....ผ่านไปแล้ว ๘ วันที่ นครศรีธรรมราช...เฮ่อ..ยาวนานเหมือน ๘ ปี...ฮ่า ๆ เริ่มจะมีความชินกับถนนหนทาง และ บรรยากาศ ของเมืองนครศรีธรรมราช ขึ้นมาบ้างแล้ว..ผมกำลังพยายามปรับตัว ให้เข้ากับที่ทำงานใหม่ เพื่อนร่วมงานใหม่ และ บ้านเมืองใหม่ที่ไม่คุ้นเคยเอาซะเลย..ตอนนี้ผมทำการปรับกิจวัตรประจำวันใหม่ด้วย...

.....ตั้งแต่ผมมาที่นครศรีธรรมราชนี่..ผมตื่นก่อนหกโมงทุกวัน เพราะตั้งใจว่าจะไปถึงที่ทำงานเวลา ๐๗๓๐ ..และถ้าไม่มีภารกิจอื่นใด ก็จะออกจากที่ทำงานกลับมาที่พักเวลาประมาณ ๖ โมงเย็นหรืออาจช้ากว่านั้น..ซึ่งตอนนี้เวลาที่มีอยู่เป็นเวลาที่ผมจะต้องทุ่มเท ให้กับการเรียนรู้งานใหม่ ให้สามารถปฏิบัติงานเป็นฝ่ายยุทธการของหน่วยทหารขนาดกองทัพ ได้อย่างมีประสิทธิภาพโดยเร็วที่สุด ซึ่งไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ เลย แต่มันก็คงไม่ยากเกินไปนักถ้าตั้งใจซะอย่าง...ตอนนี้ก็เลยไม่ค่อยจะมีสมองหาเรื่อง ฮา ๆ มาเขียนเล่าให้แฟน ๆ ฟัง..แต่วันนี้มีรูปมาฝาก ก็ดูรูปกันไปก่อนแล้วกันนะจ๊ะ...

"...ท้องฟ้าสวยจังเลยเนอะ..ไม่ได้ถามคนถ่ายว่าวิวข้างล่างใช่ จ.นครศรีธรรมราช รึเปล่า.."





" ตึกที่ทำงานใหม่..นี่หล่ะ..กองบัญชาการ กองทัพภาคที่ ๔...อลังการ..มั่ก ๆ "



" อนุสาวรีย์วีรชน...ยังไม่ได้ศึกษาประวัติการสร้างเลย..แต่คนแถวนี้เค้าเรียกว่า...พ่อจ่าดำ...ดูรูปไปก่อนนะ..แล้วรายละเอียดจะมาเล่าทีหลังนะจ๊ะ..."





" ทะเลที่นี่สวยนะ..ใครรู้บ้างว่าถ่ายจากที่ไหน..มีคนรู้แน่ ๆ แต่จะกล้าตอบรึป่าวนะ..ฮ่า ๆ "



" น้องปู..ขณะยังมีชีวิตอยู่ แต่โดนจับกุมอย่างแน่นหนา..."



"....สภาพศพ..หลังจากเสียชีวิตแล้ว ด้วยน้ำมือของแม่ครัวใจร้าย..แง ๆ "



"...เล้าไก่...เฮ้ย..ไม่ใช่สิ..เรือนรับรองอันเป็นที่พักอันสงบเงียบของ พระศรี ผู้อาภัพ..."

Create Date : 30 กันยายน 2550
Last Update : 30 กันยายน 2550 20:33:42 น.		80 comments
Counter : 3999 Pageviews.
Share Tweet