ที่เวลา 9.45 น.

แค่ประโยคเดียวจาก ฟันกระต่าย ที่ว่า

“วันอาทิตย์นี้ หนูจะไป งานเทศกาล ดนตรีร็อค
Lollapalooza ค่ะ”

ประโยคสั้น ๆ ท่่ีผมได้ยินเต็ม 2 หู กลางห้องเรียน
คำตอบจากปากของเธอ ที่ตอบคำถามอาจารย์ที่ว่า

“สุดสัปดาห์นี้มีแผนจะไปไหน”

และเธอตอบออกมาดัง ๆ ว่า เธอจะไป
“เทศกาลดนตรีที่ยิ่งใหญ่ที่สุดประจำ Summer นี้"
ที่รวบรวมวงดนตรีเจ๋ง ๆ


อาทิเช่น

Pearl Jam
Daft Punk(ว้าว)
Yeah Yeah Yeahs(อูยย)
Snow Patrol
Clap your hand says Yeah(โอ้ว)
King of Leon
LCD Soundsystem(อู้วว)
Muse
Modestmouse
ฯลฯ



ที่จะมาบรรเลงดนตรีกันอย่างเมามันส์ 3 วันรวดที่ Grant Park,Chicago

สาวห้าว(ร็อคเกอร์สาว)อย่างเธอไปเย้ว ๆ ตามคาด
(งานนี้เพิ่มความห้าวเข้าไปอีก)

ยอมรับว่า
เธอทำให้ผมเกิดอาการอิจฉา
เธอทำให้ผมคิดว่า
ทำไมเราไม่เห็นจะกระตือรือร้นไปงานดี ๆ อย่างนี้เหมือนเธอบ้างนะ?
ทำไมต้องปล่อยให้ เธอ มาทำให้เกิดความอยากเสียก่อน ถึงจะตื่นตัว

(ไม่ว่ากัน เพราะผมเพิ่งไป เบื่อ 3 วันรวดมา)

แต่สุดท้ายแล้ว
ก็เพราะเธอนั่นแหละ
ที่ทำให้ผมมีวันนี้
วันที่ผมคิดว่า ผมควรจะไปนะเนี่ย

ไม่ใช่ว่าจะ สะกดรอยตามเธอไป
เพราะ เธอชอบจงใจเดินไปคนละทางกับผม อยู่แล้ว
คงไม่เจอกัน

แต่ผมแค่คิดว่า
ไอ้งานเทศกาลดนตรีนี้
มันเป็นประสบการณ์ที่แจ๋ว ใช้ได้เลยนะเนี่ย

“ประสบการณ์การเข้าร่วมเทศกาลดนตรีดี ๆ” ซักที่
เราควรมีไว้ใน คอเลคชั่นประสบการณ์ส่วนตัว
เพราะ ไอ้ตัวเราก็เคยแค่ไปดู คอนเสิร์ตเดี่ยว ๆ ของวง ๆ เดียว มาตลอด

ส่วนเทศกาลดนตรีใน “งานฤดูหนาว” ที่เชียงใหม่ ที่มี คาราบาว,ไอน้ำ,กะลา,น้องพั๊นซ์ อันนั้นเล็กไปไม่นับ

ว่าแล้ว
เธอก็ทำให้ผมอยากมีประสบการณ์แบบเดียวกับเธอเข้าแล้วสิ

ไม่ได้คิดที่จะไปเจอเธอที่นั่น
โกรธด้วยนะที่ไม่ยอมชวน
เพียงแต่ยอมไม่ได้
รู้สึกน้อยหน้า
อาจารยก็ดันมาพูดให้เราคิดมากอีกว่า

“ผมนึกว่างานใหญ่ ๆ แบบนี้คุณจะไม่พลาดนะ โทนี่”

โอเค

ว่าแล้วก็กดโทรศัพท์์์์์
มองหา “เพื่อนพระเอก” ทั้งหมดที่มีอยู่ใน Contact List ของมือถือเราโดยพลัน
ไล่ตั้งแต่ A to Z เพื่อหาผู้โชคดีควงไป งานคอนเสิร์ตกะเรา








แต่


เอ่อ…………..ไม่พบใคร -_-‘

ไม่พบว่า มีใครหน้าไหนในมือถือของผม ที่จะเป็นบุคคลที่จะยอมจ่ายตังค์ $80 ไปยืนตากแดดฟังเพลงร็อค กับผม วันอาทิตย์นี้ได้เลยซักคน

ผมไม่เพื่อนเป็น Rocker เลยซักคน!!!
นี่ผมเป็นเพียง นายร็อค เก้ออออออออออออออ อยู่ในขณะนี้หรือนี่!?

ผมไม่กล้าไปคนเดียวหรอก
เพราะผมคงจะไม่เสียเงิน $80 ไปยืนโดดเดี่ยวเดียวดาย อยู่ท่ามกลาง Rocker แปลกหน้าหรอกนะ
มันรันทดนะนั่น





ที่เวลา 3 ทุ่มครึ่ง

ในมือถือของผม
ผมสะดุดอยู่ที่ตัวอักษร L

Lilian
312 -863-****

คน ๆ เดียวที่เคยชวนผมไปงาน คอนเสิร์ต หลายงานมาก ๆ
แต่ผมหนี(เลี่ยง)ทุกงาน

วันนี้ผมรู้แล้วว่า เธอมีค่าแค่ไหน

Lily คนเดียวเท่านั้น ที่เป็น
คน ๆ เดียวที่จะไปงานนี้กับผมอย่างไม่มีข้อแม้
(ควงไปงานกัน 2 คนให้คนอื่นนึกว่าเป็นแฟนกัน เหมือนที่เคยมีคนเข้าใจผิดมาแล้วก็ยังได้)

ใช่เลย ลิลลี่!!!


เพียงแต่ว่าตอนนี้

เธออยู่ บราซิล
กลับบ้านไปแล้ว
ตั้งแต่ กลางเดือน มิถุนายน ที่ผ่านมา

ผมพบว่า วินาทีนี้คิดถึงเธอที่สุดเลย
สาวพูม่า เพื่อนผม

Create Date : 02 สิงหาคม 2550
Last Update : 2 สิงหาคม 2550 19:02:09 น.		17 comments
Counter : 623 Pageviews.
Share Tweet