แล้ว..หญ้าแพรกก็แหลกราน...

ที่สุดแล้ว สิ่งที่"ดอกไม้หลายสี""เคยเตือนไว้ว่ามันจะเกิดขึ้น..ก็เกิดขึ้น..จนได้..กับความย่อยยับอับปราของประเทศไทยที่เกิดขึ้นจากน้ำมือของ"คนไทย"ด้วยกัน...

เป็น "คนไทย" ในยุคสมัยที่ถูกปลุกปั่นให้เกิดความ "ขัดแย้ง" จากร่องรอยเพียงแค่ความแตกต่างทางความคิด ไปจนถึงระดับความแปลกแยก จนแทบจะไม่สามารถอยู่ร่วมกันได้บน "ผืนแผ่นดินไทย"...

โดยเป็นที่ยอมรับกันอย่างมิอาจปฏิเสธทั้งจากฟากฝ่าย "พันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย" (พธม.)และฟากฝ่าย "ตรงข้ามพันธมิตร" และฝ่ายที่ไม่เข้าข้างฝ่ายใด..ว่า..สังคมไทย ณ พ.ศ.ปัจจุบัน นับตั้งแต่ปรากฎการณ์การแย่งชิง "อำนาจ" ผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจของเหล่าบรรดาผู้คนชนชั้นสูง..ที่ปกครองประเทศไทยมายาวนานผ่านเครือข่ายที่เข้มแข็งหยุ่งรากลึกของพวกเขาทั้ง "ในระบบ" และ "แฝงนอกระบบ"..

"สงครามประชาชน" ที่ใคร..จากฝ่ายใด ก็ตามประกาศเป็น "วาทกรรรม" ..และกำหนดเป็น "ยุทธการ" การรบอย่างที่ "อดีตเสธทหาร" จะขบคิดได้จากประสบการณ์..พยายามกระทั่งกลายเป็น "สงครามกลางเมือง" ...ในวาระแห่งการ "สัปยุทธ์" ช่วงชิง "อำนาจรัฐ" จากอีกขั้วข้าง..

บัดนี้จาก "ปรากฎการณ์" ตุลาทมิฬ(๗ต.ค.๕๑)ที่ปรากฎการเจ็บ-ตายจากปรากฎการณ์ "แทรกซ้อน "มากมายทั้ง "มือที่สาม""มือที่สี่" (มือระเบิด,มือปืนลึกลับที่ขว้างระเบิดบางชนิดและสาดกระสุนเข้าใส่ฝูงชนและตำรวจ)ระหว่างการสลายการชุมนุมของเจ้าหน้าที่ตำรวจจนเป็นผลให้มีผู้ชาดเจ็บกว่า๔ร้อยคน(บางส่วนบาดเจ็บจากความอำมหิตของผู้กระทำในระดับขาขาด-แขนขาด ที่มีทั้งฝ่ายพันธมิตร-และจ้าหน้าที่ตำรวจ) มีผู้เสียชีวิตหลายราย(ที่ส่วนใหญ่เป็นประชาชนผู้บริสุทธิ์) สำหรับผู้วาง "แผนการรบ" ..อาจถือได้ว่า.. "บรรลุ" ในระดับหนึ่ง..

เฉพาะยิ่งการไหลเข้าสู่ "กับดักเดิม" ของรัฐบาล "สมชาย วงศ์สวัสดิ์" เช่นเดียวกับ รัฐบาลชุดก่อน(สมัคร สุนทรเวช)..กับ "เงื่อนไข" ..การบาดเจ็บ-ล้มตายของประชาชน..จากเหตุการณ์ระหว่างการสลายการชุมนุม...ที่ติดตามมาด้วยการ "ยั่วยุ" และนำไปสู่การเคลื่อนตัวของม็อบต้านพันธมิตร นปช.จากสนามหลวงมาปะทะกับ "พันธมิตรฯ" ..(ที่เป็นอีกครั้งที่นานาอารยประเทศ และสังคมลูกหลานไทยได้เห็น "คนไทย" ฆ่า "คนไทย" ด้วยกันเอง..หลังจากภาพการปะทะที่อุดร-ศรีษะเกษ ยังไม่ทันจางหายไปจากความทรงจำของพวกเขา...)

หันกลับไปมองที่เวทีพันธมิตร..อดไม่ได้ที่จะรู้สึก "หดหู่" ..เพราะยังไม่ทันที่เลือดและบาดแผลของฝูงชน(หญ้าแพรก)ที่หลั่งชะโลมนองเนืองบนถนนอู่ทองในจะแห้งปิดสนิท..หลายท่านบนเวที ตั้งแต่ค่ำวันก่อน(๗ต.ค.)จนถึงวันวาน(๘ต.ค.) และวันนี้ กลับยังคงมีความพยายามที่จะเปิดบาดแผล..ราวกับว่า "เหล็ก" (สถานการณ์)กำลัง "ร้อน" (สุกงอม)ต้องตีกันต่อไปจนกว่าจะขึ้นรูป(ความคั่งแค้น)ได้สำเร็จ...

ขณะที่หันกลับไปยังฝ่ายบ้านเมือง.. "รัฐบาลสมชาย" ..กองทัพ..ฝ่ายที่เกี่ยวข้องกลับยังไม่สามารถ "จัดการ" อะไรได้มากไปกว่าการชี้แจงเฉพาะหน้า หรือ "การนิ่งเพื่อ" รอคอย "จังหวะ" ของสถานการณ์...มากกว่าที่จะทำให้สถานการณ์คลี่คลายอย่างไร

ทีนี้ หากจะลองชะล้างคราบเลือด-น้ำตา คราบไคลแห่ง โทสะ-โมหะ-ทิษฐิ-อัตตา ที่กลายเป็นม่านหมอกบดบังสายตาและหัวใจ ของทุกผู้คนจากทุกฝ่ายที่กำลัง "โรมรัน" ..โดยหากทุกฝ่ายจะลอง "หยุด"เพื่อคิดตริตรอง..ที่มาที่ไปอย่างไร้อคติ..

หลังการ "หยุด" ล้างหน้าล้างตา..เราอาจจะพบว่าบางครั้ง "คำถาม" ในหนทางออกของปัญความจริงแล้วมันมี"คำตอบ"..

ต้องไม่ลืมว่า..ณ จุดเริ่มต้นของเรื่องราวเหล่านี้อยู่ที่ "เหตุผลใด" ..อันเกี่ยวข้องสัมพันธ์กับการถูกยึดอำนาจของ "ทักษิณ ชินวัตร" อดีตนายกฯ..ที่ต่อเชื่อมมาสู่การเข้าสู่ "อำนาจ" สิ้นสภาพจาก "อำนาจรัฐ" ของ "สมัคร สุนทรเวช" อดีตนายกฯ..

ต้องไม่ลืมว่า ณ จุดเริ่มต้น ของ "พันธมิตรฯ" นั้นเกิดขึ้น..เพื่อจัดการกับ "ระบอบทักษิณ" ..กระทั่ง "ทหาร" โดย "พล.อ.สนธิ บุญยรัตกลิน" เข้ามายึดอำนาจ(รัฐประหาร ๑๙ก.ย.๔๙)..และมีรัฐบาล "พล.อ.สุรยุทธ์ จุลานนท์" ..มีการกำเนิดขึ้นของ "รัฐธรรมนูญ๔๙และ๕๐" ..กระทั่งมีการเข้าสู่กระบวนการ "เลือกตั้งผู้แทน" ที่ได้มาซึ่งรัฐบาลผสม ภายใต้การนำของพรรคพลังประชาชน(พรรคไทยรักไทยเดิม)..โดยมี "สมัคร" เป็นนายกฯ

ต้องไม่ลืมว่า สิ่งที่คั่งค้างคาใจของเหล่าบรรดาผู้คนที่แตะมือกันโค่นล้ม "ทักษิณ" (ที่บางส่วนหมดภาระบทบาทหน้าที่แห่งอำนาจ(เกษียณอายุ-พ้นสภาพรัฐบาล)ไปแล้ว)นั่นคือ..ความ "กังวล" ต่อการกลับมาสู่อำนาจและ "ชำระแค้นเอาคืนกับพวกเขา"ของ "ทักษิณ" ..ซึ่งสิ่งเหล่านี้เด่นชัดจาก "โครงสร้างอำนาจ" ต่างๆที่ถูกวางไว้ในกองทัพ-รัฐบาล-ฝ่ายข้าราชการ และรวมถึง ฝ่ายการเมือง โดย ฝ่ายทหาร และ ผู้คนที่เกี่ยวข้องในขณะนั้น

ยิ่งเมื่อ "ทักษิณ" ทำท่าว่าจะกลับมาอยู่ถาวรในประเทศไทย และมี "บทบาท" อย่างเด่นชัดในสถานะ "เจ้าของตัวจริง" ที่มี "นายกฯนอมินี" ที่ชื่อ "สมัคร" ดูแล..ก็ยิ่งทำให้ผู้คนหลายส่วนข้างต้น "ไม่สบายใจ" ..

ดังนั้นไม่แปลกที่เมื่อทุกอย่างบรรจบกันภายใต้ "ความไม่สบายใจ" และ "ความกลัว" จะทำให้ ทุกคนเริ่มขยับเคลื่อนผ่าน "พันธมิตรฯ" อีกครั้ง...ซึ่งในระยะแรกก็ดูเหมือนว่าจะ "ไม่ได้ผล" แต่ต่อมาด้วยภาพของ "สมัคร" ที่เต็มไปด้วยริ้วรอยแห่ง "ความขัดแย้ง" ไม่ฟังใคร..ทำให้สถานการณ์ไหลไปสู่.. "กับดัก" ที่ว่าไว้ข้างต้น...ที่เป็นที่มาของการเคลื่อนตัวครั้งใหญ่ของพันธมิตร ผ่านปฏิบัติการบุกNBT และบุกกระทรวงหลายแห่ง ที่เป็นที่มาแห่ง "หมายจับ๙แกนนำ พธม." ในข้อหาเป็นกบฎในราชอาณาจักร ในที่สุด และที่สุด"สมัคร"ก็ต้องหลุดพ้นจากเก้าอี้นายกฯไปตามคาด

กระทั่งมาสู่ยุค "สมชาย" สถานการณ์เฉพาะหน้าของการเริ่มต้นดูเหมือนจะ "ดี" แต่ด้วยเพราะรัฐบาลไร้ทำเนียบฯของสมชายในท่ามกลางแรง "กดดัน" จากหลายฝ่าย ทำให้ทำงานได้ยาก..

กระนั้นด้วย "คุณลักษณะพิเศษ" ของ "สมชาย"ที่เป็น "คนใต้" เกิดแต่เมืองนครศรีธรรมราชพูดใต้ได้ชัดเจน..มีภริยาเป็นคนเหนือที่ทำให้ "อู้คำเมือง" ได้เช่นกัน...ได้ทำให้หลายฝ่าย(ตรงข้าม)หนักใจเช่นกัน..โดยเฉพาะการแสดงออกว่าพร้อมจะ "ประนีประนอม" กับฝ่ายที่ต่อต้านอำนาจรัฐบาล..

ที่มิอาจปฏิเสธได้ว่า "ฝ่ายพันธมิตร" เวลานั้น รู้สึกกังวลกับสภาพ "ความชอบธรรม" ในการดำรงอยู่แห่งการเคลื่อนไหวขับไล่ "รัฐบาลสมชาย" ยิ่งเมื่อรัฐบาล "จัดองค์ประกอบ" ในการเริ่มต้นของ "อำนาจรัฐ" ด้วยการให้ความสำคัญกับปัญหา "ความขัดแย้ง" ของคนในชาติเป็นตัวตั้ง..โดยมี "พล.อ.ชวลิต ยงใจยุทธ์" มาเป็น "ตัวเชื่อม" ในการพูดคุยกับระดับแกนนำทั้ง ๒ ฝ่าย ซึ่งทำให้ภาพบางอย่างชัดเจน ก็ยิ่งต้องทำให้ พธม.ต้องหา "ทางออก" หรือ "ทางลง" ให้ได้

ดังนั้นจึงไม่แปลก ว่า ปะทุแห่งสถานการณ์ที่ดูมีทั้งลีลาและ "สัญลักษณ์" ของ "ความรุนแรง" ซ่อนซ้อนอยู่ภายใน..จึงเริ่มต้นเด่นชัดจากประเด็นการจับกุม "พล.ต.จำลอง ศรีเมือง" ๑ใน ๙ แกนนำพันธมิตรฯ ตามหมายจับ(ข้อหากบฎ) ที่ทำให้ "พันธมิตรฯ" เคลื่อนไหวแนวรุกอีกครั้ง

หลังจากนั้น การชุมนุมได้ยืดเยื้อมาถึงคืนวันที่ ๖ ตุลาคม ๒๕๕๑ ซึ่งเป็นวันที่แกนนำกลุ่มพันธมิตร ได้ประกาศกลางเวทีปราศรัยอย่างชัดเจนว่า “พวกเขาเป็นกบฏ” โดยยืนยันในเป้าหมายของการชุมนุมประท้วง คือต้องการเปลี่ยนแปลงรูปแบบการปกครองประเทศภายใต้ชื่อว่า “การเมืองใหม่”

มิอาจปฏิเสธได้ว่า ในค่ำคืนของวันที่ ๖ ตุลาคม แกนนำกลุ่มพันธมิตรรุ่นที่สอง ได้นำมวลชน ปิดพื้นที่บริเวณโดยรอบอาคารรัฐสภา โดยใช้ล้อยางและลวดหนาม เป็นอุปกรณ์ในการปิดกั้นเส้นทางการจราจรทั้งหมด โดยมีเป้าหมายใเพื่อหยุดการเข้าสู่ "อำนาจรัฐ" อย่างถูกต้อง(ผ่านการแถลงนโยบาย ภายใน ๙ต.ค.)ของ "รัฐบาลสมชาย" ..ถือเป็น "จุดเริ่มต้น" ของการนำไปสู่.. "กับดัก" รัฐบาลสมชาย..ที่ในที่สุดก็ "บานปลาย"

เป็น "ความบานปลาย" ในท่ามกลางสถานการณ์ "ข่าวลือ" มากมาย..ในห้วงคืนวันที่ ๗ ต.ค. ที่ต้องการนำไปสู่การเผด็จศึก "รัฐบาลสมชาย" ในระยะเวลาอันสั้น..ภายใต้ "ข้อหาฉกรรจ์" ที่ถูก พธม.ตั้งไว้ให้ "สมชาย" อาทิ รัฐบาลอาชญากร มือเปื้อนเลือด...ฆาตรกร ฯลฯ ...

เป็น "ความบานปลาย" ที่จะยังคงก่อเกิดสถานการณ์ครุกกรุ่นแห่งการปะทะกันทางกำลังระหว่าง "พธม." กับ "รัฐบาล" ไปตลอดไปทุกเมื่อเชื่อวัน จนกว่า "สมชาย" จะยอมลาออกหรือยุบสภาฯ

เป็น "ความบานปลาย" ที่จะยังคงบานปลายต่อไป..ภายใต้สถานการณ์ที่มี "มวลชน" ที่ถือเป็น "หญ้าแพรก" ระหว่าง "ช้างสาร" ๒ฝ่าย เป็น "ตัวประกัน" ที่พร้อมจะถูกหยียบย่ำแหลกราน บาดเจ็บล้มตายไปในทุกบรรทัดของสถานการณ์การสัปยุทธ์ระหว่างผู้มีอำนาจ ๒ ขั้วข้าง..ทั้งๆที่ บางท่านที่ตกตายไปหรือได้รับบาดเจ็บสูญเสียอวัยวะ..แทบจะไม่ทราบด้วยซ้ำว่า"สาเหตุ"ของสถานกรณ์ ที่ลึกไปกว่า ปรากฎการณ์ความวุ่นวายของบ้านเมืองตรงหน้านั้น เอาเข้าจริงแล้วคืออะไรกันแน่...และใครคือ "ต้นเหตุ" จุดประทุที่ทำให้สถานการณ์ไหลมาถึงขนาดนี้กันแน่ ?

หรือว่า..น.ส.อังคณา ระดับปัญญาวุฒิ "น้องโบว์" ที่เสียชีวิตระหว่างร่วมชุมนุมกับพันธมิตร(๗ต.ค.๕๑)พ.ต.ท.เมธี ชาติมนตรี หรือสารวัตรจ๊าบ น้องเขยของนายการุณ ใสงาม อดีตส.ว.บุรีรัมย์ ฝ่ายพันธมิตรฯที่เสียชีวิต(๗ก.ค.๕๑)จากแรงระเบิดจากรถบริเวณหน้าพรรคชาติไทยระหว่างการชุมนุมพธม...นายณรงค์ศักดิ์ กรอบไธสง ที่เสียชีวิตขณะร่วมชุมนุมกับนปช.จากการถูกม็อบพันธมิตรทำร้าย(๒ก.ย.๕๑)และรวมถึง"ลุง ไพวัลย์ นวมทอง"ที่พลีชีพเพื่อสู้เผด็จการ..ในระหว่างบรรทัดสถานการณ์การแย่งชิงอำนาจ ผลประโยชน์ แห่งประเทศนี้ ของบรรดาช้างสารห้วง ๒-๓ปีที่ผ่านมาจะไม่ใช่ศพสุดท้าย..ของหญ้าแพรกที่แหลกราน...

****************
ดอกหญ้า : "ศรัทธา"หมายถึงอะไรเหรอคะ ?
มะลิ : "ศรัทธา "คือ ความเชื่อด้วยปัญญา เชื่อในสิ่งที่ควรเชื่อ..เชื่อด้วยเหตุผล...แต่ ถ้าเชื่อโดยปราศจากปัญญา..ภาษาพระท่านว่า อธิโมกข์ คือน้อมใจเชื่อ หรือ เชื่อตามเขา..
****************

Create Date : 09 ตุลาคม 2551		0 comments
Last Update : 9 ตุลาคม 2551 15:59:15 น.
Counter : 694 Pageviews.
Share Tweet