" ผมเป็นคนที่มีเพื่อนเยอะมาก ๆ จำไม่ได้ ว่าเกิดมาเนี่ยมีศัตรู อยู่สักกี่คน.......เพราะตั้งแต่จำความได้ ผมก็เกิดและโต อยู่ในสังคมค่ายทหาร คุณพ่อเป็นนักเลงเก่า เป็นคนมีเพื่อนเยอะถึงเยอะมาก ๆ ถ้ารวมพวกลูกน้องอีก ผมก็คงจำไม่ได้หรอกครับ....พอโตมา ผมก็นึกสงสัยในใจ ว่าทำไมคุณพ่อผม ถึงมีเพื่อนเยอะจัง เพื่อนของคุณพ่อ บางคนก็เรียบร้อย บางคนก็นักเลง บางคนเป็นมือปืนก็มี ซึ่งเพื่อนที่ไปมาหาสู่ กับคุณพ่อ หรือ ที่คุณพ่อไปเยี่ยมหา ก็มีบ้างที่บางคนก็เอาความเดือดร้อนมาให้...ทำให้คุณแม่ ต้องคอยให้การช่วยเหลือ ในหลาย ๆ เรื่องแม้กระทั่ง เรื่องเงิน ซึ่งคุณแม่ผมจะบ่นคุณพ่อให้ฟังเสมอว่า พ่อ ชอบคบเพื่อนไม่เลือก เอาแต่ความเดือนร้อน มาให้ลูกให้เมีย
........วันนึงผมได้มีโอกาสนั่งคุยกับพ่อ เมื่อผมจะโตเป็นวัยรุ่น เพราะว่าตอนนั้น ผมเองมีเพื่อนในค่าย อยู่หลายคนทีเดียว เวลากลับจาก รร.มาก็จะไม่ค่อยอยู่บ้าน แต่จะออกไปเล่นกับเพื่อนทุกวัน..บางวันเพื่อน ๆ ก็มาเล่นกันที่หน้าบ้าน อยู่กันจนเย็นถึงค่ำ จนกระทั่งแม่ผมบ่นมาเสียงดังนั่นหล่ะ..ถึงได้แยกย้ายกันกลับไป....วันนั้น พ่อพูดกับผม เรื่องเพื่อน พ่อยกภาษิตจีน มาให้ผมฟังบทหนึ่งว่า " มีเพื่อนพันคนน่ะน้อยไป มีศัตรูคนเดียวก็มากแล้ว " แล้วก็อธิบายให้ผมฟังว่า พ่อไม่โกรธที่ผมติดเพื่อนเล่นกับเพื่อนทุกวัน เพราะพ่อคิดว่าเพื่อนทุกคนมีค่า แม้เขาจะไม่มีประโยชน์อะไร ที่เราจะแสวงจากเขาได้เลย อย่าคิดจะคบเพื่อนเพียงเพราะเพื่อนจะทำให้เรามีผลประโยชน์ แต่จงคบเพื่อนทุกคนที่ยอมคบกับเรา..พ่อคิดว่าคนเราไม่ได้ดีหรือชั่วเพราะเพื่อนพาไปหรอก แต่เพราะเราหักห้ามใจตัวเองไม่ได้และไม่รู้จักผิดชอบชั่วดีต่างหาก...พร้อมกับบอกอีกว่า อยู่แบบมีเพื่อนเยอะ ๆ แม้จะมีปัญหาบ้างเดือดร้อนเพราะเพื่อนบ้าง แต่ก็ดีกว่าอยู่อย่างมีศัตรู เพราะถ้าวันไหนเรามีศัตรูแค่เพียงคนเดียวเท่านั้น เราก็จะต้องระมัดระวังตัวตลอดเวลา เพราะเกรงว่าศัตรูจะมาทำร้ายเรา.....จงรักเพื่อน เพราะเพื่อนเป็นเพื่อน อย่าทิ้งเพือน และ อย่าทรยศต่อเพื่อน...."

- จำไม่ได้ว่าตอนนั้นอายุสักเท่าไหร่ แต่ผมไม่เคยลืมสิ่งที่พ่อสอนวันนั้นเลย..จนถึงวันนี้...หาเพื่อนให้ได้สักพันคนสิ..แล้วจะรู้ว่าโลกน่าอยู่แค่ไหนจ๊ะ...

Create Date : 19 มิถุนายน 2550
Last Update : 20 มิถุนายน 2550 7:59:47 น.		51 comments
Counter : 2518 Pageviews.
Share Tweet