|
วัยแรกเกิด
จ้องตาคุณ และพยายามจดจำใบหน้าของคุณไว้อย่างสุดความสามารถ แม้เขาจะยังไม่เข้าใจสิ่งอื่นใดในโลกนี้ แต่ก็รู้ว่าคุณคือคนสำคัญในชีวิต
วัยทารก
คิดถึงคุณแม้ไม่เห็นคุณอยู่ใกล้ๆ และในช่วงวัย 8-12 เดือน เขาจะเริ่มเหลียวมองหาเมื่อคุณออกไปจากห้องและยิ้มให้เมื่อเห็นคุณเดินกลับมา
วัยเตาะแตะ
อาละวาดแผลงฤทธิ์แบบไม่มียั้ง แต่ร้องกรี๊ดๆก็ไม่ได้หมายความว่าเขาไม่ได้รักคุณแล้ว ถ้าไม่ได้ไว้เนื้อเชื่อใจคุณอย่างเหลือเกิน เขาก็คงไม่เสียใจและโกรธมากขนาดนั้นหรอก
วิ่งไปหาเพื่อให้คุณปลอบประโลมใจ เมื่อหกล้มหรือรู้สึกเศร้าเสียใจ เด็กๆวัยนี้อาจไม่เข้าใจความหมายของคำว่า " หนูรักแม่ " อย่างแจ่มแจ้ง แต่การกระทำของพวกเขาก็ชัดเสียยิ่งกว่าคำพูด
วัยก่อนเรียน
มีของกำนัลให้คุณอยู่บ่อยๆ ไม่ว่าจะเป็นดอกไม้ที่แอบเด็ดมาจากสนามหญ้าหน้าบ้าน ภาพวาดรูปหัวใจสีสวยสด ก้อนหินที่เขาเห็นว่า " พิเศษ " กว่าก้อนอื่น หรือของขวัญชิ้นสำคัญอื่นๆเท่าที่จะนึกออก
อยากให้คุณยอมรับ เขาจะเริ่มเชื่อฟังและให้ความร่วมมือกับคนในบ้านมากขึ้น และหาโอกาสทำให้ทุกคนเกิดความประทับใจในตัวเขา คำว่า " ดูหนูซิ! " จะกลายเป็นคำฮิตติดปากที่คุณได้ยินวันละนับสิบๆครั้ง
วัยเรียน
รู้สึกไว้ใจมากพอที่จะเล่าความลับให้คุณฟัง เช่น รักครั้งแรกหรือเหตุการณ์ที่ทำให้เสียหน้ามากที่สุด คุณเปรียบเสมือนเพื่อนผู้รู้ใจ แม้เขาจะไม่ยอมให้คุณกอดต่อหน้าคนอื่นๆเพราะความอายก็ตามที
| |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
