เมื่อแม่ฉันเป็น...มะเร็งเต้านมระยะที่ 2 #๑


เราอยากจะเขียนบันทึกไว้เป็นเครื่องเตือนใจสำหรับผู้หญิงวัย สว. ทุกท่าน
หรือบรรดาลูกหลานที่ต้องดูแลแม่ย่ายายของแต่ละคนค่ะ


การตรวจสุขภาพเป็นเรื่องที่จำเป็นมากๆๆ เลยล่ะค่ะ
ครอบครัวเราเป็นครอบครัวข้าราชการ พ่อแม่สามารถตรวจสุขภาพฟรีได้
ค่ารักษาพยาบาลเบิกได้บางส่วน ตามเงื่อนไข

แต่ด้วยความที่ พ่อแม่ ดื้อ ไม่เคยยอมไปตรวจอะไรเลย
จนมีอาการออกในรูปแบบต่างๆ ถึงจะยอมไปตรวจทีนึง

ครั้งแรก แม่เราชาครึ่งซีก เป็นอาการของกระดูกทับเส้นประสาท
เนื่องจากหมอนรองกระดูกของแม่พังไปเรียบร้อยแล้ว
ครั้งนั้นก็ผ่าตัดแล้วนอนพักในโรงพยาบาลยาวอยู่

ความซวยของประชาชนก็คือ หมอในแต่ละท้องที่
ประสบการณ์และความรู้แตกต่างกันมากจนเกินไป
อาการของแม่ มันรุนแรงมากแล้ว แต่หมอที่บ้านเกิดเรา
ก็บอกว่า แค่ปวดเมื่อยธรรมดา นวดก็หาย
แม่เรานวดตั้ง 3 ปีี เสียตังค่านวดไปหลายหมื่น ไม่หาย
พอมาตรวจกับโรงพยาบาลประสาท ที่เชียงใหม่
ที่รักษาโรคทางเส้นประสาทเฉพาะทาง
(ไม่ใช่โรคประสาทหรือบ้านะ)
ปรากฏว่า หมอนรองกระดูกเสื่อม ต้องผ่าตัดเลย
สภาพห้องผู้ป่วยทรุดโทรมอย่างไม่น่าเชื่อ พักเกือบทุกอย่าง
เสื้อผ้าผู้ป่วยก็ขาดวิ่น จะใส่ก็แบบทะลุทะลวงทุกซอกเหลือเกิน
พยาบาลก็เหมือนจะขี้เกียจทำงาน ไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น
เสื้อผ้าจะขาดจะอะไรยังไง ก็ไม่ค่อยสนใจ
พอย้ายไปชั้นพิเศษ ก็พังทุกส่วนเหมือนกัน 555+
เพียงแต่ของใช้ ดีกว่าห้องผู้ป่วยรวมอยู่มาก
พยาบาลประจบเก่งนะ 555+ ตอนเข้าไปมองหางตา
ตอนออกจากโรงพยาบาลแทบจะกราบเท้าเรียก ท่าน กันเชียว
เพราะแม่เราบริจาคเงินให้ ไม่รู้จะเอาไปกินไปใช้ส่วนตัวไหม
แต่แม่เรากะให้เขาเอาไปปรับปรุงห้องพักให้มันดีขึ้นน่ะนะ

พอกลับมาที่บ้าน ก็มีพ่อคุมแม่อยู่ที่บ้าน 
เพราะแม่ขี้เม้าและ overacting มากๆ
สะดุ้งก็จะสะดุ้งแรง แล้วเวลาเม้าจัดๆ อารมณ์ถึงนางจะใส่เต็ม
แน่นอนว่า หลังผ่าตัด หมอห้ามหลายอย่าง และนางก็ทำไม่ได้
โชคดีมีพ่ออยู่ด้วย ไม่อย่างงั้นคงคอหักไปนานแล้ว 5555+


พอมารอบนี้ หัวนมบุ๋ม เราก็หาอ่านตามเว็บไทยและเทศ
ก็นะ มันเหมือนเป็นอาการปกติของสาววัยทองอยู่แล้วด้วย
แต่บางส่วนก็จะเกี่ยวข้องกับก้อนเนื้องอก บางส่วนก็ไม่ใช่
อาการของแม่มันเหมือนรอบๆ หัวนมโดนดึงจากอะไรบางอย่าง
ภายในเนื้อนมอ่ะ ดึงจนเป็นร่องลงไปข้างใต้ผิวเลย
ตอนแม่รอพบหมอครั้งแรก แม่ไปเจอกับเด็ก มหาลัยดัง
เป็นเด็กปี 1 ผลตรวจหนักกว่าของแม่ คือเป็นมะเร็งเต้านม
ทั้งสองข้าง แม่เด็กบอกว่า ลูกชอบกินปิ้งย่างมาตั้งแต่เล็กๆ
โตมากินแทบทุกวัน พวกบุฟเฟ่หมูกระทะนี่ของชอบเลย
ของชอบของลูก ฆ่าอนาคตลูกในวันนี้เลยทีเดียว วัย 19 ปีเท่านั้น


พอแม่เราตรวจเมมโมแกรม ผลที่ออกมาคือ มันปกติ
หมอของตรวจโดยการเจาะไปพิสูจน์อีกประมาณ 3 ครั้ง
นัดห่างกันประมาณครั้งละ 1 สัปดาห์อ่ะ
ผลก็ยังคงเดิม คือ ปกติ ด้วยขนาดของชิ้นเนื้อ
มันประมาณเหรียญ 5 บาทอ่ะ ถ้ามะเร็งก็จะอยู่ในกรอบระยะที่ 2
หมอก็บอกแม่ว่า หมอก็สงสัย คุณป้าก็สงสัย
ผ่าเอาชิ้นเนื้อออกไปพิสูจน์อีกทีไหม คุณป้า
แม่เราก็ตกลงตามนั้น ก็นัดแนะผ่าหลังจากนั้น 2 สัปดาห์

พอมาผ่า เราไปไม่ทันแม่เข้าห้องผ่า แต่พ่อเราไปส่งแม่อยู่
พอแม่ผ่าเสร็จ ครั้งนี้เราก็อยู่รอแม่ เพราะจำได้ว่า ครั้งก่อนแม่เรียกหา
แม่ก็หลับๆ ตื่นๆ บ่นเรื่องตาลุงเตียงข้างๆ ที่เข้าไปรอผ่าตัด
ลุงดิ้นอย่างกับแดนซ์ในผับ จนหมอพยาบาลต้องพากันมารุม
มัดแขนมัดขา ลุงแกคุมร่างกายไม่ได้ ไม่รู้ว่าป่วยอะไรเหมือนกัน

แม่เล่าว่า ลุงชื่อคึขนาด ชื่อ กรีฑากร 
แม่เลยถาม เคยเปลี่ยนชื่อไหม
ลุงบอก ก็เปลี่ยนมาเป็นชื่อนี้ 
แม่ก็ตามต่อว่า แล้วเมื่อก่อนชื่ออะไร
ลุงแกว่า แก้วคำหมก

เอ๋ออออเอ๋ย เป็นเราเราก็เปลี่ยน ชื่อมัน หมกๆ ไงไม่รู้อ่ะ 55+

ก็นะผ่าตัดเสร็จ หมอตรวจเสร็จ ก็ให้ออกวันต่อมา
เป็นครั้งแรกที่ผ่าตัดเล็ก แล้วรอไม่นานอ่ะ ผ่าวันเดียวออกเลย
555+

หลังจากนั้นก็รอผลต่อไปอีก 2 สัปดาห์อ่ะ
ปรากฏว่า ผลออกมาคือ แม่เป็นมะเร็งเต้านมระยะที่ 2
แม่เข้าไปพบหมอตั้งแต่ 9.30 น. แต่ออกมาหลังเที่ยง
แบบ แม่ท่าจะช็อคหนักอยู่นะ 
เราแค่หวังว่า แม่จะรีบรักษา จะได้ไปเล่นกับหลานคนแรก
ซึ่งหมอก็นัดผ่าตัดอีกรอบแล้ว และจะชี้แจงขั้นตอน
การรักษาอีกที


แฟนเราก็บอกว่า จริงๆ แล้ว ถ้าไปตรวจสุขภาพอยู่เรื่อยๆ
ตรวจแบบละเอียดๆ จ่ายๆ ไปเถอะ คุ้ม ตรวจทุกปีด้วย
เจอก่อน ยังดีกว่าอาการออกแบบแม่ แล้วค่อยไปหาหมอ
เจออีกทีก็ศาลาวัดเลยอ่ะ ถ้าอย่างงั้นอ่ะนะ ไม่ได้แช่ง
แม่แฟนก็ตรวจทุกปี เจอก่อน ระยะที่ 0 ด้วยซ้ำ ก็ผ่าเลย
ส่วนแม่เรา ไม่ป่วย ไม่ยอมไป อะไรแบบนี้ ดื้อไง
พ่อเราก็พอๆ กัน นี่ต้องบังคับให้ไปตรวจอะไรเพิ่มอีกเหมือนกัน

***------------ขอบ่นนอกเรื่องนิดนึง--------------***
กินเหล้าแล้วน็อคอ่ะ พี่ชาย 2 คนดูแลพ่อได้แย่มาก
รู้ทั้งรู้ว่า พ่ออายุเยอะแล้ว ไม่เคยคิดจะห้ามไม่ให้กินเหล้าเลย
พาแม่ไปเที่ยว ก็ซื้อนมให้แม่กิน แม่ท้องเสีย เพลียยันวันกลับ
แล้วเราก็แบบ โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
เราก็ต้องแต่งงาน พ่อแม่แฟนมีแฟนเราคนเดียว เขาก็ต้องดูแล
บ้านเราพ่อแม่มีลูก 3 คน แต่สองคนดูแลพ่อแม่ไม่ได้
ทำแต่ละเรื่องนี่แบบ จะบ้าตาย อะไรคนแก่กินไม่ได้ ให้กิน
พ่อแม่แพ้อะไร ไม่รู้ จำไม่เคยได้ เอาให้กินตลอด โอ้ยยยย
ใครว่ามีลูกชายดีนี่ขอบ่นหน่อยเถอะ พ่อแม่สุขภาพเป็นไง
ไม่เคยสนใจ สนใจเวลาที่ป่วยไปแล้ว ไม่เคยมาบ่นๆ แบบเรา
ตามกัดตามจิกให้รีบไปตรวจแบบเรา ไม่เคยจำว่าพ่อแม่กินอะไรไม่ได้
ใครเป็นลูกชายนะ บอกเลย ต้องใส่ใจพ่อแม่ ต้องจำได้ทั้งหมด
ต้องดูแลท่าน เหมือนที่ท่านดูแลเรามาตั้งแต่เล็กแต่น้อย
ไม่ใช่โตมาก็ทางใครทางมันแบบนี้ รักท่านเหมือนที่ท่านรักเราบ้าง
อายุเยอะก็เหมือนเด็ก ก็ต้องดูแลมาก ต้องควบคุมพฤติกรรมเขา
ในหลายๆ เรื่อง ยิ่งแก่ยิ่งหลงๆ ลืมๆ ต้องจำตรงนี้ไว้
***---------------------------------------------------***


ทั้งหมดทั้งมวลนี้ เราก็อยากจะให้คุณแม่ๆ ป้าๆ น้าๆ 
ทุกคนที่ได้อ่าน ไปตรวจสุขภาพทุกปี ไปตามโรงพบาบาลใหญ่ๆ
เลือกตรวจแบบละเอียดทุกอย่าง จ่ายเยอะหน่อย
แต่เรามีโอกาสรอดจากอาการป่วยในวัย สว. มากหน่อย 
แค่นี้ก็คุ้มมากๆ แล้วค่ะ อย่าชะล่าใจแบบแม่เราเลย
นี่โชคดีมากที่อยู่ในระยะที่ 2 ระยะอื่นนี่คงลุกลามไปไกลแล้ว

ส่วนลูกๆ บังคับลากกระชากพ่อแม่ไปตรวจให้ได้นะคะ
ไม่อย่างนั้นมันจะสายเกินแก้



***สาเหตุของมะเร็งตามความคิดของเรา***
บ้านเราไม่ค่อยมีใครตายด้วยมะเร็งอย่างต่อเนื่องหรอกนะ
มีแต่ที่ไปเสพหนักๆ แล้วมะเร็งลุกลามเอง ไม่เกี่ยวกะพันธุกรรม
ในมุมมองเรา เราคิดว่า บ้านเราเมืองเราใส่สารกระตุ้นกับทุกอย่าง
ทั้งวัว หมู เป็ด ไก่ ปลา สารเร่งโต ฮอร์โมนเอยอะไรเอยพวกนี้
รวมไปถึงพืชผลต่างๆ ทั่วประเทศ ทั้งสารเคมี ทั้งยาฆ่าแมลง
ทั้งยาเร่งโตแบบต่างๆ มันเยอะแยะไปหมด เรากินอยู่กับมันทุกวัน
เราไม่แปลกใจทำไมคนยุคนี้ เป็นมะเร็งกันเยอะ 
ก็เพราะทุกอย่างรอบตัวเรามันเป็นพิษไปเสียทั้งหมด
พืชผลออแกนิค ก็แพงหูฉีก แถวบ้านเราปลูกอะไรเองยากมากๆ
เพราะอะไร เพราะชาวบ้านชอบขโมยไง มันแย่ตรงนี้
ไม่พอ ชอบมีบริษัทขายยาฆ่าแมลงเอาเข้าไปแจกในหมู่บ้าน
แจกปุ๋ยเคมี คือเยอะสิ่ง จะเปลี่ยนเป็นแบบอินทรีย์ 100%
ก็ยากแล้ว รอบๆ ที่นาของเราเขาใช้แบบนั้นทั้งหมดเลย
ต่อให้เราไม่ใช้ มันก็ล่องลอยมาติดของเราอยู่ดี
หรือ สัตว์ แมลง มันก็ต้องมาลงในที่นาเรา เพราะมันปลอดภัย
เจ้งระเนระนาดไปอีก ของกินทุกวันนี้ ถ้าไม่ปลูกเองนี่
แทบจะกินสารเคมีเข้าไปจังๆ เลยแหละ เยอะจนทำให้เป็นมะเร็งได้
เพราะมันค่อยๆ สะสม ร้านอาหารญี่ปุ่น ขายเมนูปลาแซลมอน
แต่ปลาเลี้ยงในบ่อ... ให้ฮอร์โมนเร่งโต เรากินบ่อยๆ เราก็มีโอกาสเสี่ยง

วัวก็ฮอร์โมน หมูก็ฮอร์โมน ไก่ก็ฮอร์โมน เป็ดก็ฮอร์โมน ปลาก็ฮอร์โมน
พืชผลเกษตร รวมไปจนถึงข้าว ก็สารเคมีล้วนๆ 5555+
ทุกคนมีโอกาสเป็นมะเร็งกันทั้งประเทศนั่นแหละ มันแก้ไขอะไรได้ยาก
ถ้าไม่ให้ความร่วมมือกันทั้งประเทศ โอกาสสำเร็จ ยากมากๆ
ยิ่งเห็นความเป็นจริง ยิ่งทำให้เรารู้ว่า โรคภัยอยู่กับเราอยู่แล้วทุกวัน
เพียงแต่รอแสดงผล จะช้าหรือเร็วก็อยู่ที่เราจะกินมันบ่อยแค่ไหน
กินอาหารซ้ำๆ บ่อยแค่ไหน เท่านั้นเอง



Create Date : 16 พฤษภาคม 2561
Last Update : 17 พฤษภาคม 2561 10:03:46 น.
Counter : 1078 Pageviews.

4 comments
  
ส่งกำลังใจให้น้องเหม่งและคุณแม่นะครับ
ขอให้การรักษาเป็นไปด้วยดีครับ

การตรวจสุขภาพเป็นสิ่งสำคัญจริงๆครับ
ทั้งมาดามและพี่ก๋าก็ตรวจสุขภาพประจำปีแล้ว
เมื่อก่อนพี่ก๋าก็ไม่เคยคิดไปตรวจเลย
พอไปตรวจก็เจอแจ๊ดพ็อตเลย
ความดันสูง 555

โรค --- ตรวจก่อน เจอก่อน รักษาง่ายกว่าจริงๆครับ

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 17 พฤษภาคม 2561 เวลา:13:25:08 น.
  

สวัสดียามเช้าครับน้องเหม่ง

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 18 พฤษภาคม 2561 เวลา:6:56:19 น.
  
ต้องเชื่อไว้ก่อนครับ
ว่าเราหลุดพ้นได้
เชื่อว่ามีทาง
เดี๋ยวทางก็มีเองครับ

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 18 พฤษภาคม 2561 เวลา:9:23:55 น.
  

สวัสดียามเช้าครับน้องเหม่ง

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 19 พฤษภาคม 2561 เวลา:6:45:25 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Princezz Matcha Latte
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



มะมะมะเหม่ง เองงับ!!! ทุกวันนี้ไม่เดิน เพราะกลิ้งได้
^_^
พฤษภาคม 2561

 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
 
All Blog