ไพลินสีดำ  by เปลวฝน

สำนักพิมพ์ : คำต่อคำ Romance

พิมพ์ครั้งที่ : 1 , ปี: กันยายน 2558

จำนวนหน้า 440 หน้า , ราคา 320 บาท

คำโปรย...

เพราะถูกเข้าใจว่าเป็นสาวไซด์ไลน์ ชีวิตจึงวุ่นวายโดยไม่ทันตั้งตัว

ไพลิน เป็นสาวอาร์ติสต์ที่มีชีวิตงดงามราวกับเจ้าหญิง แต่พลันชีวิตกลับพลิกผันเมื่อพ่อแม่มาตายจากพร้อมกับหนี้สินมากมาย เป็นโอกาสให้เพื่อนสาวที่แอบทำงานไซด์ไลน์ชักชวนด้วยค่าตัวสูงลิ่ว แต่การปฏิเสธดูจะไร้ผล เมื่อเพื่อนเล็งเห็นเม็ดเงินจากการลวงเธอไปให้ลูกค้าเงินหนา ยังไม่ทันได้หาหนทางหนี ก็เกิดจับพลัดจับผลูหนีตายจากเหตุการณ์ไม่คาดฝันไปกับเพื่อนสาวไซด์ไลน์และผู้ช่วยชีวิต

แต่ปัญหาก็คือ คณิน หนุ่มหล่อล่ำเจ้าของไร่องุ่นรายใหญ่ผู้ให้ที่พักพิง ซึ่งเกือบจะเป็นลูกค้าของเธอ ดูท่าแล้ว เธอคงจะหนีเขาไม่พ้นจริงๆ

———————— หลังอ่าน ——————————

คณิณ vs ไพลิน

ไพลิน คุณหนูตกยาก ถูกเพื่อนสาวอย่าง พลอยฝัน ชักชวนให้ไปเป็นสาวไซด์ไลน์ ระหว่างที่เธอตัดสินใจอยู่นั้น เพื่อนก็ชวนไปเที่ยวกลางคืน และแอบนัดผู้ชายมาให้

คณิณ คือหนุ่มเจ้าของไร่องุ่น ผู้ถูกภรรยาทิ้ง ระหว่างที่เข็ดกับผู้หญิงมานาน เพื่อนก็ชวนให้มาหาอะไรใหม่ๆ ในเมืองดู ก็คือนัดให้เจอนางเอกนั่นเอง แต่ความซวยมาเยือนตั้งแต่ยังไม่ทันได้เจอสาว เมื่ออดีตภรรยาโทรมาขอให้ช่วยเหลือเธอจากสามีคนปัจจุบันที่เป็นมาเฟีย

แล้วคืนโกลาหลก็บังเกิด ที่ผับบาร์จุดนัดหมาย ของพวกเขาทั้งห้าคน

พระเอกนางเอกยังไม่ทันเจอกันดีๆ ก็มีเหตุพระเอกกับภรรยาเก่าและสามีใหม่ของนางยกพวกมาตีกัน ส่วนนางเอกกับเพื่อน และมีเพื่อนพระเอกอีกคนก็เป็นผู้ร่วมวงไปกับเขาอย่างงงๆ สุดท้ายต้องพากันหนีเตลิดกลับไปบ้านไร่ของพระเอก

แถมยังต้องซ่อนตัวจากเจ้าพ่อมาเฟียอะไรนั่น

ส่วนอดีตภรรยาพระเอกก็แกล้งความจำเสื่อม รอคอยเวลาเอาพระเอกคืน

พลอยฝัน เพื่อนนางเอกนั้น มีอะไรกันกับเพื่อนพระเอกที่เคยเป็นลูกค้าเก่ากันอยู่ แถมเขามีเมียแล้วอีก แต่นางไม่สน นางยังไปถูกใจพระเอกด้วย อยากได้พระเอกมากๆ

ไพลิน นางเอก นี่คือซวยสุดๆ ไม่รู้เรื่องอะไรกะเขา ต้องมาหมกตัวอยู่บ้านไร่ ดีแต่ว่ามีฝีมือวาดภาพ ก็บังเอิญไปเจอกระท่อมที่มีอุปกรณ์วาดภาพสีน้ำมัน แล้วเจอใครไม่รู้ ท่าทางมีลับลมคมใน มาบอกให้เธอวาดภาพให้เสร็จ แต่พอมีคนเห็นภาพ เธอกลับไม่อยากให้ใครรู้ว่าตัวเองวาด โบ้ยไปให้สาวใช้ซะงั้น คือเรางง

คณิณ นี่ก็เป็นพวกผีเข้าผีออก เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย ปล้ำนางเอกอยู่นั่นแหละ แหะๆ

โดยรวมเรื่องนี้เราอ่านแล้วงงมาก มันมีความไม่สมเหตุสมผลหลายประการ การเล่าเรื่องยังไม่ลื่นไหล ลำดับในการเล่ายังดูไม่น่าสนใจ บางอย่างที่พยายามซ่อนปมไว้แล้วมาเฉลยทีหลังนั้นกลับทำให้คนอ่านค้างคาใจจนแทบถอดใจตั้งแต่แรก มากกว่าที่จะสนใจว่ามีอะไรซ่อนอยู่

มีการกล่าวถึงผลงานศิลปะของจิตกรเอกของโลกหลายๆ ภาพ นำมาเปรียบกับอารมณ์ความรู้สึกต่างๆ ของตัวละครนางเอก แต่เราไม่เก็ตเลยแหละ ส่วนหนึ่งเป็นเพราะเราไม่รู้จักภาพเหล่านั้น อีกส่วนก็เพราะมันเยอะเกิน เช่นพารากร๊าฟหนึ่ง กล่าวถึงภาพสามสี่ภาพในห้วงคิดคำนึงของนางเอกแล้วบอกว่าตัวเองเปรียบเหมือนหญิงสาวในภาพที่หนึ่ง เหมือนอยู่ในบรรยากาศในภาพที่สอง เหมือนครอบครัวในภาพที่สาม (ประมาณนี้นะไม่ได้ตรงเป๊ะ) เราเลยงงว่าตกลงนางจะเหมือนอะไรกันแน่ ... เลยคิดว่าบางทีมันก็เยอะเกินไปนะ

ส่วนของบทบรรยายฉากรักก็มีการใช้อุปมาเปรียบเทียบแทนการกล่าวถึงอย่างตรงไปตรงมา เวลาอ่านก็ต้องคิดตามพอสมควรค่ะ

จริงๆ จุดที่เรามีปัญหามากที่สุดในการอ่านเรื่องนี้คือ การที่เราเข้าไม่ถึงอารมณ์ของตัวละครเลยค่ะ เครื่องหมายคำถามลอยว่อนไปหมดเลยจนจบเล่ม