หลังอาหารมื่อกลางวันผมก็มักจะพกกล้องคอมแพคเดินเรื่อยเปื่อยไปบริเวณต้นไม้ ริมรั้วของที่ทำงานเพราะบริเวณนั้นจะเต็มไปด้วยต้นไม้ต่าง ๆ แม้จะดูรกไปสักนิดแต่ผมเองก้คุ้นเคยและมักจะเดินเล่นบริเวณนั้นประจำ ด้วยเหตุที่ว่าเงียบ สงบ
การนำพาตัวเองออกมาพบกับธรรมชาติตามลำพัง ที่ไร้ผู้คนอื่น ๆ ทำให้รู้ได้ถึงคำว่าสงบ สติ และสมาธิ ได้ปล่อยจิตใจไปกับธรรมชาติ ปล่อยความรู้สึกต่าง ๆโดยไร้เรื่องราวใดใด ผมกลับพบความสุขอย่างบอกไม่ถูก แม้ผมจะพยายามเล่าความสุขนี้ให้คนที่ทำงานฟังเผื่อจะมีแนวร่วมอยากมีความสุขอย่างผมบ้าง แต่ก้ยังไร้วี่แววใดใด ผมก้มีความสุขของผมไปตามลำพัง
ตามมาชมภาพสวยๆ ค่าาาา
อิอิ