Bloggang.com : รุ่งฤดี : เพลงเพื่อชีวิต-แด่ท่าน.. พลตำรวจเอก สมเพียร เอกสมญา

เพลงเพื่อชีวิต-แด่ท่าน.. พลตำรวจเอก สมเพียร เอกสมญา


	เราขอยกย่องวีระบุรุษคนกล้าแห่งบันนังสตา..และไว้อาลัยแก่ท่าน..ด้วยสำนึกในการเสียสระชีวิตเพื่อชาติของท่าน....พลตำรวจเอก สมเพียร เอกสมญา ก่อนถูกระเบิดเสียชีวิตไม่ถึง 10 วัน พ.ต.อ.สมเพียร เอกสมญา ผู้กำกับการ สภ.บันนังสตา จ.ยะลา ให้สัมภาษณ์พิเศษ “ทีมข่าวอิศรา” เอาไว้ เป็นบทสัมภาษณ์สุดท้ายที่สะท้อนให้เห็นตัวตนและจุดยืนของเขากับการทำงานในพื้นที่เสี่ยงอันตรายนี้...ก่อนที่เขาจะจากไปอย่างไม่มีวันกลับ “ที่ผมเดินทางไปโวยวายที่สำนักงานตำรวจแห่งชาติ ผมไม่ได้ไปโวยวายเพื่อให้ตัวเองได้ดิบได้ดี แต่อยากให้ผู้บังคับบัญชาในระดับสูงรับรู้ว่าพวกเราทำงานกันอย่างไร เราทำงานท่ามกลางความขาดแคลน แต่ไม่เคยเอาอุปสรรคตรงนี้ไปอ้างเพื่อสร้างปัญหา” พ.ต.อ.สมเพียร เปิดใจถึงเรื่องที่บุกไปถึงสำนักงานตำรวจแห่งชาติ และทำเนียบรัฐบาล เพื่อทวงถามความเป็นธรรมเรื่องการแต่งตั้งโยกย้าย “เช่นเดียวกับที่ผมไปทำเนียบรัฐบาล ก็ไม่ได้ไปเพราะความผิดหวังที่ไม่ได้โยกย้ายไปที่อื่น แต่มันถึงเวลาแล้ว อายุราชการผมเหลืออีกปีกว่าๆ ก็น่าจะมาพูดคุยกัน ต้องพูดความจริงว่าในพื้นที่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้เกิดอะไรขึ้น” พ.ต.อ.สมเพียร ทำเรื่องขอย้ายจาก สภ.บันนังสตา ไปเป็นผู้กำกับการ สภ.กันตัง จ.ตรัง โดยให้เหตุผลกับผู้บังคับบัญชาว่าเขาทำงานด้วยความลำบากตรากตรำในพื้นที่เสี่ยงอันตรายมาหลายสิบปี น่าจะได้พักบ้างในช่วง 18 เดือนสุดท้ายก่อนเกษียณอายุราชการ แต่แล้วเขาก็ต้องพลาดหวัง กระทั่งต้องบุกไปยื่นหนังสือถึงศูนย์กลางอำนาจในเมืองหลวง “หลังจากผมไปยื่นหนังสือก็มีกระแสการตอบรับที่ดี บอกตรงๆ หลังจากเกษียณราชการแล้ว ผมอยากนั่งกินน้ำชา นั่งนินทาเพื่อน แล้วก็กลับบ้านไปอยู่กับครอบครัวบ้าง เพราะผมไม่ได้อยู่กับครอบครัวมานานถึง 40 ปี เวลาที่อยู่กับครอบครัวมีน้อยมาก ผมโดดเดียว อยู่คนเดียวมาตลอด“ แต่เมื่อไม่ได้ย้ายก็คือไม่ย้าย พ.ต.อ.สมเพียร บอกว่าพร้อมจะทำงานต่อไปจนสิ้นอายุราชการ โดยเฉพาะกับ อ.บันนังสตา ซึ่งเขามีความหลังให้ระลึกถึงไม่น้อยเลย “ตอนที่ผมได้รับคำสั่งจากผู้บังคับบัญชาแต่งตั้งให้เป็นผู้กำกับการ สภ.บันนังสตา ผมรู้สึกดีใจมาก เพราะในอดีตผมเคยปฏิบัติหน้าที่อยู่ในอำเภอนี้มาก่อนแล้ว ผมทราบดีว่า อ.บันนังสตา มีปัญหาต้องแก้ไขหลายด้าน จึงเชื่อมั่นว่าจะปฏิบัติหน้าที่ได้เป็นอย่างดี” และการรวมใจเป็นหนึ่ง คือวิธีการทำงานของ พ.ต.อ.สมเพียร “ทีมงานของผมที่เคยร่วมงานกันในพื้นที่ อ.บันนังสตา ไม่ว่าจะเป็น ดอเลาะ เซ็งมะสู ผู้ใหญ่บ้านหมู่ 9 ต.ปะแต อ.ยะหา จ.ยะลา ที่ชาวบ้านรู้จักในนามผู้ใหญ่เลาะแห่งตะโล๊ะเว หรือ ยะผา ยะโก๊ะ ผู้ใหญ่บ้านหมู่ 8 ต.บาละ อ.กาบัง จ.ยะลา คนเหล่านี้เมื่อทราบข่าวว่าผมจะเข้ามาปฏิบัติงานในพื้นที่ อ.บันนังสตาอีกครั้ง ก็มาเสนอตัวว่าจะเข้ามาช่วยงาน เพราะขณะนั้นสถานการณ์ในบันนังสตารุนแรงมาก เป็นพื้นที่สีแดงจัด มีเจ้าหน้าที่ตำรวจ ทหาร ฝ่ายปกครอง และประชาชนผู้บริสุทธิ์ต้องบาดเจ็บล้มตายกันแทบทุกวัน” “ที่ผ่านมาผมปะทะกับกลุ่มผู้ก่อความไม่สงบหลายครั้ง โดยมีกองกำลังภาคประชาชนทั้งเยาวชนและคนแก่ที่ญาติพี่น้องต้องได้รับผลกระทบและสูญเสียลุกขึ้นมาจับปืนสู้ด้วยกัน ทำให้ผมภาคภูมิใจมาก ส่วนการใช้งบประมาณในการแก้ไขปัญหานั้น ผมอยู่ในพื้นที่บันนังสตามาหลายปี ใช้เงินงบประมาณของรัฐที่ให้เพียงน้อยนิดเมื่อเทียบกับหน่วยงานอื่น ส่วนใหญ่จะใช้เงินของตัวเองเป็นหลัก” พ.ต.อ.สมเพียร ไม่ได้แค่ทำงานแก้ปัญหาเหตุร้ายรายวันเท่านั้น แต่ยังสร้างคนไว้รองรับอนาคตอีกด้วย “เด็กวัยรุ่นที่มาเป็นอาสารักษาดินแดน (อส.) ที่ปฏิบัติงานร่วมกันอยู่ในขณะนี้ ที่ผ่านมาไม่เคยมีใครจับปืนมาก่อนเลย แต่เด็กเหล่านี้ตั้งใจ ผมก็พยายามขอร้องให้ผู้ว่าราชการจังหวัดบรรจุตำแหน่งให้ บางคนไม่มีความรู้แต่มีผลงานก็ต้องบรรจุ แม้จะทำงานมาหลายปีแต่ทีมงานอีกหลายคนยังไม่มีเงินเดือน ไม่มีค่าจ้าง ไม่มีค่าตอบแทน พวกเราทำงานกันด้วยใจจริงๆ สู้เพื่อแผ่นดินตรงนี้จริงๆ” เป็นคำพูดจากใจของ พ.ต.อ.สมเพียร ที่ยังห่วงใยลูกน้องและเพื่อนร่วมงานกระทั่งวาระสุดท้าย...

เพลง บันนังสตา

ขับร้อง : ไวล์ด ซี้ด หรือ ชุมพล เอกสมญา

เนื้อร้อง : ยงค์-แก้ว บางนา และ ชุมพล เอกสมญา

ทำนอง : ชุมพล เอกสมญา

อัลบั้ม : เดโม ซี้ด

ฉันรู้ว่าวันเวลาเป็นสิ่งหนึ่ง
ฉันรู้ว่าวันเวลา
ฉันรู้ว่าวันเวลาเป็นสิ่งหนึ่ง
ที่รีไซเคิล...ไม่ได้

มองโลกตามที่มันเป็นจริง
มองโลกตามที่มันเป็นไป
มองไปทางซ้าย.....
มองไปขวา.....

โลกที่เราล้างไฟด้วยไฟ
ล้างไฟด้วยฟืน....ฮึม...
มองโลกตามที่มันเป็นจริง
มองโลกตามที่มันเป็นไป

บันนังสตาบ้านเกิดของฉัน
ในวัยเยาว์นั้น
พ่อซื้อแพะให้ฉัน 1 ตัว
แพะโง่ ๆ 1 ตัว

โลกที่เราล้างไฟด้วยไฟ
ล้างไฟด้วยไฟ...ฮึม...
บันนังสตาบ้านเกิดของฉัน
ในวัยเยาว์นั้น

หอนาฬิกาโบราณ
หอนาฬิกาโบราณ
นาฬิกาตาย
นาฬิกาตาย

โลกที่เราล้างไฟด้วยไฟ
ล้างไฟด้วยไฟ

มองโลกตามที่มันเป็นจริง
มองโลกตามที่มันเป็นไป
มองไปทางซ้ายก็เพื่อนเรา
มองไปขวา...เราเป็นเพื่อนกัน

แม้โลกนี้เราล้างไฟด้วยไฟ
ล้างไฟด้วยไฟ...ฮือ...

มองโลกตามที่มันเป็นจริง
มองโลกตามที่มันเป็นไป
มองไปทางซ้ายก็เพื่อนเรา
มองไปขวา...เราเป็นเพื่อนกัน

ฉันก็หวังนะ
ฉันก็ยังหวังดี
ว่าเราจะเป็นน้ำดับไฟ
เป็นน้ำดับไฟ...ฮึม...
เป็นน้ำ...ดับไฟ

อีกหนึ่งวีระบุรุษที่ยังอยู่ในใจ

แด่...หมวดตี้ ร.ต.ต.กฤตติกุล บุญลือ ผู้เสียสละ

ข่าวเหตุการณ์เจ้าหน้าที่ตำรวจตะเวนชายแดนชุดพลร่มพิเศษ 01 ของฐานปฏิบัติการตำรวจตะเวนชายแดน (ตชด.) มว.รพศ.1 บ้านสันติ 1 ถูกกลุ่มผู้ก่อความไม่สงบลอบซุ่มโจมตีบนถนนสายเขื่อนบาง-ลางสันติ 1 หมู่ที่ 2 ตำบลเขื่อนบางลาง อำเภอบันนังสตา ขณะออกลาดตระเวนพื้นที่และปะทะกันเป็นเวลากว่า 10 นาที เป็นเหตุให้ "หมวดตี้" หรือ "ร.ต.ต.กฤตติกุล บุญลือ" รองผู้บัญชาการร้อยตำรวจชายแดน หน่วยเฉพาะกิจ หน่วยรบพิเศษที่ 1 นายตำรวจหนุ่มอนาคตไกลคนหนึ่ง วัย 24 ปี ซึ่งเป็น "หัวหน้าชุด" เสียชีวิตในที่เกิดเหตุ และมีเจ้าหน้าที่บาดเจ็บอีก 4 นาย ซึ่งตั้งแต่ช่วงสายจรดค่ำคืน ศพของเขาก็ยังไม่สามารถนำออกมาจากบริเวณที่เกิดเหตุการปะทะกันได้

ที่ว่าน่าสนใจจนต้องมาเขียนถึง "หมวดตี้" ไม่ใช่แค่เขาเป็น "วีรชน-ผู้กล้า-เสียสละ" เพื่อชาติเพื่อแผ่นดิน แต่ก่อนเสียชีวิต "หมวดตี้" ได้เขียนบันทึกชุดสุดท้ายให้ผู้คนได้อ่าน ก่อนหน้าที่เขาจะออกไปลาดตะเวนจนเสียชีวิตไม่ถึงชั่วโมง ซึ่งทำให้หลายคนเกิดอาการน้ำตาซึมเมื่อได้อ่านมัน ทั้งในขณะที่ยังไม่ทราบและทราบภายหลังว่า เขาได้เสียชีวิตลงไปแล้ว

โดยไดอารี่ฉบับสุดท้ายที่หมวดตี้เขียนไว้คือวันที่ 20 มิถุนายน 2551 ซึ่งวันนั้นเป็นวันครบรอบวันเกิดปีที่ 24 ของเขา ใช้ชื่อเรื่องว่า "ครั้งแรก" ซึ่งขึ้นต้นว่า "ก็มันไม่เคยนิ" และ "วันนี้อยู่ดูโลกให้โสภิณ พรุ่งนี้ชีวินสิ้น ไม่รู้...วันตาย..." ราวกับจะเป็นลางบอกลากลายๆ ซึ่งในไดอารี่เขาได้มอบบทเพลง "อิ่มอุ่น" ของ "ศุ บุญเลี้ยง" ให้กับ "แม่" ของเขาที่อยู่จังหวัดลพบุรี พร้อมๆ กับคำขอบคุณแม่ (ซึ่งเกิดในวันเดียวกันกับเขา) ที่ทำให้เขาเกิดขึ้นมาลืมตาดูโลก ด้วยข้อความสื่อสารถึงแม่ที่ว่า…

"แม่จ๋า... วันเกิดลูกไม่ได้ไปฉลองที่ไหนจริงๆ นะแม่ แถวนี้ไม่มีที่ให้ฉลองอะ แค่ลูกรอดกลับมาได้ก็พอใจแระ ...เดี๋ยวรอกลับไปฉลองกับเด็จแม่ที่บ้านเรา เนอะๆ...ไม่ได้กลับไปหาเด็จแม่นานแล้วด้วย คิดถึ้งงง คิดถึงว่าจะไปหาเด็จแม่.... ไปขอตังค์ 55+"

"วันเกิดเด็จแม่ เด็จลูกก็ขอให้เด็จแม่แข็งแรงเน้อ...อยู่กะลูกไปนานๆ ให้ถึงวันลูกติดนายพลเลยนะแม่นะ...และก็..ขอให้เด็จแม่มีลูกสะใภ้คนโตสวยๆน่ารักๆ นิสัยดีๆ...(อันนี้ออกแนวหวังผลกะตัวเอง 55+)"

พร้อมกันนั้น "หมวดตี้" ยังแจกเบอร์โทรศัพท์มือถือ เพื่อให้ใครต่อใครส่งSMSไปอวยพรวันเกิด ซึ่งในขณะที่บันทึกเขาจะบอกว่า "งานเข้าแต่เช้า" เพราะมีเหตุต้องคุมชุดลาดตระเวนดูแลความปลอดภัยให้กับประชาชนในพื้นที่ และในขณะที่เพื่อนๆ ของเขาหลายคนส่ง SMS หรือโพสต์ข้อความลงในไดอารี่ของเขา เพื่ออวยพรวันเกิดให้เขาปลอดภัย มันจะเป็นเวลาเดียวกับที่เขากำลังยิงประทับกับกลุ่มผู้ก่อความไม่สงบอย่างดุเดือด และเมื่อเวลา 11.23 น. เขาก็ถูกยิงจนเสียชีวิต

นี่เป็นเรื่องราวของผู้หมวดตะเวนชายแดนตัวเล็กๆ คนหนึ่ง ที่มีความรักหวงแหนในผืนแผ่นดินชาติมาตุภูมิ รักประชาชน..รักแม่ เหมือนกับคนอื่นๆขอมอบดอกไม้คารวะต่อดวงวิญญานของ "หมวดตี้" ผู้มีความ "รักชาติ" อย่างแท้จริง..!!

Create Date : 17 มีนาคม 2553

Last Update : 21 มกราคม 2557 16:20:28 น.

4 comments

Counter : 972 Pageviews.