๒๓ เมษายน ๒๕๖๔ // 2021年4月23日 // April 23, 2021 ขอเป็นกำลังใจให้"พ่อต้อย เศรษฐา ศิระฉายา"หายป่วยไว ๆ มีสุขภาพร่างกายที่แข็งแรงนะคะ พ่อต้อยเป็นดาราอีกท่านที่ฉันรักมาก ชอบฟังพ่อร้องเพลง ชอบดูละครที่พ่อเล่น พ่อเป็นคนที่น่ารัก ดูใจดี อบอุ่น ฉันก็เลยรักพ่อต้อย เป็นอีกหนึ่งดารา เป็นอีกหนึ่งบุคคลที่มีชื่อเสียงที่ฉันรักมาก รักในน้ำเสียงของพ่อ รักในรอยยิ้มของพ่อ ที่ผ่านมา ฉันก็รับรู้ข่าวสารพ่อมาตลอดว่าพ่อป่วยเป็นมะเร็งที่ปอด แต่พ่อก็รักษาและดูแลตัวเองจนอาการเริ่มดีขึ้น แต่ล่าสุดนี้ พอได้เห็นข่าวว่าพ่อต้อยติดโควิด ฉันก็อดที่จะเป็นกังวลไม่ได้ ฉันเป็นห่วงพ่อต้อยมาก ขอให้พ่อปลอดภัยและหายไว ๆ นะคะ มีสุขภาพร่างกายที่แข็งแรงนะคะพ่อต้อย รวมไปถึง"น้าค่อม"ด้วยนะคะ ขอให้หายไว ๆ นะคะ ก็เป็นกำลังใจให้ทุกคน ให้รักษาตัวให้หายดีและปลอดภัย โดยเฉพาะกับคนแก่ คนที่มีโรคประจำตัวทั้งหลาย ต้องระมัดระวังและดูแลตัวเองให้ดี ๆ ให้มากกว่าคนอื่น ๆ ทั่วไป และที่สำคัญ เป็นกำลังใจให้หมอ พยาบาล บุคลากรทางการแพทย์ หน่วยงานทุกหน่วยงานที่เกี่ยวข้องทุกส่วน เป็นกำลังใจให้นะคะ นี่คืองานหนัก งานยาก งานที่ต้องเสียสละความสุขความสบายส่วนตัว เพื่อช่วยเหลือคนเจ็บป่วยจำนวนมาก เป็นกำลังใจให้ค่ะ ขอให้ทุกคนทุกท่านมีสุขภาพร่างกายที่แข็งแรงทุกวันนะคะ ขอบคุณที่ช่วยเหลือผู้ป่วยอย่างเต็มกำลังและความสามารถค่ะ โควิด-19 รอบนี้ คนมีชื่อเสียงติดไวรัสนี้กันเยอะมาก คนทั่วไปก็ติด แต่ฉันยังไม่ติด และไม่ขอติดด้วย ไม่กลัวหรอก แต่เป็นห่วงแมวที่เลี้ยงไว้ 12 ตัว ถ้าไม่มีฉัน พวกมันจะลำบากและเดือดร้อนมาก ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่ไม่ควรจะเกิดขึ้นเลย หลักการป้องกันของฉันก็ยังเหมือนเดิม 1.ใส่หน้ากากอนามัย (ใส่จนติดเป็นนิสัย) 2.ล้างมือบ่อย (ล้างจนมือสากแล้วตอนนี้ 5555555555) 3.หลีกเลี่ยงที่ที่มีคนแออัด และนี่คือเหตุผลที่ทำไมฉันถึงไม่กลัวไวรัสโควิด-19 ทั้งที่ฉันก็มีโรคประจำตัวนะ เป็นหอบ เป็นภูมิแพ้ เป็นไทรอยด์ แต่ก็ไม่ได้กลัวอะไร เพราะฉันก็ระมัดระวังตัวเองเป็นปกติอยู่แล้ว ทำแบบนี้ ตั้งแต่ที่ไวรัสโควิดระบาดตั้งแต่รอบแรกแล้ว แต่ว่า สำหรับฉัน ฉันใส่หน้ากากอนามัย ไม่ได้ใส่แบบผ้า คือคนปกติทั่วไป อาจจะใส่แบบผ้าได้ แต่ว่า สำหรับฉัน ฉันจำเป็นต้องใส่แบบ... เขาเรียกอะไรอ่ะ คือใส่แมส ใส่หน้ากากอนามัยแบบนี้จริง ๆ เพราะจมูกฉันไวมาก คือฝุ่น ขนสัตว์ ควันบุหรี่ อะไรต่าง ๆ ถ้าได้กลิ่นปุ๊บ จามทันที น้ำมูกน้ำหูน้ำตาไหล เพราะฉะนั้นฉันเลยต้องใส่หน้ากากอนามัย ใส่แบบผ้าไม่ได้ มีน้อยครั้งมากที่ใส่แบบผ้า แต่ส่วนใหญ่ใส่หน้ากากอนามัยเท่านั้น ฉันก็ทำแบบนี้มาตั้งแต่ไวรัสโควิดระบาดใหม่ ๆ ตั้งแต่ต้นปี 2020 เรื่อยมาจนถึงตอนนี้ จะเข้าสู่กลางปี 2021 อยู่แล้ว ความจริงแล้ว ไวรัสโควิดนี้ เริ่มต้นตอนช่วงเดือนธันวาคม 2019 เนอะ แต่มันเกิดขึ้นครั้งแรกที่จีน แต่ถ้าที่ไทยหรือทั่วโลกก็น่าจะช่วงต้นปี 2020 ไม่รู้นะ ฉันก็จำไม่ค่อยได้แล้ว ช่วงนี้เบลอ โทษที ฉันก็ยังติดตามข่าวสารอยู่เหมือนเดิมนั่นแหละ แต่ไม่ได้ตื่นตระหนกเหมือนช่วงแรก ๆ ช่วงที่ระบาดรอบแรก อันนั้น อัพเดทข้อมูลตลอดเวลาเลย อันนี้ ก็อ่าน ก็ติดตาม แต่ไม่ตลอดเวลา ความเครียด ถ้าเครียดเกี่ยวกับเรื่องโควิดนี้ แบบว่า ผลกระทบโดยรวมต่าง ๆ อืม... ฉันก็เฉย ๆ อีกนั่นแหละ เพราะฉันเครียดมาก่อนหน้านี้มาหลายปีแล้ว 5555555555555 เป็นสิบ ๆ ปีแล้วกับปัญหาต่าง ๆ ของตัวเอง เพราะฉะนั้น ไม่ว่าจะปัญหาอะไรก็ตามที่มีอยู่ตอนนี้ หรือปัญหาที่กำลังจะเกิดขึ้นในอนาคต ฉันว่า ฉันก็เตรียมใจรับได้ มันไม่น่าจะมีอะไรเครียดไปได้มากกว่าที่เป็นอยู่นี้อีกแล้ว เหมือนกับว่าเครียดจนชิน จนมันชา ไร้ความรู้สึกไปแล้วกับโลกใบนี้ ความจริง ฉันไม่ได้ร้องไห้มานานมาก แต่ตั้งแต่ที่แอนท์ไม่อยู่แล้ว กลายเป็นร้องไห้ง่ายมาก อ่อนไหวง่ายมาก ทั้งที่พยายามห้ามแล้ว แต่ก็ห้ามไม่ไหว เมื่อไหร่จะกลับไปชินชาเหมือนเดิมก็ไม่รู้ ความโกรธก็ยังมี แต่ฉันเป็นคนที่โกรธเกลียดคนยากมาก ขออย่างเดียวอย่าล้ำเส้น ฉันจะขีดเส้นเอาไว้ ถ้าใครก้าวข้ามเส้นมา ฉันโกรธเลย เพราะฉันเป็นคนที่จะไม่หาเรื่อง ไม่ยุ่งกับใครก่อน เป็นคนที่เงียบ รู้ทุกอย่าง แต่ไม่พูด ขี้เกียจพูด อยากใช้ชีวิตสงบ ๆ กับโลกที่วุ่นวายนี้ แค่อยู่บนโลกใบนี้ ฉันก็เบื่อมากพอแล้ว ก็อยากให้ชีวิตมันเรียบง่าย สงบ สบาย ๆ มากกว่า ที่ฝืนอยู่นี่ ก็เพื่อแมวทั้งนั้น แมว 12 ตัว ส่งพวกมันไปให้ถึงฝั่ง ตามอายุขัยของพวกมัน แค่นี้คือเป้าหมายของฉันที่มีอยู่ในตอนนี้ ถ้าไม่มีพวกมัน ฉันก็คงไม่ฝืนอีกแล้ว เบื่อเต็มที แน่นอนว่า ถ้าชีวิตของคนเรามีความสุข มีความเป็นอยู่ที่ดี สุขสบายดีทั้งกายและใจ มีคนที่เรารักและรักเรา ถ้าชีวิตเป็นแบบนี้ ไม่ว่าใครก็จะต้องรักชีวิตของตัวเองทั้งนั้น แต่ชีวิตฉันไม่ได้เป็นแบบนั้น ความสุขเดียวที่มีอยู่ในตอนนี้คือ "ความสุขที่ได้อยู่กับแมวทั้ง 12 ตัวของฉัน" นอกนั้น ฉันไม่มีเหตุผลอะไรอื่นอีก ในเวลานี้ ความรู้สึกเป็นแบบนี้ ก็ไม่แน่นะ ในอนาคต ฉันอาจจะมีความสุขมากกว่านี้ก็ได้ แต่ในเวลานี้ คือเป็นแบบนี้ นั่นคือความสุขเดียวที่เกิดขึ้นจริงในชีวิตของฉันในตอนนี้ เอ้อ... ตอนนี้ฉันกำลังอยากอัดคลิปลงยูทูป คลิปแมวที่บ้าน ไม่ได้โพสหน้าตัวเองหรอก เดี๋ยวจะลองทำดูนะ ทำแบบบ้าน ๆ เลย ตัดต่อแบบบ้าน ๆ ไม่มีเสียงเอฟเฟกต์ ตัวอักษรน่ารักอะไรทั้งนั้น ทำเล่นน่ะ เดี๋ยวทำเสร็จแล้วจะเอามาโพสให้ดู ตอนนี้ ฉันชอบคำพูดนี้มาก "แล้วแต่บุญ แล้วแต่วาสนา" 55555555555555 เมื่อก่อน ฉันคิด ทุกอย่างมันขึ้นอยู่กับตัวเรา ไม่ใช่บุญวาสนาหรือชะตาฟ้าลิขิตอะไรทั้งนั้น แต่ตอนนี้ ฉันคิดแบบนั้นแล้ว ฉันเชื่อแล้วว่า"แล้วแต่บุญ แล้วแต่วาสนา" เหมือนฝนจะตกเลย ครึ้ม ๆ ไปล่ะ วันหลังจะมาเขียนใหม่
Facebook Twitter