ทำได้ - ทำเป็น
เวลามีคนมาถามฉันเรื่องอาหารการกิน ฉันมักตอบว่า กินได้แทบทุกอย่างที่ไม่เป็นพิษ แต่ทำอาหารไม่เป็น บางคนมองหน้าฉันพร้อมกับอุทานออกมาคล้ายไม่เชื่อ บุคลิกฉันออกจะดูเป็นแม่บ้านแม่เรือน แถมอายุอานามก็ออกจะสูงวัย ใครจะคิดว่าทำกับข้าวไม่เป็น
ครั้งหนึ่ง เคยมีหนุ่มมาจีบ เขาชวนฉันทำส้มตำกิน ฉันก็บอกเขาไปตามตรงว่าทำไม่เป็น ดูคล้ายเขาจะคิดว่าฉันถ่อมตัวหรือไม่ก็ขี้เกียจ อย่างใดอย่างหนึ่ง
นาน ๆ ครั้ง ฉันจึงจะอธิบายเสียทีหนึ่งว่า คำว่าทำไม่เป็นของฉัน ไม่ได้หมายความว่า ทำไม่ได้ เพราะหาสูตรทำอาหารเดี๋ยวนี้ หาได้ง่ายจะตาย ถ้าจะทำจริง ๆ แต่จะอร่อยหรือเปล่า มันขึ้นอยู่กับว่า ทำเป็นไหม ถ้าทำเป็นก็อร่อย ทำไม่เป็นก็ไม่อร่อย
ฉันขาดความมั่นใจอย่างแรง เรื่องทำอาหาร เพราะไม่เคยเป็นแม่บ้านแม่เรือนกับใครเขาจริง ๆ สักครั้งในชีวิต เป็นแต่ "หัวหน้าครอบครัว" มาโดยตลอด แถมขี้เกียจเข้าครัวตัวเป็นขน ทุกวันนี้ กินอะไรก็ได้ที่มันง่าย ๆ ไม่ต้องปรุงมาก ไม่ต้องประดิดประดอย มีคุณค่าทางอาหาร (บ้าง) แค่นี้แหละ
คนที่ทำอาหารเป็น จะหยิบจะจับอะไรโยน ๆ ใส่เข้าไปหม้อ ในกระทะ ไม่ต้องมีสูตรให้วุ่นวาย ก็อร่อย แต่คนทำไม่เป็น ชั่งตวงวัดตามสูตรเป๊ะ ๆ ออกมารสชาติไม่ได้เรื่อง ถมเถไป
เมื่อยังอยู่กับครอบครัว ครั้งหนึ่ง เคยทำข้าวผัดคะน้า โดยเอาข้าวสวยที่เหลือมาทำ ออกมารสชาติอร่อยเกินคาด เสียดายที่มีน้อย ทุกคนอยากเติม แต่มีแค่นั้น ที่ฉันไม่หุงข้าวทำเพิ่มแต่แรกก็เพราะเกรงจะไม่อร่อยนี่แหละ หรือเพราะมันมีน้อยก็ไม่รู้ ถึงอร่อย นึกแล้วยังภูมิใจอยู่ถึงทุกวันนี้ ผ่านมาตั้งยี่สิบกว่าปีแล้วนะ
เหมือนการทำงาน คนสองคนทำงานได้เหมือนกัน แต่ผลออกมาคนละอย่าง คงอยู่ที่การ "ทำเป็น" นี่แหละ ฉันว่า
Create Date : 02 กรกฎาคม 2554 |
|
3 comments |
Last Update : 2 กรกฎาคม 2554 15:41:50 น. |
Counter : 1566 Pageviews. |
|
|
|