ผ่านมาหละกะฤดูกาลสอบ

ได้เวลามาเขียน Blog
ที่ไม่ได้เขียนก็เพราะมันสอบหนะสิ (จริงๆ สอบอยุ่เราก็เขียนถ้าเบื่อๆ และมีอารมณ์เขียน)
จริงๆ เราเขียน blog อันนึง ตอนสอบ แต่มันอยู่ใน my diary ซึ่งเก็บรวบรวมความงี่เง่า และอะไรที่มันเกี่ยวข้องกะคนอื่น ไม่ควรเปิดเผยในสถานะการณ์ขณะนั้นไว้

แต่ entry นี้เป็นเกี่ยวกับความงี่เง่าของตัวเอง กลับไปอ่านอีกที ตอนนั้นไม่ค่อยมีสติเขียนหรอก ก็ดูแล้วว่า อืม อ่านแล้วมันก็มีภาษาสำนวนนะเนี่ย 555 แอบชมตัวเอง
ก็เลยกะว่าเอาออกมาให้อ่านกันแล้วกัน
มันก็อารมณ์ชั่ววูบของคนคนนึง เท่านั้นแหละ
-----------------------------------------------------------
เป็นอะไรไป ไอ้แหวน
วันนี้วันก่อนสอบ SE
แต่ตอนนี้ไม่มีแรงทำอะไรทั้งสิ้น
SE ก็อ่านจบแล้วนะ แต่ยังไม่ได้ทวนอะไรทั้งสิ้น
อยากจะบอกว่าแรงจะพิมพ์คีย์บอร์ดยังไม่ค่อยจะมีเลย

เป็นอะไรไปนะ
ถามว่ารู้ไหมว่าเป็นอะไร
ก็รู้อะ แต่ไม่รู้ว่าทำไมถึงเป็นได้ขนาดนี้
รู้สึกตัวสั่นไปหมด ไม่มีกระจิตกะใจจะทำอะไร
อยากร้องไห้ ร้องทำไม เพื่อระบายความรู้สึกออกไปเสีย หน้ามันร้อนไปหมด แล้วเราจะร้องทำไม
ถามว่าไร้สาระไหม ตอบเลยว่าไร้สาระ
ไม่มีแรงพิมพ์ สั่นทั้งใจและกาย
เราต้องเริ่มทำใจแล้วใช่ไหม
ทำไมมันเร็วอย่างนี้
เรามันไม่ใช่นิสัยที่ใครๆ เค้าจะเก็บไว้เป็นเพื่อนสนิทใช่ไหม คนขี้งอน คนน่ารำคาญ
ก็รู้ว่าอารมณ์ไม่ได้ดีไปทุกวัน
แต่อารมณ์ไม่ดีกับเรามาเป็นอาทิตย์แล้ว
เราก็ไม่ได้อะไรหรอก ก็แค่รอ รอ และรอ และคาดหวังว่าวันนี้เครียดๆ ขอตัวช่วยหน่อย แต่ก็ไม่ ต้องโทษตัวเอง และขอโทษคนอื่น ไม่มีสมองจะคิดอะไรแล้ว ไม่รู้ว่าตัวเองทำไมทำอย่างนี้
ก็อยากคุย อยากเล่น
แต่เอานะ ไม่มีแรงแล้ว นอนก็ไม่ได้ สงสัยต้องไปร้องไห้สักรอบ เครียดหวะ
ไม่มีสมาธิสามารถทำอะไรได้ ปวดหัว
ความคาดหวัง ช่างทำร้ายตัวเองเหลือเกิน
น้ำตาไม่ไหลออกมา แต่ไหลลงท่อระบายน้ำตา ลงคอ อย่างรู้สึกได้ นี่แหละสาเหตุที่ทำให้คนเวลาร้องไห้ถึงคัดจมูก เพราะน้ำตาจะไหลลงไซนัส ในช่องระบายน้ำตานั่นเอง
เขียนไปไม่รู้ให้ใครอ่าน
งงงง ไม่รู้ตัวเองจะเขียนอะไร คอเอียง เนื่องจากไม่มีแรงตั้งคอ ตั้งตัวเองให้ตรงได้ มือไม้มันอ่อนลงได้ถึงขนาดนี้จากจิตใจที่อ่อนแอและอ่อนล้าได้ขนาดนี้เชียวเหรอเนี่ย ทำไมแหวนจะต้องเป็นแบบนี้
แหวนควรจะต้องถอดใจออกมา และทำใจซะ เพื่อนคนนี้คงไม่รับเราแล้ว ใช่ไหม
แล้วทำไมต้องเป็นวันนี้ แต่เรื่องสอบเราไม่สนใจหรอก มันก็แค่สอบ เราไม่เคยสนใจมันมานานแล้ว แต่เราก็บ่นทำไมสว่าทำไมต้องเป็นวันนี้ ทำไมถึงต้องทำแบบนี้ ทำไปถึงเป็ฯแบบนี้
ทั้งๆ ที่ก็รู้ แต่ว่าไม่รู้สึกว่า โลกนี้แท้จริงแล้วว่าง ว่างจากทุกสิ่ง
ความสั่นแพร่กระจายไปทั้งตัว แต่เราต้องรับไว้ รับไว้ให้ได้ ทำให้ได้
-----------------------------------------------------------
ใครจะไปรู้ว่าไอ้เรามันก็ไม่ใช่คนแข็งแกร่งอย่างที่เห็นหรอก จริงๆ แล้วเราเป็นคน sensitive นะเฟ่ย

กลับมาอ่านอีกที ตอนนี้เพื่อนมันก็ดีกันหละ มันก็แค่อารมณ์ไม่ดีในช่วงนั้นที่กลับๆ หอมาพอดี แล้วก็แค่มันกลับหอไม่บ่อย เราเจอมัน 3 ที ในช่วง อาทิตย์กว่า แล้วก็ไม่ดีกันสักกะวัน ก็ประมาณนั้น เพราะช่วงสอบด้วยแหละ หรือว่ามันช่วงก่อนจะมีเมนต์
คิดๆ ดู จะว่าไปก็มีอะไรที่คิดไปเองเยอะเหมือนกัน กับการไม่ได้คุยกัน

เข้าเรื่อง มาว่าด้วยเรื่องการสอบ ครั้ง รอง รอง สุดท้ายของชีวิตมหาวิทยาลัย
จะว่าไปมันก็เกือบจะจบแล้วนะ เหลือสอบอีกแค่ 2 ทีเอง แต่ว่า เราก็รู้สึกว่า แค่นี้มันมากพอสำหรับการเรียนแล้ว เราเริ่มจะเบื่อและเฉื่อยชากะการเรียนไปมากแล้ว ให้เรียนต่อเลยตอนนี้ชีวิตคงจะเน่าแน่ๆ ดังนั้นตอนนี้ตั้งใจว่ายังไงๆ คงได้ทำงานแน่ๆ อย่างน้อย ปี สองปี แล้วทำงานเบื่อๆ แล้วคงจะอยากเรียนเองหละมั้ง ถ้าไม่อยากเรียนก็ไม่ต้องเรียน เพราะก็ happy กะงาน ก็โอแล้วนิ แต่ว่าเราก็ยังอยากมีประสบการณ์เมืองนอก อยากไปเรียนเมืองนอก สักครั้งนึง

ที่ว่าว่า เด๋วนี้เฉื่อยชาและเบื่อกะการเรียนแล้วเนี่ย มันก็จริงๆ แหละ เทอมนี้เราเรียนอะไรไม่เข้าใจ หรือตื่นไปเรียนไม่ทันก็ ไม่ทัน ไม่ตาม (เพราะขี้เกียจ และเหนื่อย) การสอบเทอมนี้เลยแย่ที่สุดเท่าที่สอบมา 7 ครั้ง แน่ๆ รู้ตัวเอง
การที่เราบอกว่าทำไมได้เนี่ย ก็คือเราทำไม่ได้จริงๆ ถ้าทำได้ก็ไม่พูด เงียบๆ ไว้ เหอๆ ไอ้ทำได้เนี่ยอาจจะไม่ได้ดีตามคิดก็ได้ เราเริ่มสังเกตจากเทอมที่แล้ว วิชาทำได้ๆ ไม่ได้ A เลยอะ เซ็งมาก ทั้งๆ ที่แอบลุ้น A ช้วนได้เลยเทอมนั้น แต่ก็ดันเจอ DB B มา แล้วอีก 2 วิชา B กะ B+ ทั้งๆ ที่มันทำได้นะเฟ่ย
ส่วนเทอมนี้ ทำไม่ได้ชิบหาย ตั้งแต่ควิซ จนไฟนอล จนการบ้าน ยันสอบ TOEIC เหอๆ (วันนี้เพิ่งกลับมาจากสอบ TOEIC)
ทำไม่ได้เลยโว้ย แต่ว่าก็นะ รู้จักทำไม่ได้ซะมั่ง
อ่านหนังสือไม่ทันซะมั่ง (ปกติไม่เคยอ่านไม่ทันนะ เพราะจะเรียนๆ เรื่อยๆ ไม่เข้าใจก็เอาให้เข้าใจช่วงนั้น แล้วมันจะทบทวนได้เร็ว) แต่ก็เอาวะ ก็ขี้เกียจเอง (แล้วเทอมหน้าก็จะไม่ขยันด้วย เหอๆ)

วันนี้สอบ TOEIC ก่อนสอบเมื่อคืน ไปกินเหล้าซะงั้น หนังสือหนังหาไม่อ่าน กลับมา รอส่าง ทำข้อสอบ 1 ชุด แต่ทำไม่เสร็จ เหลือ 20 ข้อ ใช้เวลาไป 1 ชม. กับ 45 นาที ก็คิดๆ โอเค ทำทันแน่นอน เพราะว่า สอบทั้งหมดใช้ 2 ชม. ครึ่ง (ก็ไอ้หนังสือมันเขียนไว้) แต่ก็ลืมคิดไปว่า 45 + 75 มันได้แค่สองชม. นี่หว่า ไอ้เราก็สบายใจ ทำข้อสอบไปเรื่อยๆ ก็ทันน่า ทำๆ เทียบๆ เสร็จ ผิดบึมมมมมมม นี่ขนาดไม่ใช่ข้อสอบจริงนะ ยังผิดเยอะมากขนาดนี้ สอบจริงมันจะได้ถึง 700 ไหมเนี่ย

สรุป สงสัยไม่ถึงหวะ 55 (เพราะทั้งทำไม่ทัน และทำไม่ได้เลยอะ)
แต่ทำไมเราไม่ซีเรียสเลยวะเนี่ย
รู้ได้เลยว่าอังกฤษตัวเองห่วยชะมัดยากเลย ตอนแรกก็นึกว่าน่าจะอยู่ในระดับดีน่า แต่ไม่เทพ เทียบได้กะคนทั่วๆ ไป
แต่นึกไปนึกมา สงสัยจะห่วยกว่าเฉลี่ยในภาคหวะ เหอๆ

ส่วนวิชาอื่นๆ ก็อย่าไปพูดถึงมันเลย รู้สึกตั้งแต่ตอนอ่านหนังสือหละ ว่ารู้ไม่แตกฉานเหมือนแต่ก่อน แต่ก็ ขี้เกียจแล้วอะ เราทำอะไรลกๆ จนวินาทีสุดท้ายไม่ได้ ไม่ใช่คนแบบนั้น
ก่อนหน้านี้ก็ปั่นๆ AI ลกๆ ก็เขียนอะไรไม่ถูกเหมือนกัน

ว่าไปจริงๆ แล้วเทอมนี้ยังไม่จบ ยังเหลือ SE ตัวดี งานที่กรูจะต้องทำมันคือ design เปลี่ยนไปถึงตอน Implement อย่างไรบ้าง
อืม ตอนแรกนึกว่าจะสบายหละ แต่ทีม doc มันก็ย่ำแย่ ส่วนเราก็สอบเสร็จแล้ว เด๋วช่วยทำก็ได้วะ
แต่ข้อแม้ กรูกลับไปทำบ้านนะเฟ่ย ไม่งั้นตูไม่ได้กลับบ้าน

สรุปคือกลับบ้านพรุ่งนี้แหละ กลับ 1 อาทิตย์ แล้วกลับมาอีกทีวันอาทิตย์หน้า แล้วก็มา present robotic แล้วสงสัยก็ทำ project ต่อเลย
แต่ตอนนี้ขอพักก่อนได้ไหม ไม่อยากคิดอะไร ไม่อยากทำอะไรทั้งสิ้น เหนื่อยอะ เหนื่อยแล้ว ไฟไม่รู้หายไปไหนหมด มอดไหม้ไปสิ้นแล้ว

จะว่าไป ปิดเทอมนี้ก็ไม่ได้เจอเพื่อนที่หอแล้วสินะ เพราะหลังจากนี้มันไปอยู่หอแฟน เราก็กลับบ้าน เรากลับมา มันก็ไปเที่ยว อยู่หอแฟน แล้วก็กลับบ้าน ไม่เจอกันยันเปิดเทอมเลยนะเนี่ย

ส่วนเพื่อนๆ ที่ภาค ก็อาจจะได้เจอตอนทำ project เพราะทุกคนก็ต้องทำกันใช่มะ

รู้สึกชีวิตปีนี้มันเงียบเหงาๆ แปลกๆ
สอบเสร็จก็ไม่ได้ทำอะไร ไม่ได้เล่นบาส หรือไปไหนมาไหนกะเพื่อนเลย เด๋วนี้เพื่อนโต๊ะบาสก็ไม่ค่อยเจอบ่อย รู้สึกไม่ได้สนิทกะใครสักคน
มีอะไรจะเล่าให้ใครฟังได้ทุกเรื่อง ยังไม่มีเลย

จะจบแล้วหวะ ยังไม่อยากจบเลย
แล้วก็อยากขึ้นค่ายด้วย
แต่เราก็มี project Intelligent vehicle ที่คงจะทำให้เราได้ขึ้นค่ายน้อยมาก หรือไม่ได้ขึ้นเลยแน่ๆ

ไม่อยากคิดอะไรทั้งนั้นช่วงนี้ ขอพักผ่อนสมองหน่อยแล้วกัน

Create Date : 30 กันยายน 2549		6 comments
Last Update : 30 กันยายน 2549 17:46:09 น.
Counter : 598 Pageviews.
Share Tweet