Group Blog
|
1 "หามันให้พบอย่าให้มันรอดไปได้" "ไม่ว่าจะเป็นหรือตายก็ต้องหามันให้พบในคืนนี้ ไม่เช่นนั้นพวกเราจะเป็นผู้ที่ต้องตาย กลุ่มชายผู้ล่าแทบจะพลิกแผ่นดินเพื่อตามหา ส่วนตัวผู้ถูกล่านั้นเล่าก็พยามที่จะหนี และด้วยคำสัญญาที่ให้ไว้กับผู้ให้กำเนิดว่าเขาจะต้องรอด จะต้องกลับมาเพื่อทวงถามถึงความถูกต้อง ก่อนหน้านี้ไม่กี่ชั่วโมง ชีวิตของเขามีแต่ความสุขสงบ และสมบูรณ์พร้อมไปด้วยทุกสิ่ง แต่มาบัดนี้เขากลับหมดสิ้นทุกอย่างทั้งยังถูกตามล่าเยี่ยงนักโทษฉกรรจ์อีกด้วย แม้ว่าเวลานี้จะเป็นเวลาค่ำคืนแต่ความมืดก็ถูกแสงไฟจากคบเพลิงปัดเป่าความมืดมิดไปเสียหมด และเสียงเงียบสงบก็ถูกกลบด้วยเสียงของกลุ่มคนมากมาย เด็กชายตัวน้อยไม่ชำนาญกับเส้นทางในป่าและยิ่งเป็นเวลาแบบนี้อีก เขาไม่สามารถรู้ได้เลยว่าเขากำลังอยู่ที่ใด เขาได้แต่วิ่งสะเปะสะปะ และด้วยฝีเท้าของเด็กเขาไม่อาจหนีไปได้ไกล เมื่อเสียงฝีเท้าของเหล่าผู้ล่าใกล้จะมาถึง เขาจึงหลบเขาไปยังพุ่มไม้ที่อยู่ใกล้ที่สุด และได้แต่หวังว่าพวกนั้นจะมองผ่านจุดนี้ไป "มันคงหนีไปไม่ได้ไกลนัก ลองค้นให้ทั่วๆเสียงของชายคนแรกดังขึ้น จากที่หลบซ่อนเขาสามารถมองเห็นกลุ่มของชายฉกรรจ์เหล่านั้น มีมากกว่าสิบคนขึ้นไปแน่นอน เขาเห็นคนผู้หนึ่งเดินมาใกล้จุดที่เขาซ่อนตัว และเจ้าหมอนั่นได้ก้มลงมองบางอย่างที่พื้น เด็กน้อยใจหายวาบเพราะสิ่งที่มันมองคือสร้อยข้อเท้าของเขาตกอยู่นั่นเอง เจ้านั่นเก็บสร้อยข้อเท้าขึ้นมาและมองมายังพุ่มไม้ที่เขาซ่อนตัวอยู่ เขาทำสัญญาณให้ชายอีกคนเดินเข้าไปดู และในเมื่อจะถูกหาเจอเขาก็จะต้องหนีอีกครั้ง ดังนั้นเมื่อชายผู้นั้นแหวกพุ่มไม้ เขาตัดสินใจพุ่งตัวออกมาและกระแทกชายผู้อยู่ฝ่ายตรงข้ามจนล้มลง แล้วหันกลับไปฝั่งตรงข้ามที่เขาคาดว่าจะไม่มีคนเพื่อจะหนี พลั่ก!! ชายคนที่อยู่เบื้องหลังเขาเตะเขาเข้าที่ลิ้นปี่อย่างจัง ความเจ็บปวดแล่นไปทั่วทั้งร่าง ทำให้เขาต้องงอตัวกลิ้งอยู่กับพื้น ร้ายนักนะเจ้านี่ เห็นเป็นแค่เด็กเลยไม่ทันระวัง ไม่พูดเปล่า เท้าของชายผู้โหดร้ายยังเตะมายังกลางลำตัวของเด็กน้อยอีกครั้ง เมื่อหนำใจแล้วจึงตะโกนแจ้งกับหัวหน้ากลุ่ม ได้ตัวแล้วนานท่าน หลบอยู่ตรงพุ่มไม้นั่นเอง นำมันมานี่ เอาไฟส่องดูใบหน้ามันให้ชัดๆให้แน่ใจ อย่าให้ผิดตัว ชายผู้เป็นหัวหน้ากลุ่มกล่าว เด็กชายถูกกระชากจากพื้น และถูกนำมาโยนมาต่อหน้าของหัวหน้ากลุ่มอย่างแรง ราวกับเขาเป็นสัตว์ก็ไม่ปาน "พวกเจ้าเป็นใครกัน ทำไมทำกับพวกเราเยี่ยงนี้ แม้จะเจ็บปวดมากแค่ไหนเขาก็ต้องกัดฟันพูดออกมา "อำนาจ มันหอมหวานสำหรับคนผู้เป็นใหญ่เสมอ และนั่นคือคำตอบแห่งนายเรา อำนาจหรือเพื่อสิ่งนั้นจึงเข่นฆ่าผู้คนมากมายรวมถึงบิดามารดาของเรา ผู้ซึ่งครองเมืองมาโดยธรรมตลอดงั้นหรือ ริมฝีปากที่บิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวดครางออกมาด้วยความปวดร้าว "อะฮ้า พูดได้ดี เพื่อเป็นการตอบแทนที่พวกเจ้าครองเมืองนี้มาโดยดีตลอด เราจะให้รางวัลแก่เจ้าคือการตายโดยไม่เจ็บปวด" ว่าแล้วเจ้านั่นก็เงื้อดาบขึ้นสุดแขน และเป้าหมายของมันคือดื่มเลือดบนคอของเด็กน้อย ตูมมม!!! พลั่ก!! ลมหมุนเกินขึ้นมาอย่างรวดเร็ว และเป้าหมายของมันก็คือชายผู้หมายจะพิฆาตเด็กผู้ไม่มีทางสู้ แรงลมนั้นทำให้ชายผู้นั้นถูกพัดไปกระแทกอย่างรุนแรงกับต้นไม้ด้านหลังจนสลบไป เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเร็วมากและไม่มีผู้ใดคาดคิดมาก่อน ทุกคนจึงได้แต่นิ่งเงียบด้วยความตะลึงงัน ไม่เว้นแม้แต่ผู้ที่เกือบจะถึงฆาต "พวกท่านไม่น่าคิดเข่นฆ่าเด็กที่บริสุทธิ์" เสียงกังวานใสดังมาจากทิศตรงข้ามของลมหมุน ทุกคนหันกลับไปมองเป็นตาเดียวและได้เห็นคนแปลกแปลกหน้า เขามาเมื่อใดไม่มีใครรู้และเขาย่อมไม่ใช่มิตรของเหล่าผู้ล่า แต่นั่นไม่ใช่สิ่งสำคัญที่ทำให้เหล่าผู้ล่าต้องตื่นตะลึง สิ่งนั้นคือคือความงามอันไม่ธรรมดาของชายหนุ่มลึกลับ แม้จะเพียงเห็นภายใต้แสงจันทร์ และหากไม่ได้ยินเสียงก็คงจะเข้าใจว่าเขาเป็นหญิงเป็นแน่ ผ่านไปนานแค่ไหนไม่มีใครรู้ แต่ก็มีคนในกลุ่มได้สติขึ้นมาและตะโกนด้วยเสียงอันดัง หมายจะเรียกสติให้แก่เหล่าพวกพ้อง "จัดการกับมันซะ มันจะต้องเป็นพวกของเจ้าเด็กนี่แน่ แน่นอนผลจากเสียงนั้นย่อมทำให้เหล่าผู้ล่าได้สติขึ้นมา และวิ่งกรูเข้าไปหมายจะเอาชีวิตชายรูปงาม ฟิ้วว!! อ๊ากซ์!! ลมหมุนลูกใหม่เกิดขึ้นเพียงแค่ผู้มาใหม่แบมือ ลมนั้นหมุนพัดเป็นวงกลม และหอบเอาเหล่าผู้มีจิตใจหยาบช้าไปเสียสิ้น น่าแปลกยิ่งนัก เพราะลมที่เกิดขึ้นใหม่นั้นหอบเอาแต่บรรดาผู้ล่าไป แต่กลับไม่ทำให้ใบไม้ที่อยู่ในบริเวณนั้นกระดิกเลยแม้แต่น้อย ทั้งที่ลมนั้นเรียกได้ว่าเป็นลมพายุที่รุนแรง เขาเป็นใครกันนะ ผู้ถูกช่วยเหลือได้แต่มึนงงสงสัย เขาไม่อาจไว้ใจใครได้ทั้งสิ้น คนผู้นี้อาจเป็นมือสังหารที่ถูกส่งมาตามล่าเขาก็เป็นได้ แต่ยามนี้เขาก็อับจนหนทางเสียแล้ว อย่างไรก็ตามเมื่อคนผู้นีคือฟางเส้นสุดท้าย เขาก็ต้องยึดเกาะเอาไว้ "ท่านเป็นใครกัน
|
Rita_Bunny
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 26 คน [?] ในโลกที่สับสนวุ่นวาย ใครกันที่ถูกพิษรัก ในห้วงทะเลที่กว้างใหญ่ ใครกันดื่มยาแห่งความรักจนหมด ฟ้าไร้ขอบเขตและผืนดินไม่สิ้นสุดกลายเป็นความว่างเปล่า 
โฆษณาหน้าของคุณด้วยเลยสิ |
||||||||||||
