๑๖ พฤษภาคม ๒๕๖๔ // 2021年5月16日 // May 16, 2021


อากาศร้อนมากเลยเนอะ 
เพิ่งจะเข้าสู่ฤดูร้อนเหรอ? 5555555555555555 
ที่ผ่านมา มันร้อน สลับกับฝน แต่ส่วนใหญ่จะเป็นฝนตกหนักมากกว่า
อากาศมันเลยไม่ได้ร้อนมาก ร้อนแบบพอทนได้

แต่ 4-5 วันมานี้ อากาศร้อนมากจริง ๆ
คงจะเพิ่งเริ่มเข้าสู่ฤดูร้อนล่ะมั้ง 
สงสารแมวที่บ้านมากเลย คงจะร้อนน่าดู
แน่นอนว่าไม่ได้เปิดแอร์ให้แมว เพราะฉันก็ไม่ได้รวยอะไรขนาดนั้น
ค่อนไปทางยากจน 555555555555 


อืม...วันนี้ มามุมสบาย ๆ กันบ้างดีกว่า
ไม่อยากเครียดอะไรให้มาก 
ฉันไม่ได้เครียดเรื่องโควิด-19 หรือเรื่องอื่น ๆ ในสังคมโลกนะ
แต่เครียดเรื่องปัญหาของตัวเองมากกว่า 

แต่วันนี้จะมาเขียนในมุมสบาย ๆ ผ่อนคลาย

คือ วันนี้จะมาโพสรูปแมวที่เลี้ยงเอาไว้
ความจริงเลี้ยงเอาไว้ทั้งหมด 12 ตัว
แต่วันนี้จะมาโพสแค่ตัวเมียเท่านั้น พรุ่งนี้ค่อยมาโพสตัวผู้

เมื่อก่อน ประมาณ 15-16 ปีที่แล้ว
ฉันชอบตัวผู้มากกว่าตัวเมีย หมายถึงหมาแมว 
ถ้าเป็นเด็ก ฉันก็ชอบเด็กผู้ชายมากกว่าเด็กผู้หญิง
ถ้ามีลูก ก็คิดเอาไว้ว่า อยากมีลูกชายมากกว่าลูกสาว

มาเดี๋ยวนี้ ตอนนี้ 4-5 ปีมานี้ 
กลับกลายเป็นว่า ฉันรักตัวเมียมากกว่าตัวผู้ 
ถ้าเป็นเด็ก ก็ชอบเด็กผู้หญิงมากกว่าเด็กผู้ชาย
ถ้ามีลูก แน่นอนว่าก็อยากมีลูกสาว จะต้องน่ารักมากแน่ ๆ 

เด็กผู้หญิง น่ารักดี คือสามารถใช้คำว่าน่ารักได้ตลอดเวลา
ปากนิด จมูกหน่อย มันน่ารักอ่ะ 
ถ้ามีลูกสาวมาออดอ้อน มากอดมาหอม มาพูดแม่คะ แม่ขา 
โอ๊ยยยย ฉันหลงเลยนะ 

ส่วนหมาแมว ตั้งแต่ที่ฉันเลี้ยงแมวเยอะ ๆ 
ก็กลายเป็นว่า ฉันชอบแมวตัวเมียมาก
เช่นกัน แมวตัวเมียก็น่ารัก น่ารักทั้งหน้าตาและนิสัย
มันไม่เคยกัดกันอย่างจริงจัง เหมือนตัวผู้เลย
มันหยอกล้อเล่นกันด้วยความสนุกสนาน แค่นั้น
แต่ถ้าเป็นตัวผู้ มันกัดกัน ขู่กัน ตะปบกัน เลือดซิบกันไปข้างนึง 

ตัวเมีย กินไม่เยอะ กินพอประมาณ 
เลี้ยงง่าย อยู่ง่าย ฉี่น้อย ขี้น้อย 
ถ้าเป็นตัวผู้ มันกินเยอะมาก ฉี่เยอะ ขี้เยอะ 5555555555555
ด้วยความที่ตัวผู้มันตัวใหญ่กว่าตัวเมียอ่ะเนอะ

และเหนือสิ่งอื่นใดที่ฉันหลงรักตัวเมียก็เพราะว่า
ฉันสงสารที่มันเป็นตัวเมีย
เพราะตัวเมีย ตามธรรมชาติของสัตว์แล้ว ย่อมลำบากกว่าตัวผู้
เพราะมันต้องตั้งท้อง มันห้ามไม่ได้ เพราะมันเป็นธรรมชาติของมัน
ยกเว้นเสียแต่ว่า ถ้าหมาแมวตัวนั้นมีเจ้าของ และเขาพามันไปทำหมัน ก็จะจบ

ก็เหมือนกับแมวตัวเมียของฉันทุกตัว ที่ผ่านการทำหมันมาหมดแล้ว 
สบายใจมานานแล้วฉัน 

ส่วนถ้าเป็นคน แน่นอนว่าฉันก็อยากมีลูกสาวมากกว่าลูกชาย
แต่ว่าในชีวิตนี้ โอกาสที่ฉันจะมีลูกสาวหรือแม้แต่ลูกชายก็ตาม
ก็คงจะยากแล้วล่ะมั้ง 555555555555555
ปีนี้ก็จะ 34 แล้วนะ อีก 6 ปี 40 
น่าจะยากแล้วแหละ 55555555555555
ยากเพราะอะไร?
ยากเพราะยังหาสามีไม่ได้ หาพ่อของลูกในอนาคตไม่ได้ 

ถามว่า เสียใจมั้ย ถ้าชีวิตนี้จะไม่มีลูก
เมื่อก่อน ฉันบอกเลยว่าเสียใจนะ 
เมื่อก่อนก็คือตอน 20 ปลาย ๆ ตอบเลยว่าเสียใจ
แต่ตอนนี้ ที่ 30 กลาง ๆ บอกเลยว่า เฉย
ดีเหมือนกัน จะได้ไม่มีห่วง
เพราะตอนนี้ แค่ห่วงแมวตัวเอง ก็จะแย่อยู่แล้ว
แค่แมว ฉันยังทั้งรักและห่วงขนาดนี้
แล้วถ้าเป็นลูกตัวเองล่ะ จะไม่ยิ่งรัก ยิ่งห่วงมากกว่านี้อีกล้านเท่าเลยเหรอ

เพราะฉะนั้น ก็ดีแล้ว ถ้าหากชีวิตนี้ ฉันจะไม่มีลูก
ฉันก็สบายใจ ไม่มีห่วง มีห่วงแค่แมว 12 ตัวนี้ ก็พอแล้ว 

เขียนยืดยาวมามากพอแล้ว ไปดูรูปแมวตัวเมียที่ฉันเลี้ยงเอาไว้ดีกว่า
แต่ส่วนใหญ่แล้ว ฉันไม่ได้เรียกว่าตัวเมียหรอก ฉันเรียกว่า"ลูกสาว" 


ขอเริ่มต้นที่ ลูกสาวคนโตของบ้าน
"พี่เหมียว" หรืออีกชื่อนึงคือ "พี่พลอย"
อายุ 16 ปี ความจริงแล้ว เรียกยายไปเลยก็ได้นะ อายุปูนนี้แล้ว 



สวยมั้ย? เป็นแมวไทยผสมเปอร์เซีย เลี้ยงมาตั้งนานแล้ว 16 ปีแล้ว
ตั้งแต่ฉันยังเป็นวัยรุ่นอายุ 17-18 จนตอนนี้กลายเป็นวัยผู้ใหญ่แล้ว 33-34
ก็ขอให้พี่เหมียวมีสุขภาพร่างกายที่แข็งแรง กินอิ่มนอนหลับ
อยู่เป็นกำลังใจให้กับแม่ไปนาน ๆ นะคะ 
พี่เหมียว นี่ฉันเลี้ยงมาพร้อม ๆ กับแอนท์เลย พี่เหมียวมาตอนประมาณเดือนสิงหาคม พ.ศ.2548
ส่วนพี่แอนท์ เกิดเดือนพฤศจิกายน พ.ศ.2548 ปีเดียวกัน

ถึงจะมาพร้อมกัน แต่พี่แอนท์ไปก่อนแล้ว ในปีที่แล้ว ปี พ.ศ.2563
ด้วยความที่เป็นหมา หมาจะมีอายุสั้นมากกว่าแมว
ยิ่งหมาตัวใหญ่ ส่วนใหญ่ก็อายุประมาณนั้น 15-16 ปี
ส่วนแมวก็น่าจะประมาณ 17-18 ปี

ก็ขอให้พี่เหมียวอยู่กับแม่ไปนาน ๆ นะคะ แม่รักพี่เหมียวมากนะ 



ต่อไปคือ ลูกสาวคนที่สอง
"พี่เพชร" หรืออีกชื่อนึงคือ "พี่นุ้ง"
อายุ 11 ปี นี่ก็ ความจริงแล้วเรียกว่าป้าได้แล้ว ถ้าเป็นคนคืออายุประมาณ 50-60 แล้ว



พี่เพชรเป็นแมวไทยธรรมดา ๆ นี่แหละ เป็นลูกแมวที่ฉันเก็บมาเลี้ยงจากข้างถนน คงพลัดหลงจากแม่แมว
เลี้ยงมาตั้งแต่ปี พ.ศ.2553 ตอนนั้น ฉันอายุ 23 ปี
ที่เก็บพี่เพชรมาเลี้ยง ก็เพราะพี่แอนท์มันเห่าอยู่ตรงหน้าบ้าน เพราะพี่แอนท์ได้ยินเสียงลูกแมวร้อง
ฉันเลยเดินไปดูตรงข้างบ้าน เผอิญว่าบ้านฉันมันติดถนน
แล้วพี่เพชร ก็เป็นลูกแมวอายุประมาณ 3 เดือนในตอนนั้น มันก็ไปอยู่ตรงรั้วกำแพงข้างบ้าน
ฉันสงสารมัน ก็เลยไปเก็บมันมาเลี้ยง เลี้ยงยาวมาจนถึงตอนนี้ 

ถ้าเปรียบพี่แอนท์เป็นอภิชาตบุตร พี่เพชรก็เปรียบเป็นอภิชาตบุตรเช่นกัน
พี่แอนท์กับพี่เพชร เลี้ยงง่ายทั้งคู่ ว่านอนสอนง่าย กินง่ายอยู่ง่าย
แทบจะไม่สร้างความเดือดร้อนหรือความลำบากใจอะไรให้กับฉันมากมายนัก
เลี้ยงก็เหมือนไม่ได้เลี้ยง คือเลี้ยงสบายมาก 5555555555555555555

อันที่จริง ตอนนี้ พี่เพชรก็เริ่มจะแก่แล้ว แต่ก็ยังวิ่งเล่น สดใส ร่าเริงเหมือนเดิม
ก็ขอให้พี่เพชรมีสุขภาพร่างกายที่แข็งแรง อยู่ให้แม่กอดแม่หอมไปนาน ๆ นะคะ
แม่รักพี่เพชรมากนะ 



ต่อไป ลูกสาวตัวต่อไป คือ ลูกสาวที่พาลูก ๆ มาอยู่เต็มบ้าน 55555555555
นั่นก็คือ "แม่แมว"
อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่ปี พ.ศ.2559 แต่ไม่ได้ตั้งชื่อให้มันเลย 
เรียกแต่แม่แมว แม่แมว บ้างครั้งก็เรียก อีแม่ 5555555555555555
สำหรับอายุ ฉันใช้การคาดเดา เพราะว่าแม่มาอยู่พร้อมกับลูก ๆ 
แต่ว่าแม่ในตอนนั้น ก็ยังสาวมาก ตอนนี้ก็ยังสาวเหมือนเดิม
เพราะฉะนั้นน่าจะห่างจากลูกไม่มาก น่าจะห่างจากลูกแค่ปีกว่า ๆ 
ก็เดาว่าอายุ 6 ปี

ซน คึกคัก วิ่งเล่นกับลูก ๆ ตลอด
ตอนแรก ๆ ฉันก็ไม่ค่อยชอบมันเท่าไหร่นะ ไป ๆ มา ๆ ก็กลายเป็นรักเฉยเลย 





และลูกสาวต่อจากนี้คือ บรรดาลูกสาวที่เป็นลูกของแม่แมวตัวข้างบนนี้ 

เริ่มต้นที่ "ริกะ" ชื่อญี่ปุ่นมากเลย 555555555555555555
ริกะ คือ ชื่อที่มาจากคำว่า หน้ากาก 
ตอนแรก ฉันเรียกเขาว่า หน้ากาก
แต่ทีนี้ ก็อยากจะตั้งชื่อให้เขาใหม่ ก็คิดไป"เอาอะไรดีน้าาาา?" 
ชื่อญี่ปุ่นมีอะไรออกเสียงลงท้ายคล้ายกับคำว่า "กาก" บ้างนะ
ไป ๆ มา ๆ ก็มาได้ชื่อว่า "ริกะ" นี่แหละ 555555555555555
เป็นชื่อที่เว่อร์มากเลย ตอนพาไปทำหมัน ดูเหมือนหมอก็ไม่กล้าจะเรียก 

ริกะอายุ 5 ปี เลี้ยงมาตั้งแต่อายุ 3-4 เดือน ก็คือแม่แมวพามาอยู่ด้วยนี่แหละ
ตั้งแต่ปี พ.ศ.2559
นิสัยของริกะคือ โลกส่วนตัวสูง ไม่ชอบให้กอดหรือหอม 555555555555555
ถ้าอยากมาอ้อน เดี๋ยวมาหาเอง 
แต่ฉันชอบเขาตรงไหนรู้ป่ะ ฉันชอบสีดำของเขา สวยดี ลายหน้ากากของแม่ 
แต่ถึงเขาจะไม่ชอบให้ฉันกอดหรือหอม แต่ฉันก็กอดหอมเขาอยู่ดี 
ออกแนวบังคับ ถึงแม้เขาจะไม่พอใจก็เถอะ
ก็คนมันรักลูกของมันอ่ะ ใครห้ามได้ 




นี่ก็ลูกสาวของแม่แมว คือ "แบ๊ว"
อายุ 5 ปีเช่นกัน แบ๊วเป็นพี่น้องครอกเดียวกับริกะ ลายถึงเหมือนกัน คือลายสามสี 
น่ารักดีเนอะ ลายนี้ สามสี มีสีส้ม สีดำและสีขาว สวยมากเลย 
อ่านมาว่าแมวลายสามสี ส่วนใหญ่จะเป็นแมวตัวเมีย หายากมากที่จะเป็นแมวตัวผู้

แต่ตอนแรก ที่ฉันเห็นแบ๊วกับริกะในตอนแรก ฉันคิดว่าพวกมันเป็นตัวผู้นะ
แล้วฉันหลงรักแบ๊ว ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอเลย เป็นรักแรกพบ
ชอบแบ๊วมาก รู้สึกถูกชะตากับแบ๊ว อยากเลี้ยงแบ๊ว 
เห็นหน้าแมวตัวนี้ครั้งแรกก็ชอบเลย และคิดว่าเป็นตัวผู้ด้วย ตอนนั้นยังชอบตัวผู้มากกว่าตัวเมีย 
นิสัยของแบ๊ว ก็แบ๊วสมชื่อ ชอบทำอะไรแบ๊ว ๆ น่ารัก เปิ่น ๆ ใส ๆ น่าเอ็นดู ขี้อ้อนมาก
เวลาที่แบ๊วเล่นหยอกล้อกับริกะ คือ น่ารักมาก 
หรือเวลาที่สองพี่น้องนอนใกล้ ๆ กัน มันน่ารักมาก ลายเดียวกัน นอนด้วยกัน เล่นด้วยกัน น่ารักอ่ะ 




และลูกสาวคนสุดท้อง คือ "ตัวเล็ก"
ตัวเล็กเป็นลูกของแม่แมวเช่นกัน
เป็นน้อง ๆ ของริกะกับแบ๊ว เป็นแมวครอกที่สาม
อายุ 4 ปี เกิดปี พ.ศ.2560
ตัวเล็กเป็นตัวเมียตัวเดียวในครอกที่สาม นอกนั้นตัวผู้ทั้งหมด ตัวผู้มี 3 ตัว สำหรับครอกสามนี้

นิสัยของตัวเล็กคือ น่ารัก ใจดี เสียงเล็ก 555555555555555
เขาน่าเอ็นดู ไร้เดียงสา ดูบอบบาง ดูเป็นตัวเล็ก โดนพี่ ๆ แกล้ง แล้วให้ฉันต้องคอยเข้าไปดุพี่ ๆ 
พี่ ๆ ก็คือ พี่ ๆ ตัวผู้ครอกเดียวกันนั่นแหละ ชอบแกล้งน้อง แกล้งตัวเล็ก
กัดคอ เล่นแรง ๆ บ้าง ฉันก็ต้องคอยเข้าไปห้ามว่า "อย่าทำน้องนะ น้องเป็นผู้หญิงนะ"
พวกพี่ชายก็จะโดนฉันตี ถ้าห้ามแล้วไม่ฟัง 
เพราะตัวเล็กก็จะไม่สู้ ร้องอย่างเดียว แต่ว่าพวกพี่ชายไม่ได้กัดมันจริงหรอก
ออกแนวหยอก แนวแกล้งมากกว่า งับคอเฉย ๆ แต่ไม่ได้กัดจนเป็นแผล
ถ้ากัดกันจริง คือ พวกพี่ชายจะกัดกันเอง อันนี่คือเลือดซิบเลย พวกตัวผู้กัดกันเอง 

ตัวเล็กจะถอดแบบมาจากแม่แมวเป๊ะ ๆ เลย รูปร่างหน้าตา สีขน คือแม่แมวเลย 
พอมีตัวเล็ก ทำให้ฉันในบางครั้งก็จะเรียกแม่แมวว่า ตัวใหญ่ 
ก็คือพอเดินมาพร้อมกัน ก็จะเรียกว่า ตัวใหญ่กับตัวเล็ก 555555555555555




สรุปคือ ฉันมีลูกสาว 6 ตัว ก็คือ พี่พลอย พี่เพชร แม่แมว ริกะ แบ๊ว ตัวเล็ก
พวกตัวเมียน่ารัก เลี้ยงง่าย ไม่ค่อยวุ่นวายเท่าไหร่

มีคำกล่าวที่ว่า พ่อแม่รักลูกเท่ากัน
ฉันจะบอกอะไรให้เอามั้ย? ไม่จริงหรอก 55555555555555555
เพราะฉันสารภาพเลยว่า ถึงแม้ฉันจะรักลูกสาวมากกว่าลูกชาย
แต่ถ้าให้ฉันจัดอันดับลูกสาวทั้ง 6 ตัวนี้ของฉันว่าฉันรักใครมากที่สุด
ฉันสามารถบอกได้

รักน่ะ รักทุกตัว รักและห่วงทุกตัว  
คือขาดใครไม่ได้ทั้งนั้น รักทุกตัว ขาดใครไปก็ใจสลายทุกตัว
แต่มันก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า รักน่ะ มันรักมาก รักรอง ตัวไหนรักมาก ตัวไหนรักรอง มันมีอยู่ในใจ
เพราะฉะนั้นแล้ว พ่อแม่ที่บอกว่า"รักลูกเท่ากันน่ะ" ไม่มีอยู่จริง
ฉันพิสูจน์ด้วยตัวของฉันเอง ในฐานะที่ฉันเป็นแม่ของแมวพวกนี้ก็แล้วกัน 

วันนี้ ฉันเลยจะเรียงอันดับให้ดู
1.พี่เพชร
2.แบ๊ว
3.ตัวเล็ก
4.ริกะ
5.พี่พลอย
6.แม่แมว 

รักคือ รักหมดทุกตัว รักและเป็นห่วงทุกตัว แต่รักมาก รักน้อย 
นี่แหละคืออันดับในใจของฉัน

ไปล่ะ 
พรุ่งนี้จะมาเขียนถึงพวกลูกชาย ก็คือ ตัวผู้
ที่สุดแสนจะโคตรซน ดื้อและโดนตีกันอยู่บ่อย ๆ 55555555555555
บางครั้งมันเหลืออดไง มันชอบกัดกัน เป็นพี่น้องครอกเดียวกันแท้ ๆ ก็ยังกัดกัน 
หรือบางที มันก็ชวนกันซน รื้อโน่นรื้อนี่ กัดโน่นกัดนี่ บ้านพัง 

พรุ่งนี้จะมาโพสรูปให้ดู 
แล้วแน่นอนว่า จะมาเรียงอันดับรักมาก รักน้อยเช่นกัน 
ไม่มีหรอก รักเท่ากัน คือคำโกหก 555555555555555
เหมือนฉันเนี่ย ในบรรดาลูก ๆ ของแม่ แม่มีลูกสาว 4 คน
ฉันกล้าพูดเลยว่าแม่รักฉันน้อยที่สุดแล้ว
ส่วนพ่อ ฉันไม่แน่ใจ พ่อมีลูกทั้งหมด 5 คน ชาย 1 หญิง 4
ที่บอกว่าไม่แน่ใจ เพราะพ่อแทบไม่ค่อยได้อยู่กับฉัน พ่อแม่หย่าร้างกันน่ะ

เอาแบบนี้ ที่ฉันพูดนี่คือพ่อแม่ที่แท้จริง พ่อแม่ที่ให้กำเนิด
แต่ถ้าพ่อแม่บุญธรรมของฉันล่ะก็ ฉันคือตัวจริงของพ่อแม่บุญธรรม นัมเบอร์วัน
ลูกรักอันดับหนึ่ง 5555555555555555 


เอาล่ะ วันนี้พอแค่นี้นะคะ 


 

Facebook
Twitter