BlogGang.com : : กระติ๊บน้อย : ตำแหน่งหมอดูอดทนยอดเยี่ยม

ตำแหน่งหมอดูอดทนยอดเยี่ยม

เคยเล่าไปแล้วว่ากระติ๊บน้อยดูดวงที่โรงแรม แล้วก็เจอรับน้องไปพอสมควร แล้วก็ได้มานั่งประจำในวันที่มีหมอดูคนอื่นๆอยู่ก่อน

ในภายหลังถึงได้ทราบว่า วันที่เขาให้กระติ๊บน้อยมาลงอยู่นั้น คือมีหมอดูนิสัยแบบขั้นเทพทั้งนั้นมาอยู่กัน หรือไม่ก็ไม่ถูกกัน เขาก็จะจัดที่นั่งให้นั่งตรงกลางเพราะว่าไม่อยากมองหน้ากันก็มี

และในนี้ก็มีหมอดูผู้หญิงอยู่คนหนึ่ง ซึ่งหมอดูคนนี้ก็คือคนที่มาชวนให้มาแบ่งเงินกันคนล่ะครึ่ง คือวันไหนใครได้ก็แบ่งกัน แต่โดยทั่วไปแล้วแกโกงเงินเราเวลาแกได้ลูกค้า อย่างที่เคยเล่าไปแล้วน่ะค่ะ

โดยภายนอกแกก็ดูเหมือนดีนะคะ แต่ว่าปากร้ายมาก แล้วก็ออกแนวจิตระแวงคิดว่าคนจะต้องว่าแก นินทาแก ด่าแก อะไรแบบนี้ ทำให้มีการป้องกันตัวเองโดยการว่าเหน็บแนมออกไปก่อน ด่าเขาออกไปก่อน เพราะกลัวคนอื่นจะด่าจะนินทาแก่อน

กลไกการปกป้องตัวเองของแกนี่รุนแรงมาก ก็เลยทำให้ไม่มีใครชอบแก แต่กระติ๊บน้อยก็พยายามไม่ได้ใสใจอะไรแกมากนักหรอกค่ะ คิดซะว่าเราไม่ได้อยู่บ้านเดียวกันกับแก แต่ไม่ใช่ว่าไม่โดนแกเหน็บนะคะ

แต่ว่าการนั่งทำงานกับคนแบบนี้ไปนานๆ กระติ๊บน้อยก็มีปวดหัวเหมือนกันนะคะ เพราะว่าแกจะมานั่งด่าคนนั้น คนนี้ให้ฟังตลอด แกมองโลกแง่ร้ายตลอดเวลา ทำให้เราเองก็ไม่มีความสุขไปด้วย

เรื่องที่แกเอาเราไปว่าลับหลังก็มี เรื่องของเรื่องก็คือมีลูกค้าที่ดูดวงกับพี่เขาไปแล้ว และก็บอกว่าจะให้อีเมล์กับแก แต่ไม่ได้ให้วันนั้น มาให้อีกวันที่แกไม่เข้าโรงแรม เป็นเวรที่กระติ๊บน้อยเข้าพอดี ลูกค้ารายนี้ก็ฝากให้เอาไปให้พี่หมอดูคนนี้ให้หน่อย

เราก็ค่ะๆ กะว่าจะให้วันที่เจอกันแล้วก็ลืม ซึ่งเป็นเรื่องมากมายค่ะ กระติ๊บน้อยก็ไม่ทราบจนกระทั่งเด็กที่ขายของตรงนั้นฟังแกด่าเราไม่ไหว ก็มาเลียบๆเคียงๆถามว่าลืมให้อะไรใครหรือเปล่า

ก็นึกไม่ออก เพราะว่าลืมจริงๆ เด็กก็เลยบอกว่า “พี่ติ๊บ อีเมล์ไง ที่ลูกค้าฝากไว้ให้พี่หมอดูคนนั้นน่ะ”

“เออ พี่ลืมเลย เดี๋ยวพรุ่งนี้เอาให้แก”

“พี่รีบๆเลยนะ พี่น่ะเน่าไปถึงไหนแล้ว”

“หือ ??”

“ได้ยินไม่ผิดหรอก แกเอาไปพูดว่า พี่งุบงิบ อีเมล์ไว้ เพราะกะว่าจะแย่งลูกค้าแก ลูกค้าคนนี้เป็นผู้ชายแล้วก็รวยด้วย ดีไม่ดี พี่อาจจะหวังมากกว่านั้นด้วยซ้ำ พี่เขาพูดว่า พี่ติ๊บคงเขียนเมล์ไปจีบลูกค้าเขาแล้ว เพราะว่าเมียเขาไม่สบายกำลังจะตาย ”

“โห แรงไปแล้ว”

วันรุ่งขึ้นก็เอาอีเมล์เจ้ากรรมมาให้ พี่หมอดูคนนี้ก็ยิ้มอย่างสมดั่งใจว่าได้ซะที แล้วก็ต่อว่าๆทำไมนานนัก

"นานอะไรคะพี่ นี่เว้นมาวันสองวันเองนะคะ ไม่ใช่เป็นเดือนๆ ไม่คิดว่าจะเป็นเรื่องราวอะไรขนาดนี้

แกก็ทำไก๋ เรื่องอะไรเหรอ ไม่มีอะไรนี่

แล้วแกก็ทำเลียบๆเคียงๆถามว่า เขียนเมล์ไปหาลูกค้าพี่หรือยัง เป็นไงบ้าง

ก็เลยตอบไปว่า

พี่คะ เขาเป็นลูกค้าพี่ หนูเขียนไปแล้วเขาจะอ่านหรือคะ เขาไม่รู้จักหนูนี่นา แล้วถ้าเค้าไม่ได้แอดเมล์หนูไว้ ถึงหนูเมล์ไปมันก็คงไปอยู่ที่ถังขยะอยู่ดี

แกก็ทำหน้าเก้อๆไป แต่กระติ๊บน้อยเซ็งมาก คือปรากฏการณ์แบบนี้มีบ่อยมากค่ะ คือไม่เรื่องอะไรก็อะไรซักอย่าง มีเรื่องเหน็บแนมได้ตลอดเวลาบางทีใครชมเรา แกก็เหน็บพูดลอยๆว่า

"ให้คนอื่นยกหางให้นี่ก็ดีเนอะ" คนที่ชมเราก็อึ้งไป เพราะรู้สึกโดนกระทบกลายๆ

ตอนนั้นคิดว่า เราก็พยายามทำดีกับเขาแต่ทำไมเป็นแบบนี้อยู่ตลอด เหมือนแกไม่ได้ซึมซับอะไรที่เราทำให้พี่เขาไปเลย

ก็พยายามดูหาย้ายวัน เพราะหลังๆชักรู้สึกว่าตัวเองเครียด แต่มันไม่มีวันให้ย้ายเลยล่ะค่ะ หมอดูแต่ละคนรักษาวันของตัวเองไว้อย่างเหนียวแน่น

ระหว่างนี้หาวันนี้ก็เครียดไปเรื่อยๆ แต่ตอนนั้นเริ่มศึกษาธรรมะบ้างแล้ว กำลังนึกเซ็งเรื่องนี้อยู่ ก็ไปอ่านเจอพอดีในหนังสือธรรมมะ

ท่านบอกว่า "ให้แก่บุคคลที่สมควรให้" และก็ยังได้เรื่องการทำบุญมาด้วย ทำให้สรุปกับตัวเองได้ว่า เราต้องเลือกคนที่ทำจะทำดีด้วยเหมือนกัน ไม่ใช่ทำดีกับคนมั่วซั่ว

ส่วนคนที่เขาไม่ดีกับเราก็อย่าไปเอาใจใส่มากนัก ปล่อยได้ก็ปล่อย หลังๆก็เลยใส่ใจน้อยลง แล้วมาดูว่าเราทำอะไรกับตัวเราเองได้ยังไงมากกว่า

จังหวะพอดีว่ามีอาจารย์ผู้ชายคนหนึ่งที่ไม่ถูกกับแกมานั่งวันเดียวกันด้วยก็เลยเหมือนมีคนสังเกตุพฤติกรรมแกแทนกระติ๊บน้อยน่ะค่ะ การโกงเงินก็เลยลดลง เพราะมีคนจ้องแกอยู่อย่างนั้น

แกก็มาด่าอาจารย์ผู้ชายคนนี้ให้ฟังมากมาย จนกระติ๊บน้อยเองก็เบื่อคิดในใจว่าแกมีมิตรบ้างไหมน้อ

ผ่านมาอีก2-3เดือนค่ะ แกก็พูดขึ้นว่า "เออนั่งวันเดียวกับติ๊บนี่ พี่สบายใจที่สุด" เราได้แต่คิดในใจว่า "แต่หนูล่ะเหนื่อยใจที่สุด" แกก็ถามวันเดือนปี ดูดวงเรา แล้วแกก็พูดว่า

"เอ๊ะ เธอเป็นคนใจร้อนเหรอเนี่ย ! มากด้วยนะ"

"ใช่ค่ะพี่"

"เออ ดูไม่ออกเลย พี่คิดว่าเธอเป็นคนใจเย็นเท่าที่เห็นนะ"

"ธรรมะกล่อมเกลาค่ะพี่"

แกก็หัวเราะเพราะคิดว่าเราพูดเล่น

อยู่มาวันหนึ่ง อาจารย์ผู้ชายคงทนไม่ไหว ก็มาระบายว่าโดนแกเล่นยังไงบ้าง แล้วถามกระติ๊บน้อยว่า

"ติ๊บไม่โดนพี่คนนั้น เขาเล่นงานอะไรบ้างเหรอ?"

"จะเหลือเหรอคะอาจารย์"

"อ้าวเห็นคุยกันดี พี่คิดว่าเขาเว้นติ๊บไว้"

"ไม่มีหรอกค่ะ หนูน่ะโดนก่อนอาจารย์อีก หนูก็พยายามหาวันย้ายอยู่ แต่ก็ไม่มีใครแลกวันกับหนูเลย หรือว่าอาจารย์จะแลกวันกับหนูคะ?"

"ไม่เอา เธอก็รู้นี่ พี่มานั่งวันเดียวกับเขาได้เพราะว่ามีติ๊บนั่งคั่นกลางไว้"

อาจารย์ผู้ชายคนนี้เงียบไปนิดนึง แกทำหน้าขำๆแล้วบอกว่า "เออแล้วติ๊บรู้มั๊ยว่า ทุกคนเขาพูดถึงติ๊บว่าไง"

"พูดว่าไงเหรอคะ?"

"เขาบอกว่าติ๊บเป็นคนอดทนเก่งมาก เขายกตำแหน่งหมอดูอดทน(พี่คนนั้น)ยอดเยี่ยมให้เธอกันน่ะ ส่วนพี่นะอยากให้ทำเหรียญอดทนให้เธอเลย"

ฟังแล้วหัวเราะแบบเซ็งๆ

เราเองก็ไม่อยากอยู่เหมือนกันแหละแต่เหตุการณ์มันบังคับ ก็ทุกคนไม่มีใครยอมย้ายวันกับเราเลยนี่นา

Create Date : 08 ธันวาคม 2553

Last Update : 22 สิงหาคม 2555 14:58:33 น.

8 comments

Counter : 1182 Pageviews.

คนแบบนี้มีแยะเลยนะคะในสังคม ต้องอดทนเข้าสู้จริงๆ ค่ะ ไม่งั้นการงานเราก็ไม่เป็นอันทำกัน สู้ๆ นะคะ

โดย: กระติ๊บริมทาง

วันที่: 8 ธันวาคม 2553 เวลา:9:58:28 น.

คนแบบนี้เป็นคนมีปม น่าสงสาร แกะปมตัวเองไม่ออก ไม่รู้ด้วยว่าปมนี่มันผูกขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไหร่ ใครเป็นคนผูก
ที่แย่คือเขาจะมาผูกปมให้คนที่อยู่ใกล้ๆ ไปด้วย

คุณกระติ๊บระแกแกผูกปมให้นะ อาการเครียดๆ นั่นแหละแสดงว่าแกเริ่มผูกปมให้เราได้แล้ว

โดย: oddy.freebird

วันที่: 8 ธันวาคม 2553 เวลา:11:53:03 น.