มิอาจที่จะไม่มีความรัก ดอกไม้ที่มิทันได้บาน ต้องร่วงหล่นจากขั้วของมัน เหมือนรักหลุดจากขั้วรัก แห้งโหย เฉาเหี่ยว เฉา ดอกรักเสื่อมสลาย แต่รากแห่งรัก ยังดูดซับน้ำเนื้อของโลก เพื่อผลิดอกที่สมบูรณ์ เพียงความหวังน้อยนี้ มันก็คู่ควรที่จะมีชีวิต -ธารเมฆ-   Create Date : 18 พฤศจิกายน 2550 8 comments Last Update : 18 พฤศจิกายน 2550 14:59:10 น. Counter : 473 Pageviews. Share Tweet

จะหยุดกายหยุดใจมิให้คิด จะหยุดชิดชิดแนบขอแอบฝัน จะหยุดรักรักเธอทุกทุกวัน ตัวพี่นั้นคงไม่อาจกลัวขาดใจ... หวัดดีคร้าบ คุณธารเมฆ ขอบคุณนะคร้าบที่แวะไปเยี่ยมทะเลที่ไร้คลื่น คร้าบ   โดย: (เสียงเปียโนเหงาใต้เงาเทียน) (ทะเลที่ไร้คลื่น ) 18 พฤศจิกายน 2550 20:12:54 น.

ดอกไม้บานปลิวหล่นบนพื้นหญ้า หยาดน้ำตาร่วงพรูดุจสายฝน หล่อเลี้ยงรากแห่งรักใว้ในใจตน จะสู้ทนรอรักกลับคืนมา แวะมาเยี่ยมค่ะ   โดย: Aum & Chi 19 พฤศจิกายน 2550 1:12:16 น.

หากรักปลิดขั้วจากรั้วรัก ไร้หลักลอยร่วงจากรวงเก่า แต่รักนั้นยังเป็นของเรา จะเหงาเศร้าหนัก..ก็จักรัก สวัสดีค่ะ..คุณธารเมฆ ขอบคุณค่ะที่แวะไปที่บล็อก กำลังจะมาแนะนำบล็อก ที่น่าสนใจ แต่เห็นที่เฟรนด์บล็อกคุณแล้ว ก็ยิ้มได้แล้วค่ะ ขอให้มีความสุขกับการอัพบลอกนะคะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ   โดย: ภูเพยีย 19 พฤศจิกายน 2550 9:08:48 น.

ชอบภาพ ชอบคำ สวยและลึกซึ้งค่ะ ชอบที่ว่า"เพียงความหวังน้อยนี้ มันก็คู่ควรที่จะมีชีวิต" ปล.ที่1 ชื่อธารเมฆ เป็นอะไรที่เพราะมาก นึกถึงตอนยืนอยู่ตรงห้วยน้ำดัง ยามหนาวค่ะ ปล.ที่2 ขอบคุณที่ไปเยี่ยมกันที่บลอกเรา แล้วเราจะเข้ามาอ่านบ่อยๆนะคะ   โดย: PANDIN 19 พฤศจิกายน 2550 9:29:10 น.

ขอบคุณ คุณ ทะเลที่ไร้คลื่น , Aum & chi , ภูเพยีย , และ PANDIN มากครับ ที่แวะมาเยี่ยม และขอบคุณที่มาร่วมสร้างสรรค์บทกวีเพิ่มเติมด้วยนะครับ เป็นบรรยากาศที่อบอุ่นมากครับ   โดย: ธารเมฆ 19 พฤศจิกายน 2550 13:43:00 น.

ขอขอบคุณมากนะครับ สำหรับคำอวยพร และที่ไปเยือนบล็อก ขอให้ จขบ. มีความสุขมากๆ ตลอดไปเช่นกันนะครับ   โดย: ซามูไรพเนจร (เพลงดาบแม่น้ำร้อยสาย ) 19 พฤศจิกายน 2550 15:05:51 น.

ไม่ว่าเธอจะรู้สึกอย่างไร โปรดรู้ไว้ว่าหัวใจ .............ฉันให้เธอ   โดย: แสง สีรุ้ง (แสง สีรุ้ง ) 19 พฤศจิกายน 2550 16:51:13 น.

สวัสดีค่ะพี่ธารเมฆ มาอ่านบทกวีเพราะ แต่ไม่แจมนะ คิดไม่ออก แหะๆ   โดย: มัยดีนาห์ 20 พฤศจิกายน 2550 13:31:18 น.