คำสารภาพ (THE CONFESSION) ....John Grisham

ผู้แปล  กุลธิดา




โปรยปก

ชายผู้บริสุทธิ์กำลังจะถูกประหารชีวิต
มีเพียงคนร้ายตัวจริงเท่านั้นที่จะช่วยเขาไว้ได้

เวลาที่ผู้บริสุทธิ์คนหนึ่งถูกส่งเข้าคุก จะมีผู้กระทำผิดตัวจริงในคดีนั้นลอยนวลอยู่ภายนอกหนึ่งคน

เขา ไม่เข้าใจว่าทำไมตำรวจและอัยการจึงได้ตัวคนผิดมา และเขาก็ไม่แคร์อีกด้วย เพียงไม่อยากเชื่อว่าตัวเองโชคดีเพียงไรเท่านั้นเอง เวลาผ่านไปและเขาก็ตระหนักว่าจะไม่มีการแก้ไขความผิดพลาดนั้น บรรดาเจ้าหน้าที่เชื่อมั่นในการทำคดีของตน และมุ่งมั่นจะเอาผิดใครสักคนหนึ่งให้ได้ เขาอาจได้ดูการพิจารณาคดีคนซึ่งถูกกล่าวหาว่าเป็นคนร้ายในความผิดที่เขาเป็น ผู้ก่อขึ้นแล้วเสียด้วยซ้ำ เขาโล่งใจเมื่อคำตัดสินคือผิดจริง และหัวเราะเยาะเมื่อตำรวจและอัยการ ต่างชื่นชมยินดีกับความสำเร็จของตัวเอง พอใจที่ปล่อยให้คนบริสุทธิ์เข้าคุก

ทราวิส บอแยตต์ คือผู้ชายประเภทนั้น
ในปี 1998 ในเมืองเล็กๆ ทางฝั่งตะวันออกของรัฐเท็กซัสชื่อเมืองสโลน เขาลักพาตัว ข่มขืน และฆ่ารัดคอเชียร์ลีดเดอร์นักเรียนหญิงชั้นมัธยมปลาย ฝังศพเธอไว้เพื่อไม่ให้ใครพบเห็น จากนั้นก็เฝ้าดูตำรวจและอัยการจับกุมและตั้งข้อกล่าวหาแพะรับบาป และต้องโทษประหารชีวิต

เก้าปีผ่านไป ทราวิสมีเนื้องอกที่สมอง
เป็นครั้งแรกในชีวิตน่าสมเพชที่เขากล้าสารภาพผิด แต่จะทำอย่างไรที่จะทำให้ทนายความ ผู้พิพากษา และนักการเมืองไม่ประหารชีวิตผู้บริสุทธิ์



หลังอ่าน ( อาจมี Spoil )

        นิยายของ John Grisham ส่วนใหญ่ จะเป็นเรื่องเกี่ยวกับตัวบทกฎหมาย ( อเมริกา )  นิยายเล่มนี้ก็เช่นกัน ผู้เขียนดำเนินเรื่องได้สนุก เป็นการเล่นกับเวลาที่เหมือนจะหมดลงเรื่อย ๆ ชวนให้ลุ้นระทึกฉากต่อฉาก หน้าต่อหน้า ว่าจะช่วยผู้บริสุทธิ์ได้ทันหรือไม่ อย่างไร...แม้ผู้เขียนจะพยายามชี้นำ และแสดงให้เห็นโทษประหารชีวิต  ที่มันอาจฆ่าผู้บริสุทธิ์  โดยส่วนตัวแล้วเรากลับเห็นต่างว่าสิ่งที่ควรมุ่งแก้ไข คือกระบวนการยุติธรรมต่างหาก  ( มันดูจงไปให้เกิดเกินไปนิด ตอนช่วงชั่วโมงสุดท้ายก่อนการประหาร ที่อะไรดูจะไม่เป็นใจไปซะทุกอย่าง )  อีกสิ่งที่มองเห็นและชวนให้ขบคิดคือความสัมพันธ์ในชุมชน  ทุกคนพร้อมใจกันประท้วงเพื่อ นักโทษประหารที่เขาเชื่อว่าบริสุทธิ์...  เมื่อมองกลับมาที่เมืองไทย มันแทบไม่เคยมีเหตุการณ์ชุมนุมเรียกร้องใด ๆ ที่ทำเพื่อผู้อื่นเลย

      ถามว่าสนุกไหม สนุกค่ะ คนเขียนเก่งมาก แค่ผ่านบทแรกไปก็วางไม่ลงเลยค่ะ ลุ้นตลอดเลย  ยิ่งตอนเข้าไคลแม็กซ์ นี่สะเทือนอารมณ์มากเลยค่ะ น้ำตาไหลไม่รู้ตัว  แถมยังจบแบบไม่เอาใจคนอ่านอีกต่างหาก  แต่สะใจเล็ก ๆ กับคนที่ได้รับผลที่ตามมา ( อืม แต่ไม่ลงท้ายแบบนั้น ก็สะใจได้นี่นะ )

      สำนวนแปล  ทำได้ดีค่ะ อ่านได้รื่น แต่ก็มีบางจุดนะคะ ที่งงๆ กับคำที่คุณกุลธิดาเลือกใช้ ส่วนพิสูจน์อักษร ยังเจอคำผิดหลายคำอยู่นะคะ   ( แต่บางคำก็เป็นการเรียกชื่อผิดค่ะ )

แนะนำว่าใครชอบอะไรที่เครียด ๆ ลุ้น ๆ มีอะไรให้คิดต่อ  หยิบมาอ่านได้เลยค่ะ...เดาว่าน่าจะต้องถูกนำมาสร้างเป็นภาพยนตร์แน่ ๆ

Create Date : 30 มิถุนายน 2555 Last Update : 30 มิถุนายน 2555 10:28:10 น. Counter : 1872 Pageviews.		5 comments
Share Tweet