ฮ่าๆ ขำดีค่ะ ชีวิตน่าสุโขสโมสรอยู่นะคะ..

555

นั่นไง


พระเอก ตัว เจง มาน ต้อง เป็น อย่าง เน๊ๆๆ

หล่อแบบไม่มี หน้าาา

พ่อครัวหน้าเหมือนกันโหม๊ดดด

เป๊กโกะจัง ตัวปลอม..กับ ตัวจริง..

ฟามหล่อสูสีกัน...

คิดถึงร้านเก่าสมัยที่พี่ทำเลย...

ร้านอาหารอินเดียค่ะ ที่สุขุมวิทซอย11

ออกมา8ปีแล้วแต่ยังคิดถึงเสมอ

เข้าใจทำจัง ชอบนะ

เข้าใจทำอะคุณ แต่เพลงนี่แหม โดน ๆๆ อยากร้องให้นายฟัง 55 จะมาติดตาม ตอนต่อไปเน้อ

น่า ซา หนุก ก้าบบบบบบบ

ฮ่าๆๆ ขำดีอะ
ชอบๆ เหมือนอ่านการ์ตูนเลย

ฮาดี 5555555




แต่เห็นท่าแล้วหมั่นไส้ผู้จัดการ เป๊กโกระตัวจริง จริงๆเลยยย

I'm not sure if you are a good manager with your blur face
You may need to expose your face like others

โหย..คุณ..เกือบตายแน่ะ ตอนนี้อ่านจบแล้วชีวิตคุณ 1 ปีที่ผ่านมา อ่านมาเกือบห้าชั่วโมงแน่ะ..ฮ่าๆ สงสัยอย่างเดียวเลยนะ ทำไมต้องเบลอหน้าตัวเองด้วย จมูกเบี้ยว ตาเข หรือมีอะไรผิดปกติที่ใบหน้าหรือป่าว? สนุกดีแต่วันนี้ขอตัวไปทำภารกิจก่อน แล้วจะมาติดตามใหม่นะคะ โชคดี&Have a nice day!!

ทำไมเพื่อน ๆ ในร้านกลัวผู้จัดการกันจัง...
ผู้จัดการร้านเผด็จการล่ะสิ...
ระวังเหอะ...จะโดนเลื่อยเก้าอี้ไม่รู้ตัว...

ปล. ตอนอ่านกำลังคุยโทรศัพท์อยู่พอดี...อ่านมาถึงช่องสุดท้าย...สะดุ้งเลยอ่ะ...

ปล.2 เฮ้ย...ผู้จัดการลืมรูดซิป...

เปลี่ยนจากความรักมาเป็นเป๊กโกะการ์ตูนไปซะแร้ว

ชอบเพลงนี้จัง ยืมไปให้เจ้านายฟังหน่อยได้มั้ย ทำเวอร์ชั่นภาษาอังกฤษให้หน่อยซี

เท่ห์น่ะ ตกลงพระเอกตัวจริงหรือตัวปลอมเนี๊ย

ปล.เมื่อไหร่การ์ตูนจะวางแผงจ๊ะ จะได้เก็บเงินไว้ซื้อ

lol สนุกดีจัง

ชอบๆ

รออ่านตอนต่อไปค่ะ

(ยังว่าเลยว่า ทำไมคุณเป๊กโกะ หน้าไม่เหมือนคนไทยเลย แถมยังยอมโชว์ตัวด้วยเฮะ ที่แท้ก็ตัวไม่จริง )

เฮ้ย..นาย ทำอะไรเนี้ย..น่ารักเชี๊ยะ..

เราจะมาส่งข่าวว่า ร้านไข่นกกระทา ข้างๆร้านขายหนังสือ ในตลาดโต้รุ่งหัวหิน ที่อดีตคนเคยรักของนายชอบกินนั้น..

ตอนนี้ร้านก็เป็นอดีตของตลาดโต้รุ่งหัวหินไปเรียบโร้ย โรงเรียนเป๊กโกะซัง เช่นกันนะจ๊ะ..จบข่าว..

ปล. ไว้กลับมาติดตามต่อ ภาคสองเด้อ

มาต่อเร็วๆเน้อ
รอ...ต่อไป

แวะมาขำด้วยคนจิ

ผู้จัดการเป๊กโกะนี่หญ่ายยยย จริงๆเลยเนาะ อิอิ

555 เข้าใจบรรยายนะ ฮาได้ใจเจ๊ เมื่อไหร่จะเปิดเผยตัวจริงล่ะนี่

หนุกดีๆ

จะรออ่านภาคต่อนะ

ว่าแต่เพลงนี้มันกี่สิบปีมาแล้วนี่

สนุกดีค่ะ เดี๊ยวรออ่านครั้งต่อไป
โอเคครับท่าน ทันครับผม เหมาะสมครับเจ้านาย ประโยคนี้แต่ก่อนใช้ประจำเหมือนกันค่ะ

ให้ค่าจ้างนักแสดงเปล่าเนี้ย

หึ หึ หึ ... ทำดีครับพ้มเหมาะสมค่ะเจ้านาย

หน้าหายไปไหนหว๋า

ขำๆแล้วก็จะรอตอนต่อไปคับ

แวะมาขอบคุณที่ไปอวยพรวันเกิดให้นะคะ

อ่านแล้วอารมณ์ดี มีรอยยิ้มติดมาเลยค่ะ
ขอบคุณนะคะที่แวะไปเที่ยวบล็อกฟ้า
แล้วจะแวะมาอ่านต่อค่ะ

เมื่อสมัยเด็กๆ
เวลามีหนังกลางแปลงมาแถวบ้าน
ถ้าเป็นของ แอ้ด จอเทวดา
จะตื่นแต้ล...ลลลลม๊าก
รีบทำการบ้าน
หอบเสื่อ-หอบหมอน
และซองของแลกต่างๆ อาจเป็นมาม่า-
ผักซักฟอง หรืออะไร ก็แล้วแต่
ไปรอที่หน้าทางเข้า...
แฮ่ะ แฮ่ะ เวลาผ่านไป
แอ้ด เทวดา นำเสนอผ่านโลกไซเบอร์ซะแล้ว
พัฒนาจริงๆ....เรื่องราวของพระเอกของท้องเรื่องเก๊าะน่าสนใจ
ว่าแต่ไม่ต้องเอาซองอะรัยมาแลกชั่ยม๊า...^_~*

555+ ทำเปนการ์ตูนแบบนี้อ่านละสนุกดีจ้า

อยากทานอาหารไทยล่ะสิ เด๋ว em ไปให้ตามคำขอ 5555+
มีนานี้เราก้อจาตามคุณเป็กโกะไปเมกาละนะ แต่เราไปทำงานเปนกรรมกร

แหม ท่ายืนยืนพระเอกตัวจริงนี่ได้ใจจริงๆ เล้ย

เอาอีกๆ

ปล จ้องภาพผัดไทยตั้งนาน อยากกินทำไงดีเนี่ย

แล้วไปแอบถ่ายชีวิตชาวบ้านได้ไงเนี่ย

เป๊กโกะจังเช็คหลังไมค์ด้วยนะคะ
ยังไม่ได้ส่งค่ะ กำลังจะส่ง

อิอิ มาดูมาดผอจอกอคนเก่งค่ะ เห็นแต่มาดไม่เห็นหน้าอีกแล้ว

ร้านนี้โหดจริงๆเลยอ่ะ แวะมาทักทายจ้าหลังจากห่างหายไปนาน

Ah~~~~~ snook Dee.
Thank you for visit me. ....

ปูเสื่อนั่งรอดูตอนต่อไป....

อิอิ...เพ่โก๋...ทอด ทีนะคับ..ไม่เด้ย..เข้ามานาน..เดี๋ยว..ต้องไล่ดู ซะแร้นน...
ว่าแต่..ลูก น้อง นี้...ตำส้มตำ ได้ ป่าววว..หนอ..ขอสั่ง ตำไทย จานนึง..นะ...

ปล..จะส่ง.สูตร..ข้าวแกงกะหรี่ ไข่..ร้าน..ปายนา ไปให้นะเคิ้บบบ....อร่อยน๊า

ขำมากๆ ฮาโคตรๆ

ติดตามตอนต่อไปอยู่นะคับ

ตื่นเต้นๆๆๆ รีบๆมาอัพตอนต่อไปนะคับ

ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


ได้อารมณ์มากๆๆๆๆๆ แหมครัวเยิ่นจัง ระวังเฮทส์ลงนะจ๊ะ

เดี๋ยวถูกปิดร้าน
กิกิ

อู้วว ไม่ได้มาเยี่ยมบ้านนี้นานพัฒนามาเป็นหนังคอมมิคส์แล้ว (เหมือนการ์ตูนเล่มมากกว่าดูหนังง่ะ)
เดี๋ยวมาติดตามต่อ

ลงแบบนี้ร้านจะขายได้อยู่ป่าว 555

ชูนิ้วกลางนี่ แปลว่าสู้ตายหรือคุณน้อง
น่ากลัวจังเย้ย อิอิอิ

ต๊กใจหมดเลย นึกว่าเป๊กโกะเปลี่ยนไป

มาขำค่ะ

เป๊กโกะคนแรกหล่ออ่ะ