๑ ธันวาคม ๒๕๖๔ // 2021年12月1日 // December 1, 2021


สวัสดีเดือนใหม่ เดือนสุดท้ายของปี 2021
เดือนธันวาคม เดือนที่ฉันรักมากที่สุด 

รักเพราะว่า เป็นเดือนเกิดของฉันเอง 
ฉันเกิดในวันจันทร์ที่ 7 ธันวาคม พ.ศ.2530 หรือปี ค.ศ.1987
วันเวลาผ่านไปไวจริง ๆ
จากเด็กผู้หญิงน่ารัก ๆ คนนั้น
กลายเป็นคนบ้าในวันนี้ 55555555555555 
34 ปี วันเวลากัดกร่อน 55555555555555555555555555555



นี่!! เป็นไง รูปฉันตอนเด็ก น่าจะ 2-3 ขวบ น่ารักมั้ย Kawaii  555555555555555 
เสียดายรูปตัวเองในตอนเด็ก ๆ เหมือนกัน ย้ายบ้านบ่อย มันก็เลยหายไปหมด
เหลือแค่อัลบั้มเดียว เสียดายมาก 
เสียดายรูปพ่อรูปแม่ด้วย 

แต่จะว่าไป พอมองดูรูปตัวเองในตอนเด็ก ฉันก็น่ารักดีเหมือนกันนะ 555555555555555
เป็นไงล่ะ? ชมตัวเองก็ได้ 

เมื่อวานว่าจะเข้ามาเขียน blog แต่ก็ดันปวดท้อง ท้องเสีย
แต่ไม่มีอะไรน่ากังวล ไม่ได้ป่วยอะไรหรอก
ที่ท้องเสีย ปั่นป่วนท้อง ก็เพราะมาเมนส์นั่นเอง 

ฉันมาประจำเดือนครั้งแรก ประมาณช่วงท้ายปี 2541 ตอนนั่นอายุ 11 ขวบ นานแล้วเนอะ 
มาประมาณ 2-3 เดือน จากนั้นก็หายไปเลย ไม่มาอีกเลยประมาณ 5-6 เดือน
ฉันยังจำเหตุการณ์ของการมาประจำเดือนเป็นครั้งแรกได้อยู่เลย 5555555555555555

วันนั้น เป็นวันที่ฉันจะต้องไปโรงเรียน ไปเรียนหนังสือ ตอนนั้นอยู่ ม.1
ตื่นเช้ามา ไปเข้าห้องน้ำ มีเลือดเต็มเลย ฉันตกใจมาก
ฉันก็รีบแปรงฟัน อาบน้ำ แล้วยังไม่แต่งตัวนะ ยังไม่ใส่ชุดนักเรียน 
ยังใส่ผ้าถุงไว้อยู่ 55555555555555555555
เชยมาก ใส่ผ้าถุง 5555555555555555555555
ไม่นุ่งผ้าขนหนูนะ นุ่งผ้าถุง ทุกวันนี้ก็ยังเป็นผ้าถุง ใส่สบายดี
ก็คนมันชอบแบบนี้ 

อืม... นั่นแหละ แปรงฟัน อาบน้ำเสร็จ ก็ไม่แต่งตัว ออกมานั่งอยู่กลางบ้าน
คิดอยู่ในใจไปว่า"ไม่ใช่หรอก เรายังไม่มาเมนส์หรอก ไม่น่าใช่เลือดเมนส์" 
นั่งไปสักพัก ลองไปเข้าห้องน้ำดูอีกรอบ ในใจภาวนาเลย ขออย่าให้มีเลือดไหลอีก
แต่ว่า... ร่างกายไม่เป็นดั่งใจคิด มีเลือดอีกแล้ว ตอนนั้นร้องไห้เลย 5555555555555555
นั่งร้องไห้ในห้องน้ำอยู่สักพัก แล้วก็เช็ดน้ำตา ออกมานั่งอยู่กลางบ้านเหมือนเดิม

แม่กับพี่สาว เห็นฉันนั่งทำหน้าเศร้าหมอง ไม่ยอมแต่งตัวไปโรงเรียน
"เป็นอะไรวะ มึงไม่แต่งตัว ไม่ไปโรงเรียนไง สายแล้วเนี่ย" พี่สาวถาม
"เออ ... เดี๋ยวกูไป" ฉันพูด น้ำตาคลอ
"สงสัยว่า ... กูจะมาเมนส์ว่ะ" ฉันพูดเสียงสั่น 55555555555555555
"ว๊ายยยย จริงดิ!! แม่ ไอ้ส้มมาเมนส์แล้ว" พี่สาวตะโกนลั่นบ้าน
"เอาผ้าอนามัยให้มัน แล้วสอนมันใส่ผ้าอนามัยไป!!" แม่บอกพี่สาว

จากนั้น พี่ก็มาสอนให้ฉันใส่ผ้าอนามัยว่าใส่แบบนี้นะ
ฉันก็เอาไปใส่ในห้องน้ำ พอออกมา ลองเดิน ก็ไม่มั่นใจในตัวเอง
"มันใส่ไม่ได้อ่ะ มันจะหลุด กูไม่ไปเรียนแล้ววันนี้" ฉันร้องไห้ 5555555555555555
"โอ๊ย ... กูไปโรงเรียนแล้ว สายแล้ว" พี่สาวบอกแบบรำคาญ 55555555555555

ฉันไม่ไปโรงเรียน 2 วันติดเลยนะ ตอนที่มาเมนส์ครั้งแรกน่ะ 
ความรู้สึกของฉันในตอนนั้นคือ ฉันไม่ชอบตัวเองเลย
ฉันไม่ชอบเลยที่ฉันต้องเป็นแบบนี้ ฉันรับตัวเองไม่ได้ 
ร้องไห้อยู่สองวัน เพราะใส่ผ้าอนามัยไม่เป็น
และไม่กล้าซื้อผ้าอนามัยด้วยตัวเอง 5555555555555555555

พอไปโรงเรียน เพื่อนถาม ทำไมไม่มาเรียน
ฉันก็บอกว่า กูมาเมนส์ เพื่อนคนนี้มันยังไม่เคยมา
เพื่อนมันก็เลยถามว่า มันปวดท้องขนาดนั้นเลยเหรอวะ?
ฉันบอก เปล่า ไม่ได้รู้สึกอะไรเลย แต่มึงอย่าถามกูมาก เพราะกูอยากลืม 

มาเมนส์ครั้งแรก ฉันไม่รู้สึกปวดท้องอะไรเลย ก็แค่มีเลือดออก แต่ไม่ปวดท้องหรือปวดหัวใด ๆ
จากนั้น ฉันมาเมนส์อีกประมาณ 2-3 เดือน 
จากนั้น ฉันก็ไม่มาเมนส์อีกเลยประมาณครึ่งปี
ตอนนั้น ดีใจมาก 555555555555555555555
แบบ... เราไม่ต้องมาเมนส์แล้ว เรากลับไปเป็นเหมือนเดิมแล้ว ดีใจจัง

แต่!! ทุกคนทัก ไม่ว่าใครก็ทักว่า ... 
"ส้ม ... ทำไมหน้าตาดูกระด่างกระดำ ดูหมอง ๆ"
ฉันเลยมองตัวเองในกระจก"เออว่ะ ทำไมหน้าตากูดูน่ากลัวขนาดนี้" 
แม่เลยถามว่า"มาเมนส์ทุกเดือนมั้ย?"
ฉันบอก"ไม่มาเมนส์มา 6 เดือนแล้ว"
ทุกคนตกใจ 555555555555555555555
แม่รีบไปซื้อยาขับประจำเดือนยี่ห้อนึงที่ดังมากในยุคนั้น เอ่ยชื่อได้มั้ย? 
แม่ให้ฉันกิน ฉันบอก "ไม่!! ไม่กินเด็ดขาด!! น่ากลัว"
พี่สาวบอก "มึงบ้าป่ะ กินดิ เมนส์จะได้มา"
ฉันไม่กิน ไม่ว่ายังไงก็ตาม 

ทีนี้ ฉันไปโรงเรียน ดันไปแอบชอบรุ่นพี่คนนึงอีก ฉันอยู่ ม.1 พี่เขาอยู่ ม.6
แล้วพี่เขาเป็นคนที่ผิวขาวมากกกกกกกกกกกกกกกกกก
แล้วฉันหน้าดำหมอง กระด่างกระดำ ก็เลยเกิดความอาย
ไม่รู้อายทำไม เพราะจะดำจะขาว พี่เขาก็ไม่ได้มองเราอยู่แล้ว 55555555555555
แล้วเพื่อน ๆ ก็จะชอบทักประมาณว่า
"สุวดี ทำไมช่วงนี้หน้าดำคล้ำจัง ดำแต่หน้า คอไม่ดำ แขนไม่ดำ"
ฉันก็ตอบกลับไปว่า"สงสัยเราขึ้นสแตนด์กีฬาสีมากไปมั้ง" 555555555555555

พอกลับบ้านมา เครียดเลย อุตส่าห์ดีใจที่ตัวเองไม่มาเมนส์ตั้งครึ่งปี
แต่ก็ดันมีหลายคนมาทักว่าฉันหน้าดำหมอง
ทีนี้ ก็เดินไปตรงตู้เย็น เห็นขวดยาขับประจำเดือนมันตั้งอยู่บนตู้เย็น
มองซ้ายมองขวา ยังไม่มีใครอยู่ตรงนั้น ฉันก็คว้ายาขับประจำเดือนกินเลย 55555555555555
จากนั้น อีกประมาณ 4-5 วันมั้ง มาเมนส์เลย 555555555555555555
แล้วคราวนี้ ก็มาทุกเดือน ไม่มีหาย ตั้งแต่อายุ 12 จนถึงทุกวันนี้ที่อายุ 34 

ความเชื่อเรื่องถัดขั้นบันได ฉันได้ทำมั้ย? 
ทำสิคะ ถามได้ 555555555555555555
ยายให้ทำ แม่ก็ให้ทำ กูจะบ้า 
ทำสามขั้น จะได้มาเมนส์สามวัน 
แต่ว่า... ในช่วงแรก ช่วงอายุ 11-16 ฉันมาเมนส์หลายวันเลยนะ ประมาณ 5-6 วันได้
ไม่เห็นจะมาสามวัน ตามที่ได้ถัดขั้นบันไดเลย 
ส่วนปัจจุบันนี้ มาเมนส์ประมาณ 3-4 วัน

ตอนอายุ 11-16 ฉันไม่เคยมีอาการปวดท้องเมนส์เลย แค่มีเลือดออกเยอะมาก แค่นั้น
แต่ไม่มีอาการปวดท้อง ปวดหัว หรืออะไรทั้งสิ้น
แต่พออายุ 17-18 อาการปวดท้องเมนส์เริ่มมา แล้วมาอย่างรุนแรงมาก
ปวดท้อง นอนบิด ปวดหัว ตาลาย อาเจียน ท้องเสียสลับกับท้องผูก 
อายุ 17-22 อาการฉันหนักมาก เป็นเกือบทุกเดือน
แต่หลังจากนั้นก็เบาบางลงไป จนทุกวันนี้ก็ ไม่เป็นหนักขนาดนั้นแล้ว สบาย ๆ ชิล ๆ 


"เกิดเป็นหญิง แท้จริงแสนลำบาก" 55555555555555555
ถ้าเรื่องอื่น ฉันว่าก็... ไม่ขนาดนั้นนะ เพราะฉันก็สบาย ๆ อ่ะ 
แต่ถ้าเรื่องเกี่ยวกับร่างกาย ก็อาจจะพูดได้ว่าลำบาก
เรื่องมาเมนส์ ก็วุ่นวาย พอจะทำอะไร จะมีกิจกรรมที่อยากทำ ก็ต้องคิดไว้ก่อนว่า
ช่วงนั้นจะมาเมนส์มั้ยนะ ถ้าไม่มา ก็ทำได้ แต่ถ้ามา ก็เลื่อนกิจกรรมนั้นไปก่อนดีกว่า
หรือเรื่องตั้งท้อง ผู้หญิงก็ต้องเป็นคนตั้งท้อง
แล้วผู้หญิงคนนึง พอคิดว่าตัวเองจะต้องตั้งท้อง มันคิดเยอะนะ
เพราะชีวิตในช่วงนั้นมันต้องเปลี่ยนไปเลย สภาพร่างกายมันก็เปลี่ยนไปด้วย
ทำงานไปด้วย อุ้มท้องไปด้วย ต้องแพ้ท้อง ต้องกินยา ต้องไปหาหมอ
พอวันคลอด ก็ต้องไปคลอด ต้องตื่นเต้น ต้องเตรียมความพร้อมทุกอย่าง
แล้วก็อีกเรื่อง เรื่องที่ว่า พอผู้หญิงอายุเยอะ ก็มีลูกยาก มีลูกไม่ได้อีก 
น่าสงสารนะ พออยากมีตอนแก่ ก็มีไม่ได้ ฉันอยากมีตอน 45 หรือ 50 ไม่ได้หรือไง? 
ในขณะที่ผู้ชาย ไม่เคยต้องมีความลำบากใจในเรื่องอะไรพวกนี้เลย
จะอายุเท่าไหร่ จะอะไรยังไง ก็ไม่ต้องวุ่นวายในเรื่องนี้  
ซึ่งมันก็ดูไม่ยุติธรรมกับผู้หญิงเลยเนอะ 555555555555555555   

แต่สำหรับฉัน ที่เป็นผู้หญิงคนนึงเหมือนกัน แต่ฉันก็ไม่มีปัญหาอะไรนะ
ในเรื่องร่างกาย ก็ไม่ได้ลำบากอะไรขนาดนั้น
ก็อาจจะมีบ้าง เวลาที่อยากจะทำกิจกรรมอะไร แล้วดันตรงกับวันที่มาเมนส์พอดี
ก็ต้องเลื่อนไปก่อน อะไรแบบนี้ ก็จะรู้สึกว่า"อืม... วุ่นวายจังเลย" 
ส่วนเรื่องตั้งท้อง ไม่เป็นปัญหากับฉัน เพราะฉันไม่เคยท้อง 55555555555555
ฉันก็วิ่งเล่นตามปกติ ทโมนตามนิสัยของฉัน 55555555555555
ไม่ต้องไปหาหมอ ไม่ต้องกินยา ไม่ต้องบำรุง ไม่ต้องดูแลอะไร ตัวคนเดียว สบาย ๆ ชิล ๆ 
ส่วนเรื่องมีลูกยาก มีลูกตอนแก่ ก็ไม่เป็นปัญหากับฉันอีกเช่นกัน
ถึงแม้ปีนี้ฉันจะ 34 และปีหน้าจะ 35 แล้วก็ตาม ถ้าตามหลักการแพทย์ ถือว่าอายุเยอะ 
แต่ฉันไม่เป็นปัญหา เพราะฉันไม่มีสามี 
ไม่มีสามี ไม่มีครอบครัวของสามี เพราะฉะนั้นฉันก็ไม่ต้องเครียดหรือกดดันอะไร ฉันก็สบายใจ
ฉันก็มีชีวิตอยู่เลี้ยงแมวไปตามปกติ  



เอาล่ะ... วันนี้เขียนมาเยอะแล้ว พอแล้วเนอะ ปวดตา 



ก่อนไป แถมอีกหน่อย
เดี๋ยวนี้ ฉันไม่ค่อยจะได้พูดถึงเรื่องฟุตบอลเลย 
นั่นก็เพราะว่า เอเดน อาซาร์ ไม่ค่อยเล่นเลย 
แต่ก็วันนี้จะเขียนถึงฟุตบอลเรื่องนึงคือ
ดีใจกับเมสด้วยนะที่ได้รางวัลบัลลงดอร์ของปีนี้ไป 
เมสได้รางวัลนี้ไป 7 ครั้งแล้วเนอะ สุดยอดเลย 
หาผู้ใดเทียบเทียม 555555555555555



เอ้อ...จริงสิ!! ฉันลืมบอกไปเลย อีกเรื่องนึง
ฉันได้คิวฉีดวัคซีนโมเดอร์นาแล้วนะ 
คิวที่จองไว้กับโรงพยาบาลเอกชนนั่นแหละ
ตอนแรกนึกว่าจะเป็นเดือนมกราคมปีหน้าซะอีก 
แต่ว่าก็ได้คิวในเดือนนี้ เดือนธันวาคม
เดือนเกิดของตัวเองด้วย เท่มั้ยล่ะ? 
ฉีดสองเข็มพอแล้วฉัน ไม่บูสอะไรทั้งนั้น 
แค่นี้ก็วุ่นวายกับชีวิตฉันมากพอแล้ว 555555555555555555่

โมเดอร์นา เข็มแรกกับเข็มสอง ห่างกันกี่เดือน?
คงหนึ่งเดือนมั้ง ก็หมายความว่าเดือนมกราคมปีหน้า ฉันก็ต้องไปอีกสินะ 
เบื่อ ขี้เกียจไป เป็นคนไม่ชอบรอคอยอะไรเลย
นานมั้ยเนี่ย?  

และเช่นเคย ถึงแม้ตอนนี้ฉันจะยังไม่ได้ฉีดวัคซีนโควิดเลย แม้สักเข็มเดียว
แต่ฉันก็ยังมีสุขภาพร่างกายที่แข็งแรงดี ปลอดภัย ไม่มีอะไรกังวล 



อากาศช่วงนี้ ก็อย่างที่บอกไป 
ช่วงเช้าตรู่กับช่วงดึก ๆ ก็จะหนาว ๆ หน่อย
พอตอนสาย ตอนบ่าย ก็จะอากาศกำลังดี ร้อนนิด ๆ เย็นหน่อย ๆ 


ไปล่ะ
วันนี้นอนไวดีกว่า สามทุ่ม นอนแล้ว ง่วง  
วันหลังจะมาเขียนใหม่ 
 

Facebook
Twitter