หันมามองฉันสักหน่อยสิเธอ...

<<
ตุลาคม 2551
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
 
2 ตุลาคม 2551
 

..น่า น่า น่า น่า น่า น่า น่า น่า .......

ความเดิมตอนที่แล้ว...

ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า

"ไม่นึกเลยว่าน้ำหน้าอย่างมึงจะตาบอดสี" ไอ่คุณหนึ่งพูดหน้าระรื่น..(เออ...หน้าอย่างกูนี่แหละ)

"เอ้อยย ฮ่าๆๆๆๆๆ แต๊กา แต๊กา??.." เสียงคุณแม่ผมหัวเราะ ทันทีที่รู้ว่าผมตาบอดสี

นี่ผมตาบอดสีหรือนี่...ไม่เชื่อ ม่ายยยเชื่ออออ

....

...

...

...เหตุการณ์เหมือนดั่งฝัน ไม่รู้ว่ามันเป็นความจริงหรือไม่ แต่เหมือนดั่งโลกจะสลายไป...หัวใจดวงน้อยน้อย..สุดเจ็บ....(ใส่ทำนองเอาเอง.. ขอเศร้ากระแทกอก บาดลึกใจ ในแนวพี่ดี้ ก็น่าจะเจ็บดี)...

กลับถึงเชียงใหม่ ไม่รอช้า ผมมุ่งหน้าไปโรงพยาบาลทันที่ เพียงเพราะอยากรู้ว่าแท้จริงแล้วไม่ได้เป็นอะไร หรือไปเพียงเพื่อให้เขาย้ำ ย้ำความจริงให้เราเจ็บ..

แม้เป็นความเจ็บ แต่ถ้าเป็นความจริง...เรายิ่งต้องทำใจให้ยอมรับ...

ไปถึง รพ. แต่เช้าเลยครับ คนยังไม่เยอะ (ก็ยังไม่อยากอายง่ะ) นั่งรอสักพักเจ้าหน้าที่ก็เรียกไปถามว่าเป็นไรมาจ๊ะ..อ๋อ มาตรวจสายตาเหรอ ทำไมล่ะ? จะไปสอบทหารเหรอ เอ.... หน้าตาแบบนี้น้องต้องไปสอบตำรวจแน่เลย ฮิฮิฮิ....



อารมณ์ดี ยิ้มแย้มแจ่มใสแบบผิดปรกติมาก...ผมงงเล็กน้อย แต่สักพักก็เข้าใจ...ออ...ยังเช้าอยู่นี่เอง....

"มาตรวจตาบอดสีครับ"...ผมบอกเขาไป ก่อนที่จะชวนคุยมากไปมากกว่านี้

"อืมมมม เหรอ" ...แล้วเขาก็ทำหน้างงกว่าไอ่หนึ่งอีก เพราะเขาก็คงไม่เชื่อว่าคนหน้าตาดีๆ อย่างนี้จะตาบอดสี ...(อนุญาตให้อ๊วกได้...มีถุงแซ่วๆ ให้ ผมยังอยากอ๊วกเลยครับ ฮ่าๆๆๆ)

เขาบอกนั่งรอเจ้าหน้าที่แป๊บบบบ เดี๋ยวเจ้าหน้าที่พร้อมแล้วจะเรียกไปตรวจค่า...น้ำเสียงสดใสมาก เป็นแบบนี้ทั้งวันก็คงดี

ผมก็กลับไปนั่งที่เดิม ใจเต้นนิดหน่อย เหมือนไม่มั่นใจ ใจเหี่ยว ใจระทวย (อันหลังนี่เกี่ยวกับความรัก) โรยระริน (อันนี้เกี่ยวกับอะไร?)

ครู่ใหญ่ๆ เจ้าหน้าที่ก็เรียกไปนั่ง เป็นโต๊ะเหมือนโต๊ะคุณครูสมัยประถมน่ะครับ (เขาเรียกโต๊ะ ซี 8 ถ้าซีไม่แปดนั่งไม่ได้นะ เพราะอะไรไม่รู้ เขาว่ามา) เราสองคนนั่งตรงข้ามกัน พี่ผู้หญิงคนนั้นก็หยิบหนังสือเล่มหนาๆ ปกแข็งๆ ท่าทางเก่าๆ ขึ้นมาวางบนโต๊ะ...

"พี่จะเปิดให้น้องดูนะคะ แล้วบอกว่าเห็นเป็นเลขอะไร"...แล้วก็เริ่มเปิด..

โอ้โห...เหมือนเดิมเด๊ะกับที่ไปสอบใบขับขี่เลยครับ... กระดาษเหมือนกัน ลายเหมือนกัน แต่นี่เยอะกว่า

"สิบสอง"...ผมตอบอย่างมั่นใจ เมื่อเขาเปิดหน้าแรกมา เป็นแผ่นที่ผมเชื่อว่าผมไม่ผิดแน่นอนครับ












แบบนี้เห็นเป็น 12 ชัดเจนเลยครับ ใครไม่เห็นแสดงว่าตาบอดสี เฮอะๆๆๆ

.......

แผ่นแล้วแผ่นเล่า ได้ถูกเปิดไป ผมตอบได้ 10 แผ่นแรก ความมั่นใจเริ่มมา หวานหมู ไม่ยากๆ แต่พอหลังๆ เริ่มเป็นเหมือนเดิม อ่านไม่ออกครับ อะไรเนี่ย เลขไหรหว่า ทำหน้างง

"ไม่รู้ครับพี่" คือคำตอบของส่วนหลังๆ ผมว่าใช้เวลานานพอสมควร กว่าจะจบแบบทดสอบ..จนกระทั่งหมดหน้าสุดท้าย พี่เจ้าหน้าที่คนนั้นปิดหนังสือเล่มนั้นดังปึง...

"ตั้งแต่ให้อ่านมา น้องอ่านถูกแค่แผ่นแรกกับแผ่นสุดท้าย..ตาบอดสีน้อง"....

จบ..จบแล้ว..มันตอกย้ำว่าจบแล้ว กู่ไม่กลับแล้วครับความรู้สึกผม...

ถล่มล้มคลืนไม่ฟื้น โลกอันสดใสมลายหายไปในพริบตา...

ก่อนกลับพี่คนนั้นพาผมไปหาคุณหมอเพื่อขอคำแนะนำ คุณหมอก็บอกว่าถ้าเป็นแบบนี้ไปสอบตำรวจคงไม่ได้ (หน้าตูเหมือนจะเป็นตำรวจตรงไหนวะ T_T) แล้วหมอก็แนะนำว่าให้กินผักบุ้งเยอะๆ มันจะช่วยได้

ขำ..ขำครับหมอ

สุดท้ายเขาบอกว่า ไม่ต้องกังวล เพราะถ้าคิดว่ามันเป็นปัญหามันก็จะเป็น แต่ถ้าไม่มองว่ามันเป็นปัญหามันก็จะไม่เป็น เรื่องตาบอดสีนั้นเป็นเรื่องไม่ซีเรียสกับการใช้ชีวิตเท่าไหร่ ยังใช้ชีวิตได้ปรกติ ว่างั้น....

ผมก็ครับๆ ลูกเดียว ไม่รู้สึกรู้สาอะไรแล้วครับ ตอนนั้น อยากนอน ไม่อยากคิดถึงมัน....

ใช้เวลาพักใหญ่ๆ เพื่อทำใจกับเรื่องนี้ พอทำใจได้ ผมก็มองมันเป็นเรื่องสนุก เวลามีคนแซวเราก็หัวเราะ บางทีก็แซวตัวเอง ไม่ซีเรียสอย่างหมอว่าจริงๆ

วันหนึ่งผมก็ได้แผ่นทดสอบตาบอดสีมาชุดหนึ่ง พี่สาวผมเป็นคนซื้อให้ เขาบอกเอามาดูให้ช้ำใจเล่น มีทั้งหมด 9 แผ่น ผมก็เอามาเล่นจริงๆครับ ถือแผ่นพวกนั้นไล่ถามเพื่อนๆ ว่าเลขอะไรเอ่ยๆๆๆ...

บางทีก็ไปนอกสถานที่ เจอพี่ขายฝรั่งดองก็ถามเขาว่าเลขไรคับ เจอคนขายนมก็ถามเขาว่าเลขอะไรๆ เป็นเรื่องสนุกไปเลยครับ เพราะว่า กว่าครึ่งที่ผมถามแม้จะตอบได้ แต่ก็ตะกุกตะกัก จะมีบางส่วนที่ตอบไม่ได้เหมือนผม

มีพวก....กรั๊กๆๆๆๆๆๆๆ





...............คุณละ.... อ่านได้หรือไม่?..............



สำหรับผม ไม่ต้องถาม.....ยี่สิบห้า!!!










Create Date : 02 ตุลาคม 2551
Last Update : 2 ตุลาคม 2551 17:02:52 น. 14 comments
Counter : 386 Pageviews.  
Share
 
 
 
 
ขอโทษคุณน้ำใจด้วยละกัน เนื่องจากไม่สบายไปหลายวัน เลยไม่ได้อัพเดทชีวิตคุณน้ำใจ

กะไว้แต่มีแรกว่าจะพูดกับคุณน้ำใจด้วยตัวเอง แต่ถึงตอนนี้แล้ว คงฝากข้อความไปตรงนี้ดีกว่า เดี๋ยวหายป่วยจริงๆ แล้ว คงได้ปล้ำผีลุกปลุกผีนั่งกันต่อไปเน่อ

คุณน้ำจายยย

สวัสดีคุณๆ ที่หลงเข้ามาด้วยครับ ^^

 
 

โดย: ฤทัยนาวา วันที่: 2 ตุลาคม 2551 เวลา:17:09:27 น.  

 
 
 
16 ?
 
 

โดย: คนไม่เจียม.. วันที่: 2 ตุลาคม 2551 เวลา:17:28:08 น.  

 
 
 
มั่นใจหน่อย มั่นใจหน่อย พี่แหม่ม

เอามาให้ให้ชัดเจน มั่นใจหน่อย..เสียงต้องดังๆ
 
 

โดย: ฤทัยนาวา วันที่: 2 ตุลาคม 2551 เวลา:17:32:47 น.  

 
 
 
25 ตรงหนายยยยย...

ธ่อ...ไม่อยากจะเชื่อ คนหน้าตาดี ตาบอดสีอ่ะ

สวรรค์ช่างใจร้ายยยยยย....
 
 

โดย: เด็กหัดเดิน IP: 222.123.212.38 วันที่: 2 ตุลาคม 2551 เวลา:18:54:31 น.  

 
 
 
เอิ๊กๆๆ อ้ายน้ำใจ...อ่านได้ซาวห้าแต๊กา...

จะอี้เอาแบงค์ซาวกั๋บแบงค์ร้อยสูน ๆ กั๋นละปิ๋ดเลขไว้

อ้ายน้ำใจจะเลือกหาแบงค์ร้อยปะก่อนิ อิอิ


หายเวย ๆ เน้อคับ...
 
 

โดย: แม่นู๋มี่ วันที่: 2 ตุลาคม 2551 เวลา:18:54:53 น.  

 
 
 
น่าจะ 16 นะคะ

เห็นรุ้งเป็นสีอะไรบ้างคะ
 
 

โดย: หยุ่ยยุ้ย วันที่: 2 ตุลาคม 2551 เวลา:19:25:56 น.  

 
 
 
16 ค่ะ
 
 

โดย: whitelady วันที่: 2 ตุลาคม 2551 เวลา:23:04:33 น.  

 
 
 
16 ตรงไหนเนี่ย....? ไม่ใช่ 25 เหรอ

ว้า..
 
 

โดย: ฤทัยนาวา วันที่: 3 ตุลาคม 2551 เวลา:8:18:46 น.  

 
 
 
อ้าย ... น้องไค่ฮู้แต้ๆ ว่า อ้ายหันใบไม้ ต้นไม่ สีอะหลัง ...

ตอบหน่อยได้ก่อ ... คือว่า ... ไม่ได้คิดตอกย้ำอะไรให้เจ็บใจนะ แต่อยากรู้จริงๆ อะ อยากรู้ ... แค่อยากรู้ ... ไม่รู้แล้วมันอึดอัดนะ ... เคยเป็นเปล่า เวลาอยากรู้อะไรแล้วไม่ได้คำตอบมันจะคาใจอะ ...

นะ .. ตอบหน่อยซิ
 
 

โดย: SIMAKHA วันที่: 3 ตุลาคม 2551 เวลา:8:19:59 น.  

 
 
 
25 .............................................................>>(ปี ไง)
 
 

โดย: คิตตี้..เหมียว วันที่: 3 ตุลาคม 2551 เวลา:8:30:21 น.  

 
 
 
น้องสิมาเอ้ย..

อ้ายหันเหมือนคนปรกติเปิ้นหันนั่นเนอะ แต่จะแยกเฉดยากนิดหน่อยน่ะครับ ถ้ามาเขียวหลายๆ เขียว จะบอกไม่ได้ว่า เขียวไหนเป็นเขียวไหน

เช่นเดียวกัน แดงมาหลายเฉดก็จะงงงงหน่อยว่าแดงอ่อนแดงเข้ม

แต่เห็นเขียวน่ะเห็น แยกเป็นสีๆ มาน่ะบอกได้ เพราะอะไรรู้ป่ะ

ผมไปสอบใบขับขี่ที่กรุงเทพ(ที่จริงเชียงใหม่ก็เหมือนกัน) เขาทดสอบตาบอดสีโดยให้บอกสีจุดใหญ่ๆ ว่าสีอะไร ผมก็ตอบได้หมดนะ เพียงแต่ มันจะยากตรงม่วงอ่อน แดงเข้มอะไรเทือกนั้นน่ะครับ ซึ่งก็ผ่านได้ใบขับขี่มาแบบปรกตินะครับ

แต่ยังเจ็บใจพี่คนนั้นไม่หาย หนอยมาหาว่าเราอ่านถูกแค่อันแรกกับอันสุดท้าย ได้ไง..ได้ ไง มันถูกมากกว่านั้นนะ ยืนยันได้

จริงๆ
 
 

โดย: ฤทัยนาวา วันที่: 3 ตุลาคม 2551 เวลา:9:02:53 น.  

 
 
 
ขอบคุณค่ะ หายคาใจแล้ว
 
 

โดย: SIMAKHA วันที่: 3 ตุลาคม 2551 เวลา:9:48:34 น.  

 
 
 
ภามอีกที ...

ทำไมหัวเรื่องต้องมี 8 น่า จะสื่ออะไรเปล่า

คือคิดยังไงก็คิดไม่ออกนะคะ
 
 

โดย: SIMAKHA วันที่: 3 ตุลาคม 2551 เวลา:17:52:05 น.  

 
 
 
ฮาดีนะคับ
 
 

โดย: bb IP: 222.123.18.221 วันที่: 4 ตุลาคม 2551 เวลา:22:56:01 น.  

Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

ฤทัยนาวา
 
Location :
เชียงใหม่ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]

บางครั้งสุข บางทีเศร้า....

บางวันเหงา บางคืนหงอย......

บางเวลา...ก็ใจลอย

แต่บางคนที่เฝ้าคอย...ตอนนี้อาจกำลังมา



web counter

online Online Blackjack Locations of visitors to this page
[Add ฤทัยนาวา's blog to your web]

MY VIP Friend

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com