 |
|
|
 |
 |
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
| 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
|
|
| |
|
 |
|
|
|
เมื่อได้ทำความรู้จัก....จึงได้ทำความเข้าใจ
ได้ยิน ได้ฟัง มาก็ไม่น้อย
นั่งมอง....นั่งฟัง...มานานแสนนาน
แต่ไม่เคยเลยสักครั้งที่จะลองกระโจนเข้าไปเพื่อเรียนรู้...จนกระทั่งวันหนึ่งได้มีโอกาสเข้าไปทำความรู้จัก
ถึงได้เข้าใจ....
บางสิ่ง บางครั้งมันไม่น่าสนใจเพียงเพราะว่าเราไม่เคยรู้จักมัน แค่เพียงสักนิดที่จะเรียนรู้ ศึกษา ก็เพียงพอที่จะทำให้มุมที่มองสิ่งนั้นเปลี่ยนไป ไม่เหมือนเดิม
คุณเอสเปรสโซ่...สอนผมแบบนั้น
มันคงเหมือนงานศิลปะ ที่ต้องมีที่มา มีเรื่องราว และมีคำอธิบาย ถึงจะเข้าใจได้อย่างถ่องแท้ว่าคุณค่าที่แท้จริงของงานศิลปะแต่ละชิ้นมากน้อยเพียงใด
ใครเป็นคนสร้างสรร มีแรงบรรดาลใจมาจากสิ่งใด ทำด้วยอะไร ยากแค่ไหน ใช้เวลานานมากน้อยเพียงไร และ และ และ....
เขาเรียกว่า ศิลปะมีค่าก็ต่อเมื่อคนเรารู้คุณค่า
และคุณค่าของมันก็มาจากเรื่องราวเหล่านั้น
เหมือนเมื่อครั้งหนึ่งที่ผมทำความรู้จักกับ กาแฟคาปูชิโน่ ก่อนหน้านั้นไม่เคยแม้แต่จะเหลียวแล กาแฟร้อนก็คือกาแฟร้อน ชงเนสกาแฟก็ได้ไม่ต่างกัน นั่นคือความคิด แต่เมื่อได้อ่านบทความอันหนึ่งเขาเล่าถึงที่มาของคาปูชิโน่ ทั้งจุดเริ่มต้น รวมทั้งกรรมวิธีในการทำ และเหนือสิ่งอื่นใด คาปูชิโน่เป็นอะไรมากกว่ากาแฟ
มันคือศิลปะที่อยู่ในรูปกาแฟ
เขาบอกว่าฟองนมที่อยู่ด้านบนเป็นตัวกรองความร้อนของกาแฟที่อยู่ด้านล่างให้แตะลิ้นขณะดื่มให้มีความอุ่นและนุ่มขึ้น ความละมุนจากการจิบมันจะบังเกิดขึ้นจากตรงนี้ ไม่ใช่ชงแล้วซดโฮกๆ
มองเห็นความต่างหรือยังครับ
ไม่ใช่ชงแล้วดื่ม แต่เป็นการชงแล้วเสพ....
ถึงวันนี้ ผมได้ลองทำความรู้จักกับกาแฟอีกชนิดหนึ่ง เป็นกาแฟเปล่าๆ ไม่ใส่อะไรเลย เอาเมล็ดกาแฟมาคั่ว แล้วบดขยี้ก่อนที่จะใช้น้ำร้อนผ่านกาแฟนั้นออกมาเป็นน้ำสีดำ มีฟองสีเหลืองทองลอยบางๆ อยู่เบื้องบน...
กาแฟเอสเปรสโซ่
กาแฟที่ผมเคยลองครั้งแรกที่ร้านเลิฟเมื่อกว่าสิบปีก่อน แล้วไม่เข้าใจว่าทำไมต้องกินกาแฟขมๆ และโครตร้อนเช่นนี้
และไม่เข้าใจว่าทำไมถึงชงมาแค่นี้ แก้วเล็กๆแบบนี้เอาไปไหว้เจ้าที่หรือไง?
ไม่เข้าใจหรอกครับ
เมื่อไม่เข้าใจก็มองไม่เห็นรสชาดที่ตั้งใจอวดอ้างของมัน มองข้ามเนื้อหาและเรื่องราวของมันไป
ถึงตอนนี้ผมมีโอกาสได้เรียนรู้และทำความรู้จักกาแฟชนิดนี้จากหนังสือเล่มหนึ่ง "เรื่องเล่าร้านกาแฟ" หนังสือไม่ได้บอกถึงรายละเอียดของกาแฟ แค่เปรยถึงอยู่ครั้งสองครั้ง แต่แค่นั้นก็เพียงพอที่จะทำให้ผมเข้าใจเพิ่มมากขึ้นว่าเป้าหมายของกาแฟชนิดนี้คืออะไร
ทำไมถึงต้องร้อน ทำไมถึงต้องขม ทำไมถึงต้องแก้วเล็ก และทำไมถึงต้องดื่มมัน
เมื่อเข้าใจก็เข้าถึง และระลึกเช่นเห็นชาติในรสชาดของมัน
แม้มันจะยังคงขมและไม่อร่อยอยู่เหมือนเดิม
แต่เราเข้าใจ
ครับ ความเข้าใจทำให้เรามองเห็นคุณค่าของมัน
ความเข้าใจจะเกิด...เมื่อเราได้ลองเข้าไปเรียนรู้
คุณค่าจะปรากฏ ถ้าเราได้ลองเข้าไปทำความรู้จัก และลองทำความเข้าใจต่อสิ่งนั้น...
ผมเข้าใจครับ ผมเข้าใจ
....
ปล.เขียนเรื่องนี้ไว้ก่อนวันแห่งความรัก หวังว่าอาจแทนความรักด้วยความเข้าใจได้ บางทีทั้งสองความนี้ อาจมีความสำคัญไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน
ความเข้าใจก่อให้เกิดความรัก
ความรักก่อให้เกิดความเข้าใจ
แฮ่ม... 8 พยางค์เท่ากันเป๊ะเลย....^^
| Create Date : 13 กุมภาพันธ์ 2552 |
| Last Update : 1 มิถุนายน 2556 22:40:53 น. |
|
37 comments
|
| Counter : 429 Pageviews. |
|
 |
|
|
โดย: pet.sp  วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:9:44:37 น. |
|
| โดย: ทากชมพู วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:9:45:00 น. |
|
| โดย: SIMAKHA วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:10:10:40 น. |
|
| โดย: บ้าได้ถ้วย วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:10:17:10 น. |
|
| โดย: เด็กหัดเดิน วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:12:35:33 น. |
|
| โดย: ทากชมพู วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:18:26:02 น. |
|
| โดย: แม่นู๋มี่ วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:18:56:26 น. |
|
| โดย: คนไม่เจียม.. วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:19:58:12 น. |
|
| โดย: ฤทัยนาวา วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:23:29:15 น. |
|
| โดย: Opey วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:0:59:24 น. |
|
| โดย: แม่นู๋มี่ วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:1:13:21 น. |
|
| โดย: MARON CREAM วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:9:04:36 น. |
|
| โดย: คนไม่เจียม.. วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:11:06:12 น. |
|
| โดย: SIMAKHA วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:13:15:04 น. |
|
| โดย: น้ำใจ IP: 202.28.245.212 วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:16:09:18 น. |
|
| โดย: แม้รู้จัก...แต่บางทีก็ไม่เข้าใจ ^^" (แม่นู๋มี่ ) วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:19:33:14 น. |
|
| โดย: SIMAKHA วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:9:25:16 น. |
|
| โดย: Opey วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:11:36:05 น. |
|
| โดย: ทากชมพู IP: 58.136.52.78 วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:17:05:38 น. |
|
| โดย: น้ำใจ IP: 202.28.24.245 วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:18:03:06 น. |
|
| โดย: ทากชมพู วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:18:07:16 น. |
|
| โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:18:26:03 น. |
|
| โดย: คนไม่เจียม.. วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:18:28:50 น. |
|
| โดย: Opey วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:12:57:10 น. |
|
| โดย: ทากชมพู วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:14:30:06 น. |
|
| โดย: คนไม่เจียม.. วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:9:33:19 น. |
|
| โดย: SIMAKHA วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:17:05:35 น. |
|
| โดย: Opey วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:17:25:12 น. |
|
| โดย: น้ำใจ IP: 202.28.24.245 วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:14:00:00 น. |
|
| โดย: เด็กหัดเดิน วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:14:55:00 น. |
|
| โดย: แม่นู๋มี่ วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:16:50:19 น. |
|
| โดย: SIMAKHA วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:9:52:12 น. |
|
| โดย: เด็กหัดเดิน วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:10:59:56 น. |
|
| โดย: OPta (samuraiberger ) วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:17:47:46 น. |
|
| โดย: sweetless cappuccino IP: 115.67.16.180 วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:0:24:05 น. |
|
| โดย: Opey วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:13:39:50 น. |
|
|
|
|
| ฤทัยนาวา |
 |
|
|
|
|
กำเดียวจะมาบ่นน้อยใจ๋ว่าไปม่ะจวน
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
