หลังจากส่งคุณเธอไปโรงเรียน คิสสสสส บ๊ายบาย
กลับมาเปิดร้าน ทำงาน---
เครื่องตัดสติ๊กเกอร์เกิดขัดข้อง โน่น นี่ นั่น ไม่ได้จริงๆ
โทร.หาช่าง--ใช้โปรแกรม "ทีมวิวเวอร์" แฮกเข้าเครื่อง
โห้ยยยยย ---เห็นช่างทำงานบนหน้าจอตัวเอง
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ถ้ามีคลิปเอ็กซ์เซ็กส์ ตายแน่ชั้น ฮ่าๆๆๆๆ
นี่ ออนไลน์น่ากลัวเยี่ยงนี้นี่เอง
แก้ไขให้เสร็จสรรพ รีบลบโปรแกรมทิ้งทันใด
-------------------------
วันนี้ฝนตกนิดหน่อย ฝุ่นฟุ้ง ถนนยังไม่ทันเปียก
นั่งเหงาๆ เงียบๆ ส่งงาน เก็บเงินไปให้ธนาคารยืม
แล้วก็ซ่อกแซ่กๆ ชมนกชมไม้ไป
-------------------------
ทิป เวลาคุณเธอหกล้ม หรือเดินชนเหลี่ยมโต๊ะ
ไม่เคยโทษสิ่งของเหล่านั้น
แต่จะสอนคุณเธอให้ระมัดระวังตัวเองมากขึ้น
+++เคยได้ยินคนโทษโน่น นี่ นั่น มั๊ย????
แบบว่า "นี่ ตีโต๊ะให้แล้ว โอ๋ๆ " ว่าแล้วก็ตีสิ่งของเหล่านั้น
พอได้ยินจะตะหงิดๆ คันๆ ในใจนิดๆ
มันเหมือนเราเพาะเมล็ดพันธุ์ "โทษคนอื่น" ในใจเล็กๆ
โตขึ้นแบบ ชั้นไม่ผิด โน่น นี่ นั่น แหละผิด ชั้นถูกเสมอ
จริงๆ ก็รู้ว่าเป็น "วิธีการ" ให้หยุดร้องไห้
แต่วิธีการมันชี้นำให้โทษอย่างอื่น
เป็นแม่ที่คิดเยอะไปหรือเปล่า?
แหะ แหะ
คิดตามประสาแม่มือใหม่ คิดไปเรื่อยอ่ะ
รักลูกนะ แต่ก็อยากให้เข้มแข็ง
เธอจะร้องไห้ก็ได้ เวลาหกล้ม เพราะเจ็บเป็นธรรมดา
สามปีที่ชั้นไม่เคยโอ๋หล่อนเวลาร้องไห้เพราะเจ็บ
แค่ชั้นกอดเธอไว้เฉยๆ สักพัก พร้อมคำถาม
"เจ็บมากมั๊ยลูก?" "โอเคแล้วยัง?"
ถ้าเจ็บเพียงเล็กน้อย หล่อนจะร้องไห้สั้นๆ "โอเคแระ"
ถ้าเจ็บจริง ไรจริง หล่อนจะร้องยาวหน่อย แค่นั้น
ไม่เคยห้ามหล่อนว่า "อย่าร้อง"
คิดว่า เจ็บก็ต้องร้องสิ เป็นธรรมชาติของเด็กเล็กนี่นา
ฮ่าๆๆๆ เป็นแม่แบบนี้แหละ
---------------
ฝนตกนะหม่าม๊า ว่าแล้วก็กำสีไว้สี่ห้าอัน ขีดๆๆ อย่างเมามัน
วันที่: 17 มกราคม 2555 เวลา:13:40:52 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 14 คน [
