเองปิ๊ดจะน่ารักมากค่ะ เวลาจะเดินผ่านประตูปิ๊ดจะนั่งเองเลยโดยไม่ต้องสั่งได้แล้วค่ะ ทำให้ผึ้งก็มีกำลังใจจะฝึกไลก้าต่อ ต้องทำได้แน่ค่ะ
สู้ค่ะ

วันนี้อยากรายงานผลค่ะ เป็นปลื้มอย่างมาก คือว่า วันก่อนพาเค้าไปเดินแล้วผึ้งเอาเชือกผูกกับเอวเลยค่ะ (คือไม่ได้ใส่เข็มขัดไปอ่ะค่ะ) ปรากฏว่าเค้าพอเดินได้ แต่ก้อมีอาการยังกลัวอยู่บ้างผึ้งก็ทำอย่างนี้อยู่หลายวันค่ะ จนวันนี้ค่ะ ผึ้งลองจูงแบบปกติดูค่ะ (ไม่ได้ผูกเอวค่ะ) แรกๆ เค้ามีไม่ยอมเดินบ้างผึ้งก็ไม่ผ่อนเชือก จนเค้ายอมเดิน และ พอดีผึ้งเข้าไปดูรายการของซีซ่าร์วันก่อนทางอินเตอร์เน็ตค่ะ เห็นหมาที่กลัว ซีซ่าร์เค้าใช้น้ำลูบตรงปากอ่ะค่ะ (ไม่แน่ใจว่าเอามาปรับใช้ได้หรือเปล่าพอดียังแปลไม่ค่อยจะออก อิๆ) แต่ลองทำกับไลก้าดู เค้าดีขึ้นจริงๆ ค่ะ แค่สองครั้งที่เค้าทำท่าจะไม่เดิน ผึ้งก้อทำแบบเดิม คือเอาน้ำลูบอีก เค้าเดินได้ไกลมากค่ะวันนี้ ไม่เคยเดินได้ไกลแบบนี้มาก่อนเลยค่ะ เป็นกิโลเลย ปลื้มมาก และปลื้มสุดๆ เค้าไม่เดินนำเลยค่ะ มีบ้างที่เอี้ยวไปมาอยู่ข้างหลัง ตอนที่ไปเจอหมาต่างถิ่นค่ะ แต่ผึ้งก้อเดินเฉยๆ ทำไม่มีอะไรเกิดขึ้น (พอดีรู้ค่ะ ว่าหมาตรงนี้จะเห่าอย่างเดียว ไม่กัด) พอกลับมาบ้าน ต้องยิ้มอีกอ่ะค่ะ ตอนแรก ผึ้งก้อแปลกใจว่าเค้าหายไปไหน (เดินเข้าห้องมาแล้วค่ะ) เลยเดินไปดูเค้า เลยรู้ว่าเค้านั่งรออยู่หน้าห้องรอคำสั่งให้เราเรียกเค้า โห...ปลื้มสุดๆค่ะ ตอนนี้มีความสุขมากค่ะ คือไม่น่าเชื่อว่าเราก็สามารถฝึกเค้าได้ อาจยังไม่เต็มร้อย เพราะไม่กล้าหวังค่ะ เพราะรู้ว่าเค้าเป็นหมาที่ขี้กลัว ตอนนี้เค้าสามารถเดินผ่านคนและรถจำนวนหนึ่งได้ ติดอย่างเดียวคือ เวลาคนเดินตรงเข้ามาหาเค้าเพื่อจะมาเล่นกับเค้า โดยที่เค้าไม่คุ้นเคย เค้าจะตื่นกลัว แต่ผึ้งก็ยังต้องพยายามอีกค่ะ เพื่อที่จะทำให้เค้าสามารถเข้าหาคนได้มากกว่านี้ อืม ....พี่หญิงคะ คือตอนนี้ ผึ้งกำลังฝึกให้เค้าคาบตะกร้าอยู่ค่ะ ซึ่งเค้าก็สามารถคาบได้ไกลพอสมควร แต่บางทีก็ปล่อยไม่เอาเลยค่ะ บางทีเอาขนมมาล่อ ก็ไม่สน พี่หญิงพอจะมีวิธีให้เค้าคาบได้ไกลๆ โดยไม่ปล่อยออกจากปากได้ไหมคะ เผื่อจะทำให้เค้ามีความมั่นใจเพิ่มมากขึ้นอ่ะค่ะ

ขอบคุณพี่หญิงล่วงหน้าอีกครั้งค่ะ

ตอบน้องผึ้งคนเก่ง

น้องผึ้งทำได้ถูกต้องค่ะ
เรื่อง เอาน้ำลูบปาก ถ้าพี่ได้ดูคลิปนั้นก็อาจพอช่วยอธิบายได้ว่าซีซาร์ทำเพื่ออะไร แต่ถ้าเป็นเคสอื่นๆ เขาจะทำในหมาหน้าสั้น พวกที่ทนร้อนไม่่ค่อยได้ เขาก็จะพักให้หมากินน้ำโดยการเอาน้ำราดคาง ราดอกหมา เพื่อให้หมาคลายร้อน ก่อนที่จะปรับพฤติกรรมกันต่อไป

แต่ถ้าทำแล้วเจ้าไลก้าดีขึ้น ก็ทำไปได้เลย เพราะไม่ได้มีผลเสียอะไร

สู้ๆค่ะ

------------------

เรื่องฝึกคาบของ ถ้าคาบนานไปแล้วหมาปล่อยเอง แปลว่าเราเร่งรัดแบบฝึกหัดเกินไปค่ะ

เช่น
สมมติว่า เขาคาบ 5 นาที เขาไม่ปล่อยแน่ๆ แต่พอเข้านาทีที่ 6 อาจปล่อยหรือไม่ปล่อย เราต้องคอยลุ้น

น้อง ต้องแม่นเรื่องเวลา หาให้ได้ว่า หมาคาบได้แน่ๆโดยไม่ปล่อยกี่นาที เ่ช่น 5 นาทีไม่ปล่อยแน่ เราก็ให้รางวัลที่นาทีที่ 5 และก็ฝึกช่วงเวลา5 นาทีนี้ให้แม่นๆ แล้วค่อยๆเพิ่มขึ้นเป็น 6 นาทีแล้วให้รางวัล ฝึกช่วง 6 นาทีให้แม่นๆไม่พลาดเลย แล้วค่อยปรับเพิ่มเป็น 10 นาทีแล้วให้รางวัล เป็นต้น
ถ้าเร่งรัด โดย 5 นาทีไม่ปล่อย เราก็ได้ใจ คราวต่อไปให้เพิ่มเป็น 10 นาทีเลย คราวนี้หมาก็ปล่อยเอง เพราะเร่งรัดการฝึกเกินไป

แล้ว อีกอย่างคือ หมาต้องรู้คำสั่ง "คาบ" และ คำสั่ง "ปล่อย" เพื่อให้หมามีเป้าหมายให้ชัดเจนว่า ตอนนี้ให้คาบ แล้วตอนนี้ให้ปล่อย เพื่อจะได้เป็นตัวช่วยในการฝึก หมาก็จะรู้ว่า ถ้าเรายังไม่สั่งให้ปล่อย เขาก็จะต้องคาบต่อไป อันนี้ก็จะทำให้การฝึกเร็วขึ้น หมาเรียนรู้ได้เร็วขึ้นด้วย

ลองดูค่ะ

พี่หญิงคะ ตอนนี้เริ่มให้เค้าเรียนรู้คำสั่งคาบและปล่อย ซึ่งดูแล้วไลก้าเค้าจะถนัดคำสั่งปล่อยมากกว่าคาบ คือถ้าบอกให้คาบเหมือนเค้าจะยังไม่ค่อยเข้าใจ แต่ถ้าบอกให้ปล่อยเค้าจะทำได้ดีมาก ซึ่งผึ้งก็พยายามอยู่ ตอนนี้เค้าคาบได้ไกลขึ้นมากค่ะ ผึ้งก็เลยพาเค้าคาบกระเป๋าพาออกไปเดินข้างนอก แต่ทีนี้พอใครๆ เห็นก็อยากเข้ามาเล่นกับเค้าค่ะสงสัยด้วยความที่เห็นหมาเดินคาบของคงจะแปลกๆ ทีนี้ผึ้งมีคำถามอยู่อย่างค่ะ เวลาที่มีคนเข้ามาเล่นกับเค้า (ซึ่งบางทีก็ไม่อยากห้ามคนที่มาเล่นเพราะเข้าใจว่าเค้ามาด้วยความรู้สึกดีๆ และผึ้งก็อยากให้เค้าคุ้นเคย) คือไลก้าเค้าจะปล่อยของเลย แต่้ก็ยังดีกว่าเมื่อก่อนมาก เพราะถ้าเป็นเมื่อก่อนคือเค้าจะฉี่แตกเลยค่ะ ตอนนี้ไม่มีอาการนี้ให้เห็นแล้ว ถ้าเค้ายอมให้คนแปลกหน้าลูบตัวหรือเล่นกับเค้า แต่ดูๆแล้วเหมือนเค้ายังกล้าๆ กลัวอย่างนี้ ผึ้งควรให้กำลังใจเค้าไหมคะ คือชมเค้าเหมือนกับว่าเค้าทำดีแล้วที่จะเป็นมิตรกับคนอื่นๆ ให้เค้ารู้สึกผ่อนคลายขึ้น หรือว่าควรจะใช้กฏ ไม่พูด ไม่มอง ไม่สบตา ดีคะ คือยืนทำเฉยๆ ให้คนเข้ามาเล่นไป รบกวนคำตอบพี่หญิงอีกครั้งค่ะ คือผึ้งอยากให้เค้าคุ้นเคยกับคนให้ได้ เพราะก็กลัวเหมือนกัน กลัวว่าเค้าจะเป็นหมาที่ก้าวร้าวค่ะ

ขอบคุณค่ะ

ตอบน้องผึ้ง

"แต่ดูๆแล้วเหมือนเค้ายังกล้าๆ กลัวอย่างนี้ ผึ้งควรให้กำลังใจเค้าไหมคะ คือชมเค้าเหมือนกับว่าเค้าทำดีแล้วที่จะเป็นมิตรกับคนอื่นๆ ให้เค้ารู้สึกผ่อนคลายขึ้น"

-ไม่ควรชมนะคะ เพราะเขายังกล้าๆกลัว ถ้าเราไปชมเขา แปลว่าเราพอใจที่เขากล้าๆกลัวๆแบบนั้น หมาก็จะกล้าๆกลัวๆแบบนั้นตลอดไป เพราะฉะนั้นไม่ต้องชมใดๆทั้งสิ้น ควบคุมตัวเองให้สงบและหัวคิดแต่สิ่งดีๆไว้ เรานิ่ง หมานิ่ง

การฝึกหมาไม่จำเป็นต้องชมตลอดเวลา หรือต้องชมทุกครั้งนะคะ เพราะเสี่ยงมากที่จะชมผิดเวลาแล้วกลายเป็นส่งเสริมพฤติกรรมที่ไม่ดีแทน การนิ่ง สงบ เป็นวิธีที่ดีที่สุด การที่เรานิ่งเพื่อให้หมาพึ่งพลังที่นิ่งของเรา หรือ เราพอใจแต่แค่อยู่ในใจ หมาก็รู้แล้ว เขารับรู้ได้ ไม่จำเป็นต้องแสดงออก การที่เราพอใจในตัวเขา เขาก็รับรู้ได้ แถมเขาก็ยังสงบอยู่ แต่ถ้าเราแสดงออกมาโดยการพูดหรือลูบเนื้อลูบตัว ซึ่งแน่นอน หมาจะมีความตื่นเต้นเพิ่มขึ้นและจะำทำให้สถานการณ์แย่ลงได้เพราะความตื่นเต้นของหมา

-------------
"หรือว่าควรจะใช้กฏ ไม่พูด ไม่มอง ไม่สบตา ดีคะ คือยืนทำเฉยๆ ให้คนเข้ามาเล่นไป"

-ใช่ค่ะ นิ่งเ้ข้าไว้ ให้เขาปรับตัวเข้ากับสถานการณ์ตรงหน้า เรานิ่งเพื่อให้เขาผ่อนคลายและให้เขารับรู้ว่า สถานการณ์ตรงหน้านั้นไร้กังวลเพราะเจ้านายก็นิ่ง เขาก็จะนิ่งตามเรา
เราจะคอยเตือน คอยกระตุกสายจูงก็ต่อเมื่อเขาลุกลี้ลุกลนพยายามหนี เราก็ควบคุมให้เขาอยู่กับที่ ให้นั่งนิ่งๆก็พอ

---------------
"พราะก็กลัวเหมือนกัน กลัวว่าเค้าจะเป็นหมาที่ก้าวร้าวค่ะ"

-ระวังความคิดของน้องนะคะ ถ้าน้องกลัวว่าเขาจะเป็นหมาก้าวร้าว เขาจะก้าวร้าวตามที่น้องคิด
เราต้องคิดแต่สิ่งดีๆค่ะ เขาดีมากเลยนะคะ น้องทำมาได้ดีมาก พยายามอีกนิด ทุกอย่างจะเพอร์เฟคค่ะ
Practice makes perfect!

พี่หญิงคะ วันนี้ไม่มีอะไรมาก คือดีใจและอยากรายงานผลค่ะตอนนี้ผึ้งให้ไลก้าคาบกระเป๋าถือได้สำเร็จแล้วค่ะ พอดีสังเกตว่าเค้าชอบคาบกิ่งไม่กลับมาฝาก (ไม่รู้ว่าจะเอามาทำไม เต็มบ้านไปหมดแล้วค้่ะ) ก็เลยใช้กิ่งไม้ในการฝึกคาบและปล่อยซะเลย และก็ยึดกิ่งไม่แท่งโปรดเค้าไว้ใช้ในการฝึก ปรากฏว่าได้ผลเกินคาดค่ะ เค้าตั้งใจฝึกมาก ผึ้งใช้เวลาฝึกแบบนี้ประมาณสองวัน ได้ผลเลยค่ะ คิดว่าด้วยสัญชาตญาณของเค้าด้วยอ่ะค่ะ ตอนนี้เค้าคาบกระเป๋าเดินไปเดินมาได้ไกลมาก และผึ้งก็เลยฝึกให้เค้านั่ง คาบ และปล่อย และรอก่อนเข้าประตู โดยที่คาบของเอาไว้ เค้าก็ทำได้ เวลาเค้าเดินไปโรงแรม มีแต่คนมองและชื่นชมเค้า เหมือนกับว่าทำให้ความกลัวของเค้าลดลงไปด้วย ผึ้งคิดว่าเค้าน่าจะสัมผัสได้นะคะ เมื่อวานเค้าเดินผ่านผู้ชายตัวใหญ่สองคน ปกติเค้าจะกลัวประมาณว่ามาหลบข้างหลัง แต่ครั้งนี้แปลก เค้าเดินคาบกระเป๋าผ่านไปได้เฉยเลยค่ะ ผึ้งกับแฟนก็งงอยู่เหมือนกันค่ะ แต่ผึ้งทำอย่างที่พี่หญิงบอก คือคิดแต่สิ่งดีๆ และก็พูดกับแฟนว่า ไลก้าไม่กลัวหรอก เก่งจะตาย เค้าทำได้จริงๆ ค่ะ ยังพูดกับแฟนว่า ถ้าไม่ได้เว็บพี่หญิงเค้าก็คงไม่ได้ขนาดนี้ จริงๆ นะคะ เสียดายที่ตอนเลี้ยงปิ๊ด ไม่เจอเว็บของพี่หญิง ยังดีที่ปิ๊ดเค้าปรัวตัวได้ดีขึ้นมาก ผึ้งและทุกคนในบ้าน ปฏิบัติเหมือนกันหมดค่ะคือมีกฏระเบียบ เช้ามาต้องได้ออกกำลังกาย และฝึก trick ตอนเย็นถึงจะให้ความรัก ตามที่้ในเว็บพี่หญิงแนะนำ

อืม......พอดีดูในรายการของคุณสรยุทธ์ เจอข่าวหมาตัวหนึ่งชื่อเจ้าฟลุ๊คที่โดนมีสปาต้าฟัน น่าสงสารมากค่ะ อ่านแล้วคิดถึงหมาตัวเอง ถ้าโดนแบบนั้น โอย.....ไม่อยากจะคิดค่ะ เห็นแววตาเค้าแล้วอยากจะร้องไห้ คิดว่าพี่หญิงคงได้ดูแล้ว เศร้าจัง ขอให้เค้าหายไวๆ ทีเถิด

ตอบน้องผึ้ง

เำก่งมากเลยค่ะน้องผึ้ง ขอปรบมือให้ดังๆ

หมาที่ขี้กลัว ก็คือหมาที่ไม่มีความมั่นใจในตัวเอง

ถ้าเราทำให้เขามั่นใจในตัวเองโดยการหางานให้เขาทำ(คาบกระเป๋า)แล้วเขาก็ทำได้ดี เราภูมิใจในตัวเขา คนอื่นที่เห็นก็คิดบวกกับเขา เขารับได้ นั่นเองจึงทำให้เขาภูมิใจในตัวเอง แล้วก็ทำให้มั่นใจและเอาชนะความกลัวได้ในที่สุด

สู้ๆต่อไป น้องทำได้แน่นอน และทำได้perfect ด้วย

พี่หญิง

พี่หญิงคะ วันนี้แฟนผึ้งมีข้อสงสัยเกี่ยวกับปิ๊ดอยากถามค่ะ
คือปกติเวลาเดินในสายจูงปิ๊ดเดินได้ดีมาก ไม่เดินนำ แต่ช่วงหลังนี้พอดีเจ้านายเค้าบอกให้ปล่อยปิ๊ดเป็นอิสระได้นะ เพราะเห็นว่าเค้าน่ารักขึ้นมาก ก็เลยยอมปล่อยเค้า แต่พอปล่อยเค้า เค้าก็วิ่งเตลิดไปเลย เรียกก็หลายครั้งกว่าจะมา (แต่ก็มาให้ แต่ต้องหลังจากได้วิ่งจนเพลินก่อน) คืออาการของหมาหูทวนลมเลยอ่ะค่ะ ประกอบกับบริเวณของบ้านเจ้านายกว้างมากๆ และมีนกยูงซึ่งเป็นที่โปรดปรานของเค้าเลยค่ะ ซึ่งผึ้งกับแฟนก็พาเค้าเดินและออกกำลังกายแล้ว แต่เหมือนสัญชาตญาณของเค้ามักจะมาให้เห็นเสมอๆ ถ้าเป็นอย่างนี้ผึ้งไม่ควรปล่อยเค้าอิสระเลยหรือเปล่าคะ คือให้อยู่ในสายจูงตลอด หรือว่ามีวิธีอื่นไหมคะที่สามารถฝึกเค้าได้ก็พร้อมจะทำค่ะ คือพยายามคิดหาวิธีแต่ไม่ค่อยแน่ใจว่ามันถูกต้องหรือเปล่าค่ะ พี่หญิงพอจะมีวิธีแนะนำไหมคะ

รบกวนพี่หญิงอีกแล้วค่ะ (เฮ้อ เหนื่อยจริงๆ แต่ไม่ท้อค่ะ)

ตอบน้องผึ้ง

เรียกแล้วมาหาตามสั่ง ต้องฝึกค่ะ

ต้องฝึกจากที่แคบๆก่อน สิ่งกระตุ้นน้อยๆก่อน เพื่อให้หมามาหาแน่ๆ ไม่วิ่งหนี และสมาธิยังอยู่กับเรา เมื่อเก่งแล้ว ถึงค่อยเพิ่มความยากขึ้น เช่น สถานที่กว้างขึ้น สิ่งกระตุ้นกลางๆ ฝึกจนแม่น แล้วค่อยเพิ่มความยากขึ้นเรื่อยๆ เป็นสิ่งกระตุ้นมากขึ้น เป็นต้น

เราต้องไม่เปิดโอกาสให้หมาวิ่งหนีได้ ถ้าหมามีโอกาสวิ่งหนี หรือ ทำเป็นหูทวนลม เราก็วิ่งตามเขาไม่ทัน ถ้าเราเปิดโอกาสให้เขารู้จุดอ่อนเรา เขาก็จะเอาจุดนี้มาต่อกรกับเราในเรื่องอื่นๆ เขาก็จะการวิ่งหนี เพื่อมาชนะเรา นั้นถึงเป็นที่มาของการฝึกจากง่ายๆ แล้วค่อยไปยากๆ เพื่อให้เราชนะเขาในทุกๆสถานการณ์

สถานการณ์ไหนเรียกไม่มาแน่ๆ ก็ไม่ต้องเรียก แต่ให้เข้าไปจับแทน แต่ต้องไม่ใช่การวิ่งไล่ แต่เป็นการต้อน หรือ เดินเข้าไปแบบสุขุม ในภาวะอารมณ์ที่ไม่ทำให้หมาไม่วิ่งหนี

ฝึกตามนี้ค่ะ

Daily dog trick "Recall"
https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=yojajiji&month=03-12-2008&group=6&gblog=18

ฝึกตามนี้ซึ่งคล้ายกับเกมส์ซ่อนหา ให้เขาไปหาคนที่ซ่อน โดยเราเรียกชื่อเขา เขาหาเจอ ได้ขนม แล้วก็สลับกันไปซ่อน
หมาก็จะสนุก สมาธิก็จดจ่ออยู่กับเรา เราน่าสนใจกว่าสิ่งแวดล้อม เพราะถ้ามาหาเราเมื่อเราเรียกก็ได้ขนมกิน ซึ่งสนุกกว่าวิ่งเล่นเอง

ลองดูนะจ๊ะคนเก่ง

ขอบคุณค่ะพี่หญิง

หายไปนานเลยค่ะ วันนี้มาอวยพรวันคริสต์มาสค่ะ MERRY CHRISTMAS นะคะพี่หญิง มีความสุขมากๆ ค่ะ
อยากรายงานผลด้วยค่ะ ตอนนี้ทั้งสองตัวเริ่มคงที่มากขึ้น เจ้านายจากที่ไม่ค่อยสนใจหมาเท่าไหร่ตอนนี้เห่อมาก ถึงขนาดซื้ออาหารแพงๆ มาให้กิน (เป็นบุญของพวกมันจริงๆ) ต้องขอบคุณเว็บของพี่หญิงมากๆ นะคะ

สวัสดีค่ะน้องผึ้ง

ขอบคุณมากเลยนะคะสำหรับอวยพร MERRY CHRISTMAS พี่ก็ขอให้น้องและครอบครัวมีความสุขเช่นกัน สมหวังในทุกสิ่งอย่างเลยนะ

มีอะไรก็เขียนมาเล่าให้พี่ฟังก็ได้นะคะ เรื่องที่มีความสุขกับน้องหมา หมาทำตัวดี ทำให้เราพอใจยิ้มแกล้มปริ ก็เล่าให้พี่ฟังก็ได้นะ

สู้ๆ
พี่หญิง

ตอนนี้ผึ้งกับแฟนทำตามตารางคล้ายๆ พี่หญิงเลยค่ะ แต่อาจมีปรับบ้างเล็กน้อยตามความสะดวกค่ะ แต่กิจกรรมในแต่ละวันไม่เคยพลาด พยายามทำให้ได้ทุกอย่าง ตอนนี้ปิ๊ดเค้าเริ่มฝึก trick ต่างๆ ได้ค่ะ เช่น กลิ้ง ไฮไฟว์ สวัสดี ถอยหลัง ลอดขา คาบจานร่อน (แต่คาบยังไม่ค่อยคล่องค่ะ) กระโดดข้ามรั้ว สูงมากค่ะ เค้าจะชอบมากเลยอันนี้ และที่สำคัญจากที่ผึ้งเคยถามพี่หญิงไป คือเรียกไม่มา ตอนนี้ เรียกแล้วมาทุกครั้ง ไม่เคยพลาดค่ะ ปลื้มมาก (พยายามอยู่นานเหมือนกันค่ะ) จากที่ไม่ค่อยทำตามคำสั่ง ตอนนี้เค้าทำได้ดีมากขึ้น เพราะปิ๊ดเป็นหมาสมาธิสั้นด้วยค่ะ อ้อ....ตอนนี้ผึ้งซืิ้อลู่วิ่งมาแล้วค่ะ สบายขึ้นเยอะมาก จริงๆแล้วบางครั้งก็ยังมีติดขัดบางสถานการณ์ แต่อาศัยว่า ดูเคสของคนที่คล้ายๆ กัน ที่พี่หญิงตอบน่ะค่ะ ก็เลยได้ความรู้เพิ่มเติมและนำไปใช้ ทุกวันนี้ก็ยังทบทวนอยู่ กันลืมค่ะ
ส่วนไลก้า อ้นนี้น่ารักมากๆ เค้าจะชอบการฝึกมากค่ะ ทำท่าได้เยอะมาก (ฝึกตามเว็บพี่หญิงได้หลายท่าแล้วค่ะ)ถึงแม้บางครั้งยังมีท้าทายตามประสาวัยรุ่นบ้าง แต่ผึ้งไม่ปล่อยโอกาสให้เค้าทำผิดเลยค่ะ มีอยู่ช่วงนึงเค้าเบื่อ เพราะผึ้งฝึกแต่ท่าเดิมๆ เลยเปิดไปดูในเว็บพี่หญิง พอดีเจอเคสเหมือนกัน ก็เลยทำตามที่พี่หญิงบอกไว้ในเว็บ คือฝึกให้เค้าหาของ เค้าทำได้ดีมากค่ะ คือดูเค้าสนุกมากแล้วก็มา สลับกับท่าเก่าค่ะ และตอนนี้ ทุกครั้งที่พาเค้าเดิน ผึ้งจะเอาขนมติดไปด้วย และให้ยามที่อยู่ข้างหน้า กำขนมไว้และให้เค้าขอมือ เพื่อให้เค้าคุ้นเคยกับคนมากขึ้น จนตอนนี้เค้าเห็นยามคนนั้นไม่ได้เลยค่ะ จะวิ่งไปหาดีใจตลอด แต่ผึ้งก็ฝึกขัดใจเค้านะคะ คือบางวันก็ไม่ให้ไป (ไม่แน่ใจว่าถูกหรือปล่าวค่ะ) แต่เรื่องกลัวคนเค้าดีขึ้นจนบางทียังคิดไปว่า เค้าก็ไม่ได้กลัวมากมายอย่างที่เราคิดนี่นา
มีอีกอย่างนึงค่ะที่อยากบอกพี่หญิง เป็นความภาคภูมิใจอย่างมาก มีอยู่วันนึง เจ้านายเรียกไป (มีแขกมาพอดีเลย) ผึ้งกับแฟนก้เลยเอาเจ้าสองตัวไปโชว์ลีลา วาดลวดลายหน่อย ตอนแรกยอมรับค่ะ ในใจ คิดว่าเค้าจะทำให้เหมือนทุกทีไหม พยายาม นิ่งๆ และสร้างความมั่นใจให้ตัวเอง ปรากฏว่าเจ้าสองตัว ไม่ทำให้ผิดหวังค่ะ เค้าทำได้เกือบทุกอย่าง อาจมีตื่นเต้นบ้าง แต่เจ้านายพอใจอย่างมากค่ะ อิๆ เจ้านายถึงกลับปลื้มมาก เห่อสุดๆ ผึ้งอยากถ่ายวีดีโอให้พี่หญิงดูมากค่ะ แฟนบอกว่าเดี๋ยวจะทำให้ รอกล้องดีๆ ก่อน ฮ่าๆๆๆ อีกสองเดือนผึ้งจะต้องกลับไปเมืองไทยค่ะ ไปแต่งงาน จะได้ซืิ้อกล้องมาด้วยค่ะ
ยาวไปหน่อยค่ะ พอดีอยากคุยกับพี่หญิงตั้งนานแล้ว แต่คิดว่า รอให้น้ำท่วมผ่านไปก่อน เพราะเกรงว่าพี่หญิงจะไม่สะดวก
ท้ายนี้ ขอบคุณพี่หญิงอีกครั้งนะคะ ที่ช่วยพวกเราสองคน กับอีกสองตัว ฮ่าๆๆๆ คิดว่าความสำเร็จครั้งนี้มาจากพี่หญิงล้วนๆ ค่ะ.....(ปลื้มมาก)

สวัสดีค่ะน้องผึ้ง

น้ำท่วมใหญ่คราวนี้บ้านพี่รอดจ้าาาา ถือว่่าโชคดีมากๆ

-----------------

ก่อนอื่นต้องขอแสดงความยินดีล่วงหน้ากับงานแต่งงานที่กำลังจะมาถึงนะคะ เตรียมตัวเสร็จหรือยังเอ่ยเจ้าสาวผึ้งน้อย ตื่นเต้นไหมเอ่ยน้องพี่

-----------------------

น้องได้ทำทุกอย่างเพอร์เฟคอย่างมากเลยค่ะเกี่ยวกับการปั้นหมาสุดรักทั้งสอง
มีเรื่องน่ารักๆเกี่ยวกับหมารักทั้งสองก็เขียนมาเล่าให้พี่ฟังได้นะคะเหมือนกับคราวนี้ที่น้องเล่าให้พี่ฟัง ไม่ว่าจะเรื่องhappy หรือ อยากจะถามวิธีแ้ก้ปัญหาสุนัข ก็คุยกันได้เสมอนะคะ จะได้ถือว่าเป็นกำลังใจให้เพื่อนๆด้วย ที่น้องทำแล้วสำเร็จจนเจอสุขแท้กับน้องหมาแสนรักแบบทุกวันนี้ เพื่อนๆที่กำลังท้ออยู่ก็จะได้ฮึดสู้ ร่วมด้วยช่วยกันเนอะน้องผึ้ง เพื่อนๆจะได้มีความสุขแบบน้องผึ้ง

---------------
"แต่ผึ้งก็ฝึกขัดใจเค้านะคะ คือบางวันก็ไม่ให้ไป (ไม่แน่ใจว่าถูกหรือปล่าวค่ะ)"

-ถูกต้องที่สุดค่ะ เมื่อเราเป็นจ่าฝูงแล้ว เราจะำทำอะไรตามใจก็ได้ สุนัขลูกฝูงมีหน้าที่ทำตามที่จ่าฝูงประสงค์ทุกประการ

-------------

สู้ๆนะคะ

พี่หญิง


-----------------

โชคดีจังค่ะที่น้ำไม่ท่วม ที่บ้านผึ้งท่วมนิดหน่อยค่ะ ส่วนเรื่องแต่งงานผึ้งเตรียมตัวเรียบร้อยแล้วค่ะ ก็พอดีโชคดีมีป้าคอยจัดการธุระให้ทุกอย่าง ตอนแรกก็ไม่ค่อยตื่นเต้นเท่าไหร่ค่ะ แต่พอใกล้ๆ ก็เริ่มตื่นเต้นมากๆ เพราะมีแขกมาค่อนข้างเยอะเหมือนกันค่ะ
ผึ้งก็คิดเหมือนกันค่ะว่า ที่อยากเอาวีดีโอถ่ายให้พี่หญิงดูเพราะว่าอยากให้คนที่มีเคสคล้ายๆ กับผึ้งหรือว่าคนที่กำลังคิดจะเลี้ยงหมาแล้วเข้ามาศึกษาเค้าได้ดู จะได้เป็นกำลังใจให้พวกเค้าได้ เพราะอย่างน้อย พฤติกรรมของน้องหมาทุกตัว ไม่ได้ติดไปแบบนี้จนตาย ผึ้งมาค้นพบว่า สิ่งที่พี่หญิงทำ มีอะไรบ้าง ที่ตัวเองยังขาดไป จนมารู้ค่ะ ว่าจริงๆ แล้ว ในตอนแรก ผึ้งยังขาดวินัยและความสม่ำเสมอกับพวกเค้า ถ้าเรามีวินัยกับเค้า เค้าก็จะมีวินัยกับเราเหมือนกัน เดี๋ยวนี้แทบไม่มีคำว่าท้อค่ะ มีแต่คิดว่า เมื่อวันหนึ่ง ถ้าเราไม่ได้อยู่กับเค้า (เจ้านายเห่อค่ะ อาจจะไม่ได้ให้อย่างที่คิดแล้ว) พวกเค้าก็จะมีแต่คนที่รักและเอ็นดู ผึ้งกับแฟน พยายามทำให้ดีที่สุดก็เพื่อพวกเค้าแหละค่ะ (พูดแล้วน้ำตาจะไหลเลย) อิๆ ดราม่าสุดๆ คือจริงๆ แล้ว ผึ้งมาทำงานในตำแหน่งพนักงานต้อนรับค่ะ ส่วนแฟนก็มาทำเป็นเชฟ ของที่นี่ แต่เจ้าปิ๊ดทีแรกเลยเค้าให้ยามเลี้ยง ไม่เคยปล่อยออกมาข้างนอกเลย ล่ามไว้ในหอคอยอ่ะค่ะ กิน อึ ฉี่อยู่ในนั้นจนเค้าป่วย ผึ้งกับแฟน ทนดูไม่ไหว เลยอาสา ขอมาเลี้ยง จนเค้าดีขึ้น และได้มาเจอเว็บพี่หญิง ตอนนี้มากกว่าคำว่าดี ทัี้งสุขภาพกายและใจ เค้าเต็มร้อยค่ะ เฮ้อ...เกริ่นมาซะยาวค่ะ
ขอบอกพี่หญิงอีกอย่าง ถึงความโชคดีของปิ๊ดค่ะ คือเค้าได้ทำหมันแล้วค่ะ (สำเร็จซะที ความพยายาม) เวลาอ่านเว็บพี่หญิงแล้วมันมีกำลังใจค่ะ เพราะได้เห็นหลายๆ คนที่พยายามทำเพื่อน้องหมาเหมือนกัน สู้ๆ ต่อไปค่ะ ไม่ท้อค่ะ

สวัสดีปีใหม่ค่ะ ขอให้มีความสุขสมหวังในทุกๆ สิ่งนะคะ สุขภาพแข็งแรง ร่ำรวยเงินทองค่ะ

พี่หญิงคะ
ขอบคุณมากๆค่ะ สำหรับข้อแนะนำ คือหวานเลี้ยงน้องโยเกิร์ต(บีเกิ้ล) ค่ะ รับมาได้หกวันแล้วค่ะ นเองอายุได้เกือบสามเดือนแล้วค่ะ พาออกกำลังกายจนเหนื่อย ทั้งคนและเจ้าของ ทั้งวิ่ง ทั้งเดิน แต่เค้ายังไม่นิ่ง เข้าบ้านมายังไม่หยุด หลับๆตื่นๆ หลังจากอ่านกระทู้นี้ ปรากฏว่า หวานลองฝึก ทั้งนั่ง สวัสดี ทั้งสองข้าง ให้น้องคอยจนกว่าจะอนุญาติให้กิน ให้เข้าบ้าน ตอนแรก มีโหยหวน ครางอิ๋งๆ สักพัก นอนราบไปเลยค่ะ นิ่งมากๆๆ ไม่รู้ว่าเอาใจหวานหรือเปล่า วันนี้หวานออกบ้านด้วยความสงบ เค้าแอบเหล่ตาดูแล้วนอนต่อค่ะ แต่ก้อแบบว่าใช่เลยยยยยย เด่วพรุ่งนี้รายงานให้ฟังอีกทีนะคะ ขอบคุนค่าาาาาาาา

สวัสดีค่ะน้องน้ำหวาน

เราจะไม่วิ่งนะคะ พาเดินในสายจูงแบบ Mastering the walk เท่านั้น

ถ้าสักแต่เดิน/วิ่ง แต่ปล่อยให้หมาแวะโน่นนี่เป๋ไปมาดมโน่นนี่ จมูกติดพื้นแทบตลอดเวลา แถมเดินนำเรา เดินดึงเรา อันนี้ถือว่าไม่ไช่การระบายพลังงานที่ถูกต้อง ไม่ได้ทำให้หมาสงบแต่อย่างใด ไม่แปลกที่กลับเข้าบ้านแล้วหมายังคึก

ทำให้ถูกสเต็ปทั้งก่อนออกประตู และ ตอนกลับเข้าบ้าน ไปฝึกซะ อ่านใหม่ให้ละเอียด

ไปอ่านและทำให้ครบทุกข้อ

Dog behavior; เลี้ยงลูกสุนัขให้นิสัยดีแบบบ้านโยจาจีจี้ยูจิ


หมาครางก็ต้องส่งเสียงเตือนหรือฉกเตือน ไม่ใช่ปล่อยให้ครางจนหยุดไปเอง

--------

มีปัญหาสงสัย ถามต่อที่่หน้านี้เลยนะคะ ไม่ต้องย้ายไปถามหน้าอื่น

หลังจากที่พาเดินแบบสายจูง mastering the walk เค้าไม่เดินเลยค่ะ นั่งแล้วทำตัวแบบไก่ย่างเลยค่ะ หวานก้อทำตามแบบที่พี่แนะนำค่ะ บางครั้งก้อท้อ เค้าเดินๆหยุดๆ แต่หยุดนั่งเป็นส่วนใหญ่ค่ะ ให้ขนมเป็นตัวล่อก่อได้ผลนิดหน่อย พอยื่นอีกไม่เดินเลยค่ะ มองดู ทำจมูกฟุดฟิด พอเดินไปแล้วนั่งกับพื้นเลย หวานหยุดและตึงสายเชือกไว้อยู่ จะมีร้องเอะอะ โวยวาย หวานก้อบอกว่า หยุด เค้าไม่หยุด กระตุกเชือกเค้าจึงหยุด แต่ว่ายังทำได้ไม่ดีเลยค่ะ ชม. ครึ่ง ผ่านไป เค้ายังถือว่าไม่มีการปลดปล่อยพลังงานสักนิดเลยค่ะ ควรปล่อยให้เค้าร้องโหยหวน โวยวาย ต่อไปใช่มั้ยคะ หรือยังไงคะ ขอคำแนะนำด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะน้องน้ำหวาน


อ่านบทความข้างล่่างให้ละเอียด ทำตามวิธีที่ 3
อ่านและทำความเข้าใจ นึกภาพตาม เวลาเจอเหตุการณ์จริงจะได้ทำถูก

Dog training;น้องหมาไม่ยอมเดินเมื่อใส่สายจูง.......ทำไงดี?

ปัญหาทุกอย่าง ที่จริงมีทางแก้ให้หมดแล้วในบล็อก ก่อนจะฝึกอะไรก็เปิดหาอ่านก่อน จะได้เข้าใจ และ แก้ปัญหาเบื้องต้นได้

อ่านเยอะๆ จะได้ไม่พลาด