วิถีแห่งต้นไม้ ยิ่งชูก้านกิ่งใบไปสู่ฟ้า ราวจักคว้าดวงตะวันอันสุกใส ลงจากฟ้ามาเล่นเป็นโคมไฟ ส่องดวงใจตกอับคนคับแค้น และยิ่งสูงขึ้นไปจนไกลลิบ ราวจักหยิบดวงดาวพร่างพราวแสน มาเรียงร้อยสร้อยดาววับวาวแทน สร้อยใส่แขนเจ้าสาวผู้หนาวรัก ยิ่งต้องหยั่งรากลึกลงสู่ดิน ดูดดื่มกินโลกธาตุอย่างหน่วงหนัก ทุกเส้นสายชอนไชลงไกลนัก เพื่อที่จักเติบใหญ่ให้ร่มเงา เพื่อผลิดอกออกผลจนสุกงอม เพื่อโน้มน้อมกิ่งลงดำรงเผ่า เพื่อสืบเนื่องชีวิตนี้แนบเนา เพื่อกล่อมเกลาโลกขมขื่นให้ชื่นบาน เพื่อที่จักตายไปในวันหนึ่ง เมื่อยามถึงกาลเวลามาเรียกขาน ทอดกายลงพักผ่อนนอนนิ่งนาน อยู่ในกาลนิรันดร์สงบเงียบ. ถนอม ไชยวงษ์แก้ว 27 มีนาคม 2551 กระท่อมทุ่งเสี้ยว เชียงใหม่   Create Date : 27 พฤษภาคม 2551 2 comments Last Update : 10 มิถุนายน 2551 7:12:06 น. Counter : 879 Pageviews. Share Tweet

ขั้นรายการ โดยบทกวีของ "ถนอม ไชยวงษ์แก้ว" แพรจารุ ของลาพักชั่วคราว   โดย: แพรจารุ IP: 117.47.41.110 10 มิถุนายน 2551 7:08:38 น.

พักผ่อนเยอะ ๆ ดื่มน้ำมาก ๆ หายเร็ว ๆ ค่ะ ไม่ทราบว่าหายเจ็บคอคันคอหรือยัง อีกสูตรที่จะให้พี่ทดลองคือ ยาหอมที่กระสายด้วยน้ำมะนาวสดผสมกับเกลืออีกนิดหน่อย ลองดูนะคะ เผื่อจะดีขึ้นบ้าง   โดย: ฮักน้ำปิง 10 มิถุนายน 2551 10:51:25 น.