ความเร็ว(8/8/07)
บวกเพิ่มไปอีก 2 วัน ได้ผลลัพธ์ใหม่ที่เลข 17 17 วันแล้วสิ ที่สถิติยังคงเดินหน้าต่อไป อย่างที่ไม่มีใครคิดอยากจะสร้างสถิติ
ระหว่างผม กับ 'ต่าย ชาย-หญิง 2 คน จาก 20 คนในห้องที่เป็นแค่ คน 2 คนที่จู่ ๆ ก็เลิกคุยกัน
เราคงอยู่ในเกมส์ ๆ หนึ่ง
"ใครพูดกับใครก่อนคนนั้นชนะแพ้"
ผมยอมรับว่าผมอยากยอมแพ้ แต่บางเกมส์แพ้หรือชนะก็ไม่มีความหมาย บางเกมส์ก็ไม่มีแพ้หรือชนะ
วันนี้เป็นวันแรกที่ผมเจอเธอ หลังจาก คอนเสิร์ต Lollapolooza ผ่านไป (ซึ่งผมไม่ได้ไป)
ถ้าเป็นตอนก่อนที่ผมจะกดปุ่ม send ส่ง sms นั้นไป ผมคงคุยกับเธอเรื่อง คอนเสิร์ต ไม่ต่ำกว่า 5 นาที
แต่ตอนนี้ แม้แต่แค่ถามว่า "อ้อม ยังไม่มาอีกเหรอ?" ผมยังไม่กล้า
อีกเพียงแค่ 3 ครั้ง คอร์สฤดูร้อนก็จะจบลง พักอีก 10 กว่าวัน คอร์สฤดูใบไม้ร่วงก็จะเร่ิมขึ้น ผมไม่รู้ว่าเราจะได้เจอกันอีกหรือไม่?
วันนี้
อาจารย์พา น.ร ทุกคน ไปเที่ยว ไปรีแล็กซ์ ริม Lake Michigan เพราะเราใกล้จะต้องจากกันแล้ว
ที่ชายหาด เราเล่นน้ำทะเล(สาป),เล่นเกมส์จานร่อน Frisby แข่งกัน ผมกับเธอ อยู่คนละทีม เมื่อเกมส์จบ ทีมของผมแพ้ แต่การแพ้ชนะในเกมส์นี้ มันก็ไม่ได้มีความหมายหรือเป็นเรื่องสำคัญอะไร
ก่อนแข่งอาจารย์ให้ น.ร 14 คน ยืนเป็นวงกลม ซ้อมขว้าง Frisby ให้กัน เพราะเรายังไม่ชินกับมัน จึงยากที่จะควบคุมทิศทาง และวิธีขว้าง ได้เมื่อแข่งจริง
ระหว่างการซ้อม 15 นาที ผมยืนอยู่ตรงข้ามเธอ และตั้งใจไม่ขว้างให้เธอเลยแม้แต่ครั้งเดียว ทั้ง ๆ ที่ยังไงก็แล้วแต่ ในตอนนี้เธอก็ยังเป็นแค่คนเดียวที่ผมอยากขว้างให้ที่สุด ทั้งตัวและหัวใจ(และFrisby)
ผมคิดว่าเธอเองก็คงทำเหมือนผม ขว้างให้คนอื่น ๆ ข้าง ๆ ผม
เพราะผมเชื่อว่า ที่เราไม่คุยกัน มันไม่ได้มีแค่ ความเงียบ เกิดขึ้น แต่มันมี บรรยากาศ ที่เรา 2 คนเท่านั้นที่รู้สึกได้เกิดขึ้นด้วย หนึ่งใน ความรู้สึก นั้น อาจมี "ความอึดอัด" รวมอยู่ด้วย
การซ้อมขว้าง Frisby ไม่สามารถขว้างมั่ว ๆ ได้ เพราะจะทำให้หลุดวงโคจรไปไกล จึงต้องเลือกเป้าหมายก่อนว่าจะขว้างไปให้ใคร
ทันใดนั้นเอง
อย่างที่ไม่คาดคิด ผมพบว่า Frisby ที่ผมได้รับ ซึ่งลอยมาด้วยความเร็ว 17 วัน,408 ช.ม,24,480 นาที ถูกขว้างมาจาก เธอ
Create Date : 09 สิงหาคม 2550 |
Last Update : 1 มีนาคม 2551 13:58:07 น. |
|
32 comments
|
Counter : 605 Pageviews. |
|
|
อยากรู้ว่าจขบ.รู้สึกแบบนั้นตลอดเวลาเหมือนที่พิมม์ออกมารึป่าว ....
อ่านๆก้อรู้สึกอึดอัดไปด้วย ....
มันดูเศร้านะ เหมือนประมาณ
เพลง กลับไม่ได้ไปไม่ถึง ....
แต่ก้ออยากให้ จขบ.อย่าไปคิดอะไรมากนะ ไม่งั้นก้อจะเหมือนสร้างความกดดันให้ตัวเอง .... เวลาอยู่กับน้องกระต่าย ทั้งมีความสุขแล้วก้อกดดัน
ไม่รู้เราพูดถูกป่าวนะ ดูจากที่เล่าๆ
แต่ก้อดีใจด้วยนะคะ อย่างน้อย น้องเค้าก้อขว้างจักรมาให้ตอนเล่นนะ
จริงๆแล้วเค้าอาจไม่ได้รู้สึกไม่ดีอะไร
กับจขบ.ก้อได้นะ แต่ไม่รู้จะเริ่มต้นคุย
ยังไง .... หลังจากได้รับ sms
ชอบไม่ชอบไม่รู้ แต่คงไม่เกลียดหรอกนะ เพียงแต่ไม่รู้จะทําตัวยังไง
แค่นั้นเอง .....