ฤาใคร...... จะเดียวดายในยุทธภพ . ข้า แม่นางอึ้งย้ง รัก เดียวคนนี้ มารบูรพา ประมุขแห่งเกาะดอกท้อ บิดาข้า คนเดียว ' ข้อความข้างบน ประกายดาวรำพันค่ะ ประกายดาว เปิดหน้า โกวเล้งรำพันไว้นานแล้ว ห่างกายยุทธภพไปนาน ค่ะ หายไป ฝึก สุดยอดวิชา ... ให้หัวใจกล้าแกร่ง ' นับแต่ได้ท่องยุทธภพมา ... พบว่า ชาวยุทธภพ มีทั้ง ศึกนักสู้ และ ศึกรัก ครบครัน ชาวยุทธ มีทั้งกระบี่เป็นเพื่อนใจ มีทั้ง ไร้ใจ ไร้กระบี่ ....ไม่มีมิตรข้างกาย เดี่ยวดาย ในการยุทธ เหมือนชีวิตเราๆ ท่านๆ ทั้งหลาย กำลังภายใน กำลังของใจ ฝึกได้เหมือนฝึกวิชาลมปราณไม่ผิดเพี้ยน ประกายดาว รู้สึกอย่างนั้นจริงๆ เดียวดายใต้เงาจันทร์ ..... โกวเล้งรำพัน ....รำพันไว้อย่างนี้ แต่พระจันทร์ ยังงดงาม ใกล้พระจันทร์ ใกล้ดวงดาว แล้วใยจึงโดดเดี่ยว สงสัย ชาวยุทธ มีโวหารคมคาย ไว้ประหารหัวใจตัวเอง แท้ๆทีเดียว ไม่เอาละ ประกายดาวไม่เห็นด้วยกับ การรำพึงรำพัน ของโกวเล้งเสียแล้วในวันนี้ ไม่มีใครเดียวดายในยุทธภพค่ะ พระจันทร์ ยังงดงาม ดาวยัง เป็นเพื่อน ราตรี กัลยาณมิตร ยังมี มากมาย ในยุทธภพ คงเพราะ ประกายดาว รักในงานวรรณกรรม งานเขียนทุกชนิด จึงอดไม่ได้ที่จะเก็บ ทุกถ้อยคำ สำนวนนั้นไว้ ในความทรงจำ เก็บบางสำนวนเด็ดๆไว้ในหัวใจ พรั่งพรู ออกมาได้ ดังสายน้ำไหล เมื่อหัวใจต้องการ ความรู้สึกเป็นเช่นนี้จริงๆ มิตร หลายท่าน คงไม่รู้สึกต่างจากนี้ บ่อยๆ ที่ประกายดาวคิดถึง เรื่องราวถ้อยคำที่ มีความลุ่มลึก หลายมิติ ของ สำนวนจีน แม้ คำรำพึงรำพันของเหล่าจอมยุทธ ทั้งผู้กล้า และ ไม่กล้า ทั้งหลาย ด้วยความคารวะ โกวเล้ง สามารถเชื่อมโยง ความเข้มแข็ง ลุ่มลึก ปวดร้าว ขมขื่น จาก ทั้งมิตร ทั้งศัตรู และจากนาง หญิง อันเป็นที่รัก ประกายดาวนึกถึง บางตอน จาก เดียวดายใต้เงาจันทร์ ความรู้สึกของโกวเล้งเองหรือเปล่า ที่ถูกถ่ายทอด ผ่านถ้อยคำเยี่ยงนี้ มา กระชากใจผู้อ่าน แม้มิใช่ชาวยุทธ บางครั้งปล่อยตัวไปในกระแสรัก บางคราโจนทะยานไปในธารเมรัย บางครั้งก็กระชับดาบ บางครามือจับพู่กัน ในระหว่างความเป็นและความตาย เพียงชั่วกระพริบตาเท่านั้น มีชีวิตจะเป็นไร ตายไปก็จะเป็นเช่นไรไปเล่า? "เดียวดายใต้เงาจันทร์" > น้ำมิตรเกิดจากการสั่งสม แต่ความรักอุบัติอย่างกระทันหัน น้ำมิตรต้องผ่านการทดสอบของเวลา แต่ความรักมักบังเกิดในชั่วพริบตา ชั่วพริบตานั้นเจิดจ้าจำรัสปานใด สวยสดงดงามเพียงไหน ชั่วพริบตานั้นจะคงอยู่เป็นนิรันดร์.... จากเรื่อง หงส์ผงาดฟ้า ตอนที่ ประทับใจ มากที่สุด เห็นจะเป็น ตรงนี้ค่ะ "เดียวดายใต้เงาจันทร์"......โก้วเล้งรำพัน....... "มนุษย์นั้นมากด้วยอารมณ์ความรู้สึก ท่านต้องการให้ตนเองไม่ไปคิดถึงคน ๆ นั้น แต่ในสมอง ก็ปรากฏเงาของคนนั้นอยู่ทุกเวลาทุกนาที ความรู้สึกเช่นนี้แม้จะมิใช่คมดาบ แต่กลับทำให้ใจคนเหมือนมีดาบเฉือน" ในโลกนี้อาจบางทีมีเพียงสตรีเท่านั้น จึงสามารถแปรเปลี่ยนบุรุษเพศได้ จากฤทธิ์มีดสั้น ' อย่างนี้ เรียก สำนวน กรีด หัวใจ......ประกายดาว ว่า ชีวิตเรา แม้ไม่ใช่เหล่า จอมยุทธ แต่ในสนามชีวิต เราเดินมา แล้ว เดินท่องเที่ยวไป ใย ต้องหวนคืน จะครองยุทธภพ ต้องสะบั้นรัก ตัดเยื่อใย ไร้น้ำใจไมตรี กระนั้นหรือ ? ถ้ายังมีสิ่งเหล่านี้อยู่ จะรู้สึกว่า ต่อให้ครองยุทธภพ.... ความสุข ยังไม่เทียบเท่าอยู่ข้างกายเจ้า... เพียง.....หนึ่งราตรี ตรงนี้ ประกายดาว รำพัน . . .   Create Date : 02 กรกฎาคม 2550 25 comments Last Update : 2 กรกฎาคม 2550 18:32:33 น. Counter : 4194 Pageviews. Share Tweet

ประเสริฐ กล่าวได้ประเสริฐ กงจู้น้อย น้ำมิตรเกิดจากการสั่งสม แต่ความรักอุบัติอย่างกระทันหัน น้ำมิตรต้องผ่านการทดสอบของเวลา แต่ความรักมักบังเกิดในชั่วพริบตา ชั่วพริบตานั้นเจิดจ้าจำรัสปานใด สวยสดงดงามเพียงไหน ชั่วพริบตานั้นจะคงอยู่เป็นนิรันดร์.... ข้าซาบซึ้งยิ่งนัก...   โดย: หากผมรักคุณจะผิดมากไหม 2 กรกฎาคม 2550 13:42:01 น.

Maybe surrounded by A million people I Still feel all alone I just wanna go home Oh, I miss you, you know Michael Buble ร้องเอาไว้ในเพลง Home ความเหงาจึงไม่ได้เกิดจากความเดียวดาย ใจเราต่างหาก ที่ยอมให้คมดาบกรีดลึก   โดย: Sirinut 2 กรกฎาคม 2550 13:46:35 น.

แม่นางเอย... ในยุทธภพทุกเรื่องล้วนล้ำลึก ความรัก ความแค้น ความสงสาร เหล่าจอมยุทธผู้ผาดโผนล้วนแล้วแต่มีความหลังในเรื่องความรัก น้อยคนนักจะสมหวัง ความผิดหวังในบางครั้งได้แปรเปลี่ยนเป็นอานุภาพและพลังที่จะกระทำการอย่างหนึ่งอย่างทุ่มเทและทุ่มเท อานุภาพของความรักจอมยุทธผู้เคยลิ้มรส ไม่เคยลืม ไม่ว่าสมหวังหรือผิดหวัง "เพียงแต่ได้รักก็เพียงพอเพื่อพลัง มาดแม้นว่าไม่สมหวัง นั่นมิใช่อุปสรรค" แม่นางน้อยเอย ลี้น้อยมีดบินผู้รันทดซาบซึ้งในเรื่องนี้ดี   โดย: สุคนธ์ IP: 125.24.156.155 2 กรกฎาคม 2550 14:00:10 น.

ชอบตรงนี้ค่ะ บางครั้งปล่อยตัวไปในกระแสรัก บางคราโจนทะยานไปในธารเมรัย บางครั้งก็กระชับดาบ บางครามือจับพู่กัน ในระหว่างความเป็นและความตาย เพียงชั่วกระพริบตาเท่านั้น มีชีวิตจะเป็นไร ตายไปก็จะเป็นเช่นไรไปเล่า? บทนี้ได้อารมณ์นักแล.. ภาพสวยงามมากค่ะ.. อักษรได้อารมณ์สะสม แต่วันนี้งานยุ่งเลยมายมีอารมณ์ นำอักษรตัวเองมากระจายค่ะ แล้วจะมาเล่นด้วยนะ... มีความสุขในวันทำงานะค่ะ   โดย: catt.. IP: 58.9.71.113 2 กรกฎาคม 2550 14:27:40 น.

วันนี้ภาพประกอบของพี่ดาวออกคนละแนวจากที่เคย ๆ เห็นน่ะค่ะ แต่ก็สวยมาก ๆ และยังคงเรื่องราวดี ๆ สาระ ข้อคิด สะกิดใจได้อย่างดีเช่นเดิมค่ะ... อิ่มเอมค่ะ.... ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ ...................................... วันนี้รัตน์อารมณ์ดี๊...ดีค่ะ เลยมาชวนไปหัวเราะด้วยกันนะคะ...   โดย: largeface 2 กรกฎาคม 2550 19:02:08 น.

อรุณสวัสดิ์แม่นางอึ้งยัง เล่าฮิวมาฟังคำรำพันของแม่นางยามรุ่งอรุณ โอกาลเวลาช่างผ่านไปรวดเร็วนัก จากเด็กน้อย ผ่านไปไม่กี่ชั่วยาม นางก็เป็นดรุณีแรกรุ่นที่งดงามสะคราญนัก ฮ่ะๆฮ่า เราซำราแล้วจริงๆ ขอไปใช้สุราสหายที่ซื่อสัตย์ ดื่มครั้งใดมิเมามายเป็นไม่มี 555+   โดย: ลุงกล้วย 3 กรกฎาคม 2550 5:07:30 น.

แวะมาเยี่ยมคุณพิมค่ะ เห็นด้วยว่าไม่มีใครเดียวดายหรอกค่ะ เพราะกัลยาณมิตรมีมากมายบนพื้นแผ่นดินนี้ ขึ้นอยู่กับว่าเราจะมองเห็นและเปิดใจให้เขาเข้ามาเป็นเพื่อนของเราหรือไม่ ทุกอย่างจะเปลี่ยนไปในทางที่ดีหรือร้ายได้ก็แค่ขึ้นอยู่กับมุมมองของเราเท่านั้นเองค่ะ เพลงเพราะค่ะ คืนนี้ขอให้นอนหลับฝันดีนะคะ   โดย: the Vicky 3 กรกฎาคม 2550 5:11:41 น.

ถ้าจะเดียวดายต่อให้คนร้อยพันอยู่รอบข้าง ก็ยังรู้สึกเดียวดายค่ะ ชอบรูป eclipse มากๆเลยค่ะ   โดย: ลูกแม่ดอกบัว 3 กรกฎาคม 2550 9:06:58 น.

แม่นางน้อยเอย ความเดียวดายในยุทธภพ ย่อมเกิดขึ้น กับจอมยุทธทุกผู้ โดยมิได้ตั้งใจ ใครเล่าไม่เคยเดียวดายในยุทธภพที่เต็มไปด้วยการแก่งแย่ง การสั่งสมบารมี เพื่อยึดครองยุทธภพ ยามบุญมาวาสนาส่ง ไม่กี่เพลงกระบี่ก็เป็นที่ร่ำลือ ยามตกต่ำพลาดพลั้งกระบี่เดียวดายใต้เงาจันทร์นั่งรันทด นั่นแหละคือความรู้สึกเดียวดาย การพลัดพรากจากสิ่งที่รัก กรือจะมีสิ่งไดโหดร้ายกว่านี้ แม่นางเอย   โดย: สุคนธ์ IP: 125.24.132.160 3 กรกฎาคม 2550 15:53:03 น.

อรุณสวัสดิ์ครับน้องพิม วันนี้ลุงกล้วยมาปลุกแน่นอนครับ น้องพิมยังอยู่กับความสุขในห้วงนิทราแน่ๆครับ..ฮิฮิ   โดย: ลุงกล้วย 4 กรกฎาคม 2550 4:35:50 น.

ประกายดาว ชอบ บทนี้ จำไม่ได้ว่ามาจากที่ใด ผ่านห้วงมหรรณพเห็นน้ำไร้ความหมาย ทะเลทุกข์ไร้ขอบเขต ทะเลรักไร้ฟากฝั่ง .......   โดย: ประกายดาว 4 กรกฎาคม 2550 8:43:47 น.

หวัดดียามสายค่ะน้องสาวประกายดาวที่รัก... พี่สาวชอบสำนวนรักที่กรีดหัวใจเสมอค่ะ แต่หาไร้น้ำใจในรักไม่ค่ะ.. เพราะความรักหากรู้จักลิ้มลองในความหวาน ก็ไม่อาจทำหัวใจให้ไร้แรง เพราะมันแฝงอำนาจและพลังแสนล้ำลึก ให้รู้สึกอบอวลและหอมหวาน..ในหัวใจที่วาบหวิว เหมือนดั่งได้ดูดดื่มน้ำอมฤตที่แสนหวานจากสวรรค์ ไม่มีพรสวรรค์เช่นคารมในอักษรที่น้องสาวมอบให้ แต่ขอเอาจิตใจตัวเองเป็นพยานในความรักที่มีค่ะ สำนวนโก้วเล้ง..พี่สาวคิดว่าเป็นอักษรที่ชอบทำลายหัวใจตัวเองนะ พี่สาวขอเป็นนักสู้ผู้พิชิต..แต่หาใช่ใจที่หวั่นไหวเช่นโก้วเล้งนะค่ะ ไม่มีนักเขียนหญิงที่มีกระชากใจเหรอออ เพราะหญิงมักถูกชายกระชากใจ..เสมอมัง และทิ้งให้อ้างว้างและเดียวดาย.. เพียงคำเดียวที่หญิงมักปฏิเสธในคำพูดที่มอบให้ไม่ได้คือ ** เราคงไปด้วยกันไม่ได้** ง่ายดีค่ะ..แค่นี้เอง..น่าเสียดายเวลาจังเลยนะค่ะ สังคมไทยยังต้องการหญิงที่อ่อนไหว และพลิ้วตามอารมณ์ชายเสมอมัง อิๆๆๆๆ... น้องสาวดูเยาว์วัย..ขอให้มีความสดใสไม่เสื่อมคลายกับปีโป้นะค่ะ พี่สาวชอบกิน..ซ๊อกกาแลตซ๊อปเค้ก ค่ะ ต้องของกัลปพฤกษ์..นะค่ะถูกหน่อยค่ะ พารากอนมายไหวค่ะ..แพงจัง   โดย: catt.&.cattleya.. IP: 58.9.67.15 4 กรกฎาคม 2550 9:55:30 น.

กงจู้น้อย: เกินไป เกินไป ท่านพี่ อย่าไป ซาบซึ้ง กับโกวเล้ง ชายที่ว้าเหว่ ในยามชราเลย ค่ะ งานเขียน ถ้าไม่ Dramatic หน่อยๆ มันไม่กินใจ นะ น้องพิมว่า .... ดังนั้น หนูเลย ซาบซึ้งแค่นิด ๆ ท่านพี่: คนไม่เคยร่ำสุรา "ฉนรู้รสชาติของการเมามาย คนไม่เคยรัก จักบรรยายและรู้รสชาติของการพ่ายรักได้ฉันใด ชายที่ว้าเหว่ในยามชรา เพราะยังคงบูชาและระลึกถึงรักแท้ รักที่บริสุทธิ์เมื่อวัยหนุ่ม แม้กาลเวลาเลยผ่านหลายสิบปี จักบังอาจว่าท่านผู้ชราท่านนั้นพร่ำเพ้อหาสาระมิได้ ได้อย่างไร.................. หญิงที่มิเคยมีรักที่แท้ แม้ให้อ่านบทกวีหรือนวนิยายรัก อย่างเลิศ ดีเยี่ยมประเสริฐสักปานใด ก็มิอาจ เข้าถึงและซาบซึ้งได้ ฉันใดฉันนั้น   โดย: หากผมรักคุณจะผิดมากไหม 4 กรกฎาคม 2550 9:55:40 น.

อืมมม ไม่ได้เขียนเรื่องในกรุ๊ปบล็อกนี้นานเลยนะน้องพิม พี่ไม่ถนัดเรื่องราวในยุทธภพเท่าใดนัก แต่ก็มีปรัชญาไทเก๊ก ซึมแทรกอยู่ในใจเสมอ "ความสงบ สยบความเคลื่อนไหว"   โดย: สะเทื้อน 4 กรกฎาคม 2550 10:06:57 น.

ล.ป. ลืมไป "วัด บ้าน งานศิลป" ... เมื่อไหร่จะเขียนต่อล่ะ อยากเห็นเรื่อง ... งานศิลปในวัดครับ   โดย: สะเทื้อน 4 กรกฎาคม 2550 10:09:52 น.

แค่ยอมที่จะตรอมตรม ยอมที่จะสูญเสีย ยอมที่จะมีชีวิตอยู่ แค่นั้นเอง.. ไม่มีอะไรยิ่งใหญ่ไปกว่านั้นอีกแล้ว ถ้าเพื่อคนผู้เป็นที่รัก ความรักศักดิ์สิทธิ์สวยงาม ถ้าปราศจากกฎเกณฑ์และทิฐิ และเพราะว่าจิตวิญญาณขัดขืน ไม่ยอมคุกเข่า หัวใจจึงถูกเชือดเฉือน ครั้งแล้วครั้งเล่า จึงต้องเดียวดาย ใต้เงาจันทร์ แห่งยุทธภพนี้ ครั้งหนึ่งเคยสวยงาม วันหนึ่งสูญสลาย ความรักเป็นเช่นนี้ หรือมิใช่?   โดย: สุคนธ์ IP: 125.24.133.189 4 กรกฎาคม 2550 11:24:51 น.

GLITTERTEXTING.COM   โดย: vintage 4 กรกฎาคม 2550 11:59:09 น.

ไปกรุงเทพฯสามสี่วันไม่ได้แตะคอมพ์เลยครับ หวังว่าคุณประกายดาวคงสบายดีนะครับ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมเยียนหา (นางเอกหนังจีนน่ารักจริงๆ)   โดย: Johann sebastian Bach 4 กรกฎาคม 2550 20:02:49 น.

เชิญดื่ม   โดย: Zhivago 5 กรกฎาคม 2550 4:37:12 น.

อรุณสวัสดิ์ค่ะ..น้องสาวประกายดาว.. ตื่นนอนแล้วนะค่ะ.. ขอให้สดชื่นกับวันที่สดใสนะค่ะ สนุกกับงานวันนี้นะค่ะคนดีที่..หนึ่ง..ในใจ..ใครเสมอนะ อิๆๆๆมาคุยเล่นแต่เช้าเลยค่ะ   โดย: catt.&.cattleya.. 5 กรกฎาคม 2550 6:38:50 น.

ตื่น........ตื่นมีเรื่องเเล้วคะ เช้าวันใหม่เรื่องเก่า........เก่าลืมมันชะ   โดย: น่ารัก IP: 125.27.190.181 22 กรกฎาคม 2550 13:54:29 น.

ตัวกอท่าน หากผมรักคุณจะผิดไหม ผู้น้อยนั้นเป็นเพียงสุนัขดินชั้นต่ำ แต่แล้วได้ยินวาทะของท่าน เกิดความนับถือเลื่อมใสยิ่ง วาจาท่านช่างคมคายนัก ท่านผู้อาวุโสโกวเล้งเคยกล่าวไว้ว่ากระบี่นั้นไร้น้ำใจแต่มือกระบี่มักมากน้ำใจ ข้าผู้น้อยคบคิดหลายราตรี ก็ยังมิเข้าใจได้ อาจบางทีคงยังต้องใช้เวลา การพูดคุยพบประผู้คนให้มากขึ้น ต้องผ่านโลกอีกหลายปี หรือบางทีชั่วชีวิตของผู้น้อยก็ยังอาจมิเข้าใจก็เป็นได้ วานตั่วกอท่านโปรดชี้แนะด้วย   โดย: ดาบหนักไร้คม IP: 118.174.153.125 31 มีนาคม 2551 20:24:34 น.

ีขอให้ทุกคนมีความสุขมากๆนะ   โดย: มีนชนะ IP: 58.147.50.86 6 กรกฎาคม 2551 17:26:02 น.

เพียงหนึ่ง มิได้ทดแทนกลิ่นอายกรุ่นเรื่องราวหนหลังที่ผ่านแล้ว แต่ร่ำรายสายหยดจากจอกเล่า เพียงแผ้วผ่านกับสายลมหวิวแว่ว.....อา...ในราตรีที่มืดมิดเช่นนี้...ใครเล่าจะเฝ้าคอยความหวัง....ฯ   โดย: ขุนขลุ่ยไร้นาม /dopod838s@gmail.com IP: 124.120.153.66 21 สิงหาคม 2552 21:47:59 น.

ฝากตัวด้วยนะ หัวใจเก็บไว้ก่อน   โดย: กลกระจาย IP: 180.183.97.199 9 มีนาคม 2554 21:48:33 น.