.......When the blazing sun is gone..... .....When the nothing shines upon,
Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2548
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
29 พฤศจิกายน 2548
 
All Blogs
 
หนึ่งวัน ดี ดี ....จากเพื่อน ถึง เพื่อน


เมื่อวานนี้


วันอาทิตย์ ..
ตื่นขึ้นมาพร้อมกับความรู้สึกอยากไปทำบุญมากๆ
รีบขับรถไปตลาดเล็กๆ ใกล้บ้าน ที่เคยซื้อ ปลา

ไปปล่อย ...คนขายปลาไม่มาแฮ่ะ เลยขับรถกลับ
ไปอย่างจ๋องๆ ...เพื่อนๆโทรมาชวนไปทานอาหารเช้า
ด้วยกัน ...ก็ตัดสินไปด้วยความลังเล ที่จริงตัวเองนั้น
อยากไป วัดมากกว่า.........ไม่รู้ ว่า คิดอะไรอยู่ในใจ
แต่ อยากไปกราบพระที่นั่น...
ความปรารถนานี้ ยังอยู่ เต็มเปี่ยมในใจ


ต้องวัด สุทัศน์ด้วยนะ อยากไปกราบพระประธาน
องค์ใหญ่ที่โบสถ์....

สมัครพรรคพวกกลับ อยากไปขับรถ โกคาร์ท ที่
อาร์ซีเอมาก กว่า ...ขอบอกว่า มันส์มากๆ ค่ะสำหรับ
คนชอบอะไรที่ตื่นเต้น ดาวได้ที่หนึ่งด้วยนะ ...แฮ่ะๆ
ขับไปหลายครั้งค่ะ กว่าจะได้ที่หนึ่ง ได้มาสองครั้ง
หมดตังไปหลายบาท ...
วันนี้รายงานข่าว เล่าให้พี่ฟัง บอกพี่ว่า ตื่นเต้นจัง สนุก
กว่าขับรถธรรมดา ตั้งเยอะ ...จบรายงานข่าวหนึ่งวันอาทิตย์ค่ะ


หนึ่งวันดีๆ ..28 พย.

ใกล้สิ้นปี ...งานการคั่งค้างมากมายรอให้สะสางเพื่อ
ไม่ให้ทับถม ไปข้ามปี แผนการเดินทางไกลวันหยุด
เต็มไปด้วยความสับสน ช่างเถิดเก็บความสับสน
ไว้ก่อนดีกว่า

เช้า วันนี้ พี่โทรมาแต่เช้า.....บอกคิดถึงกันไปมา
หัวใจ ยิ้มได้ ...แถม ด้วยยิ้มหวานเปื้อนหน้าตัวเองไป
ทั้งวัน ...

สายๆ เพื่อนรัก โทรมา ทักทาย..
น้องแอร์ เพื่อนสนิทที่สุด หนึ่งในหลายเรียนหนังสือ
ด้วยกันมาแต่เล็ก โรงเรียนหญิงล้วนแห่งหนึ่งเราสอง
คนสร้างวีรกรรมไว้ด้วยกันมากมาย

ตอนป.หนึ่ง เราก็นำขบวนเด็กชั้นป. หนึ่งอีกหลายคน
ถือไม้บรรทัด ประหนึ่งดาบ ไปสู้ศึก กับพี่ ป. สองจำ
ได้ว่าสงครามครั้งนั้นจบลงโดยที่นักสู้.ทั้งสองฝ่ายต้อง
ไป โดนทำโทษ ยืนอยู่ หน้าห้องพักครู ไม่ต้องเรียนหนังสือ..
ไปหนึ่งชั่วโมง...มีความสุขตรงนี้เอง

น้องแอร์ จบ แลนสเคป มาจาก ฮาร์เวิร์ดค่ะ ..เรียนเก่ง
คริเอทีฟ สุดๆ คนนึงในรุ่นแต่มาวันนี้เธอ มุ่งมั่นในการศึกษาธรรมะ อย่างที่สุด


พอบอกเพื่อนรักว่า อยากไปกราบ พระประธาน ที่โบสถ์
วัดสุทัศน์ เพื่อนรีบบอกว่า งั้นต้องไป
...เรามีดอกไม้ บายศรีใบตองอย่างสวยงามไปด้วย
พร้อมมาลัยดอกพุดเล็กๆ กับตุ้มกุหลาบแบบที่เคยเรียน
ในวิชา ร้อยดอกไม้ที่โรงเรียนเก่า ...
ไปจอดรถข้างๆ วัดสุทัศน์ ตรงประตูทางเข้าข้างๆ มอง
เข้าไป ภายใน...

พระภิกษุ รูปนึงกวักมือเรียก
ผู้หญิงสองคนนี้เลยเดิน จ๋องๆ เข้าไป...
จ๋องคืออาการสำรวมค่ะ

ท่านอาจารย์ บอกเรา ให้กราบ พระบรมสารีริกธาตุ ที่
ได้มาจาก พระสังฆราชศรีลังกา ..พร้อมตั้งนโมสามจบ
ความสุขใจ แบบเกิดปิติ ทำให้ รู้สึกว่าหนึ่งวันดีๆ นี้มี
ควาหมายมากๆ....ท่านบอกให้ เรากรวดน้ำ..ให้พร
จบครบถ้วนกระบวนความ ..ก่อนเดินไปที่โบสถ์ใหญ่
เพื่อไปกราบพระประธาน องค์ที่ คุณยายบอกว่า มี
พระบรมสารีริกธาตุ อยู่ภายใน ...

ดาว กับ เพื่อน
เดินเข้าไปกราบ พระพุทธรูป สีทององค์ใหญ่งดงาม
ด้วยความสุขใจ ...ปิติอิ่มใจ ...


หนึ่งวันดีๆ ...ได้ใช้เวลา สามชั่วโมง กับเพื่อนรัก
ด้วยความสุขเบิกบานในหัวใจ แบบที่ ตัวเองปรารถนา
ทั้งเบิกบานทางโลกๆ และเบิกบานทางธรรม ครบถ้วน
ในหนึ่งวันดี ดี จากเพื่อนถึง เพื่อน

ไหง๋ กับ สหาย มองตาก็รู้ใจ
กับ คนรัก ช่างทะเลาะกันได้ง่ายดาย







จากเพื่อนถึงเพื่อน

ศุ บุญเลี้ยง


กว่า จะรู้ใจกันมันก็นานแสนนาน
กว่าจะมาเป็นเพื่อนกัน
ต้องใช้เวลาเนิ่นนาน
อยู่กันมานานแสนนาน
จากกันไปไกลแสนไกล
จดจำไว้ เพื่อนยังไม่ลืม

บนเส้นทางยาวไกล ร่วมฝ่าฟันไว้
ก้าวไปด้วยกัน จำวันนั้นยังจำ
เคยร่วมกันทำด้วยความมั่นใจ
สุขเราก็เคยร่วมเสพ เจ็บเราก็เคยร่วมเจ็บ
จดจำไว้ถึงวันเก่า ๆ











Create Date : 29 พฤศจิกายน 2548
Last Update : 29 พฤศจิกายน 2548 18:27:42 น. 19 comments
Counter : 1706 Pageviews.

 
ดาว ดาว...

สคริปต์เพลงแลบแน่ะครับ


โดย: เซียวเปียกลี้ วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:10:41:06 น.  

 
เด๋วมาอ่านนะครับ..........


โดย: ครีเอทีฟ หัวเห็ด วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:10:43:30 น.  

 
Blog น่ารักจังเลย


โดย: diary_cs วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:11:22:30 น.  

 
สุขกายสบายใจ
ชีวิตนี้ก็ต้องการแค่นี้ละเนอะ


โดย: Bee1st วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:12:20:20 น.  

 
น้องดาวชอบไปเที่ยวทำบุญนะเอง ดีจะได้กุศลดี
วันหลังเอารูปมาฝากบ้างนะ อิอิ แต่อย่างว่าอะ เวลาคนไปทำบุญก็ไม่ค่อยจาถ่ายรูปกัน เพราะต้องทำอย่างอื่นอะนะคงไม่มีเวลาอะ


โดย: อินทรีทองคำ วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:13:23:43 น.  

 
มีเพื่อนดี..แบบนี้ ชีวิตก็มีความสุขครับ..


โดย: กุมภีน วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:14:01:25 น.  

 
เป็นหนึ่งวันดีๆที่มีความสุขจังค่ะ


โดย: Black Tulip วันที่: 29 พฤศจิกายน 2548 เวลา:14:08:45 น.  

 
ไปทำบุญหรือค่ะ อนุโมทนาสาธุด้วยค่ะมีความสุขน่ะค่ะ


โดย: erina วันที่: 30 พฤศจิกายน 2548 เวลา:4:11:32 น.  

 
พี่ดาวไปไหว้พระมาเหรอคะ ดีจังเลยถึงว่าเนอะพี่ดาวถึงได้หน้าตาสดใส อิ่มบุญนี้เอง555พูดเหมือนกับเคยเห็นพี่ดาวเลย (ดาวบนฟ้า555) พี่ดาวจ๋าวันนี้บันทึกสีขาวเอาดอกไม้มาฝากคะ ...รักพี่ดาวนะคะ
//www.artofflower.com/product/SF042.jpg


โดย: บันทึกสีขาว วันที่: 30 พฤศจิกายน 2548 เวลา:9:51:22 น.  

 
เอาใหม่ดอกใหม่ดอกไม้ไม่ติด


โดย: บันทึกสีขาว วันที่: 30 พฤศจิกายน 2548 เวลา:9:55:47 น.  

 


โดย: ประกายดาว วันที่: 30 พฤศจิกายน 2548 เวลา:9:56:45 น.  

 
อ้าว มาพร้อมกันพอดีเลย ...
ขอบคุณค่ะ น้องบันทึกสีขาว


โดย: ประกายดาว วันที่: 30 พฤศจิกายน 2548 เวลา:9:57:50 น.  

 
มาอนุโมทนาด้วย

รู้สึกห่างวัดมากเหมือนกัน
สมัยเด็ก ๆ ชอบไปทำบุญช่วงวันสงกรานต์ช่วงที่อยู่ต่างจังหวัด
และมีประเพณีก่อเจดีย์ทราย สงฆ์น้ำพระ รู้สึกว่าอยู่กรุงเทพไม่ได้ไปทำกิจกรรมพวกนี้เลย


โดย: คนเดินดินฯ วันที่: 30 พฤศจิกายน 2548 เวลา:11:58:40 น.  

 
มอบความสดใสของวันใหม่
ด้วยดอกไม้แทนใจ
วันเวลาที่แสนงาม
และความทรงจำที่ดี
จะยังคงอยู่ในใจตลอดไปและตลอดไป




โดย: คนเดินดินฯ วันที่: 30 พฤศจิกายน 2548 เวลา:12:13:52 น.  

 
ขอส่งใหม่อีกครั้งครับ





โดย: คนเดินดินฯ วันที่: 30 พฤศจิกายน 2548 เวลา:12:20:26 น.  

 
...ดีจัง มิตรภาพ รำลึก ..

ขออนุโมทนาค่ะ

รู้สึกสบาย ซึ้งอยู่ในใจ ไม่อธิบายนะคะ


โดย: ป่ามืด วันที่: 30 พฤศจิกายน 2548 เวลา:13:54:34 น.  

 
อันนี้ไม่รู้เขาเรียกกลอนหกหรือเปล่า
ได้งานกลอนเก่า ๆมา ตอนแรกคิดว่าเป็นของคุณจีรนัันท์ พิตรปรีชา ตอนนี้ไม่แน่ใจ คิดว่าอาจเป็นของรวี โดมพระจันทร์(ไม่ค่อยแน่ใจนะ)
แล้วจะลองแต่งกลอนหกดูบ้างนะเอาไว้ตอนเช้ามืดก่อนนะ.........

ฉันใคร่เห็นเธอก้าวไป
ตามไพรเถื่อนลึกพฤกษ์หนา
กลางแดดแผดเผามรรคากลางฟ้าแปรปรวนครวญคืน

กลางน้ำกรรชากกรากเชี่ยว
กลางเกลียวฝนฟาดกราดฝืน
กลางโคลนคลุกครูดดูดกลืน
กลางคืนมืดชิดมืดมน

ก้าวไปแม้ไฟล่มโลก
ก้าวไปแม้โชคดับสูญ
ก้าวไปแม้ไร้คนทูน
ก้าวไปแม้พูนคนชัง

สัจจะอาจถูกถมทับ
ความดีแหลกยับคับคั่ง
อธรรมอาจเปรื่องประดัง
ความชั่วฉายชั่งนั่งเมือง

คนแพ้คือคนชนะ
แม้จะถูกเข็นเข่นฆ่า
คนล้มเพื่อลุกทุกครา
เหล็กกล้าเราชุบด้วยใด



โดย: คนเดินดินฯ วันที่: 30 พฤศจิกายน 2548 เวลา:14:21:58 น.  

 
ฉันใคร่เห็นเธอก้าวไป
ตามไพรเถื่อนลึกพฤกษ์หนา
กลางแดดแผดเผามรรคา
กลางฟ้าแปรปวนครวญคืน

กลางน้ำกรรชากกรากเชี่ยว
กลางเกลียวฝนฟาดกราดฝืน
กลางโคลนคลุกครูดดูดกลืน
กลางคืนมืดชิดมืดมน

ก้าวไปแม้ไฟล่มโลก
ก้าวไปแม้โชคดับสูญ
ก้าวไปแม้ไร้คนทูน
ก้าวไปแม้พูนคนชัง

สัจจะอาจถูกถมทับ
ความดีแหลกยับคับคั่ง
อธรรมอาจเปรื่องประดัง
ความชั่วฉายชั่งนั่งเมือง

คนแพ้คือคนชนะ
แม้จะถูกเข็นเข่นฆ่า
คนล้มเพื่อลุกทุกครา
เหล็กกล้าเราชุบด้วยใด




โดย: คนเดินดินฯ วันที่: 30 พฤศจิกายน 2548 เวลา:14:24:12 น.  

 
หวัดดีตอนบ่ายๆ ค่ะ คุณดาว

วันนี้ จุ๊บก็ยังไม่เห็นคุณมี เหมือนกันค่ะ ไปที่บล็อค เห็นว่าย้ายงาน ไม่สะดวกเม้นท์ตอนกลางวันนี่คะ


โดย: Black Tulip วันที่: 30 พฤศจิกายน 2548 เวลา:14:34:12 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ประกายดาว
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]






รั ต ติ ก า ล


The Moonlight it was dancing

On the waves , out on the sea

The Stars of heaven hovered

In a shimmering galaxy

A Voice from down the ages

So huanting in its song

These ancient stones will tell us

Out love must make us strong..."




"
ไม่มีโลกสมมุติ ที่นี่
ตัวตนทั้งหมดต่างสะท้อน มุมมอง
ของการดำรงอยู่ อย่างสิ่งมีชีวิต
ในจักรวาลอันไพศาล ..........
มองจาก ดวงดาวไกลโพ้น สุดขอบฟ้า
หรือมองผ่านพระจันทร์เสี้ยว ใกล้คืนแรม
เจตจำนงหนึ่งในชีวิตก็คือ การพาปัญญา
ประดับตน ไปพบอีกมิติหนึ่ง อันไม่มีในทุกสิ่ง
ละเสียได้ ซึ่ง " ตัวตน " ไว้บนแผ่นดินนี้
ข้าม มหานที ไปสู่ อีกฝั่ง ....
ปล่อยวาง ได้อย่างละซึ่ง ทุกหน้าที่
ทุกบทบาท ไม่เหลือ แม้ทุกสรรพสิ่ง


สงวนลิขสิทธิ์
ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2539

หาก ผู้ใดละเมิด ไม่ว่าการลอกเลียน หรือ
นำส่วนหนึ่งส่วนใดของที่นี่ไปใช้
โดยไม่ได้รับอนุญาติเป็นลายลักษณ์อักษร
จะถูกดำเนินคดี ตามที่กฏหมายบัญญัติไว้สูงสุด


กราบพระพุทธ ณ กลางใจ
พระธรรม ใส เป็น ดวงตา
ก้าวย่าง ด้วยปัญญา
พบ มรรคา ณ ใจ ตน




ตั้งนโมสามจบอย่างนบนอบ
บุญประกอบวางลงตรงเบื้องหน้า
ศรัทธามั่นเพียรทำน้อมนำมา
เดินช้า ช้าก้าวย่าง..อย่างตั้งใจ



"ดาวแววดาววาบน้อย.....ดาวราย
ดาวดาษคาดฟ้าพราย.....พร่างแพร้ว
ดาวดวงเด่นประกาย.......ดารดาษ
.ดึกดื่นคงไม่แคล้ว........ จะอาจเอื้อม ครองดาว


เพราะมิใช่สกุณาท่องฟ้ากว้าง
ในเวิงว้างระหว่างม่านการค้นหา
กลืนน้ำตาทิ้งหัวใจไว้สักครา
แล้วมุ่งหน้า...ก้าวย่าง...แม้ทางไกล

แผ้วทางใหม่ โดดเดี่ยว ฝ่าเชี่ยวกราก
หมดเวลา ซ้ำซาก ใจอ่อนไหว
เรื่องอ่อนล้า ใช่ถึงตาย ช่างปะไร
ฟ้าวันใหม่ มิหวนคืน ฝืนชะตา






"

Friends' blogs
[Add ประกายดาว's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.