ไปไม่ลา มาไม่ไหว้(30/7/07) หายไปแล้ว อาการนั้น ไปไม่ลา มาไม่ไหว้ อาการอะไรก็ไม่รู้ ที่จู่โจมผม 3 วันรวด สันนิษฐานว่า เกิดขึ้นเพราะระบบขัดข้อง จากการอยู่คนเดียวจนถึงจุดอิ่มตัว ร่างกายคงจะเอียน แต่สมองลืมรู้สึก สันนิษฐานว่า เกิดจากการขาดความอบอุ่น หรือถ้าไม่ได้ขาดความอบอุ่น ความอบอุ่น ที่สะสมไว้จาก ครอบครัว ในร่างกายของผมคงเริ่มหมด ชีวิตที่ต้องลุย ๆ คนเดียวเป็นส่วนใหญ่ ที่นึกว่า เต็มไปด้วย อิสระ เลยทำให้ลืมไปว่า อิสระเยอะมากแค่ไหน ความเหงามันก็เยอะเท่ากัน วันดีคืนดี อิสระที่มีอยู่เต็มกระเป๋า ดันแปลงร่าง กลายเป็นความเหงา เข้าจู่โจมเฉียบพลันในวันที่ ความอบอุ่นเริ่มจืดจาง แม้จะโชคดีที่ตัวเราแข็งแรงนิดหน่อย(มั้ง) เวลาเจออาการ "วันนั้นของเดือน" ทีไร ทำเต็มที่ก็แค่หงุดหงิด นั่งดูตัวเองหงุดหงิดเฉย ๆ วันนี้ผมพบว่า พอเบื่อพอหงุดหงิดจนถึงจุดอิ่มตัว(3 วัน) ความรู้สึกดี เดิม ๆ ก็กลับมาทวงที่ว่างในสมองคืน มันก็ผลัดกันทวงพื้นที่กันไปกันมานี่แหละ "ความอิสระ" กับ "ความเหงา" ที่จริงแล้ว ก็คงจะอยู่ในหมวดหมู่เดียวกัน อิสระคงจะเป็น ส่วนแข็ง เหงา คงจะเป็นด้าน อ่อนไหว เดินตีคู่กันไปกับผมในทุก ๆ ที่ที่คิดว่า ช่างอิสระเสรี ที่จริงแล้ว ผมไม่ได้รัก "ความโดดเดี่ยว" หรอก (ยืนยันว่า อยู่คนเดียวสนุกมาก แต่มีคู่ สนุกกว่า ) และเมื่อถูกหยิบยื่น "ความโสด" มาให้ "โดยไม่ได้เต็มใจ" รับ ่ไหน ๆ ก็ต้อง ลุย บนเส้นทางของ ความโดดเดี่ยว บางครั้งผมก็คงจะต้องการ ความอบอุ่น มาช่วยทำให้ ลุย ไปได้อย่างทรหดอดทน บ้าง วันนี้ หลังจาก อาการหงุดหงิดรมณ์บ่'จอย หายไป เอง ผมโทร.ไปหาคนที่ผมรักที่สุดในโลกอันดับ 1 กับ 2 ที่เมืองไทย เหมือนที่โทร.ไปหาประจำเวลาคิดถึง ถามว่า กินข้าวหรือยัง? ฝนตกรึเปล่า? ทำอะไรอยู่? ดูละครช่อง 7 ตอนบ่าย ๆ เรื่องอะไร? ถามเหมือนทุก ๆ ครั้งที่โทร.ไป ผมยิ้มได้ ผมรู้สึกมีความสุข ผมรู้สึกอบอุ่น และเสียงที่ได้ยินกลับมา ทำให้ผมรู้ว่า.... เสียงของ คนที่ผมรักที่สุดในโลก และก็รักผมอย่างไม่มีข้อแม้ คือ 1 ความอบอุ่นที่ผมต้องการ นี่เอง (จี ฮุน,ฟันกระต่ายดูไว้ นี่แหละ คนที่อยู่ในใจของผมตัวจริง )   Create Date : 31 กรกฎาคม 2550 24 comments Last Update : 31 กรกฎาคม 2550 13:46:20 น. Counter : 766 Pageviews. Share Tweet

โหคุณยายเท่ห์จัง รู้และว่าเป็กโก๊ะ นมใหญ่เหมือนใคร ?? ปล. ข้อความสุดท้าย มีน้ำตาไหลแหง๋ๆๆค่ะ ^^   โดย: Nisasa 31 กรกฎาคม 2550 13:48:10 น.

เป๊กโกะเขียนเรื่องน่ารักแล้วรูปยังน่ารักอีกด้วยอะ   โดย: มันจะดีเหรอคะ 31 กรกฎาคม 2550 14:05:23 น.

จี ฮุน คงทำอะไรให้เพกโก๊ะจังขาดความมั่นใจซิ ผู้หญิงน่ะ ไม่เเสดงออกนะ ถึงจะชอบมากเเค่ไหนก็ ตาม บางทีเราไม่มีทางได้รู้หรอก ปล เเฟนคนล่าสุด นอนดีดกีต้าเหรอเปล่าเนี่ยย? ปล 2 หนุ่มน้อยนั่งอ่านหนังสือพิมพ์ เพ็กโก๊ะจังต้วจริงใช่มัย? ถอดเสื้อเเล้วเซกซี่นะ ใจเต้นเลยละ   โดย: ELiiCA 31 กรกฎาคม 2550 14:34:50 น.

คุณตาคุณยาย น่ารักที่สุดเลยคะ   โดย: mintny_n 31 กรกฎาคม 2550 14:45:30 น.

ปู่กะย่าหรือคะ ครอบครัวคือที่พักใจจริงๆนั่นแหละ   โดย: ผีเสื้อไหม 31 กรกฎาคม 2550 16:58:03 น.

เพลงเข้าก๊านเข้ากันกะเนื้อเรื่อง จากขาวดำกลายเป็นสีเหมือนเดิมแระคงหายเหงาซะทีน๊าเป๊กโกะ เห็นรุปปลากรอบแล้วให้นึกสงสัยว่าเป้นหลานคนโปรดหรือป่าวเนี่ย   โดย: ซซ 31 กรกฎาคม 2550 16:59:18 น.

ตอนแรกจะว่า เป็นเด็กไม่รู้จักสัมมาคาราวะ... ปล. คุณตาคุณยาย น่ารักสุดๆๆ   โดย: Mix Love 31 กรกฎาคม 2550 18:37:32 น.

เข้าใจความรู้สึกนะ บางครั้งเราก้อเป็นแบบนี้ .... ถึงแม้ว่าเราจะอยู่กะครอบครัว มีเพื่อนเต็มไปหมด แต่บางครั้ง บางเวลา มันก้อรู้สึกเหงาอย่างบอกไม่ถูกเหมือนกันนะ ..... มันมีบางอย่างในใจลึกๆที่มันทําให้รู้สึกอ่ะ .... ท่าทาง จขบ.จะคิดถึงคุณปู่ คุณย่ามากๆเนอะ ^^ .... คุณย่าเปรี้ยวมั่กๆ ..... อิอิ   โดย: คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของเรา. 31 กรกฎาคม 2550 22:49:50 น.

น่ารักมากอะ คุณย่าเปรี้ยวจิ๊ดเลยอะ ...น่ารัก น่ารัก คะ ...   โดย: natnatna 31 กรกฎาคม 2550 22:53:57 น.

คิดถึงน่าดูเลยสิ แค่ได้ยินเสียงก็ยังดีเนอะ แต่ถ้าได้กอดแล้วเอาหน้าซบด้วยนี่ยิ่งอบอุ่นบอกไม่ถูกว่าป่ะ ดีแล้วล่ะที่หายเหงา กลับมาเริงร่านะ   โดย: MaRiMeKKo 1 สิงหาคม 2550 0:05:13 น.

There you go :::>>> Welcome to the cheerful world again !!   โดย: utterztomato 1 สิงหาคม 2550 6:38:46 น.

เห็นด้วยคะ เราเองก็รู้สึก...รักอิสระแต่ก็แอบเหงาลึกๆ - -" ปล. 2 รูปล่าง น้องชายกับน้องสาว จขบ.เหรอคะ น่ารักมั้กๆๆ   โดย: pasuta 1 สิงหาคม 2550 14:42:44 น.

ชอบอ่าน blog ส่งเสริมสถาบันครอบครัวแบบนี้จัง   โดย: ผ้าถุง 1 สิงหาคม 2550 16:17:53 น.

ละครช่องเจ็ดตอนบ่ายๆช่วงนี้เป็นแนววัยรุ่นวุ่นรัก แสดงว่าคุณปู่ คุณย่า(หรือคุณตากะคุณยายหนอ)ยังอินเลิฟอยู่ในหัวใจตลอดนะคับพ้ม ปล.จะส่งวิดีโอเรื่องสะใภ้ป่วนตำนักรัก ของช่องสามตอนบ่ายๆไปให้ดูเซิร์ฟๆนะคับพ้ม...   โดย: ลิงจ๊ากจ๊าก 1 สิงหาคม 2550 17:43:54 น.

^ ^ พออ่านคอมเม้นท์ ที่คุณลิงเม้นท์บ้านนี้ทีไร ต้องยิ้มทุกที   โดย: Nisasa 1 สิงหาคม 2550 18:44:37 น.

เห็นคุณลุงคุณป้านึกถึงคำว่า โถ ทำไปได้ ว่าแต่คงไม่ได้บังคับให้โพสต์ท่าถ่ายรูปแบบนี้หรือแอบเอากีตาร์ใส่มือตอนหลับนะครับ   โดย: ฮิโระ (ordinary_hero ) 1 สิงหาคม 2550 20:56:03 น.

เท่ดีนะคะ ถือกีตาร์ด้วย ดาวดวงใหม่แจ้งเกิดในวงการร็อคแว้ววววว... ยินดีด้วยค่ะที่หาทางกลับมามีความสุขเจอ   โดย: Rabbit Sunflower 1 สิงหาคม 2550 22:24:19 น.

น่ารักดีนะครับ หลับทั้งๆที่ถือกีต้าร์ไว้ด้วย If I could change, I will change something which is take us apart. God bless you.   โดย: เราหล่อมาก 2 สิงหาคม 2550 4:26:08 น.

Ur pic made me think of my GrandMum so much. We were so close and she loved me very much but now she's not with me any more. God blesses her in the heaven. I miss her when read ur blog...   โดย: Mudmee (Princess in the Blue ) 2 สิงหาคม 2550 7:14:52 น.

เูช้าวันนี้เข้ามาฟังเพลงเพราะๆจ้า   โดย: ELiiCA 2 สิงหาคม 2550 7:15:18 น.

เป็นผู้ใหญ่ที่น่ารักมากๆ เท่ห์สุดๆ ไปเลยค่ะ เดี๋ยวจะจับคุณยายที่บ้านมาทำแบบนี้มั่ง 5555   โดย: gigAgain 2 สิงหาคม 2550 14:57:38 น.

บอกแล้วความเหงาอยู่กับคนสนุกสนาน มองโลกในแง่ดีอย่างคุณได้ไม่นานหรอก มันก็ต้องเฉา ชิงจากคุณไปเสียก่อน ปล. คุณยายน่ารักมาก ร๊อคเกอร์สาวตัวจริงมาแอบอยู่นี่เอง   โดย: Cheerfully 2 สิงหาคม 2550 21:17:09 น.

้แปลกดีนะ อาการแบบนี้เราก็เป็นอ่ะ เดือนละครั้ง อยู่ดี ๆ ก็มา นึกจะไปก็ไป...แบบนี้เลย ปล. รูปปู่กับย่าเท่จริง ๆ   โดย: Almondblist 18 ธันวาคม 2550 21:48:07 น.

ความอบอุ่นที่แท้จริงเนอะ ปล.ชอบเพลง   โดย: *~LiTtlE SpAce~* 20 เมษายน 2551 1:39:42 น.