|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | |
|
|
|
|
|
|
|
เมื่อสามีมีเมียน้อยคุณภรรยาทั้งหลายทำอย่างไรกันคะ Caseที่2 (ภาคพาไปตัดกรรม2)
มาต่อกันจากคราวที่แล้วค่ะ
หลวงพ่อท่าน ปล่อยเวลาให้ทุกคนรวมทั้งกระติ๊บน้อยคิดกันนิดหน่อย แล้วท่านก็เทศน์ขึ้นว่า
พวกโยมรักใครสักคนเพราะคุณสมบัติที่โยมตั้ง จริงไหม?
เงียบ.......ไม่มีคำตอบจากทั้งศาลา
ถ้าใครไม่มีคุณสมบัติแบบที่โยมตั้งไว้ เขาเรียกอะไรนะสเปกใช่ไหม?
ใช่ค่ะ /ครับ สเปกค่ะ
งั้นใครไม่เป็นแบบสเปกที่โยมต้องการโยมก็ไม่รักจริงไหม?
เงียบ......
งั้นโยมตอบอาตมาอีกทีซิว่า โยมรักอะไรกันแน่ โยมรักบุคคลที่มีในสิ่งที่โยมต้องการ ถ้าไม่มีก็ไม่สนใจจะมอง อย่างนี้เรียกว่าโยมรักเขาหรือโยมรักตัวเอง
เงียบ....ช๊อตทั้งศาลาค่ะ
โยมตั้งขึ้นมาเอง โยมยึดรูปขึ้นมาเองว่ามีแบบนี้ๆตรงตามที่ใจคิดต้องการ โยมก็จะรัก ผิดจากสิ่งที่ตั้งขึ้นมาก็ไม่รัก ใช่ไหม?
......เงียบอีกค่ะ
ดังนั้นอาตมาก็ต้องบอกว่าโยมยึดมั่นในสิ่งที่โยมสร้างขึ้นมาเอง แล้วโยมก็ยึดสิ่งที่โยมนั้นสร้างขึ้นมาเองด้วยว่าบุคคลที่มีสิ่งตามที่โยมคิดนั้นจะสร้างความสุขให้โยมได้ และดูเอาเถิดว่าแค่อาตมาพูดว่าสเปกที่โยมสร้างขึ้นเปลี่ยนไปจากที่โยมคิดโยมก็ลังเลแล้วว่ารักเขาดีไหม
มีเสียงเด็กสาวๆเพิ่ง20นิดๆพูดเบาๆกับเพื่อนข้างหลังกระติ๊บน้อยว่า
แมร่งอะไร้กูจะโชคร้ายแบบนั้นเลยเหรอ ผัวจะเป็นอัมพาต หาเงินหาทองไม่ได้ หลวงพ่อพูดอย่างนี้ กูแทบอยากเลิกมีผัว กระติ๊บน้อยฟังแล้วขำแทบกลิ้ง
แต่บรรยากาศโดยรวมนั้น ทุกคนในศาลาเงียบเพราะเริ่มคิดตามที่ท่านสอน ส่วนตัวกระติ๊บน้อยนั้นถึงตรงนี้ปัญหาเรื่องความรักของตนเองที่มีค้างคาใจอยู่มันได้ทลายลงเกิดความปลอดโปร่งใจว่าจริงๆแล้วกระติ๊บน้อยน่าจะรักตนเองมากไปพออะไรที่เขาทำผิดจากที่คิดก็เสียใจเราคงยึดตัวเองมากไป
หันไปมองน้องคนที่พาไปตัดกรรมกับหลวงพ่อ เห็นนั่งก้มหน้าน้ำตาไหลไม่ขาดสาย กระติ๊บน้อยก็ลูบหลังน้องเขาปลอบใจ น้องเขายังคงร้องไห้เงียบๆต่อไป
เสียงหลวงพ่อยังสอนต่อเนื่องไปว่า
ดังนั้นคนเราไม่ยึดรูปไม่ยึดอุปทานที่ตนเองตั้งไว้ก็ไม่ทุกข์นะโยม กลับไปนั่งคิดใหม่ว่ารักเขาหรือรักตนเองกันแน่ดีกว่านะโยม ....เลิกได้ก็เลิกซะ กลับไปก็เลิกซะได้ก็ดี
คนตกใจจ้องท่านทั้งศาลา หลวงพ่อท่านหัวเราะแล้วพูดขึ้นมาว่า
อาตมาหมายถึงว่า กลับไปก็เลิกซะอะไรที่ตัวเองทำไมไม่ดี ตั้งมั่นยึดมั่นว่าเขาต้องเป็นตามที่โยมต้องการ ไม่ใช่กลับไปไปเลิกกับผัวเลิกกับเมียมันก็ไม่ใช่นะโยม มาวัดแล้วก็นำธรรมะกลับไปคนมีธรรมย่อมเยือกเย็น ทำให้คนที่บ้านเขาเห็นให้ได้ว่าเรามาแล้วเราได้อะไร หลังจากกลับจากวัดเป็นไงเขาสบายใจไหม ถ้าเขาสบายใจเขารู้สึกเย็นก็แสดงว่านำธรรมะกลับบ้านได้สำเร็จ
แต่ถ้ากลับบ้านไปเรากำลังสดชื่น คนที่บ้านทักหรือพูดให้เราอารมณ์เสีย ก็อย่าไปโกรธ ของต้องมีบททดสอบเป็นธรรมดาด่านแรกเข้าบ้านไม่ผ่านก็ไม่ต้องไปด่านไหนแล้วโยม
หลายคนสดชื่นขึ้นสบายใจขึ้นเหมือนได้คำตอบที่ปลดอะไรที่ค้างคาใจ รวมทั้งตัวกระติ๊บน้อย หันไปถามน้องเขาว่า
เป็นไงบ้างคะน้อง?
"ดีค่ะพี่ขอบคุณนะคะที่พี่พามาหนูรู้สึกว่าได้คำตอบอะไรเยอะเลยค่ะ แล้วหลวงพ่อจะแก้กรรมตอนไหนคะนี่ค่ำแล้วนะคะพี่"
อ้าวเห็นบอกว่าดี ยังถามเรื่องแก้กรรมอีกวุ้ยเลยตอบว่า
ท่านทำพิธีแก้กรรมดึกๆจ้ะ
อ้าวเหรอคะ น้องเขาทำหน้าเหวอๆเราก็ขำ
พอดึกๆท่านก็ให้นั่งสมาธิ คนมามากก็แบ่งเป็นสองกลุ่มค่ะ ออกไปเดินจงกรมกลุ่มนึง ส่วนอีกกลุ่มยืนสมาธิในศาลา หลักการท่านให้ยืนในท่าที่สบายที่สุดแล้วห้ามขยับเท้า จนกว่าจะถึงเวลาที่ท่านกำหนด
ช่วงยืนนั้นไม่มีความสบายหรอกค่ะ เพราะว่าเราต้องต่อสู้กับตัวเองอย่างมากเพราะยืนห้ามขยับเท้าและนิ้วเท้า เวลาผ่านไปเกือบชั่วโมงหลวงพ่อถามว่า
ทรมานไหม?
ทุกคนพยักหน้า ท่านถามต่อว่าแล้วเป็นไงมีใครมาช่วยไหม คนข้างๆช่วยได้ไหม ?
"เจ็บปวดกับร่างกายตนเองแบบนี้คนที่บ้านมาช่วยไหม"
ทุกคนก็เงียบ ท่านเลยพูดขึ้นให้ขำว่า "เห็นไหมมาค้างที่วัดเขาจะโทรหาสักนิดก็ไม่มีพิจารณาตัวเองเอาแล้วนกันนะโยม" ทุกคนก็อารมณ์ทั้งขำและทรมานจากการยืนสมาธิ
พอท่านให้คลายสมาธิด้วนการขยับนิ้วเท้าก่อนแล้วค่อยๆหมุนข้อเท้า อาการอย่างแรกที่กระติ๊บน้อยเกิดขึ้นก็คือ ขาแข็งนั่งไม่ลงค่ะ น้องที่พาไปก็แบบเดียวกัน เราก็ยืนหันหน้าเข้าหากันค่อยๆยื่นมือเข้าหากันจับกันไว้แล้วค่อยๆอาศัยแรงซึ่งกันและกันพยุงกันลงนั่งจนสำเร็จ
ท่านเห็นเข้าก็ทักขึ้นว่า เป็นไงโยม ถึงกับนั่งไม่ลงเชียวหรือ
ก็ตอบว่า เจ้าค่ะ แล้วหัวเราะ ท่านเมตตายืนใกล้ๆที่เรานั่งกันแบบสิ้นสภาพอยุ่ แล้วท่านก็พูดขึ้นว่า
"อยู่กับตัวเองแบบนี้เป็นอย่างไรบ้าง?"
น้องเขาตอบว่า"ดีค่ะหลวงพ่อได้แง่คิด" แล้วน้องเขาก็ถามเลยว่า หลวงพ่อเมื่อไหร่จะพิธีแก้กรรมเรื่องคู่คะ แล้วหนูทำกรรมอะไรมาคะสามีหนูถึงทำกับหนูแบบนี้หลวงพ่อดูให้หน่อยได้ไหม กระติ๊บน้อยตกใจเพราะคาดไม่ถึงว่าน้องเขาจะโพล่งถามขึ้นมา
หลวงพ่อหันมามองหน้าน้องเขาแล้วหัวเราะ ท่านพุดขึ้นว่า
เออๆคนเรานี่ชอบนักนะ เรื่องดูกรรมแก้กรรมเก่า อาตมาจะสอนให้จะได้ไม่ต้องไปเสียเงินให้เขาดูกรรมเก่า แก้กรรมเห็นมีหนังสือออกมามากมาย
โยมมีปัญหาเรื่องชีวิตคู่ใช่ไหม?
ค่ะน้องเขาตอบพร้อมถามว่า แก้อย่างไรคะหลวงพ่อ
ท่านตอบว่าการที่โยมไม่สมหวังในรัก กรรมเก่าโยมก็ต้องผิดศีลข้อ3ไงโยม
น้องเขาทำหน้างงๆ ท่านก็เลยถามว่า รู้ไหมศีลข้อสามคืออะไร
น้องเขาก็ตอบว่า รู้ค่ะ ศีลข้อสามก็ห้ามดื่มสุราไงคะ
แล้วตอบเสียงดังฟังชัด เล่นเอาฮาไปสักครึ่งศาลาได้เลยค่ะมีคนไม่เต็มศาลาเพราะว่าท่านให้ญาติโยมเบรคไปเข้าห้องน้ำ
หลวงพ่อยิ้มแล้วพูดขึ้นว่า จบกันเลยนะโยมพระพุทธศาสนาในยุคเรานี้
น้องเขาหันหน้ามาทางกระติ๊บน้อยๆก็ขำแล้วเลยบอกให้ว่า ข้อกาเมคือผิดคู่คนอื่นเขา
น้องเขาก็หน้าจ๋อยๆปนอาย ท่านก็พูดขึ้นว่า ก็ค่อยศึกษาไปโยมไม่มีใครรู้หมดในวันเดียว
เรื่องคู่โยมก็ผิดศีลข้อนี้ ก็ย่อมมีทุกข์เรื่องนี้เป็นธรรมดา
หนูจะทำไงดีคะ แก้กรรมอย่างไรคะหลวงพ่อ
ท่านจึงตอบแค่ว่า โยมกำลังจะตายนะ ไปลาตายกับสามีโยมดีกว่าแล้วระลึกไว้ทุกวันว่าโยมจะตายแล้วนะ"
น้องเขาตกใจพูดขึ้นว่า แต่หนูยังไม่ตายนี่คะหลวงพ่อ
ท่านเลยตอบว่า โยมแน่ใจหรือว่าโยมจะไม่ตายในสักวันหนึ่ง คนเราอย่างไรก็ตาย ความตายไม่มีนิมิตเครื่องหมาย ไม่ได้แช่งนะโยมแต่ออกจากวัดไปอาจรถคว่ำตายเลยก็ได้ไม่มีใครรู้หรอกโยม
น้องเขาหน้าจ๋อยมากซีดจนน่าสงสารเริ่ม คงเริ่มคิดว่าตัวเองจะตายแน่หลวงพ่อท่านพูดแบบนี้
หลวงพ่อท่านก็พูดขึ้นอีกอีกครั้งว่า .ไปบอกลาสามีโยมนะว่าโยมจะตายแล้ว และโยมก็นั่งคิดถึงความตายไว้ทุกวันแล้วกัน ท่องด้วยก็ได้ว่า ตายแน่ๆหรือทำเสียงเหน่อๆว่าต๊ายแหน่ๆก็ได้ตามใจโยม" แล้วท่านก็เดินจากไป
ตอนนั้นกระติ๊บน้อยนึกรู้ว่าท่านสอนมรณานุสติกรรมฐานให้ แต่น้องเขาหน้าซีดจ๋อยกลัวความตายที่กำลังมาก็กลัว
น้องเขาไม่แน่ใจว่าท่านบอกวิธีแก้กรรมให้หรือว่าบอกเป็นนัยว่าอายุจะสั้นอยู่ได้อีกไม่นาน ก็เลยหันมาพูดกับกระติ๊บน้อยว่า
พี่คะหนูจะตายแล้วเหรอ มีอีกหลายอย่างในชีวิตที่หนูยังไม่ได้ทำเลย ซึ่งตอนนี้กังวลมากเรื่องความตายเบื้องหน้าที่จะมาถึงแทนเริ่มไม่สนใจเรื่องสามีมีเมียน้อยแล้วค่ะ
เรื่องน้องคนนี้ยาว เดี๋ยวมาเล่าต่อในคราวหน้าค่ะ
Create Date : 26 กุมภาพันธ์ 2556 |
|
3 comments |
Last Update : 16 ตุลาคม 2556 14:36:44 น. |
Counter : 3768 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: Single Mom IP: 110.77.168.106 22 มกราคม 2557 16:08:28 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 89 คน [?]
|
ศึกษาธรรมะ ชอบไพ่ยิปซี แล้วก็เป็นคนที่มีชีวิตที่ธรรมดาๆ
..................................................... สงวนลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ.๒๕๓๘ ห้ามผู้ใดละเมิด ไม่ว่าการลอกเลียน หรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดของข้อความใน Blog แห่งนี้ ไปใช้ ทั้งโดยเผยแพร่และโดยอ้างอิง โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร ผู้ใดฝ่าฝืน จะถูกดำเนินคดี ตามที่กฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด
|
|
|
|
|
|
|
|
|
มีอะไรอีกหลายอย่างที่อยากจะทำ ไปเที่ยวต่างประเทศ ไปหาพ่อที่บ้านนอก อยากดูนิยาย ไปต่างจังหวัด อยากทำสปา อยากทำผมทรงใหม่ อยากกินร้านอาหารชื่อ ... ที่ต้องจองคิวล่วงหน้าเป็นอาทิตย์ ฯลฯ
จะมัวมาจมปรักกับความทุกข์ ที่สามีทำ ทำอย่างไรสามีถึงจะกลับมา
แต่เราว่าน้องคนนี้รักตัวเองมากเกินไป ต้องได้ในสิ่งที่ตัวเองต้องการ อยากให้สามีรัก เป็นของเราคนเดียว เฮ้ออ .. เรื่องนี้น้องคนนั้นเค้าจะคิดได้หรือเปล่านะ