หันมามองฉันสักหน่อยสิเธอ...
บ้านและสวน ณ เชียงใหม่
== คุณน้ำใจ==
คนคนนี้
อีกอย่างหนึ่ง...แมว
...ครั้งหนึ่ง...
EXTRA
<<
พฤศจิกายน 2551
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
23 พฤศจิกายน 2551
บันทึกการเดินทาง.....อ่างขาง
ปิ๊กนิก ไอหนาว แสงดาวและเสียงเพลง....เชียงใหม่จ้า
ผ้าพันคอเป็นรูปแมวจริงๆ ด้วย !!!
...อยุธยา ฝนตก และ ช้างแพนด้า...
..หลังกล้อง ท่องเที่ยว....
เรียกผมว่า..อ้น แอนดริว มาตรทอง...
....พร่ำ...พรรณา
ช่วยลดโลกร้อนด้วยกันมั๊ยคะ?
วัยรุ่นเขาเลือกซื้อหนังสือที่ร้านไหน?
ซื้อใจ..ล่วงหน้า
จะดีมั๊ย? ถ้ากำหนดชีวิตได้ด้วยการ CLICK!!!!!!!
เมื่อได้ทำความรู้จัก....จึงได้ทำความเข้าใจ
เดินเรื่อยเปื่อย....พืชสวนโลกกับดอกไม้
...แสง...เข้า...ตา...
"เรื่องบังเอิญไม่มีจริง"
..รู้ว่ามีอยู่ก็สายไป...
น้ำโขง 365 วันต่อมา....
ข้างบ้านจัดงานปีใหม่......บ้านผมจัดสวน
......พักใจ......
...เรื่องเก่า ความสำเร็จ และความสุข....
ยุติความรุนแรงต่อสตรี...กันเถอะ
กะลาชีวิต...กับ...ปลามังกร
บันทึกการเดินทาง.....อ่างขาง
คอนเสริตลวงตา ดา เอนดรอฟีน....
..น่า น่า น่า น่า น่า น่า น่า น่า .......
โทรศัพท์ลึกลับ!!!!....
ไปเที่ยว..ไนท์ซาฟารี...กันมั๊ย?
...หลวงพระบาง..ตอน..ชื่อนี้มีแต่ความอบอุ่น
....หลวงพระบาง ครั้งที่ 3 ในรอบหนึ่งปี....
.....จากลาว...ถึงไทย.....
...เพลินเพลงไปกับไทยแลนด์สู้....
ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า....คนอย่างนายเนี่ยนะ เอิ้กๆๆๆๆ
...เดินเที่ยวเชียงใหม่ แบบไม่ต้องเดิน...งืมๆๆ
...ขาชา..และสาเหตุที่ยังคลุมเครือ...
..."ความจริง"...กับ..."ความรัก"....
....วันหนึ่งที่ผมได้เรียนรู้ความจริงจากความรัก: ตอนแรก
จุดรวมโชค
...ความสุข อยู่ที่เราสร้าง..เวอร์ชั่นอิดออด...
....ณ ที่นั่น จะมีแต่นายกับเธอ......และพวกกรู.....ครึครึครึ..^O^..
คิดนอกใจ.....จิ้นตนาการของเด็กๆ
....เพื่อนเราเลิกกัน มันก็ไม่เกี่ยวกับเรา....
...ไม่ปวดหลัง แต่เท้าชา และหาสาเหตุไม่ได้..
Jumper คนกระโดดกระชากมิติ....เอ่อ....สนุกมากกกก!
อะไรคือ Knowledge Management....
- -" หมาอะไรชื่อหมี....เค้ววววว
บ่นแบบเบื่อๆ...อย่าเพิ่งเบื่อคนบ่น
หยิบแทกกกกที่ดองออกมา...เขาว่าอยากรู้จักตัวตน
แทก แทก แทก แทก แทก
...ปวดหลัง เท้าชา และขาอีกข้าง...
แค่รองเท้า เขาใส่เดี๋ยวเขาก็ถอด...
เพื่อนเหรอ?...ไม่จำเป็นมั้ง..........
วันหนึ่ง.....วันที่นึกสนุกอยากนั่งรถเมล์กลับบ้าน
ดีใจ เมื่อได้รับ TAG.....เฮ้อ
สนุกจริงๆ เว้ยยยยยย...ชีวิต
นี่คุณ...คุณไปมีเรื่องอะไรกับตำรวจไว้หรือเปล่า?
หวัดดีครับ...ปวดหัวใจฟุตบอลไทยแลนด์แอนแมกซิโกครับ
วิน วิน วิน วิน...ต่างคนต่างวิน
เฮ้ย...ทำอย่างนี้มันติดคุกเลยนะเว้ยยยยย.....!!!!!
แว้นนนสสสสสส บอกแล้วว่าเป็นเด็กแว้นสสสสส
มันก็เป็นแค่เพียง.......เช้าวันหนึ่ง.....ตื่นมาเจอความเหงา
เรื่องของผม..กับคุณตำรวจ ภาค 2
วันอาทิตย์ แสงแดด และตำรวจ.....
วันหยุด กาแฟ และไข่ต้ม..
ปวดหลัง ฉีดยา และขาหมดแรง...
บันทึกการเดินทาง.....อ่างขาง
อ่างขาง....
อีก 2 นาทีจะครบ 5 ชั่วโมง
สำหรับระยะเวลาที่ใช้ในการเดินทางจากเชียงใหม่ไปดอยอ่างขาง จุดมุ่งหมายของเราอยู่ที่เกษตรหลวงอ่างขาง ใครสักคนจองที่พักไว้ที่ตรงนั้น
ผมเหลือบตามองป้ายข้างทางเป็นระยะๆ เนื่องจากเส้นทางไปอ่างขางไม่ว่าจะเป็นเส้นทางไหนก็ล้วนแล้วแต่เป็นเส้นทางที่เพิ่งเคยขับครั้งแรกไม่ต่างกัน ยิ่งมาใช้เส้นทางเชียงดาว ผ่านหมู่บ้านอรุโนทัย ซึ่งถือว่าเป็นทางรอง ไม่ใช่เส้นทางหลักที่คนเขาใช้กันแบบนี้ ก็ยิ่งต้องมองหาป้ายกันบ่อยหน่อย
โชคดีที่กรมทางหลวงพอมีงบเหลืออยู่บ้าง ป้ายบอกทางไปอ่างขางจึงมีอยู่เป็นระยะๆ
ที่เลือกเส้นทางนี้แทนที่จะไปเส้นทางฝาง ก็เนื่องจากมีคนขู่มาว่าทางนั้นเป็นเส้นทางที่โหดร้ายที่สุดในประเทศไทย
อีกอย่างในเส้นทางฝางนั้นผมเคยเป็นผู้โดยสารมาก่อนในการขึ้นอ่างขางครั้งแรกเมื่อเกือบ 10 ปีที่แล้ว รู้ซึ้งดีว่าการขึ้นด้วยเกียร์ 2 แบบต่อเนื่องกว่า 10 นาที นั้น สร้างความอยากรู้อยากเห็นให้กับอะไรๆ ที่อยู่ในท้องได้อย่างมาก จนบางที่มันก็คงอยากออกมาดูโลกข้างนอกบ้าง
สุขภาพร่างกายของผู้โดยสารเป็นเรื่องสำคัญครับ
ซึ่งจะตรงกันกับทฤษฎีที่ว่า การเมารถจะแปลผกผันกับความสนุก
ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้การเดินทางในครั้งนี้ ใช้เวลานานกว่าปรกติไปซักหน่อย แต่ก็ใช่ปัญหาครับ เนื่องจากการเดินทางท่องเที่ยวนั้นอย่าพยายามทำให้เกิดปฎิกริยารีบร้อนเร่งรีบ ซึ่งถ้าเราไม่รีบร้อนทุกๆ ที่ที่เราผ่านก็จะกลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวได้หมด
เจอป้ายบอกทางก็แวะ เจอดอกไม้ข้างทางก็แวะ เจอหญ้าข้างทางก็แวะ เจอร้านกาแฟก็แวะ เจอร้านข้าวขาหมูก็แวะ เจอจุดชมวิวก็แวะ
เจอสาวก็แวะ....
แวะมันให้หมดครับ ไหนๆ ก็ขับรถมาแล้ว เอาให้คุ้ม
เส้นทางที่คนมักจะเรียกติดปากว่าเส้นบ้านอรุโนทัย เป็นเส้นทางที่ขับสบายๆ ค่อนข้างทำความเร็วได้มากในช่วงแรก เนื่องจากเป็นถนนทำใหม่และเลนค่อนข้างกว้าง การทำโค้งของถนนช่วงนี้ทำได้ค่อนข้างดี แต่พอเลยหมู่บ้านอรุโนทัยไปแล้ว จะเป็นถนน 2 เลน แคบๆ โชคดีที่วันที่ไปรถที่ขับสวนทางมามีไม่มากเท่าไหร่ เลยขับสบายๆ
ที่จุดหมายปลายทาง..............
เกษตรหลวงอ่างขางตอนปลายฝนต้นหนาวแบบนี้ แม้จะคราคร่ำไปด้วยผู้คนที่หวังขึ้นไปยลโฉมไม้ดอกหลากสีหลากชนิดที่หาดูได้ยากบนพื้นที่ราบ แต่ช่วงที่ผมไปอาจสร้างความผิดหวังให้กับใครหลายๆ คน เนื่องจากเป็นช่วงเวลาที่เจ้าหน้าที่กำลังตระเตรียมดอกไม้ที่ว่าลงแปลง
ดังนั้นที่เห็นๆ อยู่จึงเป็นกะหล่ำและคะน้าที่ใบเป็นรูๆ...เกือบทั้งหมด
ดอกไม้ไปไหน?????...
ไปเจอรุ่นน้องคนหนึ่งข้างบน เขาเป็นเจ้าหน้าที่โครงการหลวงฝ่ายจัดสวนกำลังเร่งสั่งงานลูกน้องให้ขนต้นโน้นต้นนี้ไปปลูก
"กำลังเตรียมอ่ะพี่"..ว่างั้น
สงสัยใครที่จะไปอ่างขางเพื่อดูดอกไม้อาจต้องไปสักช่วงเดือนธันวาเป็นต้นไป ถึงจะงาม..
ในส่วนจองที่พักที่คนคนหนึ่งจองไว้เป็นเรือนพักรับรองของโครงการหลวง มีหลายแบบทั้งแบบบ้านเป็นหลัง และแบบเป็นห้องบนตึกเหมือนโรงแรม เขาเปิดให้เช่าเป็นที่พัก ซึ่งผมว่าราคาค่อนข้างแพง ห้องหนึ่ง 2 พันกว่านอนได้ 5 คน มีอุปกรณ์ให้ครบ ก็เหมาะสำหรับคนที่ไม่ต้องการชีวิตในแบบเปื้อนฝุ่นหรือาจรังเกียจความลำบากและอาจรวยมากกกกกกกแบบเจ้าของบล๊อคคนนี้ เป็นต้น
ที่ผ่านมาชีวิตไม่เปื้อนฝุ่นเลยครับผมน่ะ และร้วยรวยยยย...จุ๊กกรู้
รอบๆ ที่พักเป็นต้นเมเปิลญี่ปุ่นครับ อะไรๆ ที่เล็กๆ ก็ให้เป็นญี่ปุ่นไว้ก่อน ผมก็เคยสงสัยในที่มาเหมือนกัน สนญี่ปุ่น จั๋งญี่ปุ่น อีกหลายๆ อย่าง สงสัยคนญี่ปุ่นชอบทำเรื่องใหญ่ให้เป็นเรื่องเล็ก....กระมัง
ซึ่งตรงข้ามกับคนไทยที่ชอบทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่...
อุ้ยย อุ้ยยย ไม่เอา ไม่พาดพิง...
เมื่อจัดแจงกับเรื่องที่พัก แบ่งห้องหับกันแล้วก็ขนของลงรถ เราจะออกเดินทางไปยังจุดชมวิว เวลาในตอนนั้นประมาณ 4 โมงเย็น ที่ต้องออกเร็วขนาดนี้ก็เนื่องจากพวกเราไม่มีกำหนดการจะขึ้นจุดชมวิวในตอนเช้าเพื่อไปชมพระอาทิตย์เหมือนคนอื่นๆ
แต่อยากไปดูจุดชมวิว..เท่านั้น...
ขับรถขึ้นเขาไปทางด้านหลังของโครงการหลวงสักประมาณ 2 กิโล ถึงถนนใหญ่ เจอ 3 แยก เนื่องด้วยไม่มีใครทราบว่าจุดชมวิวที่จะไปนั้นไปทางด้านขวาหรือด้านซ้าย
ดังนั้นผมจึงเลี้ยวซ้าย...
ไม่มีเหตุผลหรอกครับ....ผมมาววว
ขับรถไปเรื่อยๆ เปิดเพลงเพราะๆ ข้างหลังกระบะก็ฮาเฮ สักพักมีเสียงเรียกให้จอดๆๆๆ แล้วก็ตะโกนบอกว่าเราคงมาผิดทางแล้วล่ะ
อืมมม... ตอนนั้นผมก็คิด แต่ไม่กล้าบอก เอิ้กๆๆๆ
ก็แม๋ ...ขับมาตั้งนานจวนจะถึงดอยแม่สลองอยู่ละ ยังไม่เห็นตรงไหนมันควรจะยืนชมวิวได้เลยอ่ะ
แต่ไหนๆ ก็มาแล้ว ป้ายข้างทางเขาบอกว่าเลี้ยวซ้ายขึ้นไปดูค่ายทหารผาหัวโล้น...อ่านชื่อยังไม่ค่อยแน่ใจว่าเป็นภูเขาหรือทหารกันแน่ที่หัวโล้น แต่ก็ไป เพราะอยากรู้
ไปตามทางลูกรังด้านซ้ายเป็นประเทศไทย ด้านขวาเป็นพม่า สักพักก็ถึงจุดชมวิว ซึ่งสร้างความผิดหวังอย่างมาก เห็นธงพม่าอยู่ลิบๆ นอกนั้นก็เขาหัวโล้นอย่างว่าจริงๆ ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น ดังนั้นผมจึงตัดสินใจขับต่อไป เพราะเห็นว่าข้างหน้ามีแปลงปลูกอะไรซักอย่างอยู่ตรงนั้น อย่างน้อยก็น่าจะมีอะไรให้ดูมากกว่านี้บ้าง
...ไร่สตอเบอรี่ครับ
แหล่งท่องเที่ยวแห่งแรกของพวกเรา....มาโดยบังเอิญแท้ๆ..
เจอลุงเขากำลังคัดผลใส่กล่องอยู่ บางคนที่ยังไม่ถอดร่างนักวิจัยออกไปก็ถามถึงต้นทุน รายได้ แหล่งที่ขาย ก็ได้ความรู้ติดตัวกันไปเล็กน้อย จากนั้นก็ใช้การตีสนิทเมื่อตะกี้ขอซื้อสตอเบอรี่จากคุณลุง 40 บาท ได้มาถุงเบ้อเร่อ
โอ่...อย่างนี้นี่เอง ผู้หญิงนี่น่ากลัวจริงๆ แฮะ
ขากลับทุกคนล้มเลิกที่จะไปจุดชมวิวแล้วในตอนนั้น เพราะไม่ทราบจริงๆ ว่ามันอยู่ตรงไหน ก็เลยขับรถกลับ เขาให้อ้อมไปอีกทาง เพราะทางเดิมเป็นทางออกแต่ห้ามเข้า ขับไปสักพักก็เจอจุดชมวิว..
ถึงซะที...
แม้จะไม่มีอะไรให้ดูในตอนนั้น แต่ผมว่าผมมาถึงแล้วครับ อ่างขาง
นึกภาพตอนเย็นๆ ที่ผู้คนมากมายมามุงดูพระอาทิตย์ตกดิน และตอนเช้ามืดที่ต่างฝ่าความหนาวมานั่งดูพระอาทิตย์ขึ้นตรงจุดนี้
ถึงตอนนี้ผมนึกภาพออกหมดแล้ว ดังนั้น พรุ่งนี้ผมจะไม่ตื่นเช้า ขี้เกียจ เอิ้กๆๆๆ
การเดินทางมาอ่างขางครั้งที่ 2 ของผมแตกต่างจากครั้งแรกพอประมาณ ครั้งนั้นมาทำงานและหนาวมาก แต่ครั้งนี้ไม่หนาวและมาเที่ยว แต่ภาพของอ่างขางที่เคยเห็นมาก็ยังคงเหมือนเดิม และเชื่อว่าอีกนับสิบๆ ปีจากนี้ไปก็จะยังเหมือนเดิม
ส่งท้ายๆ
ผมเอากราฟของการเดินทางครั้งนี้มาแบ่งปันกันดูนะครับ เริ่มแรกเราอยู่ที่เชียงใหม่ความสูงประมาณ 300 เมตรจากระดับน้ำทะเล ขับไปเรื่อยๆ จะเห็นว่าบางช่วงมีความลาดชันค่อนข้างสูง ขึ้นๆ ลงแบบทันทีทันใดแบบที่เห็นนี่แหละครับเชื่อว่าถ้าเอาไปวัดเส้นทางหลักคงโหดกว่านี้เยอะ
หลายคนที่อยากขับรถไปเองก็พยายามศึกษาเส้นทางและดูสภาพรถหน่อยเน่อ โดยเฉพาะเบรค
เพราะว่าจะต้องได้ใช้ตลอดเวลาเลยทีเดียว....
จอดๆๆๆ จะอ๊วก!!! จอดๆๆ จะอ๊วก!!!....
...................น้ำใจ...................
Create Date : 23 พฤศจิกายน 2551
Last Update : 24 พฤศจิกายน 2551 17:32:41 น.
29 comments
Counter : 1782 Pageviews.
Share
Tweet
แวะมาเอี่ยวขอเที่ยวด้วยคนนะคะ
ภาพสวย บรรยากาศดีมากๆ เลยค่ะ
โดย:
magic_rapier
วันที่: 23 พฤศจิกายน 2551 เวลา:13:50:29 น.
โดย:
tuk-tuk@korat
วันที่: 23 พฤศจิกายน 2551 เวลา:15:00:15 น.
ฝากถึงคนที่เผลอเข้ามาอ่านนะครับ
ความจริงบล๊อคในวันนี้ตั้งใจจะเอารูปมาให้ดูอย่างเดียว ซึ่งเป็นรูปเพียงไม่กี่รูปที่ได้ถ่าย เนื่องจากกล้องที่เอาขึ้นไปนั้น แบตดันหมด ก็อาศัยกล้องของคนอื่นถ่ายมา
ก็จะมีแค่ไม่มีรูปน่ะครับ
แต่พอเอารูปมาลงแล้วไม่เขียนอะไรเลยก็ดูจะไม่เป็นตัวเองซัเท่าไหร่ เลยเขียนเล็กๆน้อยๆ ปรากฏว่า...
ยาวไปหน่อย......
เพียงเพราะอยากเก็บบันทึกการเดินทางจริงๆ เอาไว้อ่านเองน่ะครับ ใครอยากอ่านก็อ่านเน่อ ไม่ค่อยมีสาระอะไรเท่าไหร่ แต่ถ้าใครจะแว๊บมาดูรูปเท่านั้น
ก็พอใจแล้วครับ ^^
โดย: น้ำใจ IP: 202.28.24.245 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2551 เวลา:16:30:16 น.
แวะมาอ่านและชมบรรยากาศค่ะ
ขอบคุณที่แบ่งปันประสบการณ์นะคะ
โดย:
nokkatua
วันที่: 23 พฤศจิกายน 2551 เวลา:17:11:53 น.
งืม ๆๆ ใครกันแน่หนีไปเที่ยว.... ^^
อ๊ะๆ...รูปสุดท้ายนั่นลุงที่ไหนน่ะ...หุหุ
โดย:
แม่นู๋มี่
วันที่: 23 พฤศจิกายน 2551 เวลา:19:24:35 น.
อยากไปที่นี่เหมือนกัน
แต่ไม่มีเวลาเลยครับ
ช่วงปีใหม่ ท่าทางจะสวยนะเนี่ย
โดย:
chalawanman
วันที่: 23 พฤศจิกายน 2551 เวลา:19:52:59 น.
รุ่นน้องพี่เค้าคงลืมบอกพี่ไปมั้งว่า โครงการหลวงต่างๆ เค้าขนดอกไม้ไปเป็นตู้คอนเทนเนอร์เข้ากรุงเทพฯ (ไปร่วมงานพระราชพิธีที่เพิ่งผ่านพ้น)
... ตอนนี้เลยไม่ค่อยมีอะไรให้ชมเท่าไหร่
... สักธันวาคม คงมีดอกไม้ให้ชมเหมือนเดิมแล้ว อากาศก็คงเย็นขึ้นด้วย
... เพิ่งพาแขกขึ้นไปเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา ... ต้นท้อทั้งแปลง มีออกดอกอยู่ต้นเดียว แถมเจอลูกมันเล็กกะจิ๊ดริด ซูมกันซะยังกะลูกใหญ่เชียว เอาไว้หลอกคนอื่น ...
... ยังเล่าเรื่องได้เจ๋งเหมือนเดิมพี่ ... สนุกดี ...
โดย:
SIMAKHA
วันที่: 24 พฤศจิกายน 2551 เวลา:9:04:48 น.
ภาพสวยจังเลยอ้าย (ยกเว้นภาพสุดท้าย.. หลอน ติด วิญญาณ)
ปลายปีนี้ได้ไปแน่ๆ ไว้เจอกันเน้อ
โดย:
คนไม่เจียม..
วันที่: 24 พฤศจิกายน 2551 เวลา:9:31:40 น.
อ้าวกลับมาตอนเย็น รูปสุดท้ายหายไปไหนแล้วเนี่ยะ ...
โดย:
SIMAKHA
วันที่: 24 พฤศจิกายน 2551 เวลา:17:50:20 น.
^
^
รูปมันไม่ชัดครับน้อง
เดี๋ยวจะหารูปที่ชัดๆ มาแทน ^^
โดย:
ฤทัยนาวา
วันที่: 24 พฤศจิกายน 2551 เวลา:18:08:57 น.
อ๊ะ...อลังการบล็อกอ่างขาง
เด๋วขอไปตั้งสติก่อน...
คืนนี้จะมาอ่าน กลับบ้านก่อน ตอนนี้อยู่ที่ทำงานคนเดียว
.............
ตะกี้เพิ่งอัพบล็อกใหม่...งามขนาดเลย
มีเวลาแวะไปดูอีกทีนะจ๊ะน้องชาย...
โดย: ทากชมพู IP: 58.136.52.247 วันที่: 24 พฤศจิกายน 2551 เวลา:18:57:14 น.
หวัดดีจ้า..
แวะมาทักทาย เดี๋ยว ค่อยมาอ่านใหม่ งานเยอะขนาดดดด...
รูปสวยมาก ฝีมือสุดยอดเลยค่ะ ชอบรูปสุดท้ายที่สุด..ทำโปสการ์ดได้เลยนะนี่ ชอบ ชอบ
โดย: ม๊ามี๊@มะหมี่ IP: 203.156.177.171 วันที่: 24 พฤศจิกายน 2551 เวลา:19:35:46 น.
ดอยสวยจังค่ะ
โดย:
Opey
วันที่: 24 พฤศจิกายน 2551 เวลา:20:57:10 น.
ทราบแล้วคะว่าคุณ น้ำใจนะรวยเน้นๆ ว่าสตอบอรี่ถุงใหญหรือค่ะ สี่สิบบาททานอิ่มทั่งคณะหรือเปล่าจ้ะ
โดย:
Opey
วันที่: 24 พฤศจิกายน 2551 เวลา:21:07:36 น.
โอ่...มีแต่เม้นสาว ๆ เน๊อะ บ้านนี้
ท่าทางเจ้าของบ้านจะเสน่ห์แรงนะเนี่ยนะ ^^
รูปสุดท้ายหายไป..จะมารอดูรูปชัด ๆ นะอ้ายนะ.....
โดย:
แม่นู๋มี่
วันที่: 24 พฤศจิกายน 2551 เวลา:21:20:48 น.
โดย:
คนไม่เจียม..
วันที่: 25 พฤศจิกายน 2551 เวลา:8:33:26 น.
โดย:
พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง
วันที่: 25 พฤศจิกายน 2551 เวลา:13:19:45 น.
อ้าว..รีบวิ่งมาเลย
ไหนล่ะ ภาพสุดท้าย...ว้า...ผิดหวังนะเนี่ย
............................................
เล่าเรื่องได้ยืดเยื้อคุณภาพอีกเช่นเคย
กว่าจะถึงจุดชมวิว...
เหนื่อยแสนสาหัส เมารถแทน....
รอติดตามตอนต่อไปนะ.
.ดูจิ๊...จะไปดูพระอาทิตย์ตอนเช้าทันมะ
โดย:
ทากชมพู
วันที่: 25 พฤศจิกายน 2551 เวลา:14:22:50 น.
อ้อ...ชื่อ วรกรเหรอจ๊ะ
อิอิ ชื่อ ยังหล่อขนาด...
โดย:
ทากชมพู
วันที่: 25 พฤศจิกายน 2551 เวลา:14:25:11 น.
โดย:
พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง
วันที่: 26 พฤศจิกายน 2551 เวลา:9:00:02 น.
...
เราตกข่าวอะไรหรือเปล่าหว่า ...
... ถ้าไม่บอกนี่คิดว่าจีบกันจริงนะเนี่ยะ
(แล้วใครมาบอกล่ะ ... ไม่มี๊.... ไม่มี ... คิดไปเองทั้งนั้นเลยเรา) ...
... ไปทำงานก่อนดีกว่า
โดย:
SIMAKHA
วันที่: 26 พฤศจิกายน 2551 เวลา:9:35:15 น.
คิดเอาไว้ว่าอยากจะขึ้นดอยอ่างขางเหมือนกันค่ะ
ดีนะเนี่ยที่คุณฤทัยนาวา อัพบล๊อกก่อน จะได้ไปดูช่วงธันวาถึงมกราแทน
รูปสวยจังค่ะ
โดย:
NongHome
วันที่: 26 พฤศจิกายน 2551 เวลา:17:51:13 น.
... เหอ ... เหอ ... เหอ
... เข้ามาบอกว่าไม่มีอะไรนะคะ ความเห็นข้างบนเนี่ยะ ... อำเล่น
... เบื่อข่าวสารบ้านเมือง เลยป่วนไปเรื่อย ...
โดย:
SIMAKHA
วันที่: 26 พฤศจิกายน 2551 เวลา:18:43:30 น.
ถ่ายรูปสวยจังเลยนะก๊ะ (กล้องมันดี)
ขายต่อน้องมั้ย เหอ ๆ
ทำเป็นเที่ยวร่าเริงหนุกหนาน แหม!
ทีน้องบอกเอาข้อมูลที่พักให้หน่อย ทำเป็นลีลา
อืม...อ่านบล็อคน้องด้วยนะ น้องอัพอีกแล้ว
โดย:
MARON CREAM
วันที่: 26 พฤศจิกายน 2551 เวลา:19:20:01 น.
เป็นหวัดยังไม่หายเลยครับ อาทิตย์หนึ่งแล้วอ่ะ ทำไมเดี๋ยวนี้เป็นหวัดนานขึ้นๆ ไม่ไหวๆ
อากาศเปลี่ยน ร่างกายแปร แนวคิดปรวน....
สงสัยต้องเซตอัพตัวเองใหม่ หลังจากไปได้ยิน นปก เขาปราศรัยระดมคน ต่อต้านรัฐบาลปละต่อต้านพันธมิตร มา 2 คืนติดๆ
ผมต้องไปนั่งฟังสวดศพในวัดใกล้ๆ เวที นปก รู้สึกแย่ๆ กับงานศพอยู่แล้ว ยังมารู้สึกแย่กับปรรยากาศการปราศรัยที่ตะเบ็งเสียงผ่านลำโพง สนั่นลั่นทุ่ง..
ฟังพระท่านเทศน์ผสมกับเสียงตะโกนด่า...ช่างได้อารมณ์จริงๆ ครับ
"มุสาวาทา เวระ.."
"กูจะฆ่าเมิงงงง ไอ้พันธมิดดดดด...."
"ศรัทธาโยม โยมต้องมีศรัทธา ก็เหมือนกับที่ญาติโยมมารวมตัวกันในวันนี้ นั้นก็ต้องอาศัยศรัทธา...."
"พวกกูมีหมด ทั้งอาร์พีจี ทั้งเอ็มเจ็ดสิบ..อยากลองเดี๋ยวกูจัดห้ายยย....."
"นอกจากศัรทธาแล้วนะโยม โยมต้องมีทั้งอาร์พีจี และมีเอ็มเจ็ดสิบเป็นตัวเสริมให้ศรัทธาของญาติโยม..."
ปนกันมั่วไปหมด...พ่อแม่พี่น้องเอ้ย..
สักพักก็มีข่าวว่า เสื้อแดงยิงเสื้อเหลือง ตรงใกล้ๆ บริเวณนั้น..
นี่เชียงใหม่บ้านผมเหรอเนี่ย.....
เป็นอะไรกันไปกันหมดครับ...
รู้สึกเศร้าใจยังไงบอกไม่ถูก...
โดย:
ฤทัยนาวา
วันที่: 27 พฤศจิกายน 2551 เวลา:17:40:03 น.
^
^
^
อ้าย .... วันนี้มีใจร้าว ... ละครช่องคุ้มค่านะ
โดย: SIMAKHA IP: 124.157.156.36 วันที่: 27 พฤศจิกายน 2551 เวลา:18:00:19 น.
เหมือนกันเลย พี่เป็นหวัดหลายวันขึ้นทุกที
นี่ก็ยังไม่หายเท่าไหร่
............น้ำใจ.....
ทำไงดีอ่า...ถ้าคืนนี้มันปฎิวัติ?.....กลุ้มเลย...
โดย:
ทากชมพู
วันที่: 27 พฤศจิกายน 2551 เวลา:18:14:31 น.
พันธมิตรบุกสุวรรณภมฺ....บรษัทเรา สินค้าส่งออกไม่ได้ วัตถุดิบจาก ปตท. ก็มานอนนิ่งที่สวรรณภูมิ^^!
เป็นหวัดพักผ่อนนักๆ ดื่มน้ำเยอะๆ โด๊ปวิตามิน C ม่ะกี่วันก็หาย หายเร็วๆๆน๊า@*-*@!
โดย: ม๊ามี๊@มะหมี่ IP: 203.156.177.171 วันที่: 28 พฤศจิกายน 2551 เวลา:17:29:24 น.
มะมีไร...เข้ามาดูเฉยๆ
เผื่อฟลุกเจอรูป จขบ.
โดย: อัยย์ IP: 58.136.53.231 วันที่: 28 พฤศจิกายน 2551 เวลา:18:01:26 น.
Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
ฤทัยนาวา
Location :
เชียงใหม่ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
?
]
บางครั้งสุข บางทีเศร้า....
บางวันเหงา บางคืนหงอย......
บางเวลา...ก็ใจลอย
แต่บางคนที่เฝ้าคอย...ตอนนี้อาจกำลังมา
The following text will not be seen after you upload your website, please keep it in order to retain your counter functionality
casinos online
hit counter
online
Online Blackjack
คนไม่เจียม..
nattabe
คิตตี้..เหมียว
นางไม้หน้า3
เด็กหัดเดิน
MARON CREAM
แม่นู๋มี่
ทากชมพู
พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง
SIMAKHA
kwiswis
Opey
ม๊ามี๊@มะหมี่
นักล่าน้ำตก
บ้านน้อยปูนเปลือย
Webmaster - BlogGang
[Add ฤทัยนาวา's blog to your web]
Bloggang.com
MY VIP Friend
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
ภาพสวย บรรยากาศดีมากๆ เลยค่ะ