หันมามองฉันสักหน่อยสิเธอ...

<<
กันยายน 2551
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930 
 
9 กันยายน 2551
 

...หลวงพระบาง..ตอน..ชื่อนี้มีแต่ความอบอุ่น

ตอนก่อนหน้าทิ้งท้ายไว้ในเรื่องประเพณีแข่งเรือเดือนเก้า...

ทิ้งท้ายแบบไร้ไอเดียมาก เนื่องจากไม่ได้อธิบายเพิ่มเติมให้ความรู้แก่คนอ่านแต่อย่างใด...

อ๊ะ อ๊ะ....แต่อย่าคาดหวังนะครับว่าตอนนี้จะมาอธิบายเพิ่มเติม

เพราะก็ยังไม่รู้จะอธิบายยังไงเหมือนเดิม งืม งืม

...เอิ้กๆๆ

เอาน่าๆ เราไปดูเรื่องอื่นๆ กันดีกว่าเป็นไหนๆ



โดยเนื้อแท้แล้ว ผมเองเป็นคนไม่ชอบเที่ยว จะด้วยความเก็บกดมาตั้งแต่เล็กแต่น้อยหรืออย่างไรก็ไม่อาจทราบได้

รู้เพียงแต่ว่าหากวันใดพ่อจะพาไปเที่ยวนั้น ผมจะต้องเตรียมตัวคล้ายๆ เดินทางไปสอบเอนแทร้นส..(เขาอ่านออกเสียงแบบนี้หรือเปล่านะ)

เครียดมาก....ไม่รู้ทำไม

โตมาเลยไม่ชอบไปไหน

ไปหลวงพระบางในแต่ละครั้ง ผมก็เดินอยู่แต่ที่เดิมๆ หรือไม่ก็นั่งเฉยๆ มองผู้มองคนไปเรื่อยเปื่อย เป็นความสุขในแบบฉบับส่วนตัว

ซึ่งไม่ควรลอกเลียนแบบขอรับ

เพราะไหนๆ เสียเงินไปถึงโน่นน่าจะเก็บเกี่ยวอะไรๆ ไว้ให้เยอะที่สุด



ผมมีเวลา 1 วันเต็มๆ สำหรับมอบให้หลวงพระบางอย่างเต็มที่ โดยไม่ต้องมีหมายกำหนดการใดๆ ไม่ต้องมีเป้าหมาย ไม่ต้องมีความต้องการแฝงใดๆ

มีเพียงสองเท้า ก้าวเดินไปเรื่อยๆ

วันนั้น....

ผู้คนมากมาย ดูไปอาจไม่คล้ายกับหลวงพระบางเท่าไหร่นัก อย่างที่ผมบอกไปก่อนหน้านี้ เขามีงานประเพณีประจำปี เมืองทั้งเมืองก็แปลสภาพเป็นตลาดนัด หรือถนนคนเดินอย่างเต็มรูปแบบ






คึกคักครับ คึกคัก...

เพื่อนผมเล่าให้ฟังว่าไปเจอคนไทย เขาเพิ่งมาหลวงพระบางครั้งแรก ก็ตกใจ เพราะว่าเป็นหลวงพระบางในแบบฉบับที่เขาไม่คาดหวัง เป็นเวอร์ชั่น(คน)เต็ม..

ก็ไม่ดูให้ดีก่อนก็งี้แหละครับ




การที่เป็นคนไทย เวลาไปสื่อสารกับคนหลวงพระบาง จะว่าง่ายก็ง่ายจะว่ายากก็ยาก คนลาวส่วนใหญ่เขาฟังเราเข้าใจครับ แต่เราคนไทยต้องใช้ความพยายามมากสักเล็กน้อยในการทำความเข้าใจ

โดยเฉพาะการเรียบเรียงคำ หรือศัพย์เฉพาะตัว

เราคนไทยมักติดคำที่เป็นไทยไป เช่นเวลาไปสั่งอาหารก็ต้องนึกให้ถี่ถ้วน

"ทอดมัน" บ้านเรามักนึกถึงปลากลาย แต่ที่โน่นคุณจะได้ "มันฝรั่งทอด"

"มาม่าผัด" (จะสั่งทำไมไม่รู้ ไม่เข้าใจ) ก็จะได้ เส้นหมี่ใส่ผัดเปรี้ยวหวาน

"ผัดกระเพรา" ก็จะได้เป็นผัดพริกสด ใส่ใบกระเพรา

"ผัดเผ็ดหมู" ก็จะได้ผัดพริกหมู...

ลาบ น้ำพริก ต้ม อ่อม..อะไรๆ เวลาจะสั่งก็ต้องคิดให้ดีๆ ว่าจะใช้คำพูดว่ายังไง

จะใช้ความเคยชินส่วนตัวไม่ได้เด็ดขาดครับ...





ความที่เดินจนเหนื่อย เลยหิวกระหาย แวะนั่งที่ร้าน เปิดเมนูแล้วสั่ง

"lemon soda"...เข้าใจว่าเป็นน้ำมะนาวผสมโซดา ชื่นใจๆ

พนักงาน ให้โซดาสิงห์ 1 ขวด กับน้ำมะนาวคั้นสด ครึ่งแก้ว วางตรงหน้า

นัยว่าผสมเองจ้า....

หรือว่าคนอื่นเขากินแบบนี้ครับ ผมก็ไม่ทราบนะ แต่ผมต้องเติมน้ำตาลอุตลุต ไม่งั้นกินไม่ได้ ชีวิตนี้เปรี้ยวอยู่แล้ว ไม่อยากเพิ่ม




เดินไปเจอเขาขายหวย ที่นี่ขายหวยกันถี่มาก เพราะมีหายหลายแบบ ออกจากองค์กรต่างๆ ผมอยู่นั่น 6 วัน มีหวยออก 2 งวด เป็นหวยการกีฬา อีกอันหนึ่งจำไม่ได้ คลับคล้ายว่าหวย อบต หรือไงนี่แหละ

ผมยืนเลือกๆ ได้มาแผ่นหนึ่ง มี 6 ใบ ใบละ 1000 กีบ (6000 กีบ 24 บาท) ถ้าถูกจะได้ 3 แสนกว่า หรือเงินไทยก็ 1000 บาท ประมาณนั้น

เอาวะ อย่างน้อยมีเงินซื้อข้าวเปียก..โอ่ ได้หลายชามเลยทีเดียว

ปรากฏว่าถูกกินเรียบตามประสา..

ช่างเถอะ ไปกินกาแฟดีกั่ว...

เขาพูดถึง โจมา (Joma) กัยบ่อย ผมก็ไม่เคยลองไปซะที ก็เลยว่าจะไป



" เฮ้ย โจมามันของฝรั่งนะ ..จะไปอุดหนุดฝรั่งเหรอ " พี่คนหนึ่งเปรยขึ้นมา

"เจ้าของเป็นฝรั่งเหรอพี่?" ผมไม่รู้เลยถาม

"อื่อ.." เขาว่างั้น

"แต่ลูกจ้างเขาก็คนลาวนะพี่ อย่างน้อยเราก็สนุบสนุนคนลาวบางส่วนนา"

"ก็แล้วแต่..."

แต่ก็ไป ...

ผมเห็นพนักงานในร้านมีแต่คนลาว ผมก็เชื่อว่าอย่างน้อยส่วนหนึ่งของธุรกิจนี้ ก็น่าจะมีประโยชน์ให้คนลาวบ้างแหละน่า

อาจมากบ้างน้อยบ้าง ก็แล้วแต่มุมมอง

รูปภายในร้านไม่ค่อยได้ถ่าย

จะให้ดูรูปตัวเองก็กะไรอยู่ ยังอาย

......

......

แล้วเจอกัน....หลวงพระบาง

แถมครับ.....ผ้าปักลายแมวน้อย เสียดายปักบนกระเป๋าใบเล็กๆ น่าจะปักเป็นผ้าปูโต๊ะผืนใหญ่ๆ



น่าฮักก่อ....


Create Date : 09 กันยายน 2551
Last Update : 9 กันยายน 2551 11:20:10 น. 23 comments
Counter : 952 Pageviews.  
 
 
 
 
ไปเที่ยวแล้วประทับใจแบบนี้ต้องไปอีกรอบนึงแล้วชวนเพื่อนสนิทไปด้วยคงได้แจกจ่ายความสุขไปได้กว้างและไกลมากทีเดียว ไทย-ลาวเราเป็นเพื่อนบ้านที่น่ารักต่อกันเสมอ สหรัฐ คนไกลต้องรู้จักรักคนที่อยู่ใกล้ตัวมากกว่า อ่านแล้วอบอุ่นเหมือนที่บอกเลยคะ แม้จะไม่มีโอกาสไปฮอดหลวงพระบาง เพราะส่วนใหญ่จะไปเวียงจันทร์บ่อยกว่า ลืมบอกว่าเรียนอยู่ที่หนองคายเจ้าคะ
เด็กมข.หนองคายภูมิใจนำเสนอ
 
 

โดย: oraphan.nkc@gmail.com IP: 202.28.118.87 วันที่: 9 กันยายน 2551 เวลา:11:42:41 น.  

 
 
 
เพื่อนสนิทข้อย ก็มาจากเจียงใหม่เหมือนกันเจ้าคะ
น่าสงสารมากเพราะมาเรียนไกลบ้าน สัญญาว่าจะดูแลคนต่างถิ่นคนนี้เป็นอย่างดี ฮุๆๆ
 
 

โดย: oraphan.nkc@gmail.com IP: 202.28.118.87 วันที่: 9 กันยายน 2551 เวลา:11:47:22 น.  

 
 
 


***ผ่านมา...ทักทาย...ให้หาย...คิดถึง
นิดนึง...ได้แอบ...แวะมา...มองหา
สวัสดีค่ะ มีความสุขมาก ๆ
กับการทำงานวันอังคารด้วยนะคะ ***
 
 

โดย: หน่อยอิง วันที่: 9 กันยายน 2551 เวลา:13:19:40 น.  

 
 
 
ตามมาแกะรอยเที่ยวหลวงพระบางค่ะ ปีหน้าเผื่อมีแพลนได้ไปกะเขาบ้าง ขอบคุณสำหรับข้อมูลดีดี ข้อความสนุก ๆ ภาษาลาว ๆ นะคะ เดี๋ยวไปสั่งจะได้สั่งถูก อิอิ...
 
 

โดย: foodsc วันที่: 9 กันยายน 2551 เวลา:13:40:17 น.  

 
 
 
อยากกลับไปอีกจังค่ะ ดูรูปละคิดถึง จะอยู่มันซัก อาทิตย์นึงเลย

ไม่ชอบเที่ยวเหมือนกันค่ะ แต่นะ ทำไมไม่รู้ อยากไปแต่ลาว ให้ไปอีก ก้อคงเลือกกลับไปลาว

 
 

โดย: แซลลี่ (lazypiggy ) วันที่: 9 กันยายน 2551 เวลา:13:59:21 น.  

 
 
 
น้ำใจ...

อยากบอกว่า เอารูปออก ก็ไม่ทันแล้วละนะ
เมื่อเช้าเข้ามาทีนึงแล้ว เห็นแล้ว...อิอิ แต่ไม่ทันเมนต์อะไร งานเข้าซะก่อน

โถ...เอาออกทำไมล่ะคะ?

น้องชายเรา หล่อขนาดดดดด !
ขาว เพรียว จมูกโด่งเป็นสัน...กรี๊ด...ด

ก็เลยคุยเรื่องลาวไม่ออกเลย...โฮะๆ
 
 

โดย: ทากชมพู วันที่: 9 กันยายน 2551 เวลา:16:20:58 น.  

 
 
 
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมค่ะ ชอบหลวงพระบางมากๆ แต่ก็ยังไม่มีโอกาสไปซักที ทั้งๆ ที่อยู่ไม่ไกลเลย ชอบอารมณ์การเล่าเรื่องและอารมณ์เที่ยวของคุณฤทัยนาวาค่ะ น่าติดตามและเป็นกันเองดี เอาไว้จะแวะมาเยี่ยมบ่อยๆ นะคะ
 
 

โดย: vanillahome วันที่: 9 กันยายน 2551 เวลา:17:12:18 น.  

 
 
 
หวัดดีครับทุกคน..

ผมขออนุญาติทักทายพร้อมกันทีเดียวเลยละกันนะครับ มาบ้านผมไม่ต้องเกรงใจ กันเองๆ

^^

ขอบคุณที่แวะมาทักทายกัน ผมยังชื่นใจทุกครั้งที่เห็นคอมเม้น แต่ว่าจะชวนคุยยังไงดี ก็คงได้ตามไปเยี่ยมกันที่บ๊อคต่อไปนะครับ

เรื่องลาวนั้น ยังไม่จบแค่นี้ ไว้อารมณ์ดีจะเล่าให้ฟัง...เป็นการส่วนตัว

ปล..พี่สาวคับ..แม๋....ผมก็เขินเป็นเหมือนกันนะ จะบอกให้

เอาขึ้นแป๊บเดียวรีบเอาออกแทบแย่ กลัวคนไม่เข้าบ๊อคอีก เอิ้กๆๆๆ เห็นรูปผมแล้วอย่าเอ็ดไปนะพี่นะ

ผมขอ....^^
 
 

โดย: น้ำใจ IP: 202.28.24.245 วันที่: 9 กันยายน 2551 เวลา:17:38:06 น.  

 
 
 
นิยายเรื่องหน้า พี่ขอไปเป็นพระเอกหน่อยนะ อิอิ เท่ซ้า...


..........อัพบล็อกแล้วน้า..........
 
 

โดย: ทากชมพู วันที่: 9 กันยายน 2551 เวลา:21:11:37 น.  

 
 
 
emoemo
 
 

โดย: คนไม่เจียม.. วันที่: 10 กันยายน 2551 เวลา:12:01:41 น.  

 
 
 
แอบมาอ่านต่อ
เที่ยวหน้าอยากไป ซักอาทิตย์นึง ก่ะอยากไปนั่งชิลล์ๆอ้ะค่ะ

นี่เดินขาขวิดไปหมดละ

อยากไปบ้านนอกๆอ้ะค่ะ ตรงไหนดีคะ

 
 

โดย: แซลลี่ (lazypiggy ) วันที่: 10 กันยายน 2551 เวลา:12:11:02 น.  

 
 
 
หง่า...เอารูปออกไมอ่ะคะ มาทีหลังอดดูเลย ๆๆๆๆ

ยังไม่เคยไปเที่ยวลาวจริงๆจังๆซักทีน๊า..เคยแค่ข้ามน้ำโขงเดินเที่ยวริมๆฝั่งลาว

ชาตินี้คงจะได้ไปสักวันล่ะน่า....เนอะ
 
 

โดย: เด็กหัดเดิน วันที่: 10 กันยายน 2551 เวลา:16:40:57 น.  

 
 
 
ฝนก็ตก

emo

น้ำหนักก็พุ่งขึ้นไม่หยุด

emo

วัยรุ่นก็เลยเซ็งจัง

emo
 
 

โดย: คนไม่เจียม.. วันที่: 11 กันยายน 2551 เวลา:13:06:38 น.  

 
 
 
น่าฮักแท้.....

แม่นแล้ว มาวันงานบุญ คนหลายโพด...

มื้อหน้ามาใหม่ เบิ่งวันดีๆ บ่ให้มายามวันหยุดยาวคนไทยแด่....
 
 

โดย: คนไทยเมืองหลวงฯ (Minie' ) วันที่: 12 กันยายน 2551 เวลา:1:27:05 น.  

 
 
 
emoemo

emoemo
 
 

โดย: คนไม่เจียม.. วันที่: 12 กันยายน 2551 เวลา:9:16:53 น.  

 
 
 
มาเยี่ยมน้องชายสุดหล่อ...อิอิ ( คงพูดเรื่องนี้ไปอีกนานนน)

โห...ม่ายรักแมวเลย ไม่รักแม้แต่นิดเดียว

ขนาดไปยืนดูผ้าถัก ก็ยังเป็นลายแมวน้อย
แล้วตกลงได้ซื้อกลับมาบ้างรึเปล่าจ๊ะ..
 
 

โดย: ทากชมพู วันที่: 12 กันยายน 2551 เวลา:13:54:40 น.  

 
 
 
เดินตามเม้นท์แมวๆมาส่องบ้านค่ะ
 
 

โดย: เป๋อน้อย วันที่: 12 กันยายน 2551 เวลา:16:16:47 น.  

 
 
 
ไปมั๊ย ไปมั้ย...ไปมั้ย ....ปายยยยย

ละเอียดแล้วน้า คุณมาเล่าต่อสิ เอาเยอะๆ ให้จบด้วย
ตอนเดินตลาดก่ะเหนเค้าขายหวยอยู่เหมือนกันค่ะ

มะเคยมีดวงเลยไม่ซื้อ ฮี่ ฮี่

ผ้าลายแมว นั่น น่ารัก จริงๆด้วยแฮะ ไมเรามองไม่เห็นเลย

นะ เห็นแล้วจะได้จำ กลับมาทำเอง ..... เง้ออออ
 
 

โดย: แซลลี่ (lazypiggy ) วันที่: 12 กันยายน 2551 เวลา:16:25:18 น.  

 
 
 
เข้ามาวันหยุด...ไม่เจอน้องชายแน่ๆ

งั้นวันจันทร์ตอนเช้า...ไปเยี่ยมบ้านพี่หน่อยนะ...อัพแว้วว..
 
 

โดย: ทากชมพู วันที่: 14 กันยายน 2551 เวลา:20:44:29 น.  

 
 
 

ไป
นี่ๆ อ่านเรื่องแมวของคุณ ตลกมากเลย ชอบแมวเหมือนกัน ตอนเด็กๆอยู่บ้านยาย จำได้ ช่วงนึง เวลามันรวมญาติกัน ร่วม 20 ตัว แมวบ้านๆ
หลังบ้านยาย สุสาน หมากะแมว ท้างน้าน

ชอบแมวมากกว่าหมา เนอะ

มะมีเลี้ยงละ อยู่บ้านตึก เวลางานเยอะๆ มะมีเวลาให้เค้า
สงสาร...

 
 

โดย: แซลลี่ (lazypiggy ) วันที่: 15 กันยายน 2551 เวลา:12:22:00 น.  

 
 
 
อ้ายน้ำใจ ลืมกันล่ะบ่

 
 

โดย: คนไม่เจียม.. วันที่: 15 กันยายน 2551 เวลา:17:29:26 น.  

 
 
 
สบายดีหลวงพระบาง ....next station naka on Febuary ...คิดว่าอากาศคงจะสบายๆในช่วงเดือนกุมภาพันธ์
 
 

โดย: Opta IP: 203.147.0.10 วันที่: 13 มกราคม 2552 เวลา:11:59:44 น.  

 
 
 
อ่า อยากไปจังงหง่า น่ารักกกกกจังเมืองไรก็ไม่รุ
น่าอยู่สุดๆๆๆไปเล้ย
 
 

โดย: หญิงจ๊ะ วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:9:43:52 น.  

Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

ฤทัยนาวา
 
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




บางครั้งสุข บางทีเศร้า....

บางวันเหงา บางคืนหงอย......

บางเวลา...ก็ใจลอย

แต่บางคนที่เฝ้าคอย...ตอนนี้อาจกำลังมา



web counter

online Online Blackjack Locations of visitors to this page
[Add ฤทัยนาวา's blog to your web]

MY VIP Friend

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com