*~ สบายๆ style Latte จ้า ~*
|
|||||||||||||||
เมื่อพี่ชายขาหัก ตอนที่ 1: รวมพล ในช่วงชีวิตนึงของเรา ที่เราไม่คาดคิดเลยว่าจะมาเกิดขึ้นกับคนในครอบครัว ก็คือ มีคน 'ขาหัก' ในบ้าน ก่อนหน้านี้มีแค่ยาย ที่หักเพราะตกบันไดที่บ้าน แต่พี่คนกลางเราเนี่ย ลื่นล้มในบ้าน ขาหัก!$#@!#$! เรื่องนี้คือยาวแน่ๆ ขอแบ่งเล่าเป็นตอนๆ ก็ละกัน ช่วงแรกขอเล่าเหตุการณ์เท่าที่จำได้ ช่วงเกิดเหตุ จนถึงที่เราอยู่ที่โรงพยาบาลกับครอบครัว ช่วงบ่ายของวันเกิดแฟนปีที่แล้ว อยู่ดีๆ พี่คนโตก็โทรศัพท์มาหาเรา พี่: เหม่ง! ตอนนี้...(ชื่อพี่คนกลาง)กระดูกหักนะ พี่อยากให้น้องไปเฝ้ามันที่โรงพยาบาล เรา: ห๊ะ! หักตรงไหน หักได้ไง ไปทำอิท่าไหนให้หัก พี่: เห็นเขาบอกว่ามันลื่นล้มในบ้าน เรา: ห๊ะ! ลื่นยังไงให้หัก พี่: พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน เอาเป็นว่า พรุ่งนี้พี่กับพ่อแม่จะพากันไปเยี่ยมก่อน แล้วน้องค่อยตามมาอีกที นั่งรถไฟมาก็ได้เดี๋ยวไปรับ เรา: โอเค เดี๋ยวให้แฟนไปส่งที่สถานีรถไฟเช้าๆ พี่: โอเค ตามนี้นะ! วางสายเสร็จ ในหัวคิดเลย W T F เห้ยยย ไปลื่นล้มยังไงให้กระดูกหัก เลยส่งข้อความไปถามพี่คนกลาง เรา:: เห้ย มึงตื่นยังวะ? ผ่าตัดเสร็จยัง ได้ข่าวว่ากระดูกหัก ตรงไหนวะ? ระหว่างที่เรารอพี่คนกลางตอบข้อความ เราก็ทักไปบอกแฟนเราก่อน เพราะแฟนเรากำลังจะกลับเชียงใหม่เย็นวันนี้ ตั้งใจจะไปฉลองวันเกิดย้อนหลัง ด้วยกันวันพรุ่งนี้ เรา:: ตัว เค้าขอโทษนะ เค้าไปฉลองวันเกิดกับตัวไม่ได้แล้ว แฟน:: ทำไมอ่ะ เรา:: พี่เค้ากระดูกหัก พรุ่งนี้เช้า เค้าขอตัวไปส่งเค้าที่สถานีรถไฟหน่อยนะ แฟน:: เห้ย หักตรงไหน หักยังไง เรา:: เฮียบอกว่า ลื่นล้ม ก้นกบมั้งนะ เค้าก็ไม่รู้อะไรเลย แฟน:: พรุ่งนี้หรอ... เดี๋ยวถ้าตื่นยังไง เค้าจะไปส่งตัวตอนเช้านะ เรา:: ตัว ขอบคุณนะ แฟน:: ไม่เป็นไรนะตัว เรื่องแบบนี้มันไม่มีใครอยากให้เกิด เค้าเข้าใจ ....ผ่านไป 1 ชม... พี่:: ขากูหัก เรา:: กูนึกว่าก้นกบมึงแตก เฮียบอกว่ามึงลื่นล้มกระดูกหัก ไม่รู้ว่าส่วนไหนหัก พี่:: ขากูอ่ะ เรา:: แล้วมึงเย็บกี่เข็มวะ พี่:: 22 เข็ม เรา:: ละมึงไปลื่นอิท่าไหนให้ขาหัก พี่:: มีแต่คนถามกูแบบนี้ กูลื่นล้มในบ้าน ฝนตก หลังคารั่ว ไฟดับ แล้วมันมืด กูกำลังจะไปอาบน้ำ เดินไปเอาผ้าเช็ดตัว แต่มันลื่น รู้ตัวอีกทีก็กองที่พื้นแล้ว เรา:: ละคัยช่วยมึง ลุงป่าววะ พี่:: ใช่ พี่:: เห้ย ไอ่เหม่ง กูไม่ไหวละว่ะ กูมึนๆ ว่ะ เรา:: เคๆ มึงพักเถอะ หลังจากนั้นเราก็เลยไปคุยกับแฟนต่อ เรา:: ตัว สรุปนะ พี่ลื่นล้มในบ้าน จนขาหัก ลื่นน้ำฝนที่มันรั่วลงมานองในพื้นบ้านอ่ะ แฟน:: ลื่นล้ม มันหักได้ด้วยหรอ เรา:: พี่เค้าก็จำเหตุการณ์ไม่ได้ มันเกิดขึ้นเร็วมาก รู้ตัวอีกทีก็ขาหักแล้ว แฟน:: แปลก เคยได้ยินแต่ตกบันไดขาหัก นี่ลื่นล้มในบ้านแล้วขาหัก เรา:: เค้าก็ลองคิดดูแล้วนะ มันอาจจะลื่นแล้วขาไปกระแทกอะไรบางอย่างป่าว (มีความจินตนาการจำลองเหตุการณ์โดยคร่าวๆ จากข้อมูลในหัว 555) แฟน:: เออ เป็นไปได้ เรา:: ตัวเค้าขอเก็บของก่อนนะ เดี๋ยวไม่ทัน หลังจากนั้น เราก็พยายามตั้งสติ เตรียมเสื้อผ้าข้าวของทุกอย่างเท่าที่จำเป็น นั่งลิสของในหัวแล้วก็เก็บ เช็กทั้งหมดทุกอย่าง จนมั่นใจว่าพร้อมแล้ว เย็นวันนั้น แฟนเรากลับมาถึง ก็เลยพากันไปหาอะไรทานด้วยกัน พอเช้าอีกวัน แฟนเราก็เตรียมของเดินทางนิดหน่อย ก่อนที่จะออกมารับเรา แฟน: เค้าตั้งใจจะไปส่งตัวถึงโรงพยาบาลเลย เรา: เห้ยยยยยย เอาจริงดิ แฟน: จริง เค้าเตรียมชุดมาแล้วนี่ไง เรา: ตัววววววววววววว มันไกลมากนะ แล้วตัวก็พึ่งลงเครื่องมาเมื่อวานด้วย แฟน: ก็คิดว่าเค้าพาไปนั่งรถเล่นไกลหน่อยก็ได้ เรา(น้ำตาคลอ): ขอบคุณนะตัว แต่ถ้าเราขับรถไป เค้าขอไปเอาของประจำอีกอย่าง แฟน: อะไรอ่ะ เรา: กระติกน้ำสแตนเลส 2 ชั้นของเค้าอ่ะ ใส่น้ำได้ 2 ลิตร ต้องใช้ให้คุ้ม แฟน: ดีเลย เผื่อหิวน้ำ เรา: เค้ามีทุกอย่างพร้อมสำหรับเดินทางอยู่แล้ว หลังจากนั้นก็วิ่งกลับขึ้นมาเอากระติกน้ำ Thermos ใบโปรดลูกรักของเรา ใส่น้ำเย็นจากตู้เย็นจนเต็ม แล้วหิ้วลงไปด้วย ระหว่างนั้นแฟนก็ไปหาซื้อของกิน จากร้าน 7-11 เตรียมออกเดินทาง เพราะไม่มีเวลาเหลือแล้ว และต้องเดินทาง หลังจากนั้นก็ออกเดินทางมุ่งหน้าไปโรงพยาบาลของจังหวัดภาคเหนือตอนล่าง ระหว่างเดินทางก็นั่งฟังเพลง นั่งคุย กับแฟนไปด้วย ตอบข้อความแม่เรา เป็นระยะ เพราะว่า แม่เข้าใจว่าเราจะนั่งรถไฟไป สุดท้ายแฟนอาสาขับรถไปส่ง แม่เลยบอกว่า เดินทางดีๆ ขับรถระวังๆ ด้วย เพราะเดินทางไกล ยิ่งหน้าฝน ยิ่งอันตราย ไม่ต้องขับเร็ว เราก็บอกแม่ว่า แฟนเราขับช้าอยู่ เพราะฝนตกหนัก ตลอดทาง ขับเร็วไม่ได้เลย ส่วนพี่คนโตก็โทรมา บอกว่า จะจองที่พักไว้ให้ จองที่เดียวกันแต่คนละห้องกับพี่และพ่อแม่ เราก็โอเค แฟนเราขับรถเรื่อยๆ ฝ่าฝนไปเป็นระยะตลอดทาง แล้วเราประทับใจมากที่สุด คือ วิวข้างทาง แฟนเราไม่ขับบนถนนใหญ่ แต่ขับพวกเส้นทางเลี่ยงเมือง ก็จะเห็นวิวเป็นทุ่งนา สวยมาก ยิ่งพอเจอแสงอาทิตย์ตอนใกล้จะตกดินแล้ว สีเขียวสดใสของนาข้าว มาเจอกับแสงขาวเหลืองใกล้ๆ ส้ม หลังฝนตกใหม่ๆ บรรยากาศมันดูดีมากเลย เสียดายที่ไม่มีโอกาสถ่ายรูปไว้เลย แล้วก็มีบางสิ่งที่ทำให้เสียบรรยากาศ ........ฝูงหมา....... ทั้งวิ่งเห่าและ วิ่งตามรถตลอดทางเป็นระยะทางราวๆ เกือบ 2 กิโลเมตรเลยก็ว่าได้ อาจจะเพราะเป็นรถแปลกถิ่นด้วยก็ได้ เรา: ตัว เดี๋ยวขากลับที่ตัวบอกว่า ตัวจะมารับเค้ากลับ เราแวะถ่ายรูปข้างทางตรงนี้ไหม? เค้าว่า มันสวยมากเลยนะ แฟน: ได้สิ มันไม่ได้หาบรรยากาศดีๆ แบบนี้ได้ทีไหนนะ เรา: ตอนนี้เราอยู่ที่ไหนนะ เดี๋ยวเค้าดู map แปบนะ ... เอ เขตกำแพงเพชร แฟน: จำจุดนี้ไว้แล้วกัน ไว้ขากลับเรามาแวะ เรา: โอเคคคคคคคคค กว่าจะเดินทางจนถึงจังหวัดปลายทางก็ปาไปสี่ทุ่มกว่า ตอนถึงคือ ฝนตกหนัก เรียกได้ว่า เจอฝนจนวินาทีสุดท้าย ตั้งแต่ออกรถ จนถึงที่หมายเลยก็ว่าได้ แวะทานอาหารเที่ยงตามปั้ม แล้วซื้อขนมเผื่อไปกินระหว่างเดินทางด้วย พอขนของเข้าห้องพักเสร็จ แฟนเราก็รีบไปอาบน้ำก่อนเลย ส่วนเราก็อาบต่อ อาบเสร็จแฟนก็ขอนอนก่อนเลย เพราะว่าขับรถเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว ส่วนเราเองก็เพลียจากการเดินทาง ก็หลับเป็นตายพอๆ กันกับแฟน ตื่นเช้ามาพ่อกับแม่เราออกเดินทางไปเฝ้าพี่เราที่โรงพยาบาลเรียบร้อยแล้ว ส่วนเรากับแฟนตามไปทีหลัง ขอทานอาหารของที่พักที่จัดให้ก่อนไป พอทานเสร็จก็พากันไปที่โรงพยาบาล แต่เพราะไม่คุ้นสถานที่เลย แถมโดนอากู๋กลั่นแกล้ง พาทะลุซอยวนไปวนมา สุดท้าย จริงๆ แล้ว ขับออกจากที่พักแล้วตรงมาเลยก็ถึงโรงพยาบาลแล้ว 555555555555 พอถึงโรงพยาบาลก็เลี้ยวจอดในจุดจอดรถ แล้วก็รีบขึ้นไปเยี่ยม พี่คนกลางในห้องพัก สภาพที่เห็นคือ พี่เราโคตรรรรรรรรร มึนนนนนนน เหมือนเมายาตลอดเวลา ขาพี่เรานี่คือ สยดสยองมากกกกกกกกกก แผลเย็บยาวตั้งแต่ต้นขาจนถึงเข่า รูป...ไม่ได้ขอเลยไม่อัพ ถึงขอพี่แล้วเราก็ไม่อัพอยู่ดี มันสยองมากกกกกกก ส่วนกระดูกคือ หมอเอาเหล็กมาดามล็อคเชื่อมกระดูก 2 ท่อนให้ติดกัน หักไหนไม่หัก หักตรงต้นขา เป็นไปได้ยากมากเลยที่จะหักตรงนั้นเพราะลื่นล้ม คิดไม่ออกเลยว่าล้มอิท่าไหน ถึงไปหักตรงต้นขาได้ พี่ก็ไม่รู้เรื่องอะไรเลย มึนๆ พี่ก็เล่าเหตุการณ์วันนั้นให้ฟังอย่างละเอียดอีกที ว่า เช้ามืดฝนตกหนัก จนน้ำรั่ว แล้วน้ำมันรั่วมาหลายครั้งแล้ว พี่เราก็คิดว่า ครั้งนี้คงไม่เท่าไหร่ แต่ว่ามันผิดคาดตรงที่พื้นมันลื่นมา รู้ตัวอีกทีกองตรงพื้น จะลุกยืน ลุกไม่ได้ รู้สึกว่า ขาหายไปข้างนึง เลยคิดว่ามีปัญหาแล้ว เลยตะโกนเรียกลุงเจ้าของบ้าน โชคดีที่เช้าวันนั้นลุงยังไม่ออกไปขายพระเครื่อง ได้ยินเสียงตะโกนของพี่เรา ลุงเลยโทรเรียกกู้ภัยช่วย เพราะพี่เราไม่สามารถไปเปิดประตูเองได้ ยืนไม่ได้เลย พี่เราคลานมาตรงใกล้ๆ ประตูคุยกับลุง ตลอด จนกระทั่งกู้ภัยมาพาพี่ไป ก็ถามว่าจะให้พาไปโรงพยาบาลไหน พี่ก็บอกว่า เอาที่ๆ ใกล้ที่สุด ก็เลยพาไปโรงพยาบาลเอกชนที่อยู่ไม่ไกลบ้านพักที่พี่เราเช่าอยู่ พอเรื่องถึงหูคนที่ทำงานในธนาคาร เรียกว่า ยกโขยงกันมาทั้งแผนก 555 รวมทั้งผู้การสาขานั้นด้วย เป็น the family สุดๆ ถึงขั้นวางแผนผลัดกันมา เพื่อที่จะดูแลพี่เราเลย และคนที่จี้ให้พี่เราโทรหาพี่คนโต ก็ผู้การนี่แหละ พี่เราบอกจะเงียบจนกว่าจะหาย แต่เห้ยยยยยยยยย มึงขาหักโว้ยยย ไม่ใช่วันสองวันหาย สุดท้ายก็โทรมาจริงๆ จนกระทั่งพี่คนโตโทรหาเรานั่นล่ะ เป็นเหตุการณ์ที่เรียกได้ว่า อะไรก็ไม่รู้ วินาศสันตะโรสุดๆ ไปเลย สุดท้ายทั้งครอบครัว พ่อแม่ เฮีย+พี่สะใภ้+หลาน เรา+แฟน และผู้ประสบเหตุ ก็มารวมกันโดยนัดหมายแบบไม่อยากให้เป็นเหตุการณ์ร้ายๆ เสียมากกว่า อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา ในบรรยากาศที่โคตรอึมครึม พี่คนกลางนี่คือ หน้าตาซังกะตายมาก แบบพร้อมเทชีวิตนี้สู่ขิตไปเลย หน้าตาแบบนั้นเลย ข้าวปลาก็แทบจะไม่อยากกิน เห็นอาหารมากี่ครั้งก็บอกไม่หิว เราถึงขั้นบอกว่า มึงจะไม่หาย ถ้ามึงไม่ฝืนใจกินข้าวลงไป มึงต้องกิน มึงไม่หิว แต่ร่างกายมึงต้องการสารอาหารในการฟื้นฟูร่างกายโว้ย พี่ก็เริ่มตักข้าวกิน แบบฝืนๆ อย่างน้อยก็กินอะไรลงท้องไปบ้าง โชคดีอีกอย่างของพี่ คือ กระดูกที่หักออกจากกัน ไม่ได้บาดเส้นเลือดใหญ่ที่ขา ซึ่งสามารถทำให้เสียเลือด แล้วเสียชีวิตคาที่ได้เลย ใครที่เจอเหตุการณ์แบบนี้ ถ้าอยู่นิ่งๆ ได้ จะดีมาก อย่าพยายามขยับให้มาก ทุกความเคลื่อนไหว มันคือความเป็นความตายของคุณ หรือคนในครอบครัวคุณเลย ให้กู้ภัยที่เค้าชำนาญเรื่องพวกนี้จัดการแทน เขารู้วิธีที่ปลอดภัยในการเคลื่อนย้าย ในตอนต่อๆ ไปที่จะเล่า เราจะมีเฉลยเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับพี่ของเราทั้งหมด จากการอนุมานจากร่องรอยบาดแผลทั้งหมดที่มี และสิ่งที่เราสอบถามจากพี่ และคำอธิบายจากหมอเพื่อนสนิท กลุ่ม ม.ปลาย ของเรา
|
Princezz Matcha Latte
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] มะมะมะเหม่ง เองงับ!!! ทุกวันนี้ไม่เดิน เพราะกลิ้งได้ ^_^ Group Blog All Blog
Link |
||||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||||
น่ากลัวครับ
การล้มนี่เป็นเรื่องใหญ่มากสำหรับทุกคน
เด็กอาจจะไม่ค่อยมีปัญหาเท่าไหร่
แต่ในคนแก่นี่อันตรายสุดๆเลย
ขาหัก แขนหัก
การเคลื่อนย้ายผู้ป่วยก็สำคัญจริงๆครับ