บ่นแบบเบื่อๆ...อย่าเพิ่งเบื่อคนบ่น

ขณะนี้ผมกำลังนั่งทำงานอยู่ครับ...

มองดูกราฟการทำงานของ CPU แบบ DUO CORE มันขึ้นๆ ลงๆ แล้วก็นึกปลง...

จริงๆ ต้องนึกสงสารเครื่องคอมมากกว่า เพราะเครื่องมันทำงานแบบสองหัวโดยใช้พลังงานเกิน 50% มา 4 วันติดๆ กัน..โดยได้หยุดพักชั่วครั้งชั่วคราวเท่านั้น...

ในใจก็นึกตลอดว่า จะเป็นไรหรือเปล่าน้า?

..แต่ก็ต้องยอมรับอย่างหนึ่งว่า..

ในเมื่อมันเกิดมาเป็น DUO CORE ก็ต้องพร้อมรับมือกับงานหนักๆ แบบนี้อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

จะว่าไป ผมเคยเล่นกับเครื่องคอมตั้งแต่ยุคแรกๆ โรงเรียนเอามาให้เรียนตอน ม 4 ถ้าใครอยู่ในยุคนั้นก็คงคุ้นเคยกับ โปรแกรมราชวิถี เป็นอย่างดี

เป็นโปรแกรมที่ต้องใช้พลังงานคนใช้สูงมากกว่าจะได้ผลลัพท์ออกมาเป็นเอกสารฉบับหนึ่ง

จำได้ดีว่าหากต้องการขีดเส้นใต้ข้อความสักประโยค เราจำเป็นต้องกดอย่างน้อย 4 ปุ่ม เพื่อทำงานแค่นั้น...

กดผิดปุ่มมันจะร้อง ตุ๊ด! ...ว่ากรูเป็นตุ๊ดเหรอ? T_T เดี๋ยวทุบเลย..แต่ยังไม่ทันได้ทุบมัน ครูก็เดินมาทุบเราก่อน โทษฐานกดปุ่มนอกเหนือคำสั่ง

สมัยนั้นคอมพิวเตอร์มันเซ้นซิทีฟมากน่ะครับ...เวลาเครื่องเกิดเสียขึ้นมานักเรียนกับครูก็จะมองหน้ากันไปมา


ประมาณว่า ครูสอนเป็น แต่ซ่อมบ่เป๋นนนน...


ผมจบเทอมนั้นด้วยเกรด 1 ครับ เล่นเอาผมสาบานต่อหน้าจอเขียวๆ ว่าอย่าได้ประสพพบเจอกันอีกเลย...ในชาตินี้

...
...

แต่แล้ว....


.....ก็เข้าสู่ยุคของ 386-486 ซึ่งใช้วินโดว 3.1 ง่ายกว่า DOS เป็นต้นแบบของวินโดว์ในยุคปัจจุบัน..เครื่องยุคนั้น ฮาร์ดดิส 500 เมก แรม 64 เมก

และจอโค้งชนิดที่ว่าแอ๊ดเทวดายังอาย..

ทำอะไรได้มากขึ้นมานิดหน่อย เล่นเกมส์ภาษา ดูรูป และพิมพ์งาน..นอกนั้น ปิดเครื่องเข้านอนได้เลย...

จากนั้น.....

ก็เริ่มพัฒนาเป็นเพนเที่ยม ทู ตอนอยู่มหาลัย ปี 2 จำได้ว่ารูมเมทได้เครื่องใหม่เป็น P2 HD 2 G และแรม 64

...เจ๋งมากในสมัยนั้น...
...
..

นับแต่นั้นมาคอมพิวเตอร์ที่ว่าไม่ขอพบเจอ ก็อยู่กับผมมาตลอด จาก P2 เป็น P3 จาก P3 เป็น P4..

ตอนผมเข้าทำงานใหม่ๆ ผมใช้เครื่อง DELL P3 แรม 128 เมก และ HD ก้อนละ 4 Gig ซ้อนกันเป็นคอนโดกว่า 5 ชั้น...

ถามว่าทำไมต้องใช้พื้นที่เยอะขนาดนั้น (เอ่อ....20 Gig ในยุคนั้น มันเยอะมากจนประมาณไม่ได้ว่ามันมากเท่าไหร่...)

เนื่องจากผมทำงานกับข้อมูลที่เหมือนมีชีวิต คือโตเอาๆ บางครั้งก็มีความลำบากในการทำงานบ้าง ก็ทำกันไป...

ไม่น่าเชื่อว่าถึงตอนนี้ อะไรๆ มันจะเปลี่นไปไวอย่างนี้..

เครื่องที่ผมใช้ทำงานอยู่ตอนนี้ เป็นเครื่องรุ่นใหม่ล่าสุด..เมื่อสองปีก่อน

อย่างที่บอก pentium DUOCORE Pro ..RAM 2 G และพื้นที่เก็บข้อมูลที่เสียบอยู่ในเครื่องตอนนี้


2,000 กิ๊กกะไบท์....

ครับ.... เยอะขนาดนั้น แต่ดูเหมือนก็ยังไม่เพียงพอสำหรับงานที่ทำอยู่ในขณะนี้...

จะว่าไปเมื่อเทียบกับยุคก่อนๆ เครื่องเร็วกว่า แรงกว่า พื้นที่เก็บข้อมูลเยอะกว่ามาก..แต่สิ่งที่เราดูเหมือนจะขาดหายไปคือ

วินัย...

เมื่อเครื่องแรงการกลับไปแก้งานใหม่ก็ไม่ใช่เรื่องยาก การทำซ้ำก็ไม่ใช่เรื่องยาก การกำหนดวิถีการทำงานก็เปลี่ยนไป ความพิถีพิถันในการเก็บข้อมูลมีน้อยลง และเมื่อทุกอย่างเริ่มไม่สามารถตอบสนองความต้องการของเราได้ เทคโนโลยีใหม่ๆ ที่ดีกว่า ก็จะเข้ามาตบบ่าเราอีกครั้ง...แล้วบอกว่า

"เชื่อผม แล้วคุณจะไม่ผิดหวัง..."

...แล้วเราก็เดินตาม มิสเตอร์เกตส์ ต่อไป

เขียนถึงตรงนี้ การทำงาน CPU ผมขึ้นไปแตะที่ 75% แล้วก็ลง...แต่ทว่า งานก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะเสร็จ

to be done...

Create Date : 06 กุมภาพันธ์ 2551		28 comments
Last Update : 6 กุมภาพันธ์ 2551 10:00:15 น.
Counter : 466 Pageviews.
Share Tweet