สอบ TOEFL + เรื่องตลกเกี่ยวกับคนใช้ Wireless ที่หอ

วันนี้มีเรื่องเล่า 2 เรื่อง

เรื่องแรก
วันนี้สอบ TOEFL มา รอบสองหละ หลังจากรอบแรกรีบสอบแบบฉุกละหุก

แผนการเรียนต่อ ตั้งแต่ตอนอยู่ปี 4 ก็ไม่อยากรีบ เพราะอยากเก็บเกี่ยวชีวิต มหาลัยให้ถึงที่สุด

มาตอนนี้ จบมา หกเดือนแล้ว หากอยากจะไปเรียนปีหน้า ก็ต้องจัดการเรื่องตั้งแต่ตอนนี้

ตอนแรกนึกว่า จะสบายๆ เตรียมตัวไปเรื่อยๆ ไม่ต้องรีบ เหมือนตอนถ้าเรียนอยู่ปี 4 แล้วจะเรียนต่อเลย

สรุป มันก็รีบอยู่ดี
GRE ก็ยังไม่ได้สอบ Statement ก็ยังไม่ได้เขียน recommend ก็ยังไม่ได้ขอ

TOEFL เพิ่งสอบเสร็จวันนี้
ที่เอามันมาไว้ไกลๆ คิดว่าจะได้มีเวลาอ่านหนังสือ
แต่ เปล่าเลย อ่านไม่ได้เยอะสักเท่าไร อย่างมากวันละ ชม. ครึ่ง บางมันก็ไม่ได้อ่าน บางอาทิตย์ก็ไม่ได้อ่าน ก่อนสอบวันก่อนสอบ ก็อ่าน ชม. ครึ่ง เหมือนเดิม เหอะๆ จะได้สักเท่าไรเนี่ยตู
ครั้งแรกก็สอบโดยไม่ได้อ่าน เพราะรีบส่งคะแนน สมัครทุน
ครั้งนี้ มีเวลาอ่าน มีเวลาเตรียมตัว แต่ก็ไม่สามารถทำได้เต็มที่ สุดๆ หวะ
เดี๋ยวนี้อ่านหนังสือ ไม่ได้แล้วอะ แย่จริงๆ (แล้วจะเรียนต่อไหวได้ไงฟะเนี่ย)

บ่นๆ เรื่องข้อสอบ
เนื่องจากว่า เราไม่ชอบ Part reading ชอบ Listening มากกว่า
แต่ด้วยความซวย

เราเจอข้อสอบ Test part reading
อ่านไป 5 passage เซ็งมากกกกกกกกก

ความรู้สึกตอนทำ passage ที่ 3 เสร็จ ดีใจมาก เย้ หมด reading สักที
กด continue ไป เจอ reading อีก 2 passage เซ็งเลย
มิหนำซ้ำ เนื่องจากห้องสอบมันเล็ก คนข้างหลัง (หลังหลังติดกัน) ทำข้อสอบ Listening แล้ว แล้วก็เปิดเสียงดังมาก ทำให้เราได้ยินเสียงจากหูฟังเค้า ทั้งๆ ที่เราใส่หูฟังครอบหูนะ
แบบว่า ไม่มีสมาธิอ่าน Passage นั้นเลย Passage ก็ยากชิบ เซ็งมาก อ่านไม่รู้เรื่อง แถมเสียเวลาอีก
ยังดี ที่อันที่สอง เป็นเรื่องเกี่ยวกับ วิทย์ เราก็เลยพอทำได้บ้าง ไม่งั้นจะเซ็งกว่านี้อีกนะเนี่ย

ถ้าได้ข้อสอบ Listening เพิ่ม จะไม่ว่าเลย เพราะชอบทำอยู่แล้ว นี่ reading หึหึ
คงเป็นเพราะ คำศัพท์เรารู้น้อย มันก็เลยเป็นแบบนี้

ช่างเหอะ คงได้เกิน 90 แหละ จากสถานการณ์
แต่อยากได้ 100+ หวะ แต่จะเป็นไปได้ไง ไอ้พวก Eng เทพๆ มันยังได้แค่ 100 นิดๆ เอง ตู ผู้โดนตราหน้าว่า ห่วยอังกฤษจากเพื่อนฝูง จะได้ TOEFL 100 หึหึ ฝันไปเหอะ

งานต่อไปก็
อีกตรึมเลยหวะ จะได้ไปเรียนเมืองนอกเมืองนา กะเค้าบ้างไหมเนี่ย


เรื่องที่ 2 เรื่องตลก ของคนใช้ Wireless ที่หอ

เนื่องด้วย เราเปิดกระจาย สัญญาณ wireless ให้คนที่หอใช้
เปิดให้ใช้สักพัก จะได้ติดข่าย แล้ว จะได้เก็บเงิน มาใช้จ่ายค่า Internet อันแสนแพง เพราะต้องเสียค่าต๋ง ให้หอ เวลาต่อโทรศัพท์สายตรงด้วย แล้วก้ค่า Router ทั้งหลาย

เราก็ประกาศ ว่าใครต้องการช่วยค่าใช้จ่าย ในการใช้ Internet เน็ต ให้ email มา (แต่ยังให้ใช้เน็ตได้อยู่) ประมาณ อาทิตย์นึง มีคนเมลล์มาแค่สามคน ในจำนวนนี้ ยินดีจ่ายตังค์ เพียงคนเดียว( น่ารักมาก ลูกค้าคนนี้ รีบเอามาจ่ายให้ทันที แถม อยู่ไม่ครบเดือน เราบอกว่า จ่ายแค่ครึ่งนึงก็ได้ ก็ยังยืนยันจะจ่ายครบเดือน )

เนื่องด้วยไม่มีคนอีเมลล์มาเพิ่ม ก็เลย จำกัดการใช้ เหลือเพียงโฆษณาให้ติดต่อมาทางโทรศัพท์แทน โดยให้ msg มา บอก MAC Address(โดยเขียนวิธีดูไว้ให้) และ เบอร์ห้อง
มีคนติดต่อเข้ามา
คนแรก msg มา เมื่อเล่นอินเตอร์เน็ตไม่ได้
(เป็นคนที่เล่นบ่อยมากกกกก ทั้งวันทั้งคืน)
msg
-----------
ไม่รู้จัก mac address
มีแต่ address IP 192.xxx.xxx.xxx
name xxx
class number xxx <--- จะบอกเบอร์ห้องหนะ
ต้องการใช้ Internet everytime&everyday
ok.
-----------
เราก็ add ให้เล่นได้ไป
พร้อมกับ msg กลับ
บอกว่าตอนนี้ให้เล่นได้ Temporay
แล้วให้ email กลับมาด้วย
จะบอกรายละเอียดค่าใช้จ่าย
แล้วก็เงียบ ไปสามวัน
เราก็เลย msg ไปอีก ว่าให้อีเมลล์มานะ ตอนที่คนนี้ online อยู่ (เพราะเราเชคได้จาก router)
ก็เงียบ

วันนี้ก็เลย จะไม่จ่ายใช่ไหมเนี่ย เลยตัดเน็ตซะเลย
พร้อมขึ้นหน้าโฆษณาว่า ต้องการใช้อินเตอร์เน็ต มีค่าใช้จ่าย xxx บาท ต่อเดือน

สักพัก ก็มีโทรศัพท์ เข้ามา

Voice in phone : เริ่มต้นโวยวายว่า wireless ต้องจ่ายตังค์ด้วยเหรอ
(กำ ก็กรูก็ประกาศอยู่เห็นๆ ตั้งสองอาทิตย์ ว่าให้ช่วยจ่ายตังค์ด้วย)
Me : ก็มันก็มีค่าใช้จ่าย ติดอินเตอร์เน็ต ก็อันนี้ก็ถูกแล้วนะ กว่าต่อเน็ตเองที่หอ
Voice in phone : (ด้วยน้ำเสียงโวยวาย) ทำไมทีที่สยามยังให้ใช้ฟรีเลย
Me : มันไม่เหมือนกัน ก็ที่สยามเค้ามีบริการ ไม่ได้ต้องมาต่อเน็ตเองที่หอนี่นา อันนี้ต่อแล้วก็ share กัน ก็ต้องมีค่าใช้จ่าย
Voice in phone : ก็ ที่สยามยังให้ใช้ฟรีได้เลย ทำไมที่นี่ไม่ฟรีหละ
(กำ จริง กรูบอกแล้วไง มันไม่เหมือนกัน)
Me : -_-' เอ่อ ก็พี่ให้บริการที่นี่ ก็มีค่าใช้จ่ายก็ไม่เหมือนที่สยาม
Voice in phone : (เงียบไปพักสั้นๆ) แล้วทำไมไม่ให้ใช้ฟรี (น้ำเสียงงอแง แบบว่าไม่พอใจกรูที่ไม่ใช่มันใช้ฟรี ประมาณคนหงุดหงิด เล่นเน็ตไม่ได้)
Voice in phone : (เริ่ม Topic ใหม่) เนี่ย แต่ก่อนที่มาอยู่หอ วันแรกๆ ยังเล่นเน็ตของโรงเรียนได้เลย
Me : โรงเรียนอะไร
Voice in phone : สาธิตปทุมวัน
Me: มีสัญญาณเหรอ
Voice in phone : มี ก็วันแรกๆ ก็เล่นอยู่ แต่ว่ามีอันนี้มา เห็นว่าเล่นได้ก็เลยเล่นอันนี้
Me : เล่นที่หอเนี่ยเหรอ มีสัญญาณถึงเหรอ
Voice in phone : มี ก็เล่นอยู่ แต่เดี๋ยวนี้ พอมีเน็ตอันนี้(ของตู) แล้วก็ต่อไม่ได้แล้ว
( เอ่อ คิดในใจ สาธิตปทุมวัน มันไกลจากนี้ตั้งเป็นโยช จะมีสัญญาณมาได้ไงฟะ แล้วตูก็ตรวจสอบ สัญญาณ แถวหอหมดแล้ว เพราะตอนแรกก็หาเน็ตฟรีเล่นเหมือนกัน )
Me : โรงเรียนมันตั้งไกลนะ มีสัญญาณได้ไง
Voice in phone : (เสียงไม่ยอม) ก็ไม่รู้หละ ก็เล่นได้อะ แต่เดี๋ยวนี้เล่นไม่ได้แล้ว
( imply ว่า เน็ตกรูทำให้แกเล่นไม่ได้ใช่ไหม )
Me : ก็ไม่รู้แหละ พี่ไม่เห็นมีสัญญาณเลย
( ตอนแรกว่าจะอธิบายหละ แต่แบบว่า แค่ สยามกะที่นี่ ไม่เหมือนกัน มันยังไม่เข้าใจเลย อธิบาย ต่อไปคงจะไม่ได้เรื่อง )
Voice in phone : อือ ๆ (แล้วก็วางไปเลย)

คาดว่า มันคงมีโปรแกรมที่เอาไว้ต่อ Wireless save profile เก็บไว้ แล้วพอมันออกมาจากที่ที่มีสัญญาณ แล้วมันก็ต่อไม่ได้สิฟะ

แบบว่า ทำเสียง เหมือนตูผิดมากเลย ที่จะเก็บตังค์

เห้อ นะ ให้ติดอินเตอร์เน็ตเองให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย จ่ายแพง แต่เล่นเน็ตช้า

คาดว่า พ่อแม่คง spoil น่าดูเลย ฟังจากน้ำเสียงแล้ว
น่ากลัวแม่จะโทรมาหาตูจริง
(โทรมาจริง จะอธิบาย Technical ให้หูชา เลย คอยดู 555)

ตลกดีเนอะ คนเรา

Create Date : 07 ตุลาคม 2550		5 comments
Last Update : 7 ตุลาคม 2550 1:41:21 น.
Counter : 734 Pageviews.
Share Tweet