ความรู้สึกของฉันในวันนี้ มันเสมือนเบา ๆสบายๆ
อย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน
อาจเพราะ "ฉันไม่ได้มี ฉันไม่ได้เป็น" ดั่งเช่นที่ผ่านมา
แม้ดูเสมือนว่า "ฉันเคว้งคว้าง" ไปบ้าง
แต่มันทำให้ฉันได้ค้นพบความหมายและคุณค่า
ของคำว่า "ลำพัง" แตกต่างมากมายไปจากเดิม







ไม่บ่อยครั้งนักหรอกที่ผมจะนำภาพถ่ายบุคคลมาให้ได้ชมกัน
อาจเป็นเพราะว่า ตัวผมเองไม่ถนัดในการถ่ายภาพแบบนี้
แต่เมื่อถึงคราจำเป็น ก็พยายามถ่ายให้ดีที่สุด
แต่...มันก็ยังติดกรอบความคิดที่ว่า
ภาพสิ่งมีชีวิต จะต้องแสดงความมีชีวิต
ภาพบุคคลที่ผมถ่าย มักจะไม่พบภาพที่ตั้งใจของตัวแบบ
หรือแสแสร้งแกล้งไม่มองกล้อง
ภาพของผมจะต้องมีชีวิต...ผมคิดเพียงเท่านี้







บางที่คนถ่ายภาพอย่างผมก็สับสนเอาเหมือนกัน
กับความคิดที่จะเลือกให้ความสำคัญกับอะไรมากกว่า
แสง สี หรือวัตถุเป้าหมาย
ที่สุดท้าย ก็ตัดสินใจถ่ายไปทั้งที่ยังหาข้อสรุปนี้ไม่ได้
ที่ท้ายสุดภาพที่ได้ก็แปลกตาดีเหมือนกัน ^_^






ค ว า ม สุ ข
บางครั้งเราก็หลงคิดไปว่ามันเป็นของเรา และคิดอยู่เช่นนั้น
เมื่อความสุขนั้นไร้การคงสภาพอย่างที่ใจปรารถนา
ค ว า ม สุ ข .. จึงค่อย ๆเปลี่ยนรูปและกลายเป็น ค ว า ม ทุ ก ข์ ในที่สุด





เธอไม่ต้องห่วงและกังวล
หากวันนี้เธอไม่ได้อยู่เคียงข้างฉัน
ฉันยังสามารถประคับประคองชีวิตของฉันได้ดี
เหมือนดังที่เคยทำมา และฉันควรจะทำได้ดีกว่า
เพราะฉันเริ่มรู้ค่า "การกางปีกของตนเอง"






หรือเพราะความทุกข์ใจที่รุมเร้าอยู่นี้
คือการตกหลุมพรางทางจิต ที่หลงไหลในสิ่งสวยงามตามสายตา
แต่ฉันกลับมีความเชื่อว่า
ทุกหลุมพรางย่อมมีทางปีนป่ายขึ้นมา หากใจหวนไขว่คว้าหาซึ่ง "ธรรม"








เดินผ่านเมื่อเช้า เห็นดอกบัวในอ่างนี้กำลังเบ่งบาน
ไม่รู้ว่าตัวเองคิดอะไรต่อ มารู้ตัวก็ยืนถือกล้องอยู่ข้างอ่างบัวซะแล้ว
โดนป้ายยา... ชัวส์ ^_^








ความงามแท้... ไม่ว่าจะมองอย่างไร ด้านไหน
ค ว า ม ง า ม ... ก็ปรากฏให้รับรู้ได้เสมอ
^_^







แค่ดอกบัวไม่กี่ดอก ก็เล่นได้หลาย Status
กลัวอยู่เหมือนกันว่า "เรื่องนี้จะถึงครูอังคณาแน่"







อีกรูปแล้ว ทั้งที่ใจก็กลัวครูอังคณาจะรู้
ทำใจแหละ ตราบใดที่ "ธนูยังปักหัวเข่า"







ดอกอะไร
ใครรู้จักบ้าง
ขึ้นอยู่ตามข้าง ๆทาง
ที่รกร้าง ตามคันนามากมี
... สีเหลืองเรืองรองดอกนี้ ชื่อว่าอะไร....

ปล. และก็ได้ชื่อมาด้วย คือ หญ้าขัดใบยาว (Broom Weed)
ชื่ออื่น : ยุงกวาด, ยุงปัด, หญ้าขัดมอน, หญ้าข้อ, หญ้าไม้กวาด







เพราะน้ำคือชีวิต มิใช่วิกฤติอย่างที่ปลูกฝังและจดจำ







คนเราไม่ได้รู้ทุกสิ่ง ...และคนก็ไม่ได้รู้มากกว่าสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ
ดังนั้น ความรู้ จึงไม่ได้มีค่าที่ปริมาณความรู้
หากแต่อยู่ที่ กระบวนการศึกษาหาความรู้
โดยปราศจากการยึดติดในสัญลักษณ์ทางปัญญา ที่อุปโลกน์กันขึ้นมาเท่านั้น






ในเมื่อฉันให้ความสุขในแบบฉบับที่เธอต้องการไม่ได้
ฉันก็ขอเลือก
เลือกที่จะยินดี ในความสุขตาม แบ บ ฉ บั บ ข อ ง เ ธ อ
ที่เธอนั้นเลือกและยินดีที่จะเป็น







บางทีลักษณะนามที่เราคุ้น ๆเคยๆ ก็ทำให้สับสนได้เหมือนกัน
แล้วก็ตัดสินใจไม่ได้ว่าจะใช้อะไร
เมฆในวันนี้ ในวันที่ก่อนน้ำท่วมใหญ่ ฉันถ่ายที่วัดไร่ขิง
ไม่รู้ว่าจะเรียกมันจะเป็นก้อน หรือเป็นกลุ่ม ... รู้แต่มันสวยแปลกตาดี ช๊อบ ชอบ พอเนอะ ^_^







เวลาเห็นดอกบัว ไม่มีสักครั้งที่จะเห็นว่ามันไม่สวย
ดอกบัวสวยเพราะอะไร ทังที่มันก็ไม่ได้มีอะไรพิสดาร
พบเห็นได้ทั่วไปไม่ได้มีอะไรแปลกใหม่
ทำไม ทำไม ... เหมือนต้องมนต์






เมื่อฉันตัดสินใจเรียนรู้ที่จะอยู่โดยลำพัง
นั่นหมายความว่า... ฉันพร้อมแล้วกับการสูญเสียและพลัดพรากจากบางสิ่ง
และเรียนรู้ที่จะ...ให้อภัย








จุดที่สูงที่สุดของความสุข คือความปิติ
และจุดสูงกว่าความปิติ คือ ค ว า ม ว่ า ง
ซึ่งการได้มานั้น ไ ม่ ง่ า ย เ ล ย




เทศกาลสงกรานต์เริ่มแล้ว วันนี้ผมทำงานเป็นวันสุดท้ายก่อนหยุดหลายวัน
วันที่ ๑๔ เมษายน ก็ต้องไปบังสุกุลให้เตี่ยกับแม่และบรรพบุรุษ

วันปีใหม่ไทย ๆ .. ขอให้ทุกท่านมีความสุขกับทุกกิจกรรมที่ดำเนิน
ขอให้เดินทางปลอดภัย เคล้วคลาดจากทุกสิ่งที่ไม่เป็นมงคล

มีความสุข สุขภาพแข็งแรง นะครับ