นกนานาชนิด ...ต่างบินมาเกาะบนต้นไม้ที่อดีตน่าจะเคยมีใบปกคลุมเต็มต้นแผ่ไปตามกิ่งก้านน้อยใหญ่
ในวันนี้ แม้สภาพแห่งสังขารที่แปรเปลี่ยนไป เจ้าคงยังซึ่งประโยชน์สำหรับเหล่านก ได้พักพิง
ประหนึ่งว่าเหน็ดเหนื่อยต่อการดำเนินชีวิตมาทั้งวัน
ท่ามกลางแสงแห่งดวงตะวันที่ใกล้อัสดง กำลังจะลาลับไปจากขอบฟ้าแสนไกล
เพื่อก้าวเข้าสู่ราตรีและวันใหม่ในอีกไม่นานต่อจากนี้
พวกมันคงไม่ต่างอะไรกับผมในตอนนี้ ที่ดูเสมือนว่ามีความสุขสงบ
ท่ามกลางแสงแห่งดวงตะวันที่ใกล้อัสดง กำลังจะลาลับไปจากขอบฟ้าแสนไกล
อาจแตกต่างกันตรง การสนใจซึ่งกันและกัน
ระหว่างผมกับบรรดานกเหล่านั้น
โดยพวกมันอาจจะไม่รู้เลยว่า พวกมันเป็นส่วนหนึ่งแห่งความงดงาม
ที่มีแสงทองฉาบทาอยู่เบื้องหลัง
ในขณะที่ผมเอง ในสายตาพวกมัน
อาจกลายเป็นสิ่งที่ชวนเคลือบแคลง สงสัย ด้วยขาดการวางใจในตัวผม
ทำให้การพักผ่อนของพวกมันมีความระมัดระวังเพิ่มขึ้นกว่าเดิม
ตะวันได้ทำหน้าที่ของมันมาทั้งวัน และถึงเวลา อั ส ด ง คงคล้ายกับการได้พัก
เพื่อชาร์ตพลังกลับมาในเช้าของวันใหม่
คนเรานั้นก็คงไม่แตกต่าง
ในการดำเนินชีวิตในแต่ละวัน เราได้พบอะไรต่าง ๆมากมาย
สร้างความสุข พบความทุกข์ ดีใจ เสียใจ ล้มเหลว ประสบความสำเร็จ
และความรู้สึกมากมาย แตกต่างกันไปตามการดำเนินชีวิต
เมื่อถึงเวลาที่ต้องพัก เพื่อให้เวลากับตัวเอง
เราควรให้ความสำคัญและตระหนัก
เพราะ มันคือหน้าที่
ห น้ า ที่ ใ น ก า ร ที่ จะ....
รั ก แ ล ะ ดู แ ล ต น เ อ ง..............................
ขอบคุณทุกการเยี่ยมเยือนและทักทาย
ขอให้ทุกท่านมีความสุข สุขภาพแข็งแรงนะครับ
รวมถึงการมอบภาพงาม ๆ ให้ทุกคนได้ชื่นชมด้วยค่ะ (ถือเป็นหน้าที่เลยละกันค่ะ)