สวัสดีตอนเช้าค่ะคุณประกายดาว

เรื่องความรักห้ามก็ไม่ได้ บังคับก็ไม่ได้

รักอย่างที่อยากจะรักอ่ะค่ะ^^




...

ถ้าจะ รักใคร ...จะสร้างบ้านในหัวใจโดย มี
คีย์เวิร์ด เป็น " ความรัก" ตั้งใจไปเลยค่ะ
แล้ว คุณจะรู้สึกดี ในทุกๆ วัน
ชอบบทความตรงช่วงสุดท้ายจังเลยคะ
ชอบโมบายด้วยน่ารักดี เจ้าของบล็อกคงใจดีแน่ๆๆเลยเพราะเข้ามาแล้วรู้สึกดีจังเลยคะ

สวัสดีครับคุณประกายดาว ได้รับแล้วครับรอยยิ้มหวานๆ มิน่าตื่นมามดเต็มไปหมดเลย ขอเป็นกำลังใจนะครับ ทุกคนต้องพร้อมเสมอที่จะต้องเข็มแข็ง เพื่อที่จะมีชีวิตอยู่ร่วมกับสังคม คำบอกกล่าวหรือคำชี้แนะที่ดีทั้งหลายจากผู้ที่มีความปรารถนาดีต่อเรานั้น ก็ยังสู้กับสิ่งที่เราได้รับรู้หรือได้สัมผัสด้วยตัวของเราเอง คุณพ่อและคุณแม่ของคุณประกายดาวท่านก็คิดถึงคุณเช่นกันนะครับ เพลงเพราะนะครับถึงจะแปลบ่ค่อยรู้เรื่อง

บ้านเป็นที่ๆให้ความสุขและความอบอุ่นจริงๆจ้ะ
ตอนนี้บ้านพี่แอร์เสียเรยยิ่งอุ่นเป็นพิเศษ สงสัยต้องย้ายลงไปนอนชั้นใต้ดิน ถึงจะช่วยไม่มาก แต่ก็ยังดีอะ พรุ่งนี้ช่างถึงจะมาซ่อมให้อะจะ ยังดีทีแรกนึกว่าช่างจะหยุด เพราะตรงกับ Memorial Day พอดีเรย

ธรรมสวัสดีน้องดาว..

น่ารักมากเป็นบทความที่อ่อนโยนให้กำลังใจและความรู้สึกมั่นคง พี่เหมือนกำลังชมดอกไม้ที่เบิกบานเป็นสุขอยู่ในธรรมชาติและให้ความสุขกับคนที่ผ่านมา ดีจัง..

คิดถึงเสมอโดยเฉพาะวันพระ (ไม่ได้ประจบเหมือนกันค่ะ..

บ้านและความรัก ใครก็ปรารถนา
แต่บางครั้งก็เป็นเพียงแค่ความฝัน..

ดูพี่มดพูดเข้า คิดถึงทุกวัน โดยเฉพาะวันพระ...น่ารัก

แม่หนิงชอบเพลงนี้นะ มาก ๆ เลย เอาไว้เป็นแรงบันดาลใจในการสร้างบ้าน LOG HOME อยู่กับนับ

น้องดาว สบายดีนะคะ...คิดถึงทุกวันพิเศษในวันพระคะ

ต้องขอโทษเพื่อน ๆ ด้วยครับเราถูกระงับล็อคอิน เคยทวงถามไปฝ่ายสมาชิกของพันทิป แต่ปราศจากคำตอบ เราจำเป็นต้องเลิกเล่นบล็อคเป็นการถาวร







ลาเพื่อน ๆ ทุกคน ขอบคุณสำหรับมิตรภาพที่มีให้

วันนี้แวะมาสวัสดีครับคุณประกายดาว

ชอบที่คุณประกายดาวเขียนจังเลยค่ะ เราเองก็อยู่ไกลบ้าน ไกลพ่อ ไกลแม่เหมือนกัน เราว่า บ้าน คือที่ๆ ที่ๆทำให้อบอุ่น และรู้สึกปลอดภัยที่สุดค่ะ

หวาๆๆ เพลงโปรด ของลุงซาดาโอะ
ว่าแล้วก็อิจฉาเพื่อน ที่ได้ไป Jazz fest ที่หัวหิน
.....
และเราก็หงอยเหงาเช่นเดิม
สร้างบ้านดีๆไว้ดีกว่าเรา
วันไหนใครเขาอยากมาอยู่
จะได้พร้อมต้อนรับได้เลย

หวัดดีจ้ะนองดาว....พี่ตู่แวะมาหา

ชอบเพลงนี้มากๆ ค่ะ ฟังแล้วอบอุ่นและสุขใจ .... นอกจากเป็นที่พักพิงทางกายแล้วบ้านก็ยังเป็นที่พักพิงทางใจสำหรับพี่ด้วยจะ...

และพี่ก็เป็นคนนึงที่ให้ความสำคัญกับบ้านมาก...จะไปไหนมาไหนก็คิดถึงแม้จะอยู่คนเดียวก็ตามเหอะนะ..อุอุ..

จบข่าว...แต่ตอนนี้อยากบอกว่าคิดถึงน้องดาวจังเลย...หวังว่าคงสบายดีน๊า..สุขสันต์วันหยุดของพี่จ้ะ...

ปล. น้องดาวไปดูงานนิทรรศการเฉลิมพระเกียรติรึยัง...มะวานพี่ไปถึงที่งานแล้วแต่เข้าไปข้างในไม่ได้เพราะคนเยอะมากๆ...น้องๆ ที่เคยไปบอกว่าดีมากๆ .. อยากไป...อยากไป...

ค่ำคืนที่เงียบเหงา...ดูซึมเซาและหมองหม่น
หลบหน้าจากผู้คน...ไปให้พ้นความวุ่นวาย

สร้างบ้านด้วยความรัก...ให้พร้อมพรักอย่างเรียบง่าย
อยู่กันอย่างเข้าใจ...ด้วยหัวใจที่เบิกบาน

รักสองครองใจมั่น..ร่วมบากบั่นและต่อสู้
รักนี้ที่เชิดชู...คือยอดชู้ร่วมฝ่าฟัน

ยังจำภาพ "when the door ... นั้นได้ นานมาหลายเดือนแล้ว
ตอนอยู่ในราชดำเนิน ... จะเก็บและรักษาไว้ตลอดไป.....

สวัสดีครับ
เอาเพลงคงไว้เหมือนเดิมก็ได้
แต่ช่วยลบรูปลุงออกหน่อยนะ
มันเขินๆยังไงๆชอบกล
เพลงที่นี่เพราะมากเลย

สวัสดีจ้าน้องดาว ..แน่ะๆๆ แม่หนิงมีแซวๆ..

สบายดีนะ คิดถึงค่ะ

มาเขียนคำว่า " ขอโทษ "

จากคนที่พยายามเรียนรู้ที่จะอยู่อย่างเข้าใจ

ขอโทษ สักหมื่นครั้ง...นะครับ

ตามมาจากบ้านเสรีไทยค่ะ ที่นี่น่าอยู่ น่านอนและน่ามาแวะบ่อยๆที่สุดเลยค่ะหนูดาว

..
When we make a home
มาฟังอีกรอบ ยิ่งอย่างสร้างบ้านที่แข็งแรง และอบอุ่น....ที่สำคัย เตียงอาจจะใหญ่สักหน่อบย
ผมเริ่มอ้วนแล้ว

เพิ่งสมัครสมาชิก เสรีไทยอ่ะคับ
เลยตามมาที่นี่ ชอบเพลงนี้จังเลยคับ อิอิ รู้สึกอบอุ่นดี

แวะมายิ้มด้วยค่ะ.... แต่แบบว่ายิ้มทั้งน้ำตานะคะ

คิดถึงพี่ดาวจัง.............
เศร้าจัง

ชอบเพลงนี้ จัง อยาก Made Home งับ อยากมีคนรอที่บ้าน อยากกลับบ้าน เพราะที่บ้านมีคนที่ห่วงเราอยู่ อยากทำ เพื่อคนที่รักเรา
แต่ไม่มีครับ รอ หวัง และก็ หมดหวัง
อยากมีบ้านที่อบอุ่น อยากนั่งดูโทร?ศน์ กับคนที่เรารัก อยากนั่งคุยด้วยกัน อยากทำกับข้าวทายนด้วยกัน
แต่ ไม่มี

ฮ่า ฮ่า เกลียดเพลงนี้จัง

เพลงเพราะจัง
เขียนดีด้วย

มิได้แวะเข้ามานานเลย ขอฝากกลอน ที่เขียนไว้ ให้น้องดาว อ่านเล่น
ก็ลอง สร้าง บรรยากาศ ให้เหมือน หนุ่มสาว ที่อดคิดถึงกันไม่ได้

ซึ่งความเป็นจริง ก็ตามที่พี่เคย บอกกับน้องอยู่เสมอ ว่า จะเป็นพี่ชาย ที่ดีของน้องดาวตลอดไป

----------------------------------------

สำเนียงกลอน ห่างหาย คล้ายลาลับ
เงียบเหมือนกับ สัมพันธ์ นั้นห่างเห
ดุจดังเรือ เบื่อ-กราย ยังชายเล
จึงมาเร่ เห่ร้อง ก้องโลกา

ว่ามามะ ปะคารม ที่กลมกล่อม
เพื่อฟอกย้อม อ้อมใจ ให้หรรษา
ณ ที่นี้ มีคนอ้อน แสนอ่อนล้า
ทำทีท่า คล้ายจะล้ม ก้มหมดแรง

ตกกลางคืน ยืนมอง ที่ท้องฟ้า
ประกายดาว เคยมา ฟ้าส่องแสง
หรือดาวเคลื่อน เดือนลับ กลับเปลี่ยนแปลง
ไปปล่อยแสง เปล่งประกาย ที่ไหนกัน

บ่นรำพึง รำพัน จักจั่นทัก
*รำคาญนัก ตัวเจ้า เอาแต่ฝัน
ดาวบนฟ้า ตาจ้อง เคยมองนั้น
เจ้าอย่ารั้น ไขว่คว้า มาครอบครอง

เขาสูงค่า กว่าเอ็ง เกรงผิดหวัง
น้ำตาหลั่ง รดได้ จนใจหมอง
รู้จักอด จักทน อย่าสนปอง
หยุดร่ำร้อง เธอเมตตา ก็มาเอง*.......

กลอน นี้ เขียนเมื่อวันที่ 29 พ.ค 49 ลงในกระทู้หนึ่ง

ด้วยความจริงใจ ต่อน้องสาวคนนี้ พี่เชื่อว่ามิตรภาพเราคงยืนยงตลอดไป

สวัสดีตอนสายๆวันจันทร์ค่ะ คุณดาว

คำว่าบ้าน เป็นความอบอุ่น มั่นคง อยู่ในใจตลอดมา
อยากสร้างบ้านเอง ที่อบอุ่นเหมือนเคย ถึงแม้บ้านใหม่ จะไม่มีสมาชิกมากมาย แต่หวังว่าความอุ่นในใจจะไม่เปลี่ยนแปลง

ปล. ช่วงนี้ได้หยุดยาว ไม่ได้ไปไหน เลยว่างมาทำบล็อคน่ะค่ะ
คุณดาว สบายดีนะคะ คิดถึงมากๆเหมือนกันค่ะ

สวัสดีครับ คุณประกายดาว
ก๋ง เข้ามาแวะเยี่ยมเยียนบ้าน หลังจากที่ได้หายไปนานแสนนาน
เกือบหนึ่งปีที่ผ่านมา เนื่องจากหลายสิ่งที่ทำให้ไม่ได้เข้ามาเยี่ยม
เพื่อนฝูง ก๋ง ต้องกราบขออภัยจริงๆ
ในช่วงนี้ ภาระกิจต่างๆก็ยังมีอยู่ แต่พอที่จะปลีกตัวได้บ้างแล้ว
อนึ่ง บ้านก๋งนั้น ก็ยังไม่ได้เช็ดปัดกวาดใดๆเลย ยังรกหูรกตา
เหมือนเดิม...........................อิอิ

สงสัยว่า อีกสักระยะหนึ่ง จะต้องจ้างพนักงานบริษัทฯ มาทำ
ความสะอาดแล้วอ้ะครับ....อิอิ

รักษาสุขภาพนะครับ แล้วจะเข้ามาทักทายอีก สัญญาครับ

แวะมาเยี่ยมคุณดาวค่ะหายไปนานเลยค่า สบายดีนะค่ะ งานยุ่งหรือเปล่าค่ะรักษาสุขภาพนะค่ะ ช่วงนี้เราก็นานๆอักทีหนึ่งค่ะ

มาเยี่ยมค่ะ
โอเคมัย

พักนี้ไม่ค่อยได้มาหาน้องดาวเลย ขอโทษด้วยนะคะ

เพลงนี้ ก็เป็นเพลงโปรดของหิ่งห้อยเหมือนกันเลยค่ะ ...ฟังแล้วอบอุ่นจัง

เรือนร้างคงแค่ไว้............โครงเรือน
รอยโศกคงไว้เยือน.........เรือนเล่น
เรือนห่างรักจึงเชือน........แชหน่าย
รอยสุขจึงหลบเร้น...........หยั่งไว้ เพียงโครง