9 มิถุนายน 2021 ขอบคุณพวกมันที่ทำให้ฉันมีกำลังใจขึ้นมาก 

 

๙ มิถุนายน ๒๕๖๔ // 2021年6月9日 // June 9, 2021 ฉันไม่ได้เขียนหลายวัน เพราะเครียด ๆ  ปัญหายังคงติดอยู่กับฉัน ซ้ำซากจนเกินไป การจมอยู่กับความเครียด ความวิตกกังวลและความทุกข์ นานไป ไม่เกิดผลดี มันอาจจะทำให้เรากลายเป็นซึมเศร้าได้ ฉันเกลียดการมองโลกในแง่ลบของตัวเอง  แต่หลายครั้ง โลกมันก็เป็นแบบนั้น  โลกมันแสดงออกมาแบบนั้นให้ฉันเห็นว่า มันก็เป็นด้านลบจริง ๆ ไม่ใช่โลกหรอก แต่คือผู้คนต่างหาก ความสุขที่แท้จริงของฉันในตอนนี้  ที่ฉันสัมผัสได้จริง ๆ มีตัวตนอยู่จริง ๆ กับฉันในตอนนี้คือ "แมว 12 ตัวที่ฉันเลี้ยงเอาไว้" นอกเหนือจากนี้ ไม่มีแล้ว ความสุขอื่น ๆ เป็นแค่ความสุขตื้น ๆ เบาบาง จาง ๆ ไม่เป็นความสุขล้นเหมือนตอนที่อยู่กับแมว 12 ตัว ทุกวันนี้ เวลาที่รู้สึกว่าร่างกายและจิตใจมันเหนื่อยมาก มันรู้สึกว่า"อยากหลุดพ้นสักที ไม่อยากทรมานอีกแล้ว" แต่พอนึกถึงแมวทั้ง 12 ตัวของตัวเอง มันก็ทนไม่ได้ทุกที ทั้งที่มันอยากจะหลุดพ้นจากความทรมานที่อยู่ตรงหน้า แต่แมวทั้ง 12 ตัว ก็เป็นสิ่งที่ยึดเหนี่ยวความรู้สึกของฉันเอาไว้ว่า "ฉันละทิ้งพวกมันไปไม่ได้"  ฉันไม่สามารถทิ้งให้พวกมันต้องอยู่บนโลกใบนี้โดยไม่มีฉันได้ ฉันไม่อาจทนได้ เมื่อนึกถึงวันที่พวกมันไม่มีฉัน นี่ก็เป็นตัวอย่างของการที่ฉันมองโลกในแง่ลบ ฉันมองว่า"ไม่มีใครจะรักและดูแลพวกมันได้ดีเท่าฉันอีกแล้ว" ถ้าหากฉันมองในแง่ดีว่า ถ้าฉันไม่อยู่แล้ว เดี๋ยวพวกมันก็มีคนใจดีเอาไปเลี้ยงต่อ วันนี้ ฉันคงไม่ต้องมาทนทุกข์กับสภาพที่เป็นอยู่ ฉันคงหายจากโลกนี้ไปนานแล้ว  แต่เพราะการมองโลกในแง่ลบของตัวเองนี่แหละ ที่ทำให้ทุกวันนี้ ฉันยังต้องฝืนมีชีวิตอยู่ต่อไปเพื่อพวกมัน  ฉันมานั่งคิดทบทวนดู ทั้งหมดชีวิตที่ผ่านมา คนที่จะอยู่บนโลกใบนี้ได้ อยู่กับสังคม อยู่กับผู้คนมากมายแบบนี้ได้ 1.คน ๆ นั้นต้องมีความอดทนและแข็งแกร่งมากพอ อดทนกับทุกสิ่งที่เข้ามา ร่างกายและจิตใจต้องแข็งแรงเป็นอย่างมาก ทนได้กับทุกอย่าง คือไม่มีวันล้มลงไปอย่างง่ายดายได้ 2.คน ๆ นั้นต้องเก่ง ต้องฉลาด เรียนรู้วิธีที่จะเอาตัวรอด ถึงแม้จะรวย แต่ถ้าโง่ ก็อยู่ไม่ได้หรอก ต้องเก่ง ต้องฉลาด ถึงจะรอด 3.คน ๆ นั้นต้องมีกำลังใจที่ดีจากคนที่ตัวเองรัก เป็นไปไม่ได้เลยที่จะต่อสู้ไปเพียงลำพัง โดยไม่มีกำลังใจใด ๆ เลย ขาดสิ่งยึดเหนี่ยวทุกอย่างในชีวิต ถ้าแบบนี้ก็อยู่ไม่ได้ และคุณสมบัติ 3 ข้อที่ฉันได้เขียนมาข้างต้นนั้น ฉันแทบไม่มีหลงเหลืออยู่เลย จะมีก็ข้อ 3 แต่ไม่ใช่"คน"นะ เพียงแต่เป็น"แมว 12 ตัว" ชีวิตนี้ ฉันเหลืออยู่แค่นี้จริง ๆ แต่ถึงจะเหลืออยู่แค่นี้ แต่ก็เป็นส่วนสำคัญมากที่ทำให้ฉันยังสามารถมีชีวิตอยู่ต่อไปได้  เป็นส่วนสำคัญมากที่ทำให้ฉันรู้สึกว่า ฉันต้องสู้ต่อ อย่านอนจมกับความทุกข์นาน ขอบคุณพวกมันที่ทำให้ฉันมีกำลังใจขึ้นมาก  รักพวกหนูนะคะ ลูก ๆ ของแม่ พี่พลอย พี่เพชร  แม่แมว ริกะ แบ๊ว ทองเข้ม บุตะ ขาว ไวท์ จูเนียร์ จัมโบ้ ตัวเล็ก ขอโทษที่เขียนเรื่องเครียด ๆ ก็คนกำลังเครียดอยู่ จะให้เขียนเรื่องตลกได้ไง 555555555555      Facebook Twitter

 

Create Date : 09 มิถุนายน 2564		0 comments
Last Update : 9 มิถุนายน 2564 19:27:49 น.
Counter : 442 Pageviews.
Share Tweet