ถ้าชีวิต คือ ละคร
ผมก็คือ นักแสดง

ครึ่งแรกของปี 2007 ที่ผ่านไป

ผมก็เลยได้ฝาก การแสดงอันยอดเยี่ยม ไว้ใน ละครชีวิต ของตัวเองหลายเรื่อง

ไม่ว่าจะเป็น......

การรับบทบาทครั้งสำคัญ
เป็น หนุ่ม Sexy ในสุดยอดซีรีย์โรแมนติค+คอมเมดี้+เรียกน้ำตา
ท่ามกลางหิมะเย็น ๆ กับผู้หญิงเกาหลีอายุ 18

ใน

"ยัยตัวร้ายกับนายsexy"

หรือ

สวมบทบาทพิธีกรผู้หาความเป็นกลางไม่เจอ ในสุดยอด เรียลลิตี้ โชว์

"ตามหานักล่าห้องเช่า ซีซั่น1"

และ

ที่เพิ่งจบไปสด ๆ ร้อน ๆ พร้อม ๆ กับอาจจะมีภาค 2 คือ
ภาพยนตร์รักใส ๆ
แต่ตื่นเต้นลุ้นระทึกและทิ้งปมปริศนาในตอนจบอย่างชวนช็อค อย่าง

"ปฏิการบอกรัก ฟันกระต่าย"

แน่นอนว่า

ภาพยนตร์ทุกเรื่องให้ อารมณ์ที่แตกต่างกันไป
และผมดีใจที่ ผมมีหลากหลายอารมณ์เกิดขึ้นใน แต่ละเรื่องที่เกิดขึ้น
ไม่ว่าจะเป็น สุข เศร้า เหงา ซึม
เพราะนั่นหมายความว่า ด้วยทุกอารมณ์นั้น
ผมกำลังได้สัมผัสความเป็น มนุษย์อย่างสมบูรณ์แบบ

ภาพยนตร์ชีวิตของผมทุกเรื่องนั้น
จะไม่่มีวันสมบูรณ์แบบอย่างแน่นอน
ถ้าขาดนักแสดงหลัก,นักแสดงสมทบ,เครื่องแต่งกาย,เพลงประกอบ
และทุก ๆ องค์ประกอบของ การเป็น ภาพยนตรเรื่องหนึ่ง


ถ้าชีวิตผมเปรียบเหมือน หนัง
ก็ต้องมีงานแจกรางวัล

มอบรางวัลอันทรงเกียรติให้กับทุก ๆ สิ่ง ทุก ๆ อย่างที่เกิดขึ้น
และ สร้างความทรงจำ ที่เด่นชัด
ภายในครึ่งปีแรกของตัวผม


แม้ที่จริงแล้วการประกาศรางวัล น่าจะมีท้ายปี
เพื่อเป็นการ สรุป สุดยอดแห่งปี 2007 ของตัวเอง
แต่ผมจัดก่อน เพราะอยากฉลอง ครบรอบ 100 blog ของตัวเองมากกว่า(ว่างจัด)
เดี๋ยวสิ้นปีค่อยมีอีกรอบ


จาก blog ที่ 1 สู่ blog ที่ 100 ของผม
มี ละครชีวิต เกิดขึ้นหลายเรื่อง


ขอเชิญท่านพบกับ
งานประกาศผลรางวัล Tony Awards
รางวัลแด่คนช่างฝัน ประจำครึ่งปี 2007
โดยการตัดสิน จาก ท่านคณะกรรมการกิตติมศักดิ์ 5 ท่าน
หู,ตา,สมอง,หัวใจ,และความไร้เหตุผล ของผม
ณ.บัดนี้...............









รางวัลที่ 1
สมทบหญิงยอดเยี่ยม
Best Supporting Actress


เชว มี ยอง,ลีเลียน,ลี ซู จี

"รางวัลแรกในค่ำคืนนี้ตกเป็นของ
เชว เม ยอง
สาวเกาหลี พี่สาวแท้ ๆ ของ เชว จี ฮุน
ที่หลายคนต่างลงมติกันอย่างพร้อมเพรียงว่า
หน้าตาเหมือนผม
แซวกันมาก ๆ ซะจนผมเคยเคลิ้มไปว่า
เราคงเป็นเนื้อคู่กันไปพักนึง
เม ยอง ไม่ได้คว้ารางวัลอันทรงเกียรตินี้เพราะความหน้าเหมือน
่แต่ด้วยคาแรกเตอร์ เรียบ ๆ นิ่ง ๆ ไม่หวือหวา แต่เป็น ส่วนขับเคลื่อนที่สำคัญยิ่งของ
สุดยอดซีรีย์ "ยัยตัวร้ายกับนาย sexy"
แบบที่เรียกได้ว่า
มีส่วนแทบจะทุก blog ระหว่าง ผมกับ จี ฮุน นี่แหละ
ที่ทำให้ เธอได้คว้ารางวัลนักแสดงสมทบหญิงไปครอง"





รางวัลที่ 2
ออกแบบเครื่องแต่งกายยอดเยี่ยม
Best Costume




1.วันนี้ผม Sexy มาก(18/1/07)
2.ได้เวลาของสุดยอดเสื้อตัวหนึ่งในตู้(16/1/07)
3.ตากแดดตากลมเพราะนม 2 เต้า(27/6/07)

"ในครึ่งปีแรกที่ผ่านไปนั้น
ไม่มี สุดยอดการแต่งกาย ครั้งไหน ที่โดดเด่นไปมากกว่า การแต่งกายในครั้งนั้นของผม อีกแล้ว
ด้วยเสื้อเพียงแค่ตัวเดียว ที่กลายเป็นจุดเปลี่ยนแห่งภาพยนตร์ชีวิตหนึ่งเรื่อง
ของผมให้เข้าสู่ความระทึกใจไปตลอดกาล
ณ.วันนี้ วงการภาพยนตร์(ชีวิต) ได้รู้ว่า
Costume ที่ดีไม่ใช่แค่ สวย แต่ต้องสามารถเป็น ตัวละครสำคัญ ผลักดันเรื่องให้ไปข้างหน้าอย่างเหลือเชื่อแบบนี้
ขอบคุณ Polo Ralph Lauren ที่ออกแบบชุดนั้นมาเพื่อผมโดยเฉพาะ"





รางวัลที่ 3
สมทบชายยอดเยี่ยม
Best Supporting Actor


ฮี เจ,อิงกิ จัง,ฮิโรโตชิ ยามาดะ

"ไอ้ ฮี เจ หัวโต ผู้ร้ายประจำเรื่อง
มีรถยนต์แค่คันเดียว
แต่กลายเป็นอาวุธสำคัญ ที่ใช้ฟาดฟันพระเอกอย่างผมให้พ่ายแพ้แบบไม่มีทางสู้
ฮี เจ เข้ามาขโมยซีนพระเอกอย่างผมอย่างหมดจดในช่วง ไคลแมกซ์ ของเรื่อง
อีกทั้งสร้างความเครียดในระดับสุดยอดให้แก่พระเอก
แถมยังสร้างความเกลียดชัง
ในระดับที่ทำให้ ตัวละครหลัก
เกิดการเติบโต ทาง คาแรกเตอร์ ไปในทางผิด ๆ
พลิกตัวเองเข้าสู่ด้านมืด
จนกระทั่ง พังเรื่องราวชีวิตของตัวเองซะป่นปี้ อย่างน่าหัวร่อ

ด้วยการแสดงอันยอดเยี่ยมนี้
เขา ได้สร้างคาแรกเตอร์ ผู้ร้าย ที่พระเอกไม่สามารถต่อกรได้สำเร็จ
เป็นครั้งแรกของโลกภาพยนตร์

นี่แหละคือ การแสดงที่ ผกก.ทุกคนต้องการอย่างแท้จริง(ยกเว้นผม)"





รางวัลที่ 4
เขียนบทยอดเยี่ยม
Best Screenplay



1.เพราะผมเพิ่งบอกรักไป(18/6/07)
2.กระจาย(21/6/07)
3.มิตรภาพราคาโรงงาน(12/5/07)

"โดยไม่แคร์ว่า ท่านผู้อ่านจะปวดสายตาหรือไม่?
ท่านกรรมการที่ชื่อว่า ความไร้เหตุผล
ก็ได้ให้เหตุผลที่มอบรางวัล เขียนบทยอดเยี่ยมให้ แก่ Blog ตอน
"เพราะผมเพิ่งบอกรักไป" เอาไว้ด้วยการแสดงความชื่นชอบต่อ
สไตล์การเขียน blog แบบ ตี ปิงปอง
ที่ให้ตัวละคร 2 ตัว
อยู่กันคนละฝั่ง
โต้ตอบกัน อย่างออกนอกหน้า
นี่คือสไตล์การเขียน เกี่ยวกับ การโต้ตอบ ระหว่าง
นักแสดงหลัก 2 คนได้อย่าง ชัดเจน ลงตัว เป็นเอกเทศน์ มาก
ยืนอยู่กันคนละมุม เล่นกันคนละประโยค โต้กันไปโต้กันมา
เหมาะอย่างยิ่งที่จะนำมาเขียน ตอน ผมไม่ได้เขียนแบบ บ่นอยู่คนเดียว "





รางวัลที่ 5
เพลงประกอบ Blog ยอดเยี่ยม
Best Music



1.การบอกรักก่อนกำหนด(8/2/07)
2.คืนนี้ผมร้องไห้ให้เธอ(24/2/07)
3.วันนี้ผม Sexy มาก(18/1/07)

"เพลงที่ใส่ใน blog นี้
เป็นเพลงเกาหลีที่ผมชอบเพลงแรกในชีวิต
ตั้งแต่เคยฟังเพลง เกาหลี มา(พอสมควร)
ฟังครั้งแรกปุ๊บ ชอบเลย เพลงไรเนี่ย เพราะจัง
โดน!! ทั้ง ๆ ที่ไม่รู้ความหมาย
ฟังครั้งแรกตอนต้น ปี 05
ได้ยินใน คอมฯ ของเพื่อนชาวเกาหลี ตอนสมัยเรียนอยู่ที่ Sydney
ตั้งแต่ก่อนเรื่อง Goong ฉายที่เมืองไทยอีก
เพราะชอบมาก ๆ เลยบังคับให้เพื่อนเกาหลีแปลให้
พอยิ่งรู้ความหมายยิ่งคิดว่า
โอ้ว!! มันโรแมนติคนะเนี่ย
อยากให้ตัวเองมีเรื่องราวเหมือนในเนื้อเพลงนี้จัง
จนกระทั่ง จี ฮุน เอาจม.ฉบับนั้นมาให้
เพลงนี้ จึงเป็นเพลงเดียวที่ผมนึกถึง
และลงตัวกับ Blog ในวันนั้นมาก ๆ
ว่า ในที่สุด ชีวิตของเราก็ได้มีเนื้อหาเหมือนเพลงนี้ซะที
แถมกับ เจ้าของประเทศ ซะด้วย
(เนื้อหาเพลงนี้เกี่ยวกับ คน 2 คน ที่่ต่างก็แอบชอบกัน
แต่ไม่รู้ว่าอีกคนก็ชอบเราเหมือนกัน
จนกระทั่งมาสารภาพรักกันในที่สุด)"






รางวัลที่ 6
ถ่ายภาพยอดเยี่ยม
Best Cinematography







"รางวัลถ่ายภาพยอดเยี่ยมไม่ใช่ รางวัลที่มอบให้ภาพที่สวยที่สุด
ไม่ใช่รางวัลที่มอบให้ภาพที่จัดแสงดีที่สุด
แต่เป็นการมอบรางวัลให้แก่
ภาพที่ผมดูบ่อยที่สุด ชอบที่สุด
และเอามาโชว์(อวด)คนอื่นบ่อยที่สุด ในรอบครึ่งปีแรก
ที่น่าสนใจคือ
ภาพที่คว้ารางวัล ถ่ายภาพยอดเยี่ยม
และอีก 2 ภาพที่ได้เข้าชิงไม่ได้มาจากกล้องของผมเลยแม้แต่ใบเดียว"






รางวัลที่ 7
ความเสียใจยอดเยี่ยม
Best Sadness



1.คืนนี้ผมร้องไห้ให้เธอ(24/2/07)
2.ฉันไม่เคยพบกับผู้ชายที่อบอุ่นแบบนี้มาก่อน(23/2/07)
3.หลักฐานของการปฎิเสธ(15/2/07)

"2 วันที่่ผมร้องไห้ประจำครึ่งปีแรก
ถูกเสนอชื่อเข้าชิง สาขา เสียใจยอดเยี่ยม ตามคาด
แต่ก็ยังต้องห้ำหั่นกับอีก 1 วันที่ไม่ได้ร้องไห้เพราะร้องไห้ไม่ออก
แต่ก็เสียใจไม่แพ้กัน
ก่อนที่ รางวัล โทนี่ อวอร์ด จะถูกมอบให้กับ
วันที่ผมเสียใจที่สุดจริง ๆ ในรอบครึ่งปีแรก
วันที่ผมยืนน้ำตาไหลเป็นสาย นานกว่า 5 นาทีข้างร้าน Hersheys
ต่อหน้า เพื่อนฝูง 4-5 คน ก่อนจะถูกเพื่อน ๆ รุมกันปลอบ
วันนั้นคือวันที่ผมต้องจำนนต่อ
เหตุผลที่สำคัญที่สุดที่ผมควรเสียใจ

"จี ฮุน กลับเกาหลี"

และเหลือทิ้งไว้เพียง ปริศนา ว่า ทำไม?
เธอถึงเปลี่ยนไปในตอนจบ
และทิ้งไว้เพียง ลูกอมระงับกลิ่นปากอีก 4 กล่อง จาก Calibou Coffee"






รางวัลที่ 8
ความสุขยอดเยี่ยม
Best Happiness



1.การบอกรักก่อนกำหนด(8/2/07)
2.วันนี้ผม Sexy มาก(18/1/07)
3.The Best Valentine's Day ever(14/2/07)

"วันที่ผมก้าวขึ้นไปคว้าตำแหน่งผู้ชายในสเปคของ สาวเกาหลี 1 คน
วันที่ "ผู้หญิงที่ถูกโหวตให้สวยที่สุดที่ร.ร" มาบอกชอบ
วันที่คนที่ผมแอบชอบมาตั้งแต่ครั้งที่เห็น มาบอกชอบผมก่อน
วันที่สเน่ห์ที่พยายามโปรยมาเดือนกว่า ๆ ออกฤทธิ์เห็นผล
คือวันเดียวกัน
คือวันที่ คณะกรรมการทั้ง 5 ท่านมีความเห็นตรงกันอย่างเป็นเอกฉันท์ว่า
ในครึ่งปีแรก ไม่มีวันไหนที่มีปริมาณความสุขไหลเวียนทั่วร่างกายผมได้เทียบเท่ากับวันนี้อีกแล้ว








รางวัลที่ 9
การแสดงนำฝ่ายหญิงยอดเยี่ยม
Best Female Performance



1.ฉากสุดท่้าย(20/6/07)
2.กลับตัวก็ไม่ได้ ให้เดินต่อไปก็ไม่ถึง(10/2/07)
3.วันนี้ผม Sexy มาก(18/1/07)

"การ กลับหลังหัน ของ ฟันกระต่าย ใน Blog นั้น เพียงแค่ 1 วินาที
ถือได้ว่าเป็น ผลงานการแสดงโดดเด่นที่สุด ใน บรรดานักแสดงนำฝ่ายหญิงประจำครึ่งปีแรก อย่างแท้จริง
นอกจากจะ Minimalism และ อินดี้ มาก ๆ แล้ว
ยังเป็น การแสดง ที่ทิ้งช่องว่างอย่างมากมายมหาศาลให้ คนดูได้ตีความกันอย่างเมามันส์
แถมยังเป็น การเข้าร่วมตีความของคนดู
โดยใช้ประสบการณ์ของตัวเอง เชื่อมโยงเข้า กับ หนังได้อย่าง เปิดกว้างมาก ๆ
เป็นตอนจบแบบเปิด ที่คิดถึงทีไร ก็ยัง รู้สึกได้ถึงความเท่ จนทุกวันนี้"






รางวัลที่ 10
การแสดงนำฝ่ายชายยอดเยี่ยม
Best Male Performance




1.The Best valentine's day ever(12/4/07)
2.เพราะผมเพิ่งบอกรักไป(18/6/07)
3.เดทกับคนปัญญาอ่อนอย่างผม(12/4/07)

"ฉากบอกรักฉากใหญ่ท่ีสุดต่อหน้า ตัวประกอบกว่า 20 คน
กับ
นักแสดงนำขี้อายคนหนึ่ง
ดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้
แต่เป็นไปแล้ว
เมื่อผมพลิกบทบาทจากหนุ่มขี้อาย
ผู้ซึ่งเคยบอกรัก แต่ ที่เงียบ ๆ ส่วนตัว ๆ 2 ต่อ 2 มาตลอด
เดินสง่าผ่าเผยเข้าไป improvise ฉากบอกรักที่ดีที่สุดในชีวิตของตัวเองกับ จี ฮุน

สำหรับผมแล้วนี่แหละคือ
สุดยอดการแสดง ของผมในรอบครึ่งปีแรกที่น่าจดจำที่สุด"







รางวัลสุดท้้าย
ภาพยนตร์ยอดเยี่ยม
Best Picture




1.ยัยตัวร้ายกับนายเซ๊กซี่
2.ปฎิบัติการบอกรัก ฟันกระต่าย
3.สุดยอดนักล่าห้องเช่า เสี่ยวหลง

"ไม่มีพลิกโผ
สุดยอดภาพยนตร์รักประจำครึ่งปีแรก
ที่ลงตัวทุกองค์ประกอบ
บรรยากาศโรแมนติค (ท่ามกลางหิมะและหน้าหนาว)
แต่งตัวเท่(แฟชั่นฤดูหนาว)
นางเอกนานาชาติ (เกาหลี)
แถมมีครบทุกอารมณ์
สุข ซึ้ง เศร้า งง หัวเราะ ร้องไห้ หักมุม Loveซีน หึง งอน เขิน ฯลฯ
นักแสดงก็เยอะ
เพื่อนพระเอก,เพื่อนนางเอก,ผู้ร้าย,สมุนของผู้ร้าย
(ไม่ได้เล่นคนเดียวเหมือน เรื่องหลัง ๆ)
อุปกรณ์ประกอบฉากก็เยอะ
การ์ด,ของขวัญ,ลูกอม ฯลฯ
ความโดดเด่นยังอยู่ที่การเชือดเฉือนบทกัน Blog ต่อ Blog
เรียกได้ว่า ผมออกจากบ้านไปร.ร ด้วยความตื่นเต้นทุกวัน

นี่แหละคือ การปะทะฝีมือกันอย่าง สมน้ำสมเนื้อ+พอฟัดพอเหวี่ยงที่สุด
ตาต่อตา ฟันต่อฟัน
ระหว่าง พระเอกหนุ่มไทย กับ นางเอกสาวเกาหลี
ในเรื่องราวระหว่าง คน 2 คน ที่มาพบกัน
ชอบกัน แต่พ่ายแพ้ให้แก่ระยะทาง(และเหตุผลอื่น ๆ ที่ไม่สามารถรู้ได้)
ที่จะอยู่ในใจผมตลอดกาล"

Create Date : 17 กรกฎาคม 2550
Last Update : 18 กรกฎาคม 2550 20:14:03 น.		29 comments
Counter : 538 Pageviews.
Share Tweet